Φίδι δάγκωσε παιδάκι 3,5 ετών, στα Τρίκαλα

  «Η αλήθεια είναι ότι φέτος υπάρχει μία έξαρση στο δήγμα φιδιού, πιθανώς υπάρχει και μία αύξηση του πληθυσμού των φιδιών. Ήταν μία άνοιξη με πολλές βροχές»   

    Στο Γενικό Νοσοκομείο στα Τρίκαλα νοσηλεύεται ένα παιδί μόλις 3,5 ετών μετά από δάγκωμα φιδιού. Το παιδάκι βρισκόταν σε υπαίθριο χώρο εστίασης και συγκεκριμένα σε αυλή ταβέρνας, προφανώς παίζοντας ανυποψίαστο όταν το δάγκωσε το φίδι. Αμέσως διακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου παρακολουθείται στενά από το ιατρικό προσωπικό

    Έξαρση εμφανίζουν φέτος τα δαγκώματα από φίδια σε ανθρώπους τόσο στα Τρίκαλα όσο και στην Λάρισα. Τόσο που πλέον η καταγραφή τους στα νοσοκομεία είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. «Η αλήθεια είναι ότι φέτος υπάρχει μία έξαρση στο δήγμα φιδιού, πιθανώς υπάρχει και μία αύξηση του πληθυσμού των φιδιών. Ήταν μία άνοιξη με πολλές βροχές» τονίζει σε δηλώσεις του ο διευθυντής του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας Δημήτρης Μπαμπαλής.

    Όπως εξηγεί, πρέπει κατ’ αρχάς να ληφθούν προφυλακτικά μέτρα με πρώτιστό να κοπούν τα χόρτα στις περισσότερες περιοχές. «Τα περισσότερα περιστατικά, συμπληρώνει, αφορούν ανθρώπους που κάνουν δουλειές στην ύπαιθρο, οπότε καλά είναι να έχουν μπότες, κάλτσες, να μην πηγαίνουν δηλαδή σε περιοχές όπου μπορεί να υπάρχουν φίδια με παντόφλες, ξυπόλυτοι κλπ.»

    Σε περίπτωση που κάποιος δεχθεί ένα δάγκωμα από φίδι, ο κ. Μπαμπαλής συμβουλεύει πως «το σημαντικό είναι αν μπορέσουν να δουν το φίδι, να μας το περιγράψουν… και το πιο σημαντικό είναι ότι δεν πρέπει να κάνουν τίποτε εκτός από το ότι να προσφύγουν σε μία υγειονομική δομή.
    Όλα τα άλλα που κάνει ο κόσμος από φήμες και διαδόσεις είναι πιο επικίνδυνα απ’ το ίδιο το δάγκωμα του φιδιού… 

Το δάγκωμα του φιδιού που εκτός από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που εμφανίζεται αλλεργία, είναι βλαπτικό σε διάστημα ωρών και ημερών, δεν είναι κάτι για να τρέχει κανείς στο δευτερόλεπτο. Άρα υπάρχει ο χρόνος να μη κάνει κανείς τίποτε, να ξεπλύνει την πηγή, να βάλει αντισηπτικό και μετά να πάει σε μία υγειονομική δομή».

πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Φωτογραφίες παιδιών, από Facebook-Instagram, σε σελίδες παιδόφιλων-παιδοβιαστών

Δεν ανεβάζουμε στα media φωτογραφίες των παιδιών μας,  αφού και οι αθώες δραστηριότητες κινούν σκέψεις αρρωστημένης φαντασίας

Αν και υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για κάτι τέτοιο, μια νέα έρευνα στην Αυστραλία έδειξε ότι οι πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου είναι πέρα από κάθε φαντασία.

Αν και είναι πλέον κοινά αποδεκτό ότι το Facebook (και τα υπόλοιπα social media) δεν είναι ένας χώρος για να εκτίθενται τα παιδιά μας, πολλοί γονείς επιμένουν να αναρτούν posts με τα μικρά τους βλαστάρια. 

Τα νέα από την Αυστραλία και τον ειδικό οργανισμό για την ασφάλεια των παιδιών και το ηλεκτρονικό έγκλημα προκαλούν τρόμο.

Και σύμφωνα με μία έρευνα που ανακοινώθηκε στην χώρα, πάνω από τις μισές φωτογραφίες που διακινούνται σε παιδοφιλικά sites προέρχονται από τα social media. 

Κατά κύριο λόγο από το Facebook με το Instagram να ακολουθεί από πολύ κοντά.

Ο υπεύθυνος της έρευνας Alastai MacGibbon δήλωσε ότι η ομάδα που επιμελήθηκε την έρευνα ανακάλυψε δεκάδες εκατομμύρια φωτογραφίες από παιδιά που έκαναν αθώες καθημερινές δραστηριότητες, όπως το κολύμπι, κάποιο σπορ, ακόμα και τις σχολικές τους εργασίες στο σπίτι.

Σε δήλωσή του στην εφημερίδα «Sydney Morning Herald» είπε ότι παρά το γεγονός ότι οι φωτογραφίες δεν ήταν σε καμία περίπτωση προκλητικές, στα παιδοφιλικά sites που εντοπίστηκαν συγκέντρωναν από κάτω εκατοντάδες σχόλια σεξουαλικού περιεχομένου και της πιο αρρωστημένης φαντασίας.

Ο ίδιος δήλωσε ότι οι γονείς θα πρέπει να καταλάβουν ότι μία φωτογραφία που για τον γονέα σημαίνει πολλά πράγματα, για κάποιον άλλον κακόβουλο σημαίνει κάποια άλλα πράγματα εντελώς διαφορετικά και αρρωστημένα.

Ο κ. MacGibbon παρατήρησε ότι μέσα σε 10 ημέρες από την ανάρτηση μιας φωτογραφίας στο Facebook, κάποιες εικόνες είχαν συγκεντρώσει πάνω από 1,7 εκατομμύρια views, αναρτημένα σε ειδικά sites παιδικής πορνογραφίας. 

Και μάλιστα κάτω από θεματικές ενότητες, όπως «παιδιά στην παραλία», «όμορφο αγόρι παίζει στο ποτάμι», «γυμναστική».

Και όλα αυτά με σχόλια ακραία σεξουαλικά και απαράδεκτα για τα παιδιά. Μάλιστα πολλοί από τους συμμετέχοντες σ’ αυτά τα sites επιδίδονται στην συγκέντρωση τέτοιων εικόνων, και ανταλασσουν μεταξύ τους φωτογραφίες αθώων παιδιών, οι γονείς των οποίων δεν γνωρίζουν σε τι χέρια έχουν πέσει.

Ο υπεύθυνος της έρευνας Toby Dagg δήλωσε ότι σε ένα παιδοφιλικό site το οποίο περιείχε πάνω από… 45 εκατομμύρια φωτογραφίες παιδιών, οι μισές από αυτές φαίνεται να έχουν πηγή κατευθείαν από τα social media. Αριθμός πραγματικά εξωφρενικός, που δείχνει τις διαστάσεις που έχει πάρει το φαινόμενο όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά και σε όλο τον πλανήτη.

Όπως μάλιστα επαναλαμβάνουν σε κάθε τόνοι οι ειδικοί των social media, όταν ανεβάζεις οτιδήποτε στο Διαδίκτυο, χάνεις τον οποιονδήποτε έλεγχο πάνω του. Και επίσης ότι δεν έχει σημασία πόσο αθώα είναι μία φωτογραφία, γιατί ο εισβολέας που θα την αρπάξει είναι σίγουρο ότι θα την χρησιμοποιήσει για κακόβουλους σκοπούς.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Δεν συγκρίνουμε ποτέ το παιδί μας με κανένα άλλο παιδί / “Don’t compare your child to others.

Οι άνθρωποι είναι μοναδικοί. 

Ειδικά όταν είναι μικροί και πιστεύουν ότι ο μπαμπάς είναι σούπερμαν, η μαμά η πιο όμορφη… 

Ακόμη κι αν μας ρωτήσει ένα παιδί: μαμά ποια είναι πιο όμορφη; 

Η Κατερίνα ή εγώ; 

“Don’t compare your child to others. There’s no comparison between the sun and the moon. They shine when it is their time!”

Η πολιτικά ορθή απάντηση είναι: σας αγαπώ και τις δύο και η κάθε μια έχει τον τύπο της.

Όλα τα παιδιά θέλουν οι γονείς τους και η ευρύτερη οικογένεια να τα αποδέχονται άνευ όρων, άνευ ορίων. Εάν πετύχει η συνταγή στην παιδική ηλικία, ως ενήλικος το παιδί πολύ δύσκολα θα πάρει λάθος αποφάσεις, πολύ δύσκολα θα γίνει αντικείμενο κακοποίησης. Η πλήρης αποδοχή στο σπίτι είναι εκ των ων ουκ άνευ. «Είσαι το παιδάκι μου και σε αγαπώ».

Όταν υπάρχουν και αδέλφια η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη. 

Οι γονείς, χωρίς να το θέλουν, δείχνουν αδυναμία σε κάποιο παιδί και αυτό είναι τραγωδία. 

Έχω ζήσει στη σκιά μιας μεγαλύτερης, ομορφότερης και εξυπνότερης αδελφής η οποία ήταν η αδυναμία του πατέρα μας. Οτιδήποτε έκανα, αμέσως το συγκρίνανε με αυτά που κατάφερνε η αδελφή μου. Μέχρι που μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι ήμασταν και οι δύο αγαπημένες κόρες. Αχ! Αυτά τα πρωτοτόκια!

Υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις που το παιδί είναι πραγματικά δύσμορφο, έχει τσιριχτή φωνή ή είναι ενοχλητικό, κ.λπ. ....

Προς το παρόν να πούμε ότι κάθε άνθρωπος έχει ταλέντα και χαρακτηριστικά που τον κάνουν μοναδικό. 

Αυτό τονίζουμε στο «άσχημο» παιδί. 

Αρνούμαστε να τον συγκρίνουμε με οποιονδήποτε!

Στο παιδί που τσιρίζει μάλλον εξαιτίας μας (γιατί φωνάζουμε και εμείς στο σπίτι) δίνουμε την ιδέα για πέντε λεπτά κάθε μέρα να μιλάμε όλοι σιγά, μετά να γίνουν δέκα, κ.ο.κ. 

Το παιδί με ενοχλητική συμπεριφορά θέλει «αποκωδικοποίηση». 

Και όσο πιο νωρίς συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό, τόσο καλύτερα. Ενδέχεται να μπορεί και αυτή η περίπτωση να μπορεί να λυθεί με ευφάνταστο τρόπο. Κάνουμε καταλόγους της συμπεριφοράς του παιδιού, καταλήγουμε με κοινή συμφωνία ποιες είναι οι επιθυμητές συμπεριφορές και ποιες όχι. 

Συναποφασίζουμε τους κανόνες. Δηλαδή παιχνίδι. Θα εκπλαγείτε πόσα προβλήματα μπορούν να λυθούν μέσω του παιχνιδιού.

Ξαναγυρνάμε στην απαγορευμένη σύγκριση. 

Κανένας δεν είναι καλύτερος από το παιδί μας και, κυρίως, κανένα παιδί δεν αγαπάμε πιο πολύ από το δικό μας. Δεν λέμε εκκωφαντικά ψέμματα, γιατί τα παιδιά δεν είναι ανόητα. 

Θυμηθείτε τον έρωτα: πόσο αντικειμενικά είναι «εκείνος» πιο όμορφος, πιο έξυπνος, πιο… από οποιονδήποτε άλλον άντρα; Καθόλου, αλλά του λέμε σε κάθε στιγμή τα αθώα ψέμματα του έρωτα. 

Και οι γονείς το ίδιο πρέπει να κάνουν. 

Να τονίζουν τα θετικά του παιδιού, να το ενισχύουν όταν βελτιώνεται, να του δείχνουν την αγάπη τους συνεχώς. Κανένας δεν συνετίστηκε ποτέ επειδή τον συνέκριναν με κάποιον καλύτερο και, από την άλλη, κανένας δεν πέθανε από υπερβολική αγάπη.

Γι αυτό, καθρέφτη-καθρεφτάκι μου, ποια είναι η πιο όμορφη; 

Η πιο καλή, η πιο έξυπνη, μοναδική αποδεκτή απάντηση είναι:

Εσύ, ματάκια μου.

«Σας ασπάζομαι… Ελένη» είναι η δεκαπενθήμερη στήλη της Ελένης Χοντολίδου (κάθε Δευτέρα πρωί) στην Parallaxi, με την ιδιότητά της ως Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης

parallaximag.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι