Σελίδες

Tuesday, 15 November 2011

Οι Τηλε - φιλάνθρωποι των δεξιώσεων

Κάποτε επαινούνταν η φιλανθρωπία, η προσφορά στο συνάνθρωπο, που γινόταν κρυφά, χωρίς δημοσιότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες και βραβεία. Κάποτε ήταν ντροπή να βγαίνεις και να κομπάζεις για τα χρήματα που πρόσφερες σε κάποιον συνάνθρωπο. 

Πρώτες κυρίες στο… απόσπασμα.
Όση λάμψη και αν απέκτησαν με τις φιλανθρωπίες και τα βραβεία,
οι λαοί ποτέ δεν χώνεψαν τις σπατάλες και τον πολυτελή βίο.
Ράνια της Ιορδανίας, Λεϊλά Μπεν Αλι της Τυνησίας,
Σούζαν Μουμπάρακ της Αιγύπτου, Ασμα της Συρίας...
Κάποτε, γιατί σ' αυτήν τη νοσηρή εποχή που διανύουμε ισχύει το αντίθετο: η προσφορά στο συνάνθρωπο μετράει μόνο, όταν γίνεται με τυμπανοκρουσίες και χειροκροτήματα και μόνο, όταν γίνεται από κάποιον διάσημο.
Εδώ και χρόνια έχει γεμίσει η τηλεόραση από φιλάνθρωπες προσωπικότητες που βγαίνουν και με ύφος συμπονετικό ζητούν από ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας να βοηθήσουν τους φτωχούς, ή τα ιδρύματα που βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Τηλέ - φιλάνθρωποι που ανακάλυψαν τη φιλανθρωπία, μόλις εξασφάλισαν την προσωπική τους καλοπέραση, ασκώντας την, χωρίς προσωπικό κόστος, αφού τη βοήθεια προσφέρουν άνθρωποι ανώνυμα, όπως πρέπει και όπως έχει αξία να προσφέρει κανείς.
Δυστυχώς, όμως, η ευαισθησία και η αυταπάρνηση των καθημερινών ανθρώπων γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ώστε κάποιες φιλάνθρωπες κυρίες και κύριοι να γεμίζουν τα κενά των κοσμοπολίτικων δραστηριοτήτων τους, βραβευόμενοι για το μεγάλο φιλανθρωπικό τους έργο, ντυμένες με πανάκριβες τουαλέτες και στα πλαίσια ανούσιων πλην πολυτελέστατων δεξιώσεων που η αξία τους θα αρκούσε, για να ζήσουν δεκάδες οικογένειες για δεκάδες μήνες.
Πλουσιότατες φιλάνθρωπες προσωπικότητες, λοιπόν, βραβεύονται και φορτώνονται παράσημα και τιμές, επειδή βγήκαν σε κάποιο κανάλι συγγενούς τους κι έκαναν έκκληση στον κόσμο να προσφέρει απ' το υστέρημά του γι' αυτούς που έχουν ανάγκη. Τη στιγμή που το γεύμα μιας μόνο από αυτές τις προσωπικότητες υπερκαλύπτει το σύνολο των υστερημάτων χιλιάδων απλών ανθρώπων.
Ωστόσο, η φιλανθρωπία έχει αξία μόνο, όταν γίνεται από κάποιον που έτυχε να είναι διάσημος: είτε γιατί κάποιοι τον προώθησαν είτε γιατί έκανε έναν επιτυχημένο γάμο. Έτσι μπορεί χιλιάδες άνθρωποι να συνεισέφεραν ανώνυμα, για να γίνει ένα μεγάλο έργο προσφοράς σε όσους έχουν ανάγκη, αλλά ποτέ δε γίνεται αναφορά σε όλους αυτούς παρά μόνο στο διάσημο... 
που επέλεξε αυτόν τον τρόπο να διαφημιστεί, κάνοντας έκκληση με δακρύβρεχτο ύφος για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη: κι ας χρωστούν οι ίδιοι στο δημόσιο εκατομμύρια απ' τη φοροδιαφυγή που θα μπορούσαν να χρηματοδοτούσαν ιδρύματα που κλείνουν απ' τις περικοπές.
Φιλάνθρωποι που χύνουν πανάκριβα δάκρυα για τα παιδιά που έχουν ανάγκη στην άλλη άκρη του κόσμου και την ίδια στιγμή προσπερνούν αδιάφορα τους Έλληνες άστεγους και άπορους που συναντούν. Φιλάνθρωπες κυρίες που πονούν για την ανέχεια του κόσμου, αλλά που αφήνουν αδιαμαρτύρητα τους συζύγους τους, ή το κόμμα που υποστήριξαν αδρά, να απολύουν κόσμο και να περικόπτουν μισθούς, στερώντας απ' τους γονείς τη δυνατότητα να προσφέρουν στα παιδιά τους. Που ενώ γνωρίζουν τη δεινή θέση της πλειοψηφίας του κόσμου κι ενώ μπορούν οι ίδιες να προσφέρουν ένα ποσό αρκετό, για να καλύψει τις ανάγκες ενός ιδρύματος, επιμένουν να καλούν τον κόσμο να συνδράμει από αυτά που δεν του περισσεύουν, από αυτά που στερείται ο ίδιος.
Και μετά από χρόνια προσφοράς του απλού κόσμου για την ολοκλήρωση ενός έργου ζωής, έρχεται η φιλάνθρωπη προσωπικότητα και βάζει φαρδύ - πλατύ το όνομά της στο έργο, λες και αυτό έγινε με δικά της χρήματα, παίρνει θέση μπροστά στις κάμερες και στους φακούς και ετοιμάζει το ακριβό της ένδυμα για την τελετή απονομής του επόμενου βαρύγδουπου παράσημου.
Ενώ ο αληθινά φιλάνθρωπος, ο αληθινός πρωταγωνιστής διαγράφεται εντελώς απ' τη λάμψη των κοσμημάτων και των φλας, χωρίς ούτε μια αναγνώριση της προσφοράς του, χωρίς μια απλή έστω αναφορά στο ότι αυτός ο υπέροχος ''ανώνυμος'' κόσμος αξίζει όλα τα παράσημα του κόσμου, γι' αυτό δε διεκδικεί κανένα, γιατί αντλεί τα δικά του βραβεία από έστω και ένα δειλό χαμόγελο των ανθρώπων που ανακουφίζονται από αυτά που πρόσφερε ΚΡΥΦΑ, για να μη δημιουργήσει υποχρεώσεις και να μη φέρει σε δύσκολη θέση τον άλλο.

2 comments:

  1. Φίλη μου, η ..φιλανθρωπία παύει να είναι φιλανθρωπία όταν βγαίνει παραέξω..όταν γίνεται θέαμα και φιγούρα, είδηση και παράσταση..να μη ξέρει το ένα χέρι τι κάνει το άλλο ..έλεγε η γιαγιά μου..Αυτό είναι φιλανθρωπία..χωρίς παράσταση, φιγούρα, είδηση..

    ReplyDelete
  2. Ακριβώς έτσι Αχτιδούλα μας.

    Να είσαι πάντα καλά.

    ReplyDelete