Οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά ώστε να μπορούν να διαχωρίσουν το καλό από το κακό μυστικό Η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση παιδιών είναι αναμφισβήτητα μια από τις ειδεχθέστερες εγκληματικές συμπεριφορές και προκαλεί έντονα συναισθήματα ντροπής και οργής στην κοινή γνώμη. Με αφορμή πρόσφατη δημοσίευση περιστατικού σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, ο Οργανισμός HFC «Hope for Children» UNCRC Policy Center θέλει να εκφράσει για άλλη μια φορά τη λύπη του και να τονίσει την άμεση ανάγκη εφαρμογής μέτρων και πρακτικών που να προλαβαίνουν παρόμοια περιστατικά και να προωθούν την ενημέρωση ενηλίκων και ανηλίκων στα θέματα σεξουαλικής κακοποίησης.
Το γεγονός ότι η σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση έχει ως στόχο τα παιδιά - τα οποία θα έπρεπε να τυγχάνουν προστασίας και φροντίδας από το περιβάλλον τους - καθιστά όλους εμάς τους ενήλικες υπεύθυνους για την προώθηση...
της πρόληψης της βίας, την προστασία των παιδιών, τη δίωξη (prosecution) των δραστών και τη συμμετοχή (participation) των παιδιών στα θέματα που τα αφορούν. Τόσο μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον, όσο και μέσα από το σχολείο, με την κατάλληλη εκπαίδευση το παιδί μπορεί να μάθει να αυτοπροστατεύεται.
Ένας τρόπος είναι να τονίσουμε στο παιδί ότι υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία στο σώμα του (κυρίως αυτά που καλύπτονται από τα εσώρουχα) στα οποία δεν επιτρέπεται να αγγίζουν οι άλλοι, αλλά και αντίστοιχα το παιδί δεν επιτρέπεται να αγγίζει με παρόμοιο τρόπο στο σώμα κάποιου άλλου. Επιπλέον, αν το παιδί εξαιτίας μιας κατάστασης βιώνει αρνητικά συναισθήματα όπως ντροπή, φόβο, ανασφάλεια, λύπη, αυτό είναι ένδειξη ύπαρξης κακής συμπεριφοράς και πρέπει να προσπαθήσει να απομακρυνθεί.
Ακόμη, οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά ώστε να μπορούν να διαχωρίσουν το καλό από το κακό μυστικό, αφού συχνά η νοσηρή σχέση θύτη και θύματος χαρακτηρίζεται κυρίως από μυστικότητα. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι μπορεί να απευθυνθεί στο γονιό ή στο δάσκαλό του σε περίπτωση που υφίσταται κακομεταχείριση. Αυτό επιτυγχάνεται αν το παιδί έχει ενθαρρυνθεί στο να συζητά άφοβα τα προβλήματά του με έναν έμπιστο ενήλικα, ο οποίος θα το υποστηρίξει.
Όπως ανέφερε πρόσφατα και ο πρεσβευτής του Οργανισμού HFC «Hope for Children» κ. Γιώργος Θεοφάνους: «Θα ήθελα να ενθαρρύνω όλους τους πολίτες που γνωρίζουν τέτοια περιστατικά να τα καταγγέλλουν άμεσα αλλά και να συμβάλουν στην ενδυνάμωση της οικογένειας, η οποία - εφόσον λειτουργεί σωστά - μπορεί να ανταποκριθεί στις σωματικές, συναισθηματικές και αναπτυξιακές ανάγκες όλων των παιδιών».
Κλείνοντας, πέραν από το τι μπορεί να προσφέρει η οικογένεια και το σχολείο στο παιδί, πρέπει να δούμε τι επιβάλλεται να γίνει με πρωτοβουλία και ευθύνη του κράτους σε εθνικό επίπεδο. Η Συνθήκη Lanzarote (2007) είναι η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης.
Η επικύρωση της Συνθήκης δεσμεύει επίσημα το κράτος στην εφαρμογή του περιεχομένου της σύμβασης μέσω της αντίστοιχης νομοθεσίας. Με τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει λάβει το φαινόμενο της σεξουαλικής βίας κατά των παιδιών, προβάλλει επιτακτική η ανάγκη επικύρωσης της σχετικής σύμβασης. Τα πιο πάνω εμπερικλείονται και στους κύριους στόχους της εκστρατείας του Συμβουλίου της Ευρώπης «Ένα στα Πέντε» κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών.
Ο Οργανισμός HFC «Hope for Children» UNCRC Policy Center ως επίσημος συνεργάτης του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει αρχίσει την υλοποίηση αυτής της εκστρατείας και στην Κύπρο στοχεύοντας μεταξύ άλλων και στην επικύρωση και εφαρμογή της πιο πάνω Συνθήκης. Σύμφωνα με τον Διευθυντή του οργανισμού κ. Joseph Varughese: «Ως οργανισμός, επιδιώκουμε την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών και δεσμευόμαστε να συνεργαστούμε με τα αρμόδια υπουργεία και υπηρεσίες για να πετύχουμε τον στόχο αυτό. Εκτός αυτού, οι πόρτες μας είναι πάντα ανοιχτές σε θύματα τέτοιων εγκλημάτων για να τους παρέχουμε τη στήριξη που χρειάζονται».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
H Μαρία Παπαδοπούλου είναι εκπαιδευτικός και μέλος του Οργανισμού «Hope for Children» -UNCRC Policy Center
efagonizesthe
ΠΗΓΗ
No comments:
Post a Comment