Όσο κι αν μεγαλώνουμε, έχουμε ανάγκη τη μαμά μας

Μπορείς να της πεις τα πάντα
Είναι ο καλύτερος εξομολογητής. Όταν η ζωή σου δίνει το ένα χαστούκι μετά το άλλο και νομίζεις ότι οι μέρες της ευτυχίας σου είναι μετρημένες, υπάρχει ένα πανίσχυρο γιατρικό: πάρε τηλέφωνο τη μαμά σου. Πες της τι έγινε, ομολόγησε τις πιο κρυφές και σκοτεινές σου σκέψεις, βάλε τα κλάματα (προαιρετικά) και αφέσου να νιώσεις όπως όταν ήσουν 7 χρονών και έτρεχες να χωθείς στην αγκαλιά της επειδή το κακό παιδάκι σε πείραξε. 

Όλα τα γιατρεύει η μαμά. Ξέρει αυτή.

9 Reasons Your Mom Is The Greatest Human Ever

Όταν αρρωσταίνεις σε φροντίζει. όπως όταν ήσουν μωρό
Όταν ήμασταν μικροί, κάθε πράξη φροντίδας της μαμάς μας σε περίοδο ασθένειας μας φαινόταν υπερβολική κι εκνευριστική. 

"Να σου φτιάξω μια σουπίτσα;"

"Να σου φτιάξω ένα τσαγάκι;"

"Έχεις πυρετό; Κάτσε να δω!" (με το ανάλογο κεφαλοκλείδωμα για φιλί-θερμόμετρο στο μέτωπο)

"Σίγουρα δεν θες να φας κάτι;". 

Θέλω, μαμά. Θέλω και σουπίτσες και χάδια και την "υστερική" σου φροντίδα. Άλλα τώρα που θέλω, εσύ δεν μένεις πια μαζί μου.

Το καλό με τις μαμάδες είναι, ότι όσο μακριά κι αν βρίσκονται, σε περίπτωση ανάγκης, θα πάρουν τρένα, πλοία, αεροπλάνα και διαστημόπλοια για να έρθουν κοντά σου και να μπορέσουν να σου δώσουν την αντιβίωσή σου στη σωστή ώρα.

Δεν υπάρχει καλύτερος άνθρωπος να πας για ψώνια
Η μαμά μας είναι ξεκάθαρα ο καλύτερος άνθρωπος να πας για ψώνια μαζί του. 

Ξέρει το νούμερο, το γούστο, τις ανάγκες και τις ελλείψεις της ντουλάπας μας και, ταυτόχρονα, έχει κάπου κρυμμένο έναν πανίσχυρο ανιχνευτή εκπτώσεων και προσφορών. Θα γίνει εκνευριστική (και κοινωνικά αλλόκοτη!) προσπαθώντας να σε πείσει να δοκιμάσεις επί τόπου μια μπλούζα, πάνω απ' την μπλούζα σου (Τι κι αν περιβάλλεστε από 345 ανθρώπους, σε ένα μαγαζί 100 τ.μ.; "Ποιος θα μας δει, μωρέ;"), αλλά για κάποιο λόγο, αυτή η μπλούζα θα είναι πράγματι, μακράν η καλύτερη που δοκίμασες!

Έχει τις καλύτερες συμβουλές για το νοικοκυριό
Καλές κι άγιες οι συναισθηματικές ανάγκες που καλύπτουν οι μαμάδες, αλλά η ζωή -και το κουμάντο ενός σπιτιού- έχουν δεκάδες πρακτικές δυσκολίες. 

Μπαίνουν τα μαξιλάρια στο πλυντήριο; 

Πώς βγαίνει το κόκκινο κρασί από το χαλί; 

Στους πόσους βαθμούς ψήνεται το κατσικάκι; 

Για να βρει κανείς απαντήσεις στα του νοικοκυριού μπορεί να ρωτήσει το Google ή τη μαμά του. Το Google έχει πιο πολλές λύσεις, όμως οι λύσεις της μαμάς είναι δοκιμασμένες.

Έχει μια πρακτική λύση για κάθε σου πρόβλημα
Ένα απ' τα σημαντικότερα καθήκοντα μιας μαμάς είναι να επινοεί λύσεις εκεί που όλοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά. 

Μπορεί να χωρέσει ρούχα 20 ημερών σε μια μικροσκοπική βαλίτσα ή να κλείσει ραντεβού με έναν γιατρό που επί μήνες προσπαθείς να βρεις στο τηλέφωνο. 

Η μαμά μας είναι μια μηχανή που παράγει λύσεις, και μια τέτοια μηχανή δεν μπορεί παρά να είναι για πάντα χρήσιμη.

Ξέρει ακριβώς πώς να σε παρηγορήσει
Σε ξέρει από τότε που είχες μέγεθος φασολιού κι αυτό της δίνει, μεταξύ άλλων, μία υπέρ-δύναμη: ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει όταν δεν είσαι καλά. 

Ξέρει πότε χρειάζεσαι χρόνο για να σκεφτείς και πότε χρειάζεσαι μια μεγάλης διάρκειας αγκαλιά. Η μαμά μας ξέρει τι πρέπει να πει, πώς πρέπει να φερθεί και πώς να μην φερθεί όταν μαύρα σύννεφα σκιάζουν τις μέρες μας.

Θα σε μαλώσει, όταν σου χρειάζεται
Όταν περνάμε στην ενηλικίωση νομίζουμε ότι κερδίζουμε το δικαίωμα στη "μη κατσάδα". Τώρα γίναμε μεγάλοι, βγάζουμε μόνοι μας το ψωμί μας, σκηνοθετούμε, όπως θέλουμε τη ζωή μας (και μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά). Δεν είναι πια η μαμά ο αρχηγός μας -εμείς είμαστε οι αρχηγοί μας. 

Όμως ακόμα και οι αρχηγοί -ή, μάλλον, κυρίως οι αρχηγοί- χρειάζονται πού και πού μια γερή κατσάδα. Η μαμά μας δεν πτοείται από αρχηγιλίκια και ενηλικίωση και τέτοια. Είμαστε σίγουροι ότι ακόμη και ο Πάπας ή ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., "τ' ακούει" όταν του χρειάζεται απ' τη μαμά του.

Είναι μια δεύτερη μαμά για τα παιδιά σου
Γιαγιά ίσον μαμά μεγάλης ηλικίας. 

Είτε έκανες παιδιά, είτε απέκτησες σκυλιά, γατιά ή παπαγάλους ένα είναι σίγουρο: δεν είσαι μόνη/ος. 

Η μαμά σου θα έρθει ως από μηχανής Θεός την κατάλληλη ώρα για να κάνει baby sitting και να μπορέσεις να βγεις για δυο-τρεις ώρες απ' το σπίτι χωρίς άγχος. 

Θα τους πάρει παγωτά (ενώ τα έχεις απαγορέψει), θα τα χαρτζιλικώσει γενναία, θα τα ταΐσει με κάθε λογής φαγητό (λες και είναι δύο μήνες νηστικά), θα λαχανιάσει παίζοντας μαζί τους και θα τα αγαπάει όσο και όπως εσένα. Άπειρα και άνευ όρων.

Η αγάπη της είναι άνευ όρων και η αγκαλιά της θεραπευτική
Η μαμά μας δεν μας αγαπάει επειδή είμαστε καλοί μαζί της ή επειδή της κάνουμε καλή παρέα. 

Μας αγαπάει επειδή είναι μαμά μας. Αν δεν είστε έμποροι ναρκωτικών ή κατά συρροή δολοφόνοι, ξέρετε πως ό,τι κι αν έχει συμβεί, όσα μικρά ή τραγικά λάθη κι αν κάνατε, η μαμά σας είναι πάντοτε εκεί να πει ένα από καρδίας "Μην ανησυχείς!", να δώσει την θεραπευτική της αγκαλιά, να υπογραμμίσει στυγερά ότι είναι απόλυτα λογικό να αρρωσταίνουμε, αφού κυκλοφορούμε γυμνοί και να μας μπουκώσει με ό,τι υπάρχει στο ψυγείο της σαν να μην υπάρχει αύριο.

περισσότερα στην πηγή

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Λέων Τολστόι: «Ας συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλον....

Μόνο τότε θα ζήσουμε ειρηνικά»

Ο Λέων Τολστόι είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Κυρίως γνωστός για τα έργα του «Πόλεμος και Ειρήνη» και «Άννα Καρένινα» μελετάται ως ένας από τους κλασικούς Ρώσους λογοτέχνες.

    Ο κόμης Λεβ Νικολάγεβιτς Τολστόι γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1828 σε πόλη της Ρώσιας και ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια. Σπούδασε ανατολικές γλώσσες και νομική, μα ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να λάβει το πτυχίο του.
    Ήταν αθεράπευτα ντροπαλός μα είχε φύση ανήσυχη. Παρά το γεγονός ότι προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια, έχασε και τους δύο του γονείς πολύ νωρίς στη ζωή του. Έτσι δεν θα χαρακτήριζε κανείς την παιδική του ηλικία ως πολυτελή, αλλά περισσότερο ως επώδυνη.
    Και αυτό διότι δεν έχασε μόνο τους γονείς του, αλλά και την επομένη κηδεμόνα του, όπου τελικά μετακόμισε σε σπίτι θείου του. Παρά το γεγονός ότι περιβαλλόταν από το θάνατο των αγαπημένων του, ο Λέων προσπάθησε να διατηρήσει στη μνήμη του τις πιο ευτυχισμένες στιγμές εκείνων των χρόνων.
    Ο Τολστόι αποτέλεσε έμπνευση για τον Γκάντι, ο οποίος επηρεάστηκε από δοκίμια του πρώτου για την ειρήνη, πάνω στα οποία θεμελίωσε στη συνέχεια τη θεωρία του περί μη βίαιης αντίστασης στην αδικία. Αλλά και ο Martin Luther King λέγεται πως εμπνεύστηκε από τις ιδέες του μεγάλου αυτού συγγραφέα.

16 αποφθέγματα του Λέοντα Τολστόι που εξερευνούν όλες τις πλευρές της ζωής

1. «Ευτυχία δεν είναι να κάνεις πάντα αυτό που θέλεις, αλλά να θέλεις πάντα αυτό που κάνεις»
2. «Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του»
3. «Είναι εκπληκτικό πόσο πλήρης είναι η αυταπάτη ότι η ομορφιά είναι καλοσύνη»
4. «Το λάθος δεν παύει να είναι λάθος επειδή εγκρίνεται από την πλειοψηφία»
5. «Όλη η ποικιλία, όλη η γοητεία, όλη η ομορφιά της ζωής αποτελείται από το φως και τη σκιά»
6. «Ο σεβασμός εφευρέθηκε για να καλύψει την άδεια θέση η οποία έπρεπε να ανήκει στην αγάπη»
7. «Αν αναζητάτε την τελειότητα, δεν θα είστε ποτέ ευχαριστημένοι»
8. «Ένας από τους πιο κοινούς πειρασμούς, ο οποίος όμως οδηγεί στις μεγάλες συμφορές είναι ο πειρασμός των λέξεων: «Όλοι έτσι κάνουν»
9. «Μην ακούτε ποτέ αυτούς που κακολογούν τους άλλους και λένε καλά λόγια για εσάς»
10. «Δεν υπάρχει μεγαλείο εκεί που δεν υπάρχει απλότητα, καλοσύνη και αλήθεια»
11. «Πλήξη: η επιθυμία για επιθυμίες»
12. «Ας συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλον. Μόνο τότε θα ζήσουμε ειρηνικά»
13. «Να έχεις ένα στόχο για όλη σου τη ζωή, ένα στόχο για ένα μέρος της ζωής σου και ένα στόχο για κάθε χρόνο. Ένα στόχο για κάθε μήνα, ένα στόχο για κάθε εβδομάδα, ένα στόχο για κάθε μέρα, ένα στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό. Και να θυσιάζεις το μικρότερο στόχο για το μεγαλύτερο»
14. «Σε αγάπησα από πάντα και αν κάποιος αγαπάει κάποιον, αγαπά ολόκληρο τον άνθρωπο, ακριβώς όπως είναι και όχι όπως κάποιος θα ήθελε να είναι»
15. «Οι δύο πιο ισχυροί πολεμιστές είναι η υπομονή και ο χρόνος. Αυτοί καταφέρνουν τα πάντα»
16. «Ελεύθερα πνεύματα είναι εκείνοι που είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν το μυαλό τους χωρίς προκατάληψη και χωρίς να φοβούνται να καταλάβουν πράγματα που έρχονται σε σύγκρουση με τα δικά τους έθιμα, προνόμια ή πεποιθήσεις. Αυτή η κατάσταση του νου δεν είναι συνηθισμένη, αλλά είναι απαραίτητη για σωστή σκέψη …»

enallaktikidrasi.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Προεφηβεία: Λίγο πριν την «έκρηξη»

Κάπου ανάμεσα στα εννέα και τα δέκα έτη αρχίζει το τέλος της παιδικής ηλικίας και το παιδί ουσιαστικά βρίσκεται στο κατώφλι της εφηβείας, όπου εμφανίζονται οι πρώτες αλλαγές που αφορούν όχι μόνο τη βιολογία του, αλλά και την ψυχολογία του. 

Οι γονείς κοιμούνται ένα βράδυ με ένα ήσυχο και υπάκουο πλάσμα, και ξυπνούν αντιμέτωποι με ένα «θυμωμένο» παιδί, το οποίο, αν και στα μάτια τους είναι ακόμη μικρό, βιώνει θριαμβευτικά την αρχή της μεταμόρφωσής του. 

Δεκάχρονα αγόρια και κορίτσια, παρότι δεν έχουν μπει επίσημα στην εφηβεία, δοκιμάζουν τις ακραίες συναισθηματικές διακυμάνσεις των εφήβων.

Το παιδί μου τρελάθηκε

Σε αυτό το πρώιμο στάδιο της εφηβείας, που προετοιμάζει σώμα και νου για το δύσκολο ταξίδι από την παιδικότητα στην ενηλικίωση, το παιδί αποκαθηλώνει τους άλλοτε θεούς γονείς του και θεοποιεί τους φίλους του. Δοκιμάζει τα όρια και τις αντοχές των μεγάλων, και κάνει διαρκείς ασκήσεις ανεξαρτησίας. 

Κάθε ερώτηση της μητέρας και του πατέρα το πνίγει, και θεωρείται ωμή παρέμβαση στην ιδιωτική του ζωή (ναι, το δέκα χρονών κορίτσι σας νιώθει ότι έχει ιδιωτική ζωή). 

Βρίζει, πετά τα ρούχα του στο πάτωμα, μιλά λίγο και απαντά μονολεκτικά –ή και καθόλου– στις ερωτήσεις των μεγάλων, δείχνει κάποιες φορές να μισεί τους γονείς του και θεωρεί ότι η νέα του οικογένεια είναι οι φίλοι του.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς; 

Τη δουλειά τους! Όπως εύστοχα λέει και ο τίτλος του βιβλίου του ψυχαναλυτή Νίκου Σιδέρη, «Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν» (εκδ. Μεταίχμιο), τα παιδιά θέλουν ενήλικες που θέτουν κανόνες και τα αντιμετωπίζουν με κατανόηση, χιούμορ, αλλά και σοβαρότητα. 

Δηλαδή μια ήρεμη δύναμη. 

Οι γονείς δεν πρέπει να πανικοβάλλονται και να πέσουν στην παγίδα του γονιού-«κολλητού». Με τα παιδιά μας δεν είμαστε φίλοι, είμαστε πρωτίστως γονείς.

Μείνετε δίπλα του
Το παιδί σας μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν σας χρειάζεται, στην ουσία όμως σας έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ. 

Πολεμήστε το αίσθημα της απόρριψης που δίκαια βιώνετε και πείτε –και αποδείξτε– του με κάθε ευκαιρία ότι είστε εκεί για κάθε του πρόβλημα, έτοιμοι να ακούσετε την κάθε του έγνοια χωρίς σχολιασμούς και νουθεσίες. 

Αυτό το μεγάλο βήμα «συμφιλίωσης» με τον νεόκοπο επαναστάτη σας απαιτεί εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς. 

Αν, για παράδειγμα, σας εκμυστηρευτεί ένα «παράπτωμα» κι εσείς βιαστείτε να κριτικάρετε τη συμπεριφορά του ή, ακόμη χειρότερα, θυμώσετε και του επιβάλετε κάποια τιμωρία, κλείσατε την πόρτα επικοινωνίας για πάντα. Μείνετε ψύχραιμοι και επιλέξτε τον δρόμο της κατανόησης και της αποδοχής, που ορίζεται από τη χωρίς όρους αγάπη.

Όλα φυσικά έχουν τα όριά τους. Εάν καταλάβετε ότι το παιδί σας έχει εμπλακεί σε επικίνδυνες καταστάσεις, απευθυνθείτε άμεσα σε κάποιον ειδικό. Για παράδειγμα, ένα παιδί που εκβιάζεται ή εκβιάζει, δέχεται οποιουδήποτε τύπου πιέσεις από τρίτα άτομα ή ξαφνικά κάνει παρέα με άγνωστα παιδιά, θέλει διαφορετικούς χειρισμούς, τους οποίους καλό είναι να τους υποδείξει ένας επιστήμονας ψυχικής υγείας.

Προσοχή στα «μικρομέγαλα»
Η αποδοχή είναι το «κλειδί» για να περάσουν και τα παιδιά και οι γονείς όσο πιο ανώδυνα γίνεται τη δύσκολη αυτή περίοδο. Αποδοχή όμως δεν σημαίνει ασυδοσία. 

Τα όρια πρέπει να τίθενται παρά τις αντιδράσεις των παιδιών, οι οποίες τη σημερινή εποχή κυριολεκτικά τρομάζουν τους γονείς και τους οδηγούν σε άτακτες υποχωρήσεις. 

Έτσι, βλέπουμε τους ενήλικες να παραδίδονται αμαχητί μπροστά στις άλογες απαιτήσεις των εξαγριωμένων δεκάχρονων, τα οποία βιάζονται να μεγαλώσουν και υιοθετούν «μεγαλίστικες» συνήθειες, όπως τα περίφημα «sleepovers» (ύπνος εκτός σπιτιού), την απόκτηση smartphone και τη χρήση των social media. 

Τέτοιες συμπεριφορές είναι συχνότερες στα κορίτσια, καθώς βιολογικά ωριμάζουν νωρίτερα από τα συνομήλικά τους αγόρια.

Όλα γύρω από το σεξ
Εσείς μπορεί να βλέπετε μπροστά σας ένα μικρό παιδί, αλλά στο κατώφλι της εφηβείας τα παιχνίδια χημείας είναι «ανελέητα»: το αγόρι παλεύει να γίνει άνδρας και το κορίτσι μπαίνει στη διαδικασία να γίνει γυναίκα. 

Τα σκαμπανεβάσματα των ορμονών οδηγούν και σε συναισθηματική αστάθεια: το παιδί σας από τη χαρά πέφτει στη θλίψη και από την ηρεμία σκαρφαλώνει στον ανεξέλεγκτο θυμό.

Βιώνοντας τις πρώτες ορατές σωματικές αλλαγές, το παιδί ανακαλύπτει δειλά-δειλά τη σεξουαλική του ταυτότητα, γεγονός που του προκαλεί ανησυχία. 

Συζητήστε μαζί του για τις σχέσεις των δύο φύλων, για την απόλαυση αλλά και τους κινδύνους της σεξουαλικής επαφής, για τις σεξουαλικές προτιμήσεις, την ομοφυλοφιλία, την αντισύλληψη, τη χρήση προφυλακτικού, χωρίς να κάνετε κήρυγμα ή «διάλεξη», αναζητώντας αφορμές από το περιβάλλον, την τηλεόραση ή τις ταινίες. 

Αλλά μην προτρέχετε. Αν, για παράδειγμα, όλα δείχνουν ότι το παιδί σας δεν το απασχολούν ακόμη θέματα που σχετίζονται με το σεξ, μην υπερθεματίζετε πάνω σε αυτό το θέμα. 

Ισχύει και σε αυτή την περίπτωση ο χρυσός κανόνας ανατροφής των παιδιών μας: Περιμένουμε την ερώτηση για να απαντήσουμε. 

Το παιδί της προεφηβείας δεν θα μας ρωτήσει ευθέως για ένα θέμα που αφορά τη σεξουαλικότητά του, αλλά θα φροντίσει να προκύψει από τη συζήτηση. Κι εμείς θα πρέπει να έχουμε τις κεραίες μας τεντωμένες και να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία να του μιλήσουμε για όλα όσα οι παλιότερες γενιές θεωρούσαν ταμπού και απαγορευμένα θέματα.

pharmaplus

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι