Σελίδες

Friday, 2 March 2007

Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -2

Συζυγικό Χτύπημα και Δαρμός
Στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ζευγάρια των οποίων οι σχέσεις περιλαμβάνουν βία, είναι επίσης βίαια προς τα παιδιά τους. Τέτοιοι γονείς σίγουρα δέρνονταν όταν ήταν παιδιά και εκτέθηκαν σε ξυλοδαρμό άλλων.


Σύζυγοι που χτυπήθηκαν και χτυπούν και δέρνουν τα παιδιά τους, τα μεγαλώνουν ώστε να χτυπάνε και τα ίδια και να χτυπηθούν ακριβώς όπως και οι ίδιοι. Τα παιδιά μαθαίνουν από το παράδειγμα των γονέων ότι ο τρόπος για να δοθεί διέξοδος στη ματαίωση (μίας επιθυμίας π.χ.), για να εκφραστεί αποδοκιμασία και για να διεκδικηθεί η εξουσία, είναι το χτύπημα κάποιου μικρότερου και πιο αδύναμου από τα ίδια. Βλέπουν αυτή την αρχή να επιδεικνύεται κάθε φορά που μαλώνουν οι γονείς τους, όπως και κάθε φορά που βρίσκονται στο τέλος των συγκρούσεων με βίαιες τιμωρίες.


Μαθαίνουν ότι μόλις θα γίνουν αρκετά μεγάλοι και δυνατοί, θα μπορούν να ελέγχουν τους άλλους απειλώντας ή πληγώνοντάς τους. Μαθαίνουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα αν οι σύζυγοι χτυπάνε ο ένας τον άλλο και αν οι ενήλικοι χτυπάνε παιδιά.
Όταν τα παιδιά, των οποίων οι προσωπικότητες έχουν σχηματιστεί μέσα σε βίαια νοικοκυριά, μεγαλώσουν και κάνουν παιδιά, δυσκολεύονται πάρα πολύ να απελευθερωθούν από τις συμπεριφορές στις οποίες έχουν εκτεθεί και βιώσει. Οι δεξιότητες που εφαρμόζουν στην οικογενειακή ζωή θα είναι οι ανεπαρκείς που έμαθαν από τους γονείς τους, και τείνουν να συνεχίζουν στον ίδιο κύκλο βίας μέσα από τα αθώα παιδιά τους.
Καθώς εξαφανίζεται ο δαρμός από την οικογενειακή ζωή, θα εξαφανιστούν και άλλες μορφές οικογενειακής βίας. Όχι πριν.
 

Κλιμάκωση
Οι σωματικές βλάβες και οι θάνατοι παιδιών από τους φροντιστές τους συχνά είναι συνέπεια ακραίας σωματικής τιμωρίας. Οι δράστες ακόμα και των πιο φρικιαστικών πράξεων απέναντι στα παιδιά τυπικά εξηγούν ότι η κακή συμπεριφορά του παιδιού απαιτούσε τιμωρία, και το αποτέλεσμα ήταν τυχαίο ή χωρίς πρόθεση.
Πολλά από τα βρέφη που πεθαίνουν ετησίως ‘πέφτοντας έξω από το κρεβατάκι’, ’πέφτοντας από τις σκάλες’ ή επειδή ‘σταμάτησαν να αναπνέουν χωρίς λόγο’ θα είχαν προστεθεί στις στατιστικές μη τυχαίων θανάτων αν γινόταν γνωστή η αλήθεια. Μερικές φορές το θύμα κατηγορείται για την κακή του μοίρα, π.χ, το παιδί ‘κάνει εύκολα μώλωπες’, ‘ είναι επιρρεπές σε ατυχήματα’ ή ‘αρνήθηκε να παραμείνει ακίνητο ενώ τιμωρούνταν, και αυτός ήταν ο λόγος που η πόρπη της ζώνης έκοψε τα χείλη του.’
 

Αυτοί που δέρνουν ακούγονται συχνά να χρησιμοποιούν το τετριμμένο ότι δε δέρνουν ποτέ υπό θυμό. Αυτός ο ψευδής ισχυρισμός διαψεύδει αυτό που τυπικά κινητοποιεί τους ανθρώπους που χτυπάνε παιδιά:το θυμό. Πολλοί από αυτούς που δέρνουν είναι εθισμένοι στην πράξη, διότι τους παρέχει μία στιγμιαία διέξοδο για αισθήματα ματαίωσης και θυμού—όχι διότι την θεωρούν έναν αποτελεσματικό τρόπο για να βελτιώσουν τη συμπεριφορά του παιδιού. Επειδή ο θυμός, από τη φύση του, τείνει να κλιμακώνεται καθώς ικανοποιείται, δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος για να χτυπήσουν ένα παιδί.
 
Σεξουαλική Παρενόχληση και Δαρμός
Τα χτυπημένα παιδιά δεν βλέπουν τα σώματά τους ως δική τους προσωπική ιδιοκτησία. Ο δαρμός τα εκπαιδεύει να αποδεχτούν την ιδέα ότι οι ενήλικοι έχουν απόλυτη εξουσία στα σώματά τους, συμπεριλαμβάνοντας το δικαίωμα να επιβάλλουν πόνο. Και το να δέρνονται στους γλουτούς τα μαθαίνει ότι ακόμη και οι σεξουαλικές περιοχές υπόκεινται στη βούληση των ενηλίκων. Το παιδί που υποτάσσεται σε ένα δαρμό τη Δευτέρα δεν τείνει να πει ‘όχι’ στον παιδεραστή την Τρίτη. Οι άνθρωποι που παρενοχλούν ή εκμεταλλεύονται παιδιά το γνωρίζουν αυτό. Παραφυλάνε για πιθανά θύματα στα παιδιά που έχουν διδαχθεί ‘να υπακούουν’ γιατί αυτά τα παιδιά είναι οι πιο εύκολοι στόχοι.
 

Δαρμός στους Γλουτούς και Σεξουαλική Ανάπτυξη
Ο δαρμός στους γλουτούς μπορεί να παρακινήσει ανώριμα σεξουαλικά αισθήματα σε κάποια παιδιά. Δεν ελέγχουν αυτά τα αισθήματα, ούτε καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Η τραγική συνέπεια για κάποια από αυτά τα παιδιά είναι ότι σχηματίζουν ένα σύνδεσμο ανάμεσα στον πόνο, την ταπείνωση και τη σεξουαλική διέγερση που διαρκεί για την υπόλοιπη ζωή τους. Αν και ίσως παντρευτούν, κάνουν οικογένειες, κρατήσουν υπεύθυνες θέσεις στην κοινότητά τους και δεν δείξουν σημάδια συναισθηματικής διαταραχής, ίσως να βασανίζονται κρυφά και με ντροπή από μία ανάγκη η οποία, σε κάποιες περιπτώσεις τους εξαναγκάζει να πληρώνουν πόρνες, τις οποίες δέρνουν ή από τις οποίες δέρνονται. Η πορνογραφική βιομηχανία έχει κάνει μία επωφελή επιχείρηση κάλυψης των αναγκών αυτών των δύσμοιρων ατόμων. Η ιατρική επιστήμη έχει αναγνωρίσει και αποδείξει με λεπτομέρεια τη σχέση ανάμεσα στα χτυπήματα στα οπίσθια κατά την παιδική ηλικία και στη μετέπειτα ανάπτυξη μη φυσιολογικών σεξουαλικών επιθυμιών και συμπεριφορών. Αυτός ο λόγος πρέπει να αρκεί για να μη δαρθεί ποτέ ένα παιδί.
 

Ο Σωματικός Κίνδυνος από το Χτύπημα στους Γλουτούς
Βαθιά μέσα στους γλουτούς βρίσκεται το ισχιακό νεύρο, το μεγαλύτερο νεύρο του σώματος. Ένα σοβαρό χτύπημα στους γλουτούς, ιδιαίτερα με κάποιο όργανο όπως ένα κομμάτι ξύλο, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία στους μύες που περιβάλλουν το νεύρο, πιθανώς πληγώνοντάς το και προκαλώντας βλάβη στο πόδι.
Το πολύ ευαίσθητο οστό στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ο κόκκυγας, είναι επίσης επιρρεπές σε βλάβη όταν χτυπηθεί εκεί ένα παιδί. Και όταν απαιτείται από τα παιδιά να σκύψουν για να χτυπηθούν, τα σεξουαλικά τους όργανα μπορεί να πληγωθούν. Εξάρθρωση κόκκυγα και μώλωπες σεξουαλικών οργάνων ως αποτέλεσμα βίαιων τιμωριών αναφέρονται συχνά από νοσοκομειακές αρχές.
Μερικοί άνθρωποι, στην απόπειρά τους να δικαιώσουν τα χτυπήματα στους παιδικούς γλουτούς, υποστηρίζουν ότι ο Θεός ή η φύση σχεδίασε αυτό το μέρος της ανατομίας για δαρμό. Αυτό το επιχείρημα είναι ανόητο. Κανένα μέρος του ανθρώπινου σώματος δε δημιουργήθηκε για να υποστεί βία.

Ο Σωματικός Κίνδυνος από το Χτύπημα στα Χέρια
Το παιδικό χέρι είναι ιδιαίτερα ευάλωτο διότι οι σύνδεσμοι, τα νεύρα, οι τένοντες και τα αιμοφόρα αγγεία είναι κοντά στο δέρμα το οποίο δεν έχει προστατευτικό ιστό από κάτω. Χτυπήματα στα χέρια πολύ μικρών παιδιών είναι πάρα πολύ επικίνδυνα για την ωρίμανση των δίσκων στα οστά τα οποία, αν βλαφτούν, μπορούν να προκαλέσουν δυσμορφία ή εξασθενημένη λειτουργία. Χτυπήματα στο παιδικό χέρι μπορούν επίσης να προκαλέσουν θλάσεις, εξαρθρώσεις και να οδηγήσουν σε πρώιμη οστεοαρθρίτιδα.

Τράνταγμα
Το τράνταγμα μπορεί να προκαλέσει σε ένα παιδί τύφλωση, εγκεφαλική βλάβη ακόμη και θάνατο


Όλα τα μέρη:

  1. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -1
  2. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -2
  3. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -3
  4. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -4
  5. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -5
  6. Γονείς και Εκπαιδευτικοί κατά της βίας στην Εκπαίδευση -6

No comments:

Post a Comment