Γιατί η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς λέγεται "Κυριακή της Τυρινής";

    Η Κυριακή, πριν από την έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι γνωστή και ως Κυριακή της Τυροφάγου ή Τυρινής, μια ημέρα πλούσια σε λαογραφικά δρώμενα.
    Στις Εκκλησίες διαβάζεται, κατά την πρωινή Θεία Λειτουργία, η περικοπή του Ευαγγελίου του Ματθαίου (κεφ. στ', 14-21), που αναφέρεται στην αξία της συγχώρεσης και της νηστείας. Αργά το απόγευμα της ίδιας ημέρας ψάλλεται ο κατανυκτικός εσπερινός της συγγνώμης, κατά τον οποίο ιερείς και πιστοί αλληλοασπάζονται, ζητώντας συγχώρεση ο ένας από τον άλλο, ενόψει της επερχόμενης Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

    Η Εκκλησία επιτρέπει στους πιστούς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών, ψαριών και ελαιολάδου, απαγορεύει όμως την κρεοφαγία. Από τα κύρια παραδοσιακά φαγητά του τραπεζιού είναι τα μακαρόνια, που συσχετίζονται από τους λαογράφους με τη λατρεία των ψυχών κατά την περίοδο αυτή. Όπως παρατηρεί ο Φαίδων Κουκουλές, αρχικά η λέξη «μακαρώνια» σήμαινε τροπάρια μακαριστικά, αναπαύσιμους μακαρισμούς στις κηδείες ή στα περίδειπνα, στα οποία προσφέρονταν κυρίως ζυμαρικά.

    Το δείπνο της ημέρας λαμβάνει τη μορφή συνεστίασης μεταξύ συγγενών και φίλων. Στην Κύπρο, οι οικογένειες κάθε χωριού συγκεντρώνονται σ’ ένα ή δύο σπίτια και δειπνούν όλοι μαζί και διασκεδάζουν, ενώ στην Κάρπαθο παλαιότερα όλες οι οικογένειες δειπνούσαν στο σπίτι του προεστού του χωριού τους.

    Στα περισσότερα μέρη το δείπνο της Τυρινής τελειώνει με αβγό και σχετικούς αστεϊσμούς, αλλά και μαντικές παρατηρήσεις. Στη Σύρο, καθώς και σε πολλά άλλα μέρη, κρεμούν ένα αβγό από το ταβάνι και όπως κάθονται όλοι γύρω από το τραπέζι «του δίνουνε μια κουταλιά και φέρνει βόλτα στο τραπέζι και δοκιμάζουνε ο καθένας να το πιάσει με το στόμα του. Με αβγό κλείνομε το στόμα μας για τη Σαρακοστή και τη Λαμπρή πάλι με αβγό το ξανανοίγουμε», παρατηρεί ο Κουκουλές.

    Στην Κύπρο, στην περιοχή της Πάφου, υπάρχει το παρόμοιο έθιμο της «Δαγκαννούρας», κατά το οποίο καίουν την κλωστή, με την οποία έχουν δέσει το αβγό. Αν καεί η κλωστή, η χρονιά θα είναι καλή. Και στην περιοχή της Καστοριάς καίνε την κλωστή και παρατηρούν πόσα ψηλά θα καεί, κάνοντας προγνώσεις και ευχές για το ύψος που θα φθάσουν τα στάχυα των σιτηρών που έχουν σπείρει.

Με το δείπνο της Κυριακής της Τυρινής κλείνει ένας γαστρονομικός κύκλος, που σχετίζεται με τη χριστιανική θρησκεία και από την επομένη, Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει η σωματική και ψυχική προετοιμασία για το Πάσχα, με την αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

    Την Κυριακή της Τυροφάγου κορυφώνονται οι καρναβαλικές εκδηλώσεις και αναβιώνουν παραδοσιακά αποκριάτικα έθιμα σε όλη την Ελλάδα. Οι μύθοι και οι θρύλοι της χώρας μας έρχονται στο προσκήνιο και μέσα από τις μεταμφιέσεις, το χορό, το γλέντι και το τραγούδι. Στο επίκεντρο των εορταστικών εκδηλώσεων η Πάτρα, με το ονομαστό καρναβάλι της, αλλά και η Ξάνθη και το Ρέθυμνο με τα δικά τους ξεχωριστά καρναβάλια, που κερδίζουν συνεχώς σε δημοφιλία και αναγνώριση.

Από τα ανά την Ελλάδα έθιμα της ημέρας ξεχωρίζουν:

Οι «Φανοί» της Κοζάνης.
Οι «Μπουμπούνες» της Καστοριάς.
Η Τζαμάλα στα Γιάννινα.
​Ο «Μπέης» του Έβρου.
Ο χορός της «γκαμήλας» και η παρέλαση των αρμάτων στη Λαμία.
Το Γαϊτανάκι της Λιβαδειάς.
Το «κοντοσούβλι γίγας» στην Αμφίκλεια.
Το στοιχειό της Χάρμαινας στην Άμφισσα.
Ο «γέρος» και η «κοπέλλα» στη Σκύρο.
Ο Βενετσιάνικος Γάμος στο Τζάντε.
​Ο Γενιτσαρίστικος Χορός στα Λεχαινά.
Οι Κουμουζέλες σε Κω, Λέρο και Σύμη
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1066

© SanSimera.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κέικ Σοκολατένιο, Νηστίσιμο με Σάλτσα Σοκολάτας!!

Και όσες μανούλες φτιάξουν το γλυκό, να φτιάξουν δύο και το δεύτερο να το μοιράσουν στα παιδάκια που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια. Όλο και κάποιο παιδάκι θα είναι στη γειτονιά σας.

Υλικά: 

• 2 φλυτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
• 2 δόσεις βανίλια
• 3 κουτ. της σούπας ξύδι
• 2 φλυτζάνια του τσαγιού κρύο νερό
• 3/4 φλυτζάνια του τσαγιού ελαιόλαδο
• 3 1/2 φλυτζάνια του τσαγιού αλεύρι
• 1 κουτ. του γλυκού σόδα μαγειρική
• 6 κουτ. της σούπας κακάο
• 1 κουτ. του γλυκού αλάτι

Για τη σάλτσα σοκολάτας

• 1 βανίλια
• 1 πακέτο κακάο (125γρ)
• 1 ποτήρι νερό
• 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη

Εκτέλεση: 

* Σε ένα μπολ βάζουμε το λάδι, τη ζάχαρη, το ξύδι, το νερό, τη βανίλια, ανακατεύουμε και κατόπιν προσθέτουμε το αλεύρι, τη σόδα, το αλάτι, το κακάο.
* Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά και ρίχνουμε το μείγμα σε φόρμα του κέικ, αφού προηγουμένως τη βουτυρώσουμε και την πασπαλίσουμε με λίγο αλεύρι.
* Ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά.
* Ετοιμάζουμε τη σάλτσα σοκολάτας βράζοντας τα υλικά της για 5 λεπτά.

sintagesmamas

Απόκριες: Γιατί το παιδί μου φοβάται τον κλόουν;

Οι απόκριες είναι μια περίοδος γιορτής και χαράς για μικρούς και μεγάλους. Όλοι σκέφτονται τι θα ντυθούν και σε ποια πάρτι θα πάνε.
Τα περισσότερα παιδιά απολαμβάνουν αυτή τη γιορτή καθώς τους δίνεται η ευκαιρία να μεταμφιεστούν στον αγαπημένο τους ήρωα.

Οι πριγκίπισσες, οι νεράιδες, οι υπερήρωες και πολλοί άλλοι παιδικοί ήρωες έχουν την τιμητική τους. Υπάρχουν όμως αρκετά παιδιά, κυρίως προσχολικής ηλικίας που μπορεί να φοβούνται τους μασκαράδες. Είναι φυσιολογική αντίδραση και καλό είναι να την αναγνωρίζουμε εγκαίρως και να την αποδεχθούμε καθώς μπορεί να καθιερωθούν φόβοι στην παιδική ψυχή.

Ένα πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσουμε σωστά τους φόβους των παιδιών είναι να τους κατανοήσουμε.

Αρχικά, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ένας άνθρωπος που φοράει μάσκα ή έχει μακιγιαριστεί έντομα με πολύχρωμη ή περίεργη περούκα είναι λογικό να τρομάζει τα παιδιά.

Τα μικρά παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν ότι πίσω από τη μάσκα κρύβεται ένας άνθρωπος που πολλές φορές μάλιστα είναι γνωστός τους. Η γνωστική τους αντίληψη δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα και έτσι τα παιδιά αντιλαμβάνονται αυτό που βλέπουν μπροστά τους ως πραγματικότητα. Επομένως, ένας κλόουν ή ένας άνθρωπος που φοράει μάσκα είναι ένα θέαμα αρκετά πρωτόγνωρο για τα παιδιά. Επίσης, οι μάσκες κρύβουν τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, στα οποία βασίζονται τα παιδιά για να κρίνουν τις προθέσεις των άλλων.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό των μασκαράδων είναι η περίεργη συμπεριφορά. Ξαφνικά τα παιδιά βλέπουν άγνωστους ανθρώπους με περίεργη εμφάνιση να τα πλησιάζουν, να τους λένε αστεία, να χορεύουν περίεργα, να μιλάνε με διαφορετική φωνή. Όλο αυτό το σκηνικό είναι λογικό να προκαλέσει άγχος στα παιδιά προσχολικής ηλικίας καθώς δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν.

Πώς διαχειριζόμαστε τους φόβους των παιδιών.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε το γεγονός ότι το παιδί μας φοβάται τους μασκαράδες. Δεν χρειάζεται να υποτιμήσουμε τους φόβους του γιατί έτσι προκαλούμε ακόμη περισσότερο άγχος στο παιδί. Αν υποτιμούμε τους φόβους του, το παιδί δεν μαθαίνει πώς να τους διαχειριστεί και τους κρύβει μέσα του. Αργά ή γρήγορα αυτοί οι ...