Όταν οι ουλές από τις λαβωματιές κλείνουν στό πρόσωπο του κόσμου και μες στους λάκκους που σκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα και στις καρδιές που 'καψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η Ελπίδα κι οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου, είναι η είρήνη. Γιάννης Ρίτσος - Ειρήνη (απόσπασμα)
No comments:
Post a Comment