Σκαλιά ζωής...

Γράφει η Χριστίνα Αρχόντους.

Όσα κι αν ξέρεις δεν αρκούν
τον κόσμο για να μάθεις
τα ποδιά σου θα κουραστούν
μα στην κορυφή σαν φτάσεις
θα δεις μπροστά σου όλο το φως
και πίσω τη σκιά σου
θα ξέρεις πως κάποιος θεός
θα βρίσκεται κοντά σου.
Κάπου εκεί θα΄μαι κι εγώ
κοντά σου για να τρέξω
στη διαδρομή αν δεν χαθώ
και τη ζωή αν αντέξω.
Κάπου στο τελευταίο σκαλί
ίσως πικρά να κλάψεις
μα ένας άγγελος χαλί
θα στρώσει να περάσεις. 

Είναι ο άγγελος που αγάπησε
εσένα που τον πλήγωσες
και πόνεσε και δάκρυσε
για σένα που του θύμωσες
μια μέρα σαν έφευγες
και την καρδιά του μάτωσες
μα μέσα του πάντα έμενες
και στη σκέψη του πάγωσες.
Εγώ θα στρώσω το χαλί
σαν φτάσεις εκεί ψηλά
κι από το πρώτο το σκαλί
θα σε κοιτώ δειλά.

Posted by Chained Angel