Ρωγμές...

Σ' έναν τοίχο που φαινόταν λείος, ανακαλύπτουμε μια μέρα μια ρωγμή. Παρατηρούμε καλά, αγγίζουμε, κι ο τοίχος που φαινόταν ακέραιος αποκαλύπτεται γεμάτος απειλητικές ρωγμές που όσο πάνε ανοίγουν. Οι νέοι, όμως, ξέρουν να «μυρίζονται» αυτά τα ρήγματα... Γι' αυτό ας μη χύνουμε δάκρυα όταν διαπιστώνουμε ότι η γλώσσα των νέων έχει αλλοιωθεί σε βαθμό που δεν έχουν πια δυνατότητα να δημιουργήσουν σχέσεις και να επικοινωνήσουν με «κανέναν»...

Μανώλης Μεσσήνης