…απλά πράγματα!
Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο,
μου έλεγε η μητέρα μου, καλή της ώρα, «παιδί μου κανένας να μην παίζει ταμπούρλο στην πλάτη σου».
Κι εγώ το αλλοπαρμένο την κοιτούσα με μισό μάτι και με το ένα πόδι στο κατώφλι της εξώπορτας της έλεγα: «αργείς; με περιμένουν οι φίλες μου σήμερα θα βαφτίσουμε τον κούκλο της Ελένης τον Μπούρδα και τσακωνόμαστε για το όνομα.»
Σταυροκοπιόταν η μάνα μου, «ήθελα νάξερα που έμοιασες που;;»
Και ενώ το έβαζα στα πόδια και πιλάλαγα σαν αγριοκάτσικο, άκουγα τη φωνή της καλής μου της γιαγιάς μέσα από την κουζίνα, «την ευχή μου νάχεις Μελάκι την ευχή μου… κι ο Θεός στο βήμα σου…»
Λίγο πριν στρίψω τη γωνία κοντοστάθηκα… «μαμάαααααα τι είναι το ταμπούρλο;;;»
Και απάντηση δεν πήρα.
Δυστυχώς ο Μπούρδας έμεινε αβάφτιστος, δεν τα βρήκαμε στο όνομα… απλά πράγματα καθημερινά, σημερινά!
Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι και τα λοιπά…
Το μεσημέρι με το που έφθασα στο σπίτι: «πλύνε τα χέρια σου το φαΐ είναι έτοιμο….»
Κάποια στιγμή που μασούλαγα ένα μήλο, έμαθα ότι το ταμπούρλο είναι ένα μικρό τύμπανο, που όταν το χτυπούν οι ΑΛΛΟΙ πονάει η ΔΙΚΗ σου πλάτη. Μπερδεύτηκα αλλά, όταν ψιλομεγάλωσα, αυτόν τον πόνο τον ένιωσα, δις και τρις και τετράκις, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!»
Και θυμήθηκα τα λόγια της μητέρας μου «παιδί μου κανένας να μην παίζει ταμπούρλο στην πλάτη σου» και πήρα την μεγάλη απόφαση θα μάθω ταμπούρλο… κι έμαθα!!
ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Μέλια
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Μικρό παιδί σαν ήμουνα και πήγαινα σχολείο,
μου έλεγε η μητέρα μου, καλή της ώρα, «παιδί μου κανένας να μην παίζει ταμπούρλο στην πλάτη σου».
 |
| Thomas Couture, Drummer Boy: 1857 |
Σταυροκοπιόταν η μάνα μου, «ήθελα νάξερα που έμοιασες που;;»
Και ενώ το έβαζα στα πόδια και πιλάλαγα σαν αγριοκάτσικο, άκουγα τη φωνή της καλής μου της γιαγιάς μέσα από την κουζίνα, «την ευχή μου νάχεις Μελάκι την ευχή μου… κι ο Θεός στο βήμα σου…»
Λίγο πριν στρίψω τη γωνία κοντοστάθηκα… «μαμάαααααα τι είναι το ταμπούρλο;;;»
Και απάντηση δεν πήρα.
Δυστυχώς ο Μπούρδας έμεινε αβάφτιστος, δεν τα βρήκαμε στο όνομα… απλά πράγματα καθημερινά, σημερινά!
Όπου λαλούν πολλοί κοκκόροι και τα λοιπά…
Το μεσημέρι με το που έφθασα στο σπίτι: «πλύνε τα χέρια σου το φαΐ είναι έτοιμο….»
Κάποια στιγμή που μασούλαγα ένα μήλο, έμαθα ότι το ταμπούρλο είναι ένα μικρό τύμπανο, που όταν το χτυπούν οι ΑΛΛΟΙ πονάει η ΔΙΚΗ σου πλάτη. Μπερδεύτηκα αλλά, όταν ψιλομεγάλωσα, αυτόν τον πόνο τον ένιωσα, δις και τρις και τετράκις, «διατί να το κρύψωμεν άλλωστε!»
Και θυμήθηκα τα λόγια της μητέρας μου «παιδί μου κανένας να μην παίζει ταμπούρλο στην πλάτη σου» και πήρα την μεγάλη απόφαση θα μάθω ταμπούρλο… κι έμαθα!!
ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
Μέλια
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment