Η Κυριακή είναι το τελευταίο οχυρό που διαθέτουν ακόμη τα παιδιά, για να νιώσουν μέλη μιας οικογένειας, υπό την έννοια που την βιώσαμε εμείς, όσοι δηλαδή γεννηθήκαμε πριν το 1970.Όλη την εβδομάδα, η επαφή των παιδιών με τους γονείς είναι υποτυπώδης. Βλέπετε, οι ανάγκες της καθημερινότητας, η υποχρεωτική παραμονή των γονιών εκτός σπιτιού, η σύγχρονη πραγματικότητα δηλαδή, έχει μετατρέψει τις γιαγιάδες από συμπληρωματική βοήθεια, σε αναντικατάστατη alternative μαμά.
Όταν όμως έρχεται η Κυριακή, τότε έρχεται η μέρα των παιδιών, είναι η ευκαιρία τους να ξαναέρθουν σε επαφή με τους γονιούς. Από το πρωινό ξύπνημα και το χώσιμο κάτω από τα παπλώματα στην κρεβατοκάμαρα των "μεγάλων", μέχρι την κυριακάτικη βόλτα στην πλατεία και την ζεστή σοκολάτα στο cafe-bar, όλα όσα γίνονται την Κυριακή, την έχουν μετουσιώσει από ημέρα ξεκούρασης, σε ημέρα επανασύνδεσης. Ξαναγνωριζόμαστε μεταξύ μας, μαθαίνουμε τους νέους κώδικες, "διαβάζουμε" ο ένας τον άλλον και πάμε για ύπνο γαλήνιοι, λες και δεν θα ξανάρθει Δευτέρα...
Όταν όμως έρχεται η Κυριακή, τότε έρχεται η μέρα των παιδιών, είναι η ευκαιρία τους να ξαναέρθουν σε επαφή με τους γονιούς. Από το πρωινό ξύπνημα και το χώσιμο κάτω από τα παπλώματα στην κρεβατοκάμαρα των "μεγάλων", μέχρι την κυριακάτικη βόλτα στην πλατεία και την ζεστή σοκολάτα στο cafe-bar, όλα όσα γίνονται την Κυριακή, την έχουν μετουσιώσει από ημέρα ξεκούρασης, σε ημέρα επανασύνδεσης. Ξαναγνωριζόμαστε μεταξύ μας, μαθαίνουμε τους νέους κώδικες, "διαβάζουμε" ο ένας τον άλλον και πάμε για ύπνο γαλήνιοι, λες και δεν θα ξανάρθει Δευτέρα...
No comments:
Post a Comment