Σελίδες

Wednesday, 7 December 2016

Μαρτυρίες και... μαρτύρια των εκπαιδευτικών

Εμείς οι εκπαιδευτικοί βιώνουμε καθημερινά στις τάξεις την απειθαρχία των μαθητών. Δυστυχώς οι συγκεκριμένοι μαθητές αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο με γεωμετρική πρόοδο. 
Η ευρύτερη κοινωνία, του λόγου το αληθές, ήδη το αντιλήφθηκε με τα πρόσφατα πολύ σοβαρά και πυκνά κρούσματα τέτοιων ακραίων συμπεριφορών που είδαν το φως της δημοσιότητας. Τους λόγους ή τα αίτια αυτών των συμπεριφορών τους εντοπίζει κανείς ευθύς αμέσως αφουκραζόμενος τις μαρτυρίες συναδέλφων.
Παραθέτω παρακάτω ενδεικτικές μαρτυρίες από εμπειρίες συναδέλφων στις σχολικές μονάδες.

Μαρτυρία 1: 
Σε νηπιαγωγείο ή νηπιαγωγός για να σταματήσει τις συσσορευμένες αταξίες κάποιων μικρών μαθητών της, ενώ διάβαζε ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι ανέφερε πως ίσως ο Αγ. Βασίλης δεν θα έφερνε δώρα σε κάποια παιδιά που δεν ήταν και τόσο φρόνιμα .
Ω τι έγκλημα! Γονιός πήρε τη διεύθυνση του νηπιαγωγείου και παραπονέθηκε πως αφού έτσι κι αλλιώς ο Αγιος θα έφερνε δώρα στα παιδιά , τί είναι αυτά που τόλμησε και ξεστόμισε η νηπιαγωγός!!!
Η καημένη η νηπιαγωγός υπερασπιζόμενη τον εαυτό της είπε όσα έμαθε στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή , όπως υπάρχει ο έπαινος για το καλό, υπάρχει και η επίπληξη για το κακό (σ’ αυτό το τελευταίο επιβάλλεται να κτίσουμε, αν θέλουμε να δούμε άσπρη μέρα στο θέμα της πειθαρχίας)
Μαρτυρία 2: 
Σε δημοτικό σχολείο ο δάσκαλος ρωτά μικρό μαθητή γιατί δεν πήγε στο σχολείο με ξυσμένα μολύβια .
απάντηση του μαθητή πρέπει να μας προβληματίσει πολύ)
«Δεν μου τα έξυσε η φιλιππινέζα!»
Προφανώς οι γονείς δεν δίδαξαν την υπευθυνότητα στο παιδί τους, μα ούτε πως ως μαθητής έχει άλφα καθήκοντα και ευθύνες.
Μαρτυρία 3: 
Σε γυμνάσιο ο καθηγητής υποψιάζεται πως κατά τη διάρκεια του διαγωνίσματος ο μαθητής αντιγράφει. Ο καθηγητής δεν εφνιδιάζει τον μαθητή, διότι δεν είναι σίγουρος αν αντιγράφει. 
Κατά κακή τύχη του μαθητή ενώ έγγραφε, το σκονάκι του πέφτει από το χέρι! Ο καθηγητής μονογράφει το γραπτό και την επόμενη ο πατέρας του, γνωστός γιατρός στην κοινότητα γράφει επιστολή διαμαρτυρίας προς τη διεύθυνση του σχολείου κατηγορώντας τον καθηγητή και υπερασπιζόμενος το παιδί του!
Σε συνεννόηση με τη διευθύνση του σχολείου ο καθηγητής καλεί στο σχολείο το γονέα γιατρό και στη συζήτησή τους ο γονέας απευθυνόμενος προς τον καθηγητή του λέει: «Εσύ ως μαθητής δεν αντέγραψες ποτέ;»
Ο καθηγητής απάντησε ως εξής ως είχε καθήκον προς τον γονέα , παρουσία του παιδιού: «Εγώ υπάκουα στους κανόνες. Αν εσείς αντιγράφατε στο πανεπιστήμιο, εγώ προσωπικά δεν θα έρθω ποτέ στο ιατρείο σας !!!»
Αν λοιπόν το παιδί είναι μαθημένο να έχει "πλάτες" σε όποια φύσεως πράξη κι αν πράξει, προφανώς θα προβαίνει πυκνόσυχνα σε τέτοια πράξη, προς ...ευκολία του. Βέβαια στην περίπτωση αυτή, η πολιτική του εύκολου κέρδους/οφέλους είναι δοσμένη όχι μόνο από το στενό περιβάλλον του παιδιού, αλλά κι από τα όσα φιλτράρει από την ευρύτερη κοινωνία, πρωτίστως μέσω των μέσων ενημέρωσης, που πολλές φορές προβάλλουν λανθασμένα το εύκολο κέρδος ... ωσάν να είναι η ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ!
Μαρτυρία 4: 
O καθηγητής σε γυμνάσιο ζητά τη σημασία μιας σχετικά απλής λέξης στα αγγλικά. Ενας μόνο μαθητής ξέρει τη σημασία. Ο καθηγητής σχολιάζει με απογοήτευση πως είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει, μια που κάνουν ιδιαίτερα από το δημοτικό. Τότε ένας μαθητής απευθύνεται στο καθηγητή και του λέει το εξής: «Eσύ τί ζόρι τραβάς ; Εν να μεν πιάνεις 1500 ευρώ; Ο παπάς μου εν ξέρει γράμματα, μα πιάνει 2500!!!»
Το παιδί αυτό δε διδάκτηκε από το σπίτι του πως... τα πάντα ρει και ίσως η επιχείρηση του πατέρα του παύσει μια μέρα να είναι η κότα που θα γεννά τα χρυσά αυγά.!! Ετσι θεωρεί πως η όποια γνώση είναι περιττή, αφού μια στρωμένη δουλειά το περιμένει.Ακόμη η δήλωση αυτή του μαθητή φανερώνει και την απαξίωση του γονέα προς το πρόσωπου του δασκάλου όποιας βαθμίδας.
Μαρτυρία 5: 
Παιδί χωρίς προβλήματα κινητικά ή νοητικά έχει συνοδό στην κανονική τάξη, λόγω υπερκινητικότητας. Λόγω της υπερκινητικότητάς του, την προηγούμενη χρονιά δεν έμπαινε στην τάξη (προφανώς έχει, γι αυτό τον λόγο, πολλά κενά σε όλα τα μαθήματα). Πρότειναν στους γονείς να μπει στο μηχανισμό στήριξης για να βοηθηθεί, μιας που έχει κενά. Οι γονείς αρνήθηκαν με το πρόσχημα, πως δεν θέλουν να διαφοροποιηθεί το παιδί τους!!!
Ερωτώ, με το συνοδό δεν διαφοροποιείται; Και γιατί να υποφέρει όλη η υπόλοιπη τάξη επειδή το παιδί αυτό ξεφωνίζει όποτε του κατέβει στην τάξη είτε λόγω των κενών του που δεν μπορεί να παρακολουθήσει είτε λόγω της υπερκινητικότητας του;
Μαρτυρία 6: 
Σε εφημέρευση καθηγητής διαπιστώνει πως μαθητής πετά πέτρες. Το αναφέρει στο διευθυντή και αυτός του λέει: «Τί να κάνουμε , ο πατέρας είναι του υπόκοσμου»
Η απειλή και ο εκφοβισμός από μέρους του γονέα προς το σχολείο εμφανής.
Από τις παραπάνω μαρτυρίες ένας έμπειρος με τα εκπαιδευτικά δρώμενα διακρίνει εύκολα τους λόγους και τα αίτια είτε των μικρών είτε των μεγάλων παραπτωμάτων των μαθητών μας: 
H ευμάρεια, τα κακά πρότυπα, το εύκολο κέρδος, η απαξίωση του δασκάλου από πλευράς των γονέων κατά πρώτον και κατά δεύτερον από πλευράς των μαθητών, η χωρίς όρια παρέμβαση των γονέων στο σχολείο, κάποτε μέχρι σε σημείο εκφοβισμού, η παράλειψη από μέρους των γονέων να διδάξουν τα παιδιά πως εκτός από δικαιώματα έχουν καθήκοντα μα και ευθύνες, όλα αυτά αποτελούν δυστυχώς τα σοβαρά αίτια παραβατικότητας. 
Βεβαίως κύριους λόγους για παραβατική συμπεριφορά αποτελούν ο μη καθορισμός ξεκάθαρων και σαφέστατων κανόνων καθώς και ο καθορισμός των κυρώσεων σε τυχών μη τήρησή τους .
Τώρα για να είμαστε δίκαιοι σκοπός μας δεν είναι να ρίξουμε όλο το βάρος της ευθύνης για την απειθαρχία των παιδιών στους γονείς τους, αλλά να αφυπνήσουμε την αρμόδια αρχή, μέσα από τις ενδεικτικές μαρτυρίες που καταθέσαμε εδώ, έτσι ώστε να βρει λύσεις για το θέμα, ως οφείλει. 

Αν οι γονείς έρχονται στο σχολείο να ρωτήσουν πρωτίστως για την επίδοση των παιδιών τους, ευθύνη φέρνει και το Υπουργείο της Παιδείας εν μέρη που... οι γονείς δεν έρχονται να ενημερωθούν και για τη συμπεριφορά του! Στις αποφάσεις των καθηγητικών συλλογών δίνουμε συνεχώς άφεση αμαρτιών , ακόμη και στα πολύ ακραία περιστατικά παραβατικότητας! Δεν φταίνε και για αυτό, προφανώς οι γονείς!!!
Εν κατακλείδι , εφόσον όλοι παραδέχομαστε πως έχουμε σοβαρό πρόβλημα παραβατικότητας ας συνεργάστουμε να το επιλύσουμε για .... να μην μαρτυρούμε στις τάξεις ούτε οι δάσκαλοι μα ούτε και οι μη παραβατικοί και κατά συνέπεια ούτε και η ευρύτερη κοινωνία!!!

Αστέρω Χατζησάββα - Καθηγήτρια γαλλικών/ κάτοχος Master στη Διοίκηση.

2 comments:

  1. Η εμπειρία μου στην εκπαίδευση (από το 2002 σε σχολεία της Β/βάθμιας) απαντά σε όλα τα παραπάνω περιστατικά αποκλίνουσας συμπεριφοράς λέγοντας πως η μεγαλύτερη πρόκληση του εκπαιδευτικού είναι πάντα ένας τέτοιος μαθητής.

    Οι άριστοι σε συμπεριφορά και σε επίδοση μαθητές ίσως να μην έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη την ουσιαστική παρέμβαση του δασκάλου/καθηγητή. Σ' αυτές τις δύσκολες στη διαχείρισή τους καταστάσεις ο εκπαιδευτικός καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του και να προσεγγίσει θετικά κι αποτελεσματικά το παιδί.

    Είναι εύκολο σε κάθε περίπτωση να αναφέρουμε "Μα σε τί σπίτι μεγάλωσε!..."

    Αντιθέτως θέλει χρόνο και αφοσίωση στην περίπτωση του κάθε παιδιού το να του μάθουμε όσα -ίσως από αμέλεια, ίσως από έλλειψη χρόνου, ίσως από λάθος νοοτροπία- δεν τους έμαθαν οι γονείς του. Ο ρόλος μας απαιτεί να είμαστε σε μία γόνιμη ετοιμότητα ώστε στην κάθε μας συνάντηση με το γονιό να του "διδάξουμε" από την στάση μας πως οι αξίες που το σχολείο ζητά να υιοθετήσει ο κάθε μαθητής είναι Υψηλές Αξίες Ζωής που πρωτίστως ο κάθε εκπαιδευτικός τις έχει υιοθετήσει και οφείλει και ο γονιός να τις εφαρμόσει στη ζωή του, ώστε και οι δύο μαζί (δάσκαλος και γονιός) μέσα από το παράδειγμά τους να προετοιμάσουν το παιδί ως έναν άξιο πολίτη και πάνω απ' όλα Άνθρωπο, με όλη τη σημασία της λέξης, στην κοινωνία.

    Ο γονιός, όσα κενά κι αν έχει η αγωγή που προσφέρει στο παιδί του, οφείλει να αισθανθεί πως τον χρειαζόμαστε ως σύμμαχό μας για το καλό του παιδιού. Και, ναι, παραδέχομαι πως αυτές οι "μάχες" δεν είναι καθόλου εύκολες και είναι ψυχοφθόρες. Όμως γι' αυτό ο εκπαιδευτικός είναι πρωτίστως λειτούργημα και δευτερευόντως επάγγελμα.

    Παυλίδου Κάκια

    ReplyDelete
  2. Μακάρι το σχόλιο σου να το διαβάσουν όλοι οι συνάδελφοι σου.
    Έχεις την απεριόριστη εκτίμησή μας!

    ReplyDelete