Είναι ένας συμπολίτης μας και καταφέρνει κάποια στιγμή να φτιάξει ένα σπιτάκι σε μια περιοχή της πατρίδας μας. όσο ποιο φτωχός είναι, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες, το σπίτι που θα φτιάξει να είναι αυθαίρετο.
Η άλλη περίπτωση είναι ο συμπολίτης μας να είναι πλούσιος, εδώ κατά πάσα πιθανότητα, να υπάρχει 'κάποια' άδεια, αλλά είναι σίγουρο, ό,τι θα έχει προβεί σε αυθαιρεσίες, όπως για παράδειγμα το κτίσμα να είναι τεράστιο, να φράζει θάλασσα, να καταπατεί δάσος.
Αν μπορούσα, λέμε αν μπορούσα να χτίσω ένα σπίτι κρυφά στην Ομόνοια ή να φτιάξω μια αποθηκευτικού σε ένα αγροτεμάχιο, ο νόμος τα αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο.
Μετά θα έρθουν οι εκλογές και προεκλογικά κάποιος νόμος θα νομιμοποιήσει το αυθαίρετο οίκημα, θα δικαιώσει την αυθαιρεσία.
Κάθε φορά που κάποιος χτίζει παράνομα, η πολεοδομία το γνωρίζει, με κάποιο τρόπο το μαθαίνει και από εκεί αρχίζει η ομηρεία του αυθαιρετούντα.
Έτσι στήνεται το πελατειακό κράτος, έτσι αρχίζει το αλισβερίσι, έτσι παγιώνεται η διαπλοκή και η διαφθορά.
Οι απλές σκέψεις είναι οι εξής:
Αντί να νομιμοποιείται το αυθαίρετο, να νομιμοποιηθεί η περιοχή. Δηλαδή να φτιαχτεί το οικιστικό σχέδιο της περιοχής, να ενταχθεί το αυθαίρετο στο σχέδιο αυτό, στο βαθμό που δεν καταστρατηγεί τους όρους του σχεδίου και ότι άλλο περισσεύει ... γκρεμίζεται.
Ότι είναι σε ρεματιά, δάσος, ή αιγιαλό ... πάει, γκρεμίζεται. Κοινόχρηστα αγαθά που προσφέρει η φύση, ο Θεός για όλους, δεν μπορούν να τα οικειοποιούνται ορισμένοι αποκλειστικά. Τί θα πει νομιμοποιήθηκε το αυθαίρετο; δηλαδή εξαγοράζω την παρανομία μου, συνήθως λαδώνοντας και διατηρώ την παρανομία μου. Η περιοχή πρέπει να σχεδιασθεί, νομιμοποιηθεί, να ρυθμισθεί, να δημοσιευθεί και να γνωρίζουν όλοι τους κανόνες.
Μια δεύτερη σκέψη είναι η εξής, ο μηχανικός που αναλαμβάνει τα σχέδια, την επίβλεψη και ότι άλλο, πρέπει με την υπογραφή του να είναι συνυπεύθυνος της αυθαιρεσίας, αλλιώς δεν υπογράφει και το σπίτι δεν νομιμοποιείται.
Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment