Ας μην παραβλέπουμε ότι ο χαρακτήρας κάθε
παιδιού -είτε είναι λίγο είτε πολύ ή καθόλου ντροπαλό- είναι μοναδικός,
με τα δικά του, εντελώς δικά του χαρακτηριστικά. Αυτό είναι άλλωστε που
το κάνει αξιολάτρευτο.
Τα περισσότερα
παιδιά έχουν κάποιες στιγμές που νιώθουν ντροπή. Είναι μια πλευρά της
ιδιοσυγκρασίας τους που δεν πρέπει να τη μεγαλοποιούμε ούτε και να την
παραβλέπουμε. Άλλωστε, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τα βοηθήσουμε. Πόσες φορές δεν έχετε παρατηρήσει πιτσιρίκια να κρύβονται πίσω από το
φουστάνι της μαμάς τους όταν πρέπει να χαιρετήσουν έναν άγνωστο, να
γίνονται κατακόκκινα όταν πάνε να τα φιλήσουν, να χαμηλώνουν το βλέμμα,
να είναι διστακτικά σε συγκεντρώσεις σε σπίτια που δεν έχουν ξαναπάει,
να αρνούνται να μιλήσουν σε παιδάκια που δεν γνωρίζουν, να αισθάνονται
άβολα να πουν το ποίημά τους στη γιορτή του παιδικού σταθμού; «Η
ντροπαλότητα είναι ένα σταθερό και έμφυτο χαρακτηριστικό της
ιδιοσυγκρασίας των ανθρώπων», αναφέρει η κ. Δώρα Σκαλή,
ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια.
«Μάλιστα, σε έρευνα που έγινε στο
Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, όπου παρακολούθησαν τη συμπεριφορά
συνεσταλμένων παιδιών από την ηλικία των 21 μηνών έως τα 7,5 χρόνια
τους, τα ευρήματα έδειξαν ότι το 75% των ντροπαλών νηπίων συνέχισε να
δείχνει συνεσταλμένη συμπεριφορά και στα 7 τους χρόνια, ενώ 25% είχαν
γίνει κοινωνικά, αυθόρμητα, ομιλητικά, καθώς όλα αυτά τα χρόνια οι
γονείς τους τα ενθάρρυναν πολύ στο να έχουν επαφές με άλλα παιδιά και τα
βοήθησαν να βρουν τρόπους για να αντεπεξέρχονται σε νέες ή όχι τόσο
οικείες καταστάσεις».
Μεγαλώνοντας ένα ντροπαλό παιδί
«Αρκετές φορές οι γονείς έχουν μια ιδεατή εικόνα, ένα πρότυπο στο μυαλό
τους για το πώς θέλουν να είναι το παιδί τους, κι όταν αυτό αποκλίνει ή
δεν το πλησιάζει καν, αρχίζουν χωρίς να το συνειδητοποιούν να
δυσανασχετούν και να το επικρίνουν», συνεχίζει η ψυχολόγος.
Κι όμως,
δεδομένου πως σωστό και λάθος δεν υπάρχει όσον αφορά την προσωπικότητα
ενός παιδιού, καλό θα ήταν να αποδεχτούν ότι η ιδιοσυγκρασία του παιδιού
τους είναι αυτή και να το βοηθήσουν να γίνει λίγο πιο κοινωνικό με πολύ
απλές τακτικές, αρχίζοντας από το να το ρωτήσουν με ειλικρινή
περιέργεια γιατί φέρεται έτσι. Πάρτε, για παράδειγμα, ένα πιτσιρίκι που
ενώ όλο το μεσημέρι περίμενε με χαρά να πάει στο πάρτι του συμμαθητή
του, όταν φτάνει μπροστά στην πόρτα αρχίζει να κρύβεται πίσω από τη
φούστα σας. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το ρωτήσετε:
«Γιατί αφού ήθελες να πας στο πάρτι του φίλου σου και διαλέξαμε μαζί το
δώρο δεν του το προσέφερες εσύ, αλλά κρύφτηκες πίσω από εμένα;»
Συζητήστε μαζί του το θέμα -αντί να αποφεύγετε να το θίξετε- για να
τονώσετε την αυτοπεποίθησή του (καθώς ...
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
