σας καλούμε να συμπληρώσετε τη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
- Βρείτε την πιο όμορφη στιγμή της ζωής σας: με το παιδάκι σας, το ανιψάκι σας, ένα παιδάκι, μια παιδική ζωγραφιά, μια παλιά φωτογραφία σας, όταν ήσασταν παιδάκι, ένα βίντεο που φτιάξατε εσείς, ό,τι αξίζει να αγαπηθεί και προσθέστε το στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης».
- Αναρτήστε το στο blog σας, με την υπογραφή:
Για το http://hamomilaki.blogspot.com/
- Ενημερώστε μας για να προσθέσουμε το κόσμημά σας
στη Συλλογή «Άξιον Αγάπης»
Η πρόσκληση ισχύει για όλο τον κόσμο
Προσέξτε, να προστατεύσετε τα προσωπικά σας δεδομένα
Με αγάπη
Το χαμομηλάκι
Ο Γιώργος και η Νατάσσα μας παραχώρησαν ευγενικά την άδεια τους και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Και μέρα με τη μέρα η αλυσίδα της ομορφιάς θα μεγαλώνει με ό τι αξίζει ν΄ αγαπάμε. Και τα παιδιά κοσμήματα...στολίδια της ζωής μας...
ReplyDeleteΕνημερώνω...
ReplyDeleteΜόλις ανέβασα την συμμετοχή μου
Έστειλα έστειλα!!
ReplyDeleteΈστειλα έστειλα!!
ReplyDeleteΈστειλα έστειλα
ReplyDeleteΈστειλα!
ReplyDeleteΩραία ιδέα, παίδες :)
ReplyDeleteΜπορεί και ναξανοίξει το μαύρο που μας έχει περικυκλωμένους
Για πείτε, εκτός από εικόνα ξεχωριστής στιγμής, δεκτό και το περιγράφειν;
ωραια ιδεα πραγματι
ReplyDeleteΑσφαλώς και το περιγράφειν
ReplyDeleteΣας ευχαριστούμε όλους για την υποστήριξη της προσπάθειας.
ReplyDeleteΔώσατε μεγάλη χαρά.
Μεγάλη.
Έχει ήδη αναρτηθεί .
ReplyDeleteΕυχαριστώ , που δώσατε την ευκαιρία για κάτι τόσο όμορφο .
Anna-Silia
Έχει ήδη αναρτηθεί .
ReplyDeleteΣας ευχαριστώ , που μου δώσατε την ευκαιρία , να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο .
Anna-Silia
αντέγραψα... :)
ReplyDeleteΥπέροχη η προσφορά σας ακι τυχερόί όσοι συμμετέχουν
Εδώ και εγώ!!!
ReplyDelete:)
http://afrofriends.wordpress.com/2008/10/09/axion_agaph/
Ευχαριστούμε Julie :-)
ReplyDeleteΕνημέρωση : ανεβασα κι εγώ κάτι.http//ritsmas.wordpress.com
ReplyDeleteευχαριστούμε
ριτς
Και το δικό μου,εδώ
ReplyDeleteΚαλημέρα και μπράβο σας
Καλησπέρα, συγχαρητήρια για την πολύ όμορφη κίνηση :)
ReplyDeleteΤο δικό μου εδώ: hablado.wordpress.com/2008/10/12/action-agape
μπορείτε να πάρετε και το δικό μου :)
ReplyDeleteΚαλημέρα, καλή βδομάδα :)
Καταπληκτική η ιδέα σας...
ReplyDeleteΧαρα μου που μπορεσα κι εγω να συνεισφέρω με την συμμετοχή μου.
Αρης
http://aristodimos.blogspot.com/
καλησπερα σας!
ReplyDeleteεκανα μιαν αναρτηση με ευκαιρια το θεμα σας
αν νομιζετε πως ειμαι εντος θεματος, δικη σας..! :))
με εκτιμηση
καλησπερα σας!
ReplyDeleteμε αφορμη την πρωτοβουλια σας, εκανα κι εγω μιαν αναρτηση
αν νομιζετε πως ειμαι εντος θεματος, δικη σας..! :))
με εκτιμηση
Μπράβο για την όμορφη και συγκινητική ιδέα!!
ReplyDeleteΜπορείτε να δείτε και το δικό μου
http://eletg.wordpress.com/2008/10/13/hamomilaki-action-man/
Μπράβο σας :)
Καλησπέρα χαμομηλάκι... έχω μπερδευτεί λιγουλάκι αλλά που θα πάει θα σε βρω... για την ανάρτηση μου σχετικά με το ΑΞΙΟΝ ΑΓΑΠΗΣ που έκανα στο μπλοκ μου ήθελα να σε ενημερώσω.Ελπίζω να είμαι στο σωστό δρόμο!
ReplyDeleteΗ συμμετοχή μου
ReplyDeleteεδω
στην όμορφη προσπάθειά σας.
Αγαπητό χαμομηλάκι για μένα η πιό όμορφη συγκλονιστική στιγμή της ζωής μου ήταν με έναν μαθητή μου. Του ζήτησα λοιπόν και μου έδωσε την άδεια να δημοσιεύσω σε εσάς μια παλαιότερη επιστολή του πού απευθυνόταν προσωπικά σε μένα και που την κρατώ με τρυφερότητα και ευθύνη στην συλλογή μου.Τα σχόλια δικά σας.
ReplyDeleteΜ ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
Σεβαστέ μου κ καθηγητά πιστεύω να συμφωνούμε όλοι πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε μια ενστικτώδη ανάγκη να ζούμε μέσα στην αγάπη .
Να έχουμε γύρο μας ανθρώπους που τους αποκαλούμε γονείς εκπαιδευτικούς φίλους και που είναι αυθεντικοί στο χρόνο. Πληγώνουμε ο ένας τον άλλον μοιραζόμαστε προσωπικές σκέψεις λέμε αστεία κλαίμε γελάμε ζητάμε συγνώμη, κάνουμε σχέδια όνειρα και ο καθένας από εμάς αντικαθρεφτίζει τη μοναδικότητα του άλλου.
Γ αυτή την αγάπη θα σας μιλήσω.
Και ποιος ξέρει
Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα
Ίσως εκεί να αρχίζει
Η ανθρώπινη ιστορία, που λέμε, (κι η ομορφιά του ανθρώπου….)
Αναφέρει ο Γ. ΡΙΤΣΟΣ
Πρόσφατα επένδυσα την αγάπη μου,την φιλία και τον σεβασμό μου σε σας κ καθηγητά μου.Γιατί στην ποιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου που έχασα έναν εκλεκτό μου άνθρωπο,εσείς στην διάρκεια αυτή με βοηθήσατε να δω τον εαυτό μου χωρίς αυτόν.Αλλά και να αποκτήσω δύναμη.Με βοηθήσατε με τα προτερήματα σας,την πατρική αγάπη και τις άμεσες εμπειρίες σας να βρίσκω εναλλακτικές λύσεις.Με ενθαρρύνατε όχι μόνο στις αποτυχίες μου αλλά μου μεταβιβάσατε γνώσεις αφιλοκερδώς και μια ανθρώπινη τρυφερότητα που με ωθούσε να γίνω κάτι καλύτερο από αυτό που είμαι.Με λίγα λόγια στο πρόσωπο σας έβλεπα έναν αυθεντικό άνθρωπο που ξεχείλιζε από αγάπη για την ζωή τη ζεστασιά το γέλιο την αλληλοβοήθεια.
[Ξέρετε σήμερα τα παιδιά δεν είναι τόσο χαζά όσο νομίζετε εσείς οι μεγάλοι.Είναι πολύ πιο έξυπνα από τη δική σας γενιά.Έχουν ενημέρωση από την οικογένεια και από τα ΜΜΕ. Ανταλλάσουν απόψεις.
Παραδείγματος χάρη ένα παιδί διαισθάνεται στον χώρο που ζει τις περισσότερες ώρες της ημέρας, αν ο εκπαιδευτικός είναι αξιαγάπητος αν είναι αυθόρμητος ευχάριστος,η είναι καχύποπτος νοθευμένος και σφραγισμένος μόνο στο σύστημα το εκπαιδευτικό.Και κατά ένα περίεργο τρόπο ενώ τα νιώθουμε δεν ξέρουμε πώς να αντιδράσουμε γιατί ακολουθούν κατά γράμμα το σάπιο σύστημα της εκπαίδευσης.
Δεν μπορώ να δώσω έναν ορισμό στην αγάπη.Οι άνθρωποι που σημαίνουν κάτι δεν βαθμολογούνται με άριστα.Δεν είναι βραβευμένοι δεν είναι πλούσιοι πολιτικοί ούτε διάσημοι.Είναι εκείνοι που θέλω να είμαι κοντά τους για πάντα.Είναι εκείνοι που θα θυμάμαι για πάντα. Είναι εκείνοι που αγαπούν συχνά και μισούν σπάνια.
Έχω ζήσει και ζω μέσα στην αγάπη, στη σχέση στοργής και σεβασμού. Μια τέτοια αγάπη ανιδιοτελή απεριόριστη έχω από την οικογένεια μου.Μια άλλη αγάπη έχω από τους φίλους μου.Είναι κάτι που το μοιραζόμαστε χωρίς να το χάνουμε.Είναι η αγάπη που χτίζετε μέσα στο χρόνο και στις πράξεις Αν έχεις αγάπη την προσφέρεις.Αν δεν έχεις δεν προσφέρεις.
Κ καθηγητά μαζί σας η διδασκαλία είναι μια μορφή επικοινωνίας με κατανόηση και χαμόγελο.Δεν απορρίπτετε ούτε καταδικάζετε τις όποιες έκτροπες συμπεριφορές των μαθητών και προσπαθείτε να τις κατανοήσετε και να τις ερμηνεύσετε.Η γνώση που προσφέρεται στην τάξη αν και πολύ νεότερος από τους υπόλοιπους συναδέλφους σας προσλαμβάνεται ευχάριστα.Στην τάξη ακούγεται η φωνή όλων των μαθητών και αυτό δείχνει ότι δεν πάσχετε από έλλειψη δημοκρατίας.
Και ο διδακτικός τρόπος γίνεται κατανοητός γιατί ζωντανεύει και με τον λόγο του μαθητή.Σκύβετε συχνά για να αφουγκραστείτε τα προσωπικά προβλήματα των μαθητών.Η καρδιά σας απλώνει μαζί με τη γνώση και μας σκεπάζει σε όλη την τάξη.Μας βλέπεις πάνω από όλα ανθρώπους.
Ωστόσο στο αυταρχικό σχολείο όπου διδάσκετε πολλοί συνάδελφοι σας ενοχλούνται γιατί ξεφύγατε από το βάρβαρο και γερασμένο σύστημα. Φάνηκε ενδεχομένως και κάποια συνεργατική σύγκρουση.Ακούστηκε για βασικούς κανόνες με περιορισμούς.Σας συνέστησαν να μην είστε ο εαυτό σας, ούτε και τόσο αφελής για να αποφύγετε προφανώς κάποια δυσάρεστη αντιμέτωπη. Αρχίζουν να φαντάζονται διάφορα σενάρια του παραλόγου και νομίζουν ότι το κακό παραμονεύει στη γωνία.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι οι απαισιόδοξοι και καχύποπτοι.
Μετά από αυτό σημειώθηκε φανερή αλλαγή στην ατμόσφαιρα.
Εγώ αισθάνομαι την καχυποψία γύρω μου και την σταδιακή απομάκρυνση σας και στα αλήθεια δεν ξέρω τι να πω.Αισθάνομαι όταν σας πλησιάζω στο προαύλιο για να συμμετάσχετε σε κάποιο παιχνίδι η διάλογο να απομακρύνεστε με δεξιοτεχνία και ευγενικά σε τόνο.Συγνώμη ξέχασα να κάνω ένα προσωπικό τηλεφώνημα κλπ. Ωστόσο εγώ συνειδητοποιώ το χειρισμός σας.Αλλά και ότι προσπαθείτε να τσαλακώσετε τα συναισθήματα σας να θάψετε μέσα σας την αφθονία ζωής. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και σας ρώτησα. Γιατί κ καθηγητά όταν σας πλησιάζω κάνετε σαν να με φοβάστε;Σαν να έχω χολέρα; Που έκανα λάθος κύριε;
Ακολούθησε μια παρατεταμένη στιγμή σιωπής. Τελικά βρήκατε την αυτοκυριαχεία σας. Λοιπόν μου είπατε κομπιάζοντας δεν είμαι σίγουρος αν κάνω σωστά που θα σου μιλήσω αλλά για να μην πάει αλλού το μυαλό σου θα σου πω τούτο. Πράγματι έχω αλλάξει συμπεριφορά απέναντι σου όπως και στα αλλά παιδιά αλλά δεν ευθύνεστε εσείς γι’ αυτό.
Αλλά ποιος; ρώτησα σαστισμένος.
Υπάρχει ένας σημαντικός λόγος παιδί μου.
Κάρφωσα το βλέμμα μου στο δικό σας για αρκετή ώρα προσπαθώντας να καταλάβω. Το αμέσως επόμενο λεπτό λύθηκε κάθε απορία μου. Κινδυνεύει η εικόνα μου η αξιοπρέπεια μου, ακόμα και η δουλειά μου αν δεν ακολουθήσω κάποιες αρχές του σχολείο. Μου εξομολογηθήκατε με σκυφτό το κεφάλι. (Λίγο ακόμα να το σκύβατε κ καθηγητά και θα χωνότανε στη γη).
Όπως ; Σας ρώτησα. Όπως μου είπατε δεν πρέπει να είμαι φιλικός και εκδηλωτικός μαζί σας γιατί δημιουργεί σύγχυση.
Εκεί ήταν που τα έχασα. Σας κοιτάζω με απορία και στεναχώρια.
Εγώ που ανατράφηκα με αγκαλιάσματα με αγάπη μου φαίνεται λυπηρό και αινιγματικό το γεγονός να προσέχω την ανθρώπινη επαφή με τον καθηγητή μου τον συμμαθητή μου τον φίλο μου σε σημείο που δεν παραβιάζετε η ατομικότητα και η αξιοπρέπεια μου. Και σας ρωτώ. Δεν είναι ποιο περίεργο να κρύβουμε τα συναισθήματα μας; Να τα δείχνουμε μόνο σε ένα λυπηρό γεγονός; Όπως θάνατο; Καταστροφές και όχι στη ζωή στη χαρά στα παιδιά στα ζώα στη φύση; Δεν είναι περίεργο να ζούμε σε μια κοινωνία αμυντική; Δεν είναι περίεργο να πιστεύουν οι άνθρωποι πως τίποτα δεν είναι τσάμπα, πως δίνουμε για να πάρουμε; Δεν είναι περίεργο να υπάρχουν σχολεία αυταρχικά βάρβαρα γερασμένα; Ένα σχολείο που δεν υποβάλει τη γνώση αλλά την επιβάλει; Ένα σχολείο με ταπεινωμένους φτωχούς ανασφαλείς καθηγητές που βλέπουν το ύψιστο λειτούργημα σαν υπαλληλίκι , που λειτουργούν σαν αναγνώστες και όχι σαν εκπαιδευτικοί με φλόγα για γνώση; Με ανθρώπους ανώριμους να ξεχωρίζουν την αληθινή αγάπη αλλά ώριμους να νιώθουν το κακό, γιατί αυτό τους είναι ποιο οικείο; Δεν σας κούρασαν τόσα στωικά πρόσωπα γύρο σας;
Εμένα κ καθηγητά μου προκαλεί πλήξη να συσχετίζομε με αδέξιους πονηρούς ανθρώπους συγχυσμένους απελπισμένους. Είναι μια επιδημία που εξαπλώνεται. Ποτέ οι συνέπειες των πράξεων του ανθρώπου δεν έκρυβαν τόσα ψυχικά τραυματισμένα και μόνα παιδιά. Πιο βίαιους πιο πορωμένους πιο αντικοινωνικούς . Κάποιοι θα πουν πως φταίει η αύξηση βίας έναντι των συνανθρώπων, η «τεχνολογία». Σίγουρα κάτι έχει προκαλέσει αυτήν την αδιαφορία, την ανία, την απομόνωση, και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ζωή οι περισσότεροι άνθρωποι. Αλλά ότι και να έχει προκαλέσει αυτήν την αλλαγή, πιστεύω πως ο κόσμος μας χρειάζεται πρόθυμους να μείνουν αληθινά άνθρωποι. Με κοινωνικές αξίες που αντιστέκονται αγωνίζονται να κάνουν τη ζωή μας απλή άνετη ευχάριστη. Ανθρώπους που ασπάζονται τη φιλανθρωπία ,την αγάπη. Πιστεύω ακόμα πως δεν πρέπει να επιτρέψετε να εξουσιάζουν τα συναισθήματα σας επειδή δεν το εγκρίνουν οι άλλοι; Και αν πρέπει να αλλάξετε ακολουθήστε το καλύτερο, και ακολουθήστε τη φλόγα που πάει τον άνθρωπο προς τα πάνω, προς το καλό. Υπερασπιστείτε τις πραγματικές αξίες. Όχι άλλο κατεβασμένο κεφάλι. Όχι άλλο ταπεινωμένους Έλληνες εκπαιδευτικούς που μας προκαλούν μόνο οίκτο.
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις
μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την
ως που να γίνει μια ξένη φορτική
λέει ο ΚΑΒΑΦΗΣ
(Να ονειρεύεσαι, άνθρωπε ν αγαπάς,
ακόμα,
κι αν σ’ αυτό σου τ’ όνειρο νιώθεις μόνος
η ο κόσμος τα μπερδεύει η
μπερδεύεσαι και συ ώρες –ώρες,
το έχω ξαναπεί ( οι ταμπέλες ασκούν βία στους ανθρώπους )
να ονειρεύεσαι…….
Να δέχεσαι αυτό που είσαι χωρίς να( ψάχνεις )
Περισσότερο.
( τα λόγια ) είναι σιωπή
Και (η σιωπή είναι όλου του κόσμου οι
Κουβέντες
να ονειρεύεσαι δάσκαλε, να ονειρεύεσαι και να αγαπάς,
να νιώθεις και να δέχεσαι την ανθρώπινη καρδιά που είναι από παιδιά πολλών ανθρώπων
όπως λέει και ο Νικηφόρος Βρεττάκος……
Η αγάπη είναι πηγή από την οποία αντλούμε δύναμη για να κερδίζουμε. Με τη διαφορά πως πρέπει να εξασκηθούμε πάνω σε αυτό για να την μετατρέψουμε σε δύναμη όπως έκαναν οι δικοί σας δάσκαλοι. Δυο ρουχαλάκια είχαν όλα κ όλα. Ένα για την Κυριακή, το άλλο στο σκολειό. Αλλά έστεκαν στο ύψος είχαν ηθική ευαισθησία είχαν αρχοντιά, είχαν αγάπη, έγνοια, αγωνία για τους μαθητές τους μέσα και έξω από το σχολείο και το έδειχναν. Και είναι άξιων απορίας το πώς χώραγε σε αυτά τα ρούχα τόση αστείρευτη γνώση καλοσύνη - περηφάνια και αξιοπρέπεια. Ένα πτυχίο ένα ρούχο αλλά πολύ αγάπη. Σήμερα έχουμε πολλά πτυχία αλλά λιγότερους λογικούς. Σήμερα οι έντιμοι θεωρούνται εκτός εποχής . Σήμερα άλλες λέξεις αντικατέστησαν τη λέξη αγάπη και αξιοπρέπεια. Πρόκειται για την διαπλοκή την διαφθορά και την ηθική κατάπτωση που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σαν ένα τεράστιο χταπόδι παντού.
Κ καθηγητά αν πιστεύεται ότι μπορείτε να ενισχύσετε τη γνώση με την αγάπη που όλα τα παιδιά οραματίζονται κάντε το. Έτσι θα μας κάνετε ικανούς να βελτιωνόμαστε να προοδεύουμε . Εφοδιάστε μας με αυξημένη ικανότητα υψηλότερα πρότυπα.
Δεν σας κούρασαν όλα αυτά τα στωικά πρόσωπα που δεν φανερώνουν τίποτα; Εγώ δεν το αντέχω. Θέλω να αγγίζω ανθρώπους γιατί έτσι ξέρω πως είναι ζωντανοί. Είμαι εδώ είναι εκεί. Γιατί πως αλλιώς να επικυρώσουμε την ύπαρξη μας αν φοβόμαστε να νιώθουμε να ενδιαφερόμαστε να αγγίζουμε το θαύμα της αγάπης;
Αυτό είναι το καλύτερο φροντιστήριο για μας τα παιδιά.
Αυτό είναι το καλύτερο παιχνίδι στη ζωή.
Αυτό είναι ευθύνη υποχρέωση όλων εσάς προς εμάς .
Μην περιορίζεται την ανθρωπιά στην ιδιωτική σας ζωή.
Η ανθρωπιά μου έλεγε ο πατέρας μου και η αξιοπρέπεια δεν διαβρώνεται στους δύσκολους και πονηρούς καιρούς, ούτε είναι εκτός εποχής και εκτός κλίματος.
(Με αγάπη σμίγουμε τον κόσμο……) λέει ο
Γ ΡΙΤΣΟΣ
Τελειώνοντας το υλικό της σκέψης μου που ύφανα με αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο σας θέλω να σας αφηγηθώ μια ιστορία που διάβασα σε ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
Δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει ( τη μικρή μας πόλη ) που η πιο συγκινητική στιγμή είναι που η μικρή Έλλη πεθαίνει, από φάρμακα. Πηγαίνει στο νεκροταφείο αλλά ο θεός τις είπε. Διάλεξε ένα λόγο σοβαρό και μια μέρα που θες να ξαναγυρίσεις πίσω στη ζωή, κ εγώ θα στη δώσω. Κ αυτή διάλεξε τα δεκατρία τελευταία της γενέθλια που όλοι θα της δείξουν την ουσιαστική αγάπη. Αυτό επιθυμούσε η Έλλη, «Αγάπη». Φοράει το ωραίο φόρεμα φτιάχνει τα μαλλιά της και πλησιάζει τη μαμά της γεμάτη από ευτυχία. Η μαμά της όμως είναι απασχολημένη φτιάχνοντας γλυκά και φαγητό για τον κόσμο. Δεν είχε χρόνο ούτε μια ματιά να της ρίξει . Ούτε ένα χαμόγελο. Πηγαίνει στο γραφείο του πατέρα της αλλά και αυτός ήταν απασχολημένος με την εφημερίδα του που του φέρνει χρήμα. Ο μεγάλος αδελφός στο διπλανό δωμάτιο μιλούσε στο τηλέφωνο και ούτε που πρόσεξε την παρουσία της. Βγαίνει στο δρόμο και κατευθύνεται στο σχολείο. Μπαίνει στη τάξη κάνει δυο βήματα και στέκεται μπροστά από τη καθηγήτρια που βλέποντας την όρθια και χαμογελαστή την εκνεύρισε τόσο που άρχισε με τη γνωστική της υπεροχή τη διδακτική της εξουσία να της τσαλακώνει την αξιοπρέπεια με ύβρεις
Όπως «ηλίθια κάτσε κάτω γρήγορα».
Μα …….
Σκασμός κάτσε κάτω και άκου μπας και γίνεις άνθρωπος.
Μα θέλω να με προσέξετε λίγο σήμερα κυρία γιατί έχω τα γενέθλια μου, και έχω ανάγκη μια αγκαλιά, ένα φιλί είπε κλαίγοντας η μικρή στην ασυγκίνητη καθηγήτρια που την κοιτούσε με ένα κενό βλέμμα.
Και ξανά γύρισε στο σπίτι.
Πήγε στάθηκε στη μέση του δωματίου και λέει
Παρακαλώ ας με προσέξει κάποιος;!
Μαμά, Μπαμπά, αγγίξτε με, νοιώστε με ακούστε με.
Αλλά κανένας δεν το κάνει.
Τότε στρέφετε στον θεό και του λέει .
Θεέ μου ξέχασα το πόσο δύσκολο είναι να είσαι άνθρωπος.
Εδώ κανένας δεν γυρίζει να κοιτάξει τον άλλον.
Εδώ περιβάλλομαι από νεκρούς.
Πάρτε με από εδώ.
Με σεβασμό και αγάπη
ο μαθητής σας
Αλέξανδρος Ανδρικόπουλος
ΥΓ Παρακαλώ κ καθηγητά μου διορθώστε τα ανορθόγραφα μου αλλά κρατήστε το σκάλισμα ψυχής όσο και αν πονάει.
ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΑ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ. ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ. ΚΡΑΤΗΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚΑΛΙΣΜΑ ΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΩΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΡΟΜΠΟΤ.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία .
Καθηγητής γυμνασίου
Άγγιγμα ψυχής κ. Καθηγητά
ReplyDeleteΕυχαριστούμε
Πριν λίγο ανταποκρίθηκα και εγώ στο κάλεσμα!
ReplyDeleteΠολύ καλή πρωτοβουλία!
Καλημέρα χαμομηλάκι,
ReplyDeleteΜία μικρή ανάρτηση μόλις ανέβηκε και από μένα:))
Έχω κάνει κι εγώ ανάρτηση στο μπλοκ μου. Πραγματικά πολύ ωραία ιδέα,συγχαρητήρια!!
ReplyDeleteμε κάλεσε ο Side21 και ανταποκρίθηκα.
ReplyDeleteΤο προώθησα και παρακάτω.
:)
Ανέβασα και εγώ την ανάρτησή μου για την όμορφη συλλογή σας!
ReplyDeleteΘα το βρείτε παρακάτω:
ReplyDeletehttp://xristinagewrgallh.blogspot.com/2008/10/blog-post_6065.html
Yπάρχει και εδώ κάτι thallas.blogspot.com
ReplyDeleteόλα οκ... έκανα την ανάρτησή μου.. και εγώ και η Ιφιγένεια!!!!
ReplyDeleteφιλιά σε όλους!!!
EΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ReplyDeleteΓειά σου χαμομηλάκι.Ευχαριστώ για την πρόσκληση .Θα ανταποκριθώ. Μεγάλωσαν πια ,αλλά για μένα πάντα θά ' ναι μωράκια !
ReplyDeleteΗ συμμετοχή μου στη Συλλογή "Άξιον Αγάπης" είναι έτομη.
ReplyDeletehttp://emilofcrete.blogspot.com/2008/12/blog-post.html
Η μικρή συνεισφορά μου στη συλλογή αναρτήθηκε...
ReplyDeleteTο ανέρτησα στις 13 του μήνα.
ReplyDeletehttp://glykia-zoi.pblogs.gr/2008/12/gia-to.html
Φιλάκια ...