«ΤΙ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ, ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ!…»
Ότι μέσα στην απέραντη έρημο υπάρχουν πάντα μικρές
οάσεις.
Ότι κάτω από το κρεβάτι σου υπάρχουν τρεις νάνοι πειρατές, που
ξέρουν όλα σου τα μυστικά, όπως ότι έχασες το τριγωνάκι σου για τα
κάλαντα,αλλά θα σου φέρουν εκείνοι ένα τετραγωνάκι!
Να φοβάσαι ότι ο
Άϊ-Βασίλης φέτος θα σου φέρει κάρβουνο, γιατί δεν ήσουν καλό παιδί, ενώ
εσύ ήθελες την «αγαπησιέρα», μια συσκευή που μέσα της θα κρύβει την
αγάπη όλου του κόσμου.
Χρειάζεται επειγόντως σωσίβιο στη θλίψη
και την απελπισία. Χρειάζεται χαρά και φρεσκάδα στη ματιά μας, έτσι ώστε
να είναι κανείς ικανός, όταν έρχονται δύσκολες στιγμές, να καταφέρνει
να ανέβει στο αερόστατό του, που έχει έξω από το σπίτι του, και να πάει
στη Χωχαρούπα, τη χώρα της αιώνιας χαράς! Να μπορεί να κλαίει με τον
χιονάνθρωπο που λιώνει από τα καυτά δάκρυά του.
Η παιδικότητά μας πεθαίνει, η αθωότητά
μας χάνεται και το πτώμα της το ονομάζουμε «ενηλικίωση» ή «ωριμότητα».
Ας μην τρομάζουμε όμως, δεν έχει χαθεί τίποτα επί της ουσίας, εμείς τα
κρύβουμε, τα καλύπτουμε από φόβο και ντροπή για τις αναμνήσεις, τα
σκιρτήματα, τα πρωτόγνωρα συναισθήματα των παιδικών μας χρόνων. Ο
θησαυρός υπάρχει μέσα μας, περιμένει να ξαναβγεί στο φως.
Είναι το πολύτιμο «δαχτυλίδι» του
αναψυκτικού, με εκείνο που «παντρεύτηκες» τον αγαπημένο/η σου στο
νηπιαγωγείο! Ο ρεαλισμός μπορεί να υπάρξει μέσα από τη φαντασία, από το
παιδικό αστείο.
Είναι σπουδαία εφόδια και στη γνώση, την πρόοδο και τη
διαδικασία της μάθησης.
Δυστυχώς και στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα η
ενίσχυση και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο
παραμελημένες πλευρές του σχολείου.
Αν δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε γενιά
θλιμμένων παιδιών και αργότερα ενηλίκων, ας αλλάξουμε θεώρηση της
πραγματικότητας. Η χαρά μέσα από τη φαντασία και την παιδική μας
αθωότητα ας ξαναπάρει πρωταχική θέση στην καθημερινή ζωή…. Και να
πιστέψουμε ότι κάποια στιγμή- τι στην ευχή!-θα τελειώσουν τα λάθη στον
κόσμο και αναγκαστικά θα κάνουμε τα σωστά!
...................................
Ζωή Χατζηθωμά
