Άνθρωπε…. και να ‘ξερες!
Γράφει ο Άγγελος Τσιώνας
Πόσο σε θαυμάζω Άνθρωπε! Αλήθεια!
Και μην ακούς όλους αυτούς που λένε πώς κατάντησες. Τίποτα δεν είναι ολοκάθαρο και φωτεινό. Έτσι και συ.
Άστους να λένε. Εγώ σε θαυμάζω για όσα σε σένα αναγνώρισα και με ενέπνευσαν.
Για το μεγαλείο της δύναμής σου σε κάθε εκδήλωση της Αλήθειας σου!
Για το μεγαλείο της δύναμής σου σε κάθε εκδήλωση της Αλήθειας σου!
Μπορεί να λησμόνησες ποιος στ’ αλήθεια είσαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είσαι!
Κι όμως το μεγαλείο σου δεν χάθηκε! Το έχω δει….
Σ’ αυτή σου τη λήθη πάντα πόνταραν όσοι επιθυμούν τον εκφυλισμό σου. Σε πρόδωσαν, σε πλάνεψαν, σε μόλυναν, σε λέρωσαν, σε εκμεταλλεύτηκαν, αλλά δεν κατάφεραν να βγάλουν το Καλό από μέσα σου!
Γιατί το σκοτάδι δεν έχει υπόσταση από μόνο του, κι έτσι κλέβει από το φως. Από το φως σου συντηρούνται.
Σε εκείνους που πιστεύουν σε ένα καλύτερο κόσμο και μάχονται γι’ αυτό, θυσιάζοντας την βόλεψή τους
Σε εκείνους που κυνηγάνε τα όνειρά τους, χωρίς να τους πτοούν οι δυσκολίες
Σε εκείνους που δεν συμβιβάζονται με τα λιγότερα
Σε εκείνους που δεν κάνουν εκπτώσεις στην ηθική τους
Σε εκείνους που ο πόνος αντί να τους διαβρώσει καταφέρνουν να βγουν από αυτόν σοφότεροι και συμπαγείς
Σε εκείνους που αντέχουν τα χτυπήματα και κάθε φορά που πέφτουν βρίσκουν τη δύναμη να σηκωθούν ξανά και να συνεχίσουν
Σε εκείνους που τους φόβους τους τρομάζουν, βουτώντας μέσα τους
Σε εκείνους τους «τρελούς» που τελικά αλλάζουνε τη ροή του κόσμου
Σε εκείνους που μπορούν και δημιουργούν από το μηδέν
Σε εκείνους που παίρνουν την ευθύνη και την δικαιοσύνη στους εαυτούς τους πρώτα εφαρμόζουν
Σε εκείνους που τολμάνε να εκδηλώσουν την Αγάπη
Σε εκείνους που δεν φοβούνται να δοθούν
Σε εκείνους που με το παράδειγμά τους εμπνέουν
Σε εκείνους που υπηρετούν την Αλήθεια
Σε εκείνους που η εξουσία υποκλίνεται στην Ουσία τους
Σε εκείνους που δεν σκύβουν το κεφάλι, δεν συμβιβάζονται και επιμένουν για όσα πιστεύουν
Σε εκείνους που δεν διστάζουν να εγκαταλείπουν όσα έχουν για να προχωρήσουν μπροστά
Σε εκείνους τους αυθόρμητους, τους ανεπιτήδευτους που κάθε τους εκδήλωση φωνάζει ΕΙΜΑΙ
Σε εκείνους που γελάνε από μέσα τους και με το πλατύ τους χαμόγελο χλευάζουν τον θάνατο
Τί μεγαλείο! Τί Δύναμη!
Ναι! Δύναμη τεράστια! Μέσα σου την έχεις Άνθρωπε, αλλά δεν την αναγνωρίζεις! Σε κάνανε να την ξεχάσεις.
Είναι πλάνη ότι είσαι μικρός και αδύναμος! Δες όλα αυτά τα μεγάλα και τα σπουδαία που σου λέω. Δικά σου έργα είναι!
Μην ακούς ό,τι σου λένε, μην πιστεύεις ό,τι σου δείχνουν!
Δεν είσαι ένα τέρας. Δεν είσαι ο εγωιστής, ο συμφεροντολόγος, ο δυνάστης, ο ψεύτης, ο λιποτάκτης, ο προδότης, ο καιροσκόπος, ο φιλήδονος, ο φανατικός, ο βίαιος, ο κακομοίρης, ο φουκαράς, ο ανθρωπάκος ή το ανθρωπάριο.
Αυτοί που σε επιβουλεύονται εκπροσωπούν τα παραπάνω. Όμως αυτοί τρύπωσαν μέσα σου και σε διέφθειραν.
Δεν είναι όμως η Αλήθεια σου όλοι αυτοί.
Δεν είναι όμως η Αλήθεια σου όλοι αυτοί.
Κοίτα μέσα σου Άνθρωπε. Βαθιά μέσα σου. Εκεί που εδρεύει η Ουσία σου. Εκεί που καίει η φλόγα της ύπαρξής σου. Κοίτα καλά και θυμήσου…
Φως είσαι! Νιώσε το αυτό. Νιώσε τη Δύναμή σου καθαρή και αρχέγονη, να ρέει μέσα σου και να σε οδηγεί. Πέταξε έξω όλους αυτούς που σε μολύνουν!
Μην γίνεσαι πιόνι στην σκακιέρα τους, ενώ είσαι Βασιλιάς!
Άσε τη φλόγα της Αλήθεια σου να τους κάψει! Και λάμψε…
ΓΙΝΕ… αυτός που ήδη ΕΙΣΑΙ!
No comments:
Post a Comment