Περί Χαιρεκακίας

ἐπιχαιρεκακία δὲ ἡδονὴ ἐπ' ἀλλοτρίοις κακοῖς

(... η χαιρεκακία είναι η ηδονή από την κακοτυχία του άλλου)

Διογένης Λαέρτιος

Χαιρεκακία (ρ. ἐπιχαίρω) είναι η χαρά που νιώθει κάποιος με τη δυστυχία κάποιου άλλου.
Είναι ένα από τα χειρότερα συναισθήματα.

H προέλευση της λέξης ανάγεται στην αρχαία ελληνική λέξη ἐπιχαιρεκᾰκία - Aριστοτέλης. Ἠθ. Ν. 2. 6, 18., 2.7, 15.
Η ελληνική λέξη αντιστοιχεί τη γερμανική Schadenfreude.

Οι έρευνες που έχουν διεξαγάγει οι επιστήμονες διαφόρων πανεπιστημίων ειδικότερα αυτών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής διαπίστωσαν ότι τρία είναι τα κίνητρα πίσω από την χαιρεκακία: η επιθετικότητα, ο ανταγωνισμός και το δίκιο.

Επιστημονική έρευνα
Η γνωστή Αμερικανική εφημερίδα The New York Times, το έτος 2002, δημοσίευσε αρκετές επιστημονικές μελέτες σχετικά με τη χαιρεκακία, την οποία χαρακτήριζε ως "απόλαυση των αποτυχιών των άλλων ανθρώπων". 

Πολλές μελέτες έχουν βασιστεί στη θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης, στην ιδέα ότι, όταν οι άνθρωποι αποτυγχάνουν, ο παρατηρητής αρχίζει να θεωρεί τον εαυτό του καλύτερο. 

Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση αισθάνονται περισσότερο χαρούμενοι από ό,τι τα άτομα με υψηλή αυτοεκτίμηση. 

Οι έρευνες αυτές διεξήχθησαν στα Πανεπιστήμια του Κεντάκι, της Καλιφόρνιας και του Κονέκτικατ. 

Ένα πείραμα που διεξήχθη το 2006 με παρατήρηση της δραστηριότητας του εγκεφάλου με τη βοήθεια του μαγνητικού τομογράφου έδειξε ότι οι άνδρες (όχι όμως οι γυναίκες) αγαπούν να παρατηρούν πώς οι κακοί άνθρωποι υποφέρουν βιώνοντας φυσικό πόνο. Ο εγκέφαλος έδειξε δραστηριότητα όταν ένα άτομο που δεν το άξιζε υποβαλλόταν σε ηλεκτρικό σοκ ενώ παρατηρήθηκε επίσης δραστηριότητα απόλαυσης του εγκεφάλου όταν σε ηλεκτροσόκ υποβλήθηκε άτομο που το άξιζε. Επίσης μια σάρωση του εγκεφάλου έδειξε ότι η χαιρεκακία οφείλεται και σε ζήλια.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι