Μετά από ασφαλιστικά μέτρα που έλαβε -η μητέρα του-, αν και της διεγνώσθη ψυχιατρικό νόσημα, κρίθηκε καταλληλότερος γονέας από τον υγιή και ικανό πατέρα-γονέα.
Την 1 Νοεμβρίου 2004, αναγκάστηκα να τον παραδώσω στην ψυχικά ασθενή μητέρα του.
Σε πρόσφατη παιδοψυχιατρική εξέταση (Ιούνιος 2008), κρίθηκε
πως το -σχεδόν 7 ετών- παιδί μας, βρίσκεται
σε "κρίσιμη κατάσταση για την ψυχική του υγεία" ,
και "χρίζει παρακολούθησης για τουλάχιστον ένα χρόνο".
Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Πως φτάσαμε ως εδώ, ποιος φταίει …
Μετά από 4 (σχεδόν) χρόνια ΚΑΝΕΙΣ δεν μπόρεσε (! ;) να αποτρέψει ΤΙΠΟΤΑ.
Κανένα προληπτικό μέτρο για την προστασία των δικαιωμάτων του.
Κάθε προσπάθεια μου, πέφτει πάνω στον τοίχο της δικαστική απόφαση που έκρινε την επιμέλεια. (2004 - 2005)
Και τα δικαιώματα του σταμάτησαν εκεί , όπως διαπιστώνω τέσσερα χρόνια τώρα .
Σε αυτό το παιδί, ακόμα, δεν δόθηκε ΜΙΑ ευκαιρία να ζήση και να αναπτυχθεί σ΄ένα υγιές περιβάλλον.
Η μητέρα είναι πλέον βέβαιο πως για μια ακόμη φορά θα κριθή καταλληλότερη για την επιμέλεια, μιας και γνωρίζει από ψυχιατρικές νόσους και αγωγές, από το 1997 τουλάχιστον.
Η γνώση υπάρχει και εφαρμόζεται μόνο σαν απόλυτη εξαίρεση στον κανόνα
«Το παιδί το παίρνει η μάνα »
Αγαπητέ φίλε σου ευχόμαστε, να γίνει ότι είναι καλύτερο για το παιδάκι σας, ότι καλύτερο.
ReplyDeleteΑΓΑΠΗΤΕ ΙΔ65, ΟΛΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΟΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
ReplyDeleteΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑ
[ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΜΕ ΑΚΟΥΣ ΝΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΑΤΑ ΝΤΗΛΗΤ ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ]
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΑΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΕΔΩ, ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΤΠΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΕΙΣ.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΣΟΥ Η ΜΗΤΕΡΑ ΕΧΕΙ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ 1997 (ΠΡΙΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ 7 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ ΑΥΤΟ) ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΓΥΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΡΩΣΤΗ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ;-))
ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΗ ΠΡΩΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ, ΠΑΡΕΤΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΤΙ ΧΩΡΙΣΑΤΕ ΑΦΗΣΑΤΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΣΑΣ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΒΛΑΣΤΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ.
ΦΙΛΙΚΑ
Α.
Αγαπητέ-ή athena
ReplyDeleteΗ μητέρα , δεν έχει επαφη με ψυχολόγους , αλλά με ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ, έγραψα, λαμβάνει μόνο ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΗ αγωγή από το ΄97 και διεγνώσθη , πέρα από το φάσμα των Διαταραχών Διάθεσης , σαν έχουσα Διπολική Διαταραχή!!!. Το τι νομίζω εγώ αντικαταστήστε το, με το τι έχω ζήσει,6 και πλέον χρόνια σαν σύζυγος.
Πέρα από την ψυχιατρική διάσταση του θέματος διακρίνω από τα γραφόμενα σας μια πρόκριση στον ρόλο της μητέρας.
Γνωρίζεται παρακαλώ ότι με βάση το "Συμφέρον του τέκνου" υπάρχουν πίνακες "Αξιολόγησης γονικότητας", αν όχι σας παραπέμπω => http://id65.tripod.com/arxio_0010.htm
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ με την πρώην σύζυγο μου ( που σημειώστε δεν έχω μαλώσει ποτέ) προϋποθέτει ανοχή σε ξυλοδαρμούς, τρομοκρατία, συγκάλυψη ανήθικης συμπεριφοράς , και ιδεών "παρακολούθησης από τρίτους" της μητέρας που προβάλλονται στο παιδί.
Εκ πείρας σας λέω ότι, το παιδί αντιμετωπίζεται από την πολιτεία , σαν αντικείμενο χωρίς βούληση στην κατοχή της μητέρας του, τη στιγμή που φέρει ( το κράτος ) ακέραιη την ευθύνη προστασίας του, πέρα από οποιοδήποτε δικαίωμα των ΓΟΝΕΩΝ, βάση Διεθνών Συνθηκών και Συντάγματος. Η επίρριψει ευθυνών στους γονείς καταργεί τα παραπάνω.
Δυστυχώς αυτή η ισοπεδωτική έρπουσα αντίληψη του συρμού(περί ανικανότητας των γονέων να τα "βρουν" υπονοώντας αντιδικία , που προβάλετε άρδην από ανερμάτιστους που που ψευδοΦΙΛΟΛΟΓΟΥΝ , έχει περάσει σε ΟΛΑ τα στρώματα τις κοινωνίας, καταργώντας την επιστημονική γννώση, με τραγικές συνέπειες στην ζωή των παιδιών μας.
Οι γονείς 8α βρούν τον δρόμο τους.
Με τα παιδιά τι γίνετε; ΤΙΠΟΤΕ.
Ένα σημερινό ΘΥΜΑ, αυριανός θύτης.
Αυτό θέλουμε?
id65
Αγαπητέ-ή athena
ReplyDeleteΗ μητέρα , δεν έχει επαφη με ψυχολόγους , αλλά με ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ, έγραψα, λαμβάνει μόνο ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΗ αγωγή από το ΄97 και διεγνώσθη , πέρα από το φάσμα των Διαταραχών Διάθεσης , σαν έχουσα Διπολική Διαταραχή!!!. Το τι νομίζω εγώ αντικαταστήστε το, με το τι έχω ζήσει,6 και πλέον χρόνια σαν σύζυγος.
Πέρα από την ψυχιατρική διάσταση του θέματος διακρίνω από τα γραφόμενα σας μια πρόκριση στον ρόλο της μητέρας.
Γνωρίζεται παρακαλώ ότι με βάση το "Συμφέρον του τέκνου" υπάρχουν πίνακες "Αξιολόγησης γονικότητας", αν όχι σας παραπέμπω => http://id65.tripod.com/arxio_0010.htm
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ με την πρώην σύζυγο μου ( που σημειώστε δεν έχω μαλώσει ποτέ) προϋποθέτει ανοχή σε ξυλοδαρμούς, τρομοκρατία, συγκάλυψη ανήθικης συμπεριφοράς , και ιδεών "παρακολούθησης από τρίτους" της μητέρας που προβάλλονται στο παιδί.
Εκ πείρας σας λέω ότι, το παιδί αντιμετωπίζεται από την πολιτεία , σαν αντικείμενο χωρίς βούληση στην κατοχή της μητέρας του, τη στιγμή που φέρει ( το κράτος ) ακέραιη την ευθύνη προστασίας του, πέρα από οποιοδήποτε δικαίωμα των ΓΟΝΕΩΝ, βάση Διεθνών Συνθηκών και Συντάγματος. Η επίρριψει ευθυνών στους γονείς καταργεί τα παραπάνω.
Δυστυχώς αυτή η ισοπεδωτική έρπουσα αντίληψη του συρμού(περί ανικανότητας των γονέων να τα "βρουν", που προβάλετε άρδην από ανερμάτιστους που που ψευδοΦΙΛΟΛΟΓΟΥΝ , έχει περάσει σε ΟΛΑ τα στρώματα τις κοινωνίας, καταργώντας την επιστημονική γννώση, με τραγικές συνέπειες στην ζωή των παιδιών μας.
Οι γονείς 8α βρούν τον δρόμο τους.
Με τα παιδιά τι γίνετε; ΤΙΠΟΤΕ.
Ένα σημερινό ΘΥΜΑ, αυριανός θύτης.
Αυτό θέλουμε?
id65
Αγαπητέ-ή athena
ReplyDeleteΗ μητέρα , δεν έχει επαφη με ψυχολόγους , αλλά με ΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ, έγραψα, λαμβάνει μόνο ΑΝΤΙΨΥΧΩΣΙΚΗ αγωγή από το ΄97 και διεγνώσθη , πέρα από το φάσμα των Διαταραχών Διάθεσης , σαν έχουσα Διπολική Διαταραχή!!!. Το τι νομίζω εγώ αντικαταστήστε το, με το τι έχω ζήσει,6 και πλέον χρόνια σαν σύζυγος.
Πέρα από την ψυχιατρική διάσταση του θέματος διακρίνω από τα γραφόμενα σας μια πρόκριση στον ρόλο της μητέρας.
Γνωρίζεται παρακαλώ ότι με βάση το "Συμφέρον του τέκνου" υπάρχουν πίνακες "Αξιολόγησης γονικότητας", αν όχι σας παραπέμπω => http://id65.tripod.com/arxio_0010.htm
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ με την πρώην σύζυγο μου ( που σημειώστε δεν έχω μαλώσει ποτέ) προϋποθέτει ανοχή σε ξυλοδαρμούς, τρομοκρατία, συγκάλυψη ανήθικης συμπεριφοράς , και ιδεών "παρακολούθησης από τρίτους" της μητέρας που προβάλλονται στο παιδί.
Εκ πείρας σας λέω ότι, το παιδί αντιμετωπίζεται από την πολιτεία , σαν αντικείμενο χωρίς βούληση στην κατοχή της μητέρας του, τη στιγμή που φέρει ( το κράτος ) ακέραιη την ευθύνη προστασίας του, πέρα από οποιοδήποτε δικαίωμα των ΓΟΝΕΩΝ, βάση Διεθνών Συνθηκών και Συντάγματος. Η επίρριψει ευθυνών στους γονείς καταργεί τα παραπάνω.
Δυστυχώς αυτή η ισοπεδωτική έρπουσα αντίληψη του συρμού(περί ανικανότητας των γονέων να τα "βρουν" υπονοώντας αντιδικία , που προβάλετε άρδην από ανερμάτιστους που που ψευδοΦΙΛΟΛΟΓΟΥΝ , έχει περάσει σε ΟΛΑ τα στρώματα τις κοινωνίας, καταργώντας την επιστημονική γννώση, με τραγικές συνέπειες στην ζωή των παιδιών μας.
Οι γονείς 8α βρούν τον δρόμο τους.
Με τα παιδιά τι γίνετε; ΤΙΠΟΤΕ.
Ένα σημερινό ΘΥΜΑ, αυριανός θύτης.
Αυτό θέλουμε?
id65
ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ.ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: http://www.arcadia-law-office.gr
ReplyDeleteΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΘΟΥΝ ΝΟΜΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΘΕΜΑΤΑ, ΜΕΣΩ ΦΟΡΜΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΠΛ. ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΕΣ.