Λεμεσός, 30.12.2009
Αγαπημένο μας χαμομηλάκι,
Χρόνια πολλά, Καλή χρονιά γεμάτη χαμόγελα, ευτυχία, υγεία και δημιουργία..Δεν σας ξεχάσαμε. Παρακολουθούμε την ιστοσελίδα σας και θαυμάζουμε την προσπάθεια σας. Ευχόμαστε να συνεχίσετε το έργο σας.
Εμείς δίνουμε τον αγώνα μας κατά τις διάκρισης, κοινωνικής απόρριψης και ρατσισμού.
Μερικές φορές προσγειώνουμε στην πραγματικότητα και χάνω το κουράγιο μου γιατί δυστυχώς δεν βλέπω ανταπόκριση. Το όραμα μου να δημιουργήσω SOS χωριό δεν βρήκε ανταπόκριση αλλά η ελπίδα μου δεν έσβησε. Αυτός είναι ο στόχος μου και αργά και σταθερά θα προχωρήσω προς υλοποίηση του Ονείρου μου.
Ο Αλέξανδρος προοδεύει σταθερά αλλά πνίγεται στην μοναξιά του. Τώρα έχει πλήρη συνείδηση και βιώνει καθημερινά τον πόνο της απόρριψης. Εγώ δεν μπορώ να του αναπληρώσω τις παιδικές του αναζητήσεις, χαρές, το να μοιράζεται την αφέλεια και χαρά με τους συνομήλικους του. Μεγαλώνει δίπλα μου μόνος και εγκλωβισμένος στον δικό του κόσμο. Πολλές φορές με ρωτάει: «Μαμά γιατί εγώ δεν έχω φίλους?» Στο τέλος συμβιβάζεται και κλείνεται στον εαυτό του.
Πονάω μαζί του και δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να αλλάξω τα δεδομένα αλλά ακόμη δεν παραδίνομαι, θα συνεχίσω τον αγώνα μας ελπίζοντας ότι και αυτήν την φορά θα βγούμε νικητές.
Πονάω μαζί του και δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να αλλάξω τα δεδομένα αλλά ακόμη δεν παραδίνομαι, θα συνεχίσω τον αγώνα μας ελπίζοντας ότι και αυτήν την φορά θα βγούμε νικητές.
Αυτές οι γιορτές σε εμάς δημιουργούν καταθλιπτική διάθεση, γιατί εμείς δεν έχουμε φίλους, μας έχουν απόρριψη όλοι ξεκινώντας από στενό οικογενειακό περιβάλλων και αργότερα και από γνωστούς και άγνωστους. Καταδικασμένοι να είμαστε μόνοι μας. Όπου και να πάμε, όπου και να βρεθούμε ακόμη και στον Άγιο Βασίλη εμείς πάλη είμαστε μόνη μας . Ο Αλέξανδρος έπαψε πια να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη εφόσον βιώνει την υποκρισία και την απόρριψη.
Έχουμε όμως την δύναμη της αγάπης μας που κανίς δεν μπορεί να μας την πάρει .
Κάθε μέρα μου λέει «Μαμά Σε αγαπώ» και το χαμόγελο του μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.
Αναρωτιέμαι γιατί οι Άνθρωποι δεν μπορούν με δικά μου μάτια να δουν αυτά τα παιδιά .
Ζω για την ημέρα που θα δικαιωθώ ! Ζω για αυτά τα παιδιά, για τους Αγγέλους μας.
Με πολύ αγάπη,
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ..!!!
ReplyDeleteKali Xronia kai Xronia polla!
ReplyDeleteI alitheia einai oti oi anthropoi ginontai pio eukola skliroi para kaloi kai filikoi me tous guro tous. auto stin ousia einai mia endeiksi adinamias pou tous empodizei na anoiksoun tin kardia tous kai na aggaliasoun olo ton kosmo. Na eiste sigouri oti o gios sas exei anoikta ta ftera tis kardias tou, etoimos na aggaliasei ton opoiodipote kai na petaksoun mazi ston ourano tis agapis kai tis eutixias. einai dinatos stin ousia, kai i dikaiosi tou einai thema xronou. den uparxoun omos mono adinamoi stin agapi,antitheta uparxoun dinatoi stin apodoxi tis diaforetikotitas! Na sas exei o Theos kala kai na xaireste tin parea ton aggelon pou paizoun kathe mera me ton gio sas.
Kali Xronia!
Σήμερα τυχαία είδα την ανάρτηση και ανέτρεξα στην ιστορία της Νένας και του Αλέξανδρου.
ReplyDeleteΘέλω να σε συγχαρώ Νένα μου γιατί μανούλες σαν εσένα δίνουν το παράδειγμα για το τί σημαίνει ΜΑΝΑ.
Καλή χρονιά για σένα και την οικογένειά σου και μια μεγάλη αγκαλιά στον Αλέξανδρο. Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω στην πραγματοποίηση του ονείρου σου, αλλά μην πτοείσαι ίσως μελλοντικά να γίνει, στο εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου.
Με εκτίμηση,
Μια μαμά.