Η μεγαλύτερη πρόκληση του καιρού μας δεν εντοπίζεται γεωγραφικά. Είναι η «Βιωσιμότητα» (Sustainability), η οποία αποτελεί μια πορεία, μια διαρκή προσπάθεια του ανθρώπου να διατηρηθεί στο πεπερασμένο οικοσύστημα της Γης.
Η βιωσιμότητα και η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελούν έννοιες ανθρωποκεντρικές αλλά και περιβαλλοντοκεντρικές, και διαφέρουν απόλυτα από την «άγρια» ή απεριόριστη ανάπτυξη-μεγέθυνση, που πρεσβεύει η κλασική οικονομία. Σήμερα, όλοι οι κύκλοι της φύσης, έχουν διαταραχθεί με ευθύνη κυρίως του ανθρώπου. Ο πλανήτης θα ξαναβρεί την ισορροπία του, όπως κάνει εκατομμύρια χρόνια τώρα, το ζητούμενο είναι σε τι κατάσταση θα είναι ο άνθρωπος, όταν επέλθει η ισορροπία! Θα πρέπει λοιπόν να αναζητήσουμε τις λύσεις εκείνες που θα οδηγήσουν σε μια αρμονικότερη συνύπαρξη του ανθρώπου και του περιβάλλοντος, σε μια σχέση όχι ανταγωνιστική αλλά με θετικές συνέργειες.
Για μένα, η βιώσιμη ανάπτυξη δεν είναι παρά η ανάπτυξη (οικονομική-κοινωνική-πολιτισμική) που είναι συμβατή με τη ζωή μας καθώς κι εκείνη των νεώτερων γενιών που θα έρθουν. Είναι λοιπόν η αξιοβίωτη ανάπτυξη, που αξίζει να τη βιώνει κανείς.
Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,
Αγαπημένο μου χαμομηλάκι,
αξιοβίωτη ανάπτυξη ! χαχχαα καλό!
ReplyDeleteΠραγματικά πολύ καλό, πολύ ευφυές και επί της ουσίας!!
ReplyDeleteδυστυχώς πολύ δύσκολο να επιτευχθεί ομως. Διότι απαιτεί να αλλάξουμε ολο το αξιακό μας σύστημα, για να δεχτούμε τις αρχές μιας τέτοιας ανάπτυξης.
ReplyDeleteΝα δεχθούμε για παράδειγμα, ότι το περιβάλλον είναι σύστημα ιεραρχικά ανώτερο -σε μακροπρόθεσμη βάση- από τα ανθρώπινα συστήματα της οικονομίας και της κοινωνίας.
Και να το προστατεύσουμε κατάλληλα..