Φροντίδα και φαγητό για τα «ορφανά» τσιγγανόπουλα από τον παπά του
Δενδροποτάμου
«Εδώ γευματίζουν καθημερινά τσιγγανόπουλα που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό.
Οι γονείς τους
είτε βρίσκονται στη φυλακή για ναρκωτικά είτε είναι βαριά άρρωστοι ή απλά
εξαφανισμένοι από
το σπίτι», λέει στα «ΝΕΑ» ο πατήρ Αθηναγόρας. Μέσα στις αγκαλιές των μικρών παιδιών, ο «παπάς του Δενδροποτάμου» - όπως είναι γνωστός- περιγράφει αυτό που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως την απόσταση της κόλασης από τον παράδεισο, τα λίγα μέτρα δηλαδή που χωρίζουν τα παιδικά χαμόγελα στα μεσημεριανά γεύματα από το παζάρι ναρκωτικών στην άκρη του τσιγγάνικου οικισμού της Θεσσαλονίκης.
«Στο υπόγειο του Αγίου Νεκταρίου, της εκκλησίας του Δενδροποτάμου, γευματίζουν περίπου 60 τσιγγανόπουλα που δεν τα περιμένει κανείς στο σπίτι, εξηγεί ο πατήρ Αθηναγόρας, ίσως ο μοναδικός μπαλαμός τον οποίο εκτιμούν όλοι στον οικισμό.
Στις 12.30 ακριβώς κάθε μεσημέρι η τραπεζαρία στο υπόγειο της εκκλησίας, του μοναδικού κτι ρίου στη φτωχότερη περιοχή της Θεσσαλονίκης που ξεπερνά σε ύψος τους δύο ορόφους, πλημμυρίζει με φωνές αγοριών και κοριτσιών. Αυτά τα παιδιά, μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, οπότε άρχισαν τα γεύματα, δεν είχαν καθήσει ποτέ σε τραπέζι για φαγητό, δεν ήξεραν καν να φάνε με πιρούνι και μαχαίρι σε πιάτο.
«Για να βρούμε τα παιδιά που δεν έχουν στ΄ αλήθεια ένα πιάτο φαγητό το μεσημέρι, χρειάστηκε να γυρίσουμε πόρτα πόρτα στο Δενδροπόταμο μαζί με δασκάλους. Οι Τσιγγάνοι πηγαίνουν για δουλειά όποτε ξυπνήσουν, το ίδιο συμβαίνει με τα παιδιά τους και το σχολείο. Επισκεπτόμασταν πόρτα πόρτα τον οικισμό και τα ξυπνούσαμε για το μάθημα», λέει ο πατήρ Αθηναγόρας.
Οι Τσιγγάνοι ρωτούν τα παιδιά τους αν θέλουν να πάνε στο σχολείο και φυσικά εκείνα καταλήγουν στην καλύτερη περίπτωση για παιχνίδι και αλητεία στον δρόμο. Πολλά ακολουθούν τους γονείς τους στα παζάρια και στη συλλογή παλιοσίδερων. Όσα τρώνε στα γεύματα του πατρός Αθηναγόρα δεν έχουν ούτε γονείς. Οι περισσότεροι βρίσκονται στη φυλακή ή είναι τοξικομανείς.
Ο παπάς του Δενδροποτάμου δεν είναι μόνος του. Για τα τσιγγανόπουλα μαγειρεύουν καθημερινά γυναίκες του οικισμού και άλλων περιοχών, ενώ τα τρόφιμα είναι προσφορές σούπερ μάρκετ και καταστηματαρχών στην εκκλησία.
Ο ιερέας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, «απέναντι από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ», όπως τονίζει. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ιερουργεί στον Δενδροπόταμο, γνωρίζοντας με λεπτομέρειες όσα συμβαίνουν στον οικισμό. Για τα ναρκωτικά, τη φτώχεια και τα προβλήματα των Τσιγγάνων. Εκτός από τα γεύματα, προσφέρει φαγητό και ρούχα σε τοξικομανείς, ενώ στο υπόγειο της εκκλησίας έχει διαμορφώσει αίθουσα διδασκαλίας ξένων γλωσσών και μουσικής.
Η γειτονιά των Ρομ στη Θεσσαλονίκη
ΣΤΟΝ ΔΕΝΔΡΟΠΟΤΑΜΟ, τη τσιγγάνικη γειτονιά της Θεσσαλονίκης, η οποία ανήκει στον Δήμο Μενεμένης, ζουν περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι, από τους οποίους 3.000 είναι Ρομά. Κατοικούν επίσης Αλβανοί, Ρώσοι, Πολωνοί.
Στον Δενδροπόταμο ζουν τρεις φυλές Ρομά, τα Ιλπιτσία, τα Καλπαζάνια και τα Φιτσίρια. Οι δύο πρώτες αποτελούνται από απογόνους προσφύγων της Μ. Ασίας, ενώ τα Φιτσίρια είναι απόγονοι φυλών από βαλκανικές χώρες. Ντύνονται ακόμη και σήμερα με πολύχρωμες βράκες και μαντίλια και θεωρούνται από τους υπολοίπους ως οι πιο σκληροί και απόμακροι Ρομά.
σχετική ανάρτηση: Ένας Ιερέας κόντρα στην αμάθεια και τα ναρκωτικά
