Οι εχθροί της Άνοιξης

Ἔρχεται φέτος κουρασμένη
ἡ Ἄνοιξη
(νά) κουβαλάει τόσα χρόνια
τὰ λουλούδια πάνω της.

Σκοτεινοὶ ἄνθρωποι
στὶς γωνιὲς τὴν παραμονεύουν
γιὰ νὰ τὴν τσακίσουν.

Αὐτὴ ὅμως
μὲ κρότο
ἀνάβει ἕνα-ἕνα
τὰ λουλούδια της
στὰ μάτια τοὺς τὰ ρίχνει
(γιά) νὰ τοὺς στραβώσει.

Μίλτος Σαχτούρης

Ποιήματα (1945-1971), Ἐκδόσεις Κέδρος, 2000

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αθωότητα είναι...

«ΤΙ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ, ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΤΑ ΛΑΘΗ!…»

 Ότι μέσα στην απέραντη έρημο υπάρχουν πάντα μικρές οάσεις. 

Ότι κάτω από το κρεβάτι σου υπάρχουν τρεις νάνοι πειρατές, που ξέρουν όλα σου τα μυστικά, όπως ότι έχασες το τριγωνάκι σου για τα κάλαντα,αλλά θα σου φέρουν εκείνοι ένα τετραγωνάκι! 

Να φοβάσαι ότι ο Άϊ-Βασίλης φέτος θα σου φέρει κάρβουνο, γιατί δεν ήσουν καλό παιδί, ενώ εσύ ήθελες την «αγαπησιέρα», μια συσκευή που μέσα της θα κρύβει την αγάπη όλου του κόσμου.

Χρειάζεται επειγόντως σωσίβιο στη θλίψη και την απελπισία. Χρειάζεται χαρά και φρεσκάδα στη ματιά μας, έτσι ώστε να είναι κανείς ικανός, όταν έρχονται δύσκολες στιγμές, να καταφέρνει να ανέβει στο αερόστατό του, που έχει έξω από το σπίτι του, και να πάει στη Χωχαρούπα, τη χώρα της αιώνιας χαράς! Να μπορεί να κλαίει με τον χιονάνθρωπο που λιώνει από τα καυτά δάκρυά του.

Η παιδικότητά μας πεθαίνει, η αθωότητά μας χάνεται και το πτώμα της το ονομάζουμε «ενηλικίωση» ή «ωριμότητα».

   Ας μην τρομάζουμε όμως, δεν έχει χαθεί τίποτα επί της ουσίας, εμείς τα κρύβουμε, τα καλύπτουμε από φόβο και ντροπή για τις αναμνήσεις, τα σκιρτήματα, τα πρωτόγνωρα συναισθήματα των παιδικών μας χρόνων. Ο θησαυρός υπάρχει μέσα μας, περιμένει να ξαναβγεί στο φως.

Είναι το πολύτιμο «δαχτυλίδι» του αναψυκτικού, με εκείνο που «παντρεύτηκες» τον αγαπημένο/η σου στο νηπιαγωγείο! Ο ρεαλισμός μπορεί να υπάρξει μέσα από τη φαντασία, από το παιδικό αστείο. 

Είναι σπουδαία εφόδια και στη γνώση, την πρόοδο και τη διαδικασία της μάθησης. 

Δυστυχώς και στο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα η ενίσχυση και η καλλιέργεια της φαντασίας είναι από τις πιο παραμελημένες πλευρές του σχολείου.

Αν δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε γενιά θλιμμένων παιδιών και αργότερα ενηλίκων, ας αλλάξουμε θεώρηση της πραγματικότητας. Η χαρά μέσα από τη φαντασία και την παιδική μας αθωότητα ας ξαναπάρει πρωταχική θέση στην καθημερινή ζωή…. Και να πιστέψουμε ότι κάποια στιγμή- τι στην ευχή!-θα τελειώσουν τα λάθη στον κόσμο και αναγκαστικά θα κάνουμε τα σωστά!

...................................

Ζωή Χατζηθωμά

enallaktikidrasi

Σπιτική λαγάνα - Η προπύρα

Σαν φούρνιζαν οι παλιές μανάδες,

τελευταία έβαζαν στο φούρνο την προπύρα
που την άφηναν έξω-έξω, κοντά στην πόρτα του φούρνου.

ΠΡΟΠΥΡΑ

Αρχαία ελληνική συνταγή ψωμιού που φτιάχνεται
στις Σπέτσες! Ιδιαίτερη γεύση και νοστιμιά
από γλυκάνισο και πιπέρι

Η προπύρα ήταν σχεδόν ίδια με τη σημερινή λαγάνα που τρώμε κάθε Καθαρή Δευτέρα.

Μυρωδάτη Σπιτική Λαγάνα

Ετοιμαζόταν πολύ πιο γρήγορα απ' τα άλλα ψωμιά και τρωγόταν ζεστή. Στα παιδιά άρεσε πολύ με τουλουμοτύρι, σαν πρωινό φαγητό.

Το σπίτι όλο μοσχοβόλαγε 

απ' τ΄ αχνιστό ψωμί,

και στο μυαλό 

και στην καρδιά 

οι αναμνήσεις από τις ευωδιές του σπιτικού 

ανεξίτηλα καταγράφονταν.

.
Σπιτική λαγάνα λοιπόν.

.

Πανεύκολη στο πλάσιμο και στο ψήσιμο.

Λίγα τα υλικά, φτηνά, αλλά πλούσιο και γευστικό το αποτέλεσμα

• αλευράκι ένα κιλό, για τις χρήσεις όλες
• νερό, δυο ποτήρια ζεστό, όχι να καίει
• μαγιά, ένα φακελάκι
• σουσάμι και αλατάκι

Ζεσταίνουμε σε ένα κατσαρολάκι τα 2 ποτήρια το νερό. 

Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι και ανοίγουμε στο κέντρο μια γουβίτσα. 

Εκεί μέσα ρίχνουμε το αλάτι. 

Γεμίζουμε μισό ποτήρι με το νερό που έχουμε ζεστάνει και εκεί μέσα διαλύουμε καλά τη μαγιά. 
Ρίχνουμε αυτό το νερό στο μπωλ κι αρχίζουμε να ζυμώνουμε προσθέτοντας όσο νερό χρειαστεί, ώστε η ζύμη μας να μην κολλά στα χέρια μας αλλά ούτε και να είναι πολύ σφιχτή. 

Χωρίζουμε σε κομμάτια (ανάλογα με το μέγεθος του ταψιού που έχουμε) τη ζύμη και ανοίγουμε το κάθε ένα με τον πλάστη σε σχήμα λαγάνας. 

Βάζουμε τις λαγάνες στα ταψιά και τα τυλίγουμε με κουβέρτες. 

Όταν διπλασιαστεί ο όγκος τους, τις πατάμε με τα δάχτυλά μας να κάνουν γουβίτσες και τις τρυπάμε που και που με ένα πιρούνι. 

Κατόπιν με ένα πινέλο τις αλείφουμε με νερό και τις πασπαλίζουμε με το σουσάμι. 

Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για περίπου 20 λεπτά.

 

Καλή επιτυχία!!

Και καλή μας όρεξη!!