Είμαι μια δεκαπεντάχρονη μαθήτρια του 49ου γυμνασίου Αθηνών. Στα πλαίσια του μαθήματος της γλώσσας ασχοληθήκαμε με το θέμα «Ειρήνη –πόλεμος».
Με αφορμή αυτή τη διδακτική ενότητα και ένα άρθρο για το συνεχόμενο ανεφοδιασμό των κρατών με εξελιγμένα και πολύ επικίνδυνα όπλα, σας γράφω αυτή την επιστολή - διαμαρτυρία.
Αρχικά, θα μπορούσατε με όλη αυτή τη δύναμη που διαθέτετε να ασχοληθείτε με την επίλυση σοβαρών, σύγχρονων προβλημάτων και κυρίως των προβλημάτων που μαστίζουν τις χώρες του υποανάπτυκτου κόσμου, όπως είναι η πείνα, ο αναλφαβητισμός κ.α. Χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από την πείνα και τις ασθένειες κάθε χρόνο. Επίσης, πολλά παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο λόγω τεράστιων οικονομικών και οικογενειακών προβλημάτων το σχολείο με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αναλφαβητισμός στις μικρές ηλικίες.
Πιστεύω ότι αυτή η στάση μας, το «κόλλημά» μας με τον πόλεμο τα όπλα και την κυριαρχία, είναι μια πολύ ζωώδης συμπεριφορά. Έτσι συμπεριφέρονταν οι άνθρωποι πριν από πάρα πολλά εκατομμύρια χρόνια, τότε που δεν είχαν αναπτύξει τη σκέψη και το λόγο. Εμείς, που θεωρούμαστε «πολιτισμένοι» άνθρωποι, φερόμαστε χειρότερα και από τους αυτούς τους αρχαίους «απολίτιστους» ανθρώπους, που τουλάχιστον έδειχναν λίγο σεβασμό ο ένας στον άλλο. Σήμερα τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Η δίψα ορισμένων για εξουσία και δύναμη, που σχετίζεται άμεσα με την απόκτηση των όπλων, επιφέρει τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ψυχές και οδηγεί σε τραγικές συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον. Και να το ζωντανό παράδειγμα: η παντοδύναμη Αμερική η οποία πριν από λίγα χρόνια προκάλεσε τεράστια καταστροφή στην Παλαιστίνη. Γιατί ο κ. Μπους σκέφτεται μόνο τον πόλεμο και όχι την ειρήνη; Με όλη αυτή τη δύναμη θα μπορούσε να κάνει πάρα πολλά πράγματα, όπως να ασχοληθεί με την επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων, αντί να αγοράζει ολοένα και περισσότερα όπλα για να προκαλεί την καταστροφή.
Σας παρακαλώ πριν ξεκινήσει αυτή η παγκόσμια καταστροφή, καθίστε και σκεφτείτε: Αξίζει όλο αυτό; Αξίζει όλη αυτή η καταστροφή; Αν λοιπόν δε σταματήσετε τον τεράστιο ανεφοδιασμό των κρατών με όπλα, τουλάχιστον μην προκαλέσετε την καταστροφή του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε με μια πυρηνική έκρηξη. Συλλογιστείτε ότι η γη μας είναι το μοναδικό μας σπίτι, που μας προσφέρει ότι χρειαζόμαστε. Δεν πρέπει να το καταστρέψουμε, γιατί θα καταστρέψουμε και τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Με τεράστια απογοήτευση
Μαριθένια Αλεβιζοπούλου
μια μαθήτρια από την Ελλάδα
http://49gym-athin.att.sch.gr
asterasi...poli kali i ergalia sou...
ReplyDeletesas proskalo an 8elete se mia agramati anartisi mou....8elw tin simparastash sas..
http://worldub.blogspot.com/
IRINIYMIN.
Στη διάρκεια του δέκατου έκτου αιώνα ο Francis Bacon διακήρυττε σχετικά με το novum organum της λογικής και της μεθοδολογίας των επιστημών: «η γνώση είναι δύναμη».Στη σύγχρονη εποχή λοιπόν τα κράτη αντλούν τη δύναμή τους ακριβώς από τη γνώση που τους παρέχει η επιστήμη.Θα πρέπει επομένως να κατηγορούμε την τελευταία για την τροφοδότηση της απληστίας των ισχυρών χωρών;Ευθύνη έχουν,δε μπορεί παρά να έχουν τα πρόσωπα που κάνουν επιστήμη του νέου τύπου,εκείνου δηλαδή με γεννήτορά του τον Νεύτωνα,οποίος τύπος επιτάσσει ισχύ και δύναμη πάνω στο φυσικό,αλλά και τον ιστορικό κόσμο,δηλαδή την κοινωνία.Η ίδια επιστήμη,ως ενέργεια,διάθεση και σκοπός ούτε έχει ούτε δεν έχει ευθύνη,δίότι είναι ηθικά ουδέτερη.Επιστήμη και ηθική δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα συγκατοίκησης.Αν σήμερα αναγκαζόμαστε να θέσουμε το ερώτημα για την ουδετερότητα της επιστήμης,κινδυνεύοντας η ίδια να παραστρατήσει στο δρόμο για την αναζήτηση του αληθινού,του ωραίου,του αγαθού, είναι γιατί το σύμλεγμα της πρωτογενούς ή ψευδούς πληροφόρησης των μέσων ενημέρωσης,των συμφερόντων των εθνικών κρατών και της βιομηχανικής ανάπτυξης δεν έχει υπαχθεί σε καμία ηθική αξία.Για το λόγο αυτό η ανθρώπινη κοινότητα πρέπει να τοποθετήσει αφενός ασφαλιστικές δικλείδες ανάμεσα στην καθαρή επιστήμη από τη μία πλευρά και στη γεωπολιτική,την κοινή γνώμη και την εφαρμοσμένη επιστήμη από την άλλη,αφετέρου φωτεινούς σηματοδότες που να δίνουν κόκκινο ή πράσινο φως κατά περίπτωση:να προωθήσει την εκπαίδευση κι όχι μόνο τη μόρφωση,να δώσει μεγάλη προσοχή στην ευρύτητα της σκέψης και την πολυμέρεια του πνεύματος,να ενισχύσει την πίστη στην ηθική δεοντολογία,να εξασφαλίσει την προσέγγιση των κατηγοριών του πλαισίου,του σφαιρικού,του πολυδιάστατου.Με λίγα λόγια οφείλουμε με γόμωση την παιδεία να διδάξουμε τον επιστήμονα πως δεν είναι ένα εργαλείο που τάσσεται στην υπηρεσία των κρατών,αλλά μία αυτόνομη ύπαρξη που διακονεί την ανθρωπότητα.Η μάχη επομένως δε πρέπει να δοθεί ενάντια στους ισχυρούς του πλανήτη-αυτοί άλλωστε δε θα πάψουν να υπάρχουν-αλλά να ανανεώσουμε την πίστη στη ψυχή του ανθρώπου.Και για να μιλήσω με το στόμα του Παπανούτσου «ο άνθρωπος έχει ευθύνη όχι μόνοι για όσα πράττει,αλλά για ό,τι,προπάντων για ό,τι κάποτε παρέλειψε να πράξει».Σωτηρία από την ευθύνη στα ηθικά όντα όπως είναι ο άνθρωπος δεν υπάρχει.
ReplyDelete