Azuma Makoto: Story of Flowers - Ένας βοτανολόγος δείχνει στη μικρή του κόρη πώς γεννιούνται τα λουλούδια

Εξηγεί με μοναδικό τρόπο τον κύκλο ζωής της εξωτικής χλωρίδας και την θέση της στον ιστό της ζωής.  

 

Μια ταινία κινουμένων σχεδίων διάρκειας μερικών λεπτών εξηγεί με μοναδικό τρόπο τον κύκλο ζωής της εξωτικής χλωρίδας και την θέση της στον ιστό της ζωής.

Το Story of Flowers δημιουργήθηκε όταν ο καλλιτέχνης βοτανολόγος Azuma Makoto κατάλαβε ότι δεν υπάρχουν καλά βιβλία ή ταινίες για να εξηγήσει τον κύκλο ζωής στην κόρη του. 

Για να πραγματοποιήσει την ιδέα του, ζήτησε τη βοήθεια της Katie Scott και του animator James Paulley οι οποίοι είχαν δημιουργήσει στο παρελθόν εικονογραφημένα παιδικά βιβλία σχετικά με την εξέλιξη και το ζωικό βασίλειο.

Η Story of Flowers είναι κατανοητή σε οποιαδήποτε γλώσσα και σε κοινό κάθε ηλικίας. 

Οι οπτικοποιήσεις της Scott και του Paulley, με γνώμονα την τεχνογνωσία του Makoto, ακολουθούν αυστηρά το αφηγηματικό τόξο ενός φυτού: 

ριζοβολία, βλάστηση, ανθοφορία, επικονίαση από τα πουλιά και τα έντομα, επιβίωση σε βροχές και καταιγίδες, αναγέννηση και φθορά. 

Δείτε την, είναι εντυπωσιακή.

https://www.youtube.com/watch?v=vDpFyHmt0AE

prasinouli
lifo.gr

Τα έθιμα του θανάτου

Είναι έθιμο και παράδοση και δεν μπορεί να κοπεί η συνήθεια. 
Τι μας λες μωρέ; 
Ποιος σας είπε ότι ένα στρεβλό έθιμο, θα το συνεχίζουμε σκοτώνοντας αθώους, παιδιά και ενήλικες; 
Ποιος;

Κροτίδες και σαΐτες, μπαλωθιές και κουμπούρια, αλκοόλ και οδήγηση, αυτές είναι μαγκιές. 
Αυτοί είναι άντρες πραγματικοί και λεβέντες.

Έτσι γιορτάζουν την Ανάσταση του Χριστού, οι ελληνάρες άντρακλες, γιατί έτσι γουστάρουν και... όποιον πάρει ο χάρος.

Εμένα πολύ μου αρέσουν αυτά τα έθιμα, όπως μια καλή ταινία δράσης, με πολύ ξύλο, με σκοτωμούς, με αίματα, να κάθομαι στη πολυθρόνα μου και να βλέπω να περνάει η ώρα. 

Νομίζω ότι πρέπει, αυτά τα έθιμα να αρχίσουμε να τα πουλάμε, να τα κάνουμε εξαγωγή, να μη χάσει η ανθρωπότητα αυτό το "πολιτιστικό δρώμενο". 

Βέβαια, μπορούμε να τους μαζεύουμε όλους αυτούς σε ένα μεγάλο στούντιο και να γυρίζουμε ταινίες με πρωταγωνιστές τους Χιώτες ενάντια στους Καλαματιανούς, τους Κρητικούς εναντίον όλων και ούτω καθεξής. 

Και να έχει πολλά θύματα, με αίματα, να χορταίνουμε και να πουλάμε κιόλας αυτά τα εθίματα, με τίτλους: «Ο χορός του θανάτου», «Οι σαΐτες του θανάτου», «οι θανατηφόρες μπαλωθιές», «Θανατηφόρος γάμος», όχι «Ματωμένος γάμος» και άλλα τέτοια ιμιτασιόν, εδώ έχουμε ορίτζιναλ θάνατο. 

Αυτά είναι δουλειές, να τα βλέπουν οι ξένοι να μας επισκέπτονται για να πάρουν τεχνογνωσία.

Είναι λέει, ο αντιπρόσωπος του λαού, στο DNA των ψηφοφόρων του και δεν μπορούν να το απαγορέψουν. 
Άμα φάει καμιά σφαίρα στο κεφάλι το παιδάκι του, ή καμιά πύραυλο-σαΐτα στη μούρη του, έλα να τα πούμε μετά.

Σφαίρα από πυροβόλο όπλο χτύπησε στο κεφάλι παιδάκι που χαροπαλεύει, από το άλλο χωριό.  

Δηλαδή, το όπλο δεν ήταν δίκαννο με σκάγια, έχει και μεγάλο βεληνεκές και αναρωτιέμαι που στα κομμάτια το βρήκε το πυροβόλο όπλο ο "άγνωστος" δράστης, που δεν τον μαρτυράει κανείς, ενώ σίγουρα τον ξέρουν όλοι;

Είναι έθιμο και παράδοση και δεν μπορεί να κοπεί η συνήθεια. Τι μας λες μωρέ; ποιος σας είπε ότι ένα στρεβλό έθιμο, θα το συνεχίζουμε σκοτώνοντας αθώους, παιδιά και ενήλικες; ποιος;

Να πάρουμε λέει, μέτρα ασφαλείας για να συνεχιστεί το έθιμο. Τί μέτρα δηλαδή; Να σκάψουμε καταφύγια; Να κλειστούν οι σαϊτολόγοι σε θόλους απυρόβλητους; Να τους κλείσουμε σε τείχη απόρθητα; Πάτε καλά; 

Ένα έθιμο, μια παράδοση, την κρατάω άμα έχει να προσφέρει κάτι, άμα με κάνει καλύτερο, αλλιώς το καταργώ επειδή είναι θανατηφόρο, ημίμετρα δεν υπάρχουν.

Μιλάμε για αφοπλισμό των Αμερικανών, γιατί αυτά τα αυτοσχέδια τί είναι; όπλα δεν είναι; Όπλο δεν είναι η σαΐτα; Όπλο δεν είναι η μολότοφ;
Ολίγον από σαϊτοπόλεμο ή μπαλωτιές με ολίγην δεν παίζουν, σκοτώνουν.

Το Αγανακτησμένο Χαμομηλάκι 

Τι συμβαίνει σε ένα παιδί που έχει αδιάφορους γονείς;

Υπάρχουν γονείς που θεωρούν ότι οι υποχρεώσεις τους ξεκινούν και τελειώνουν στην κάλυψη των βασικών αναγκών

Η αδιαφορία ενός γονέα μπορεί να μεταφράζεται ως εγκατάλειψη του παιδιού σε όλα τα επίπεδα, αλλά θεωρείται και νέο στιλ μεγαλώματος, σύμφωνα με το οποίο ο γονέας δεν καθοδηγεί το παιδί και το αφήνει να μάθει από μόνο του. Το παιδί όμως χρειάζεται επαρκή ποσότητα συναισθηματικής στήριξης, σωματική επαφής και αγάπης χωρίς όρια. Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά των αδιάφορων κηδεμόνων;

• Είναι συναισθηματικά αποσυνδεδεμένοι από το παιδί. Υπάρχουν γονείς που θεωρούν ότι οι υποχρεώσεις τους ξεκινούν και τελειώνουν στην κάλυψη των βασικών αναγκών και ξεχνούν να συνδεθούν συναισθηματικά με το παιδί και να το ρωτήσουν για τη μέρα τους ή για το πώς νιώθουν γενικά.
• Είναι πολύ συγκεντρωμένοι στα δικά τους προβλήματα. Τους απασχολεί πάρα πολύ η δουλειά, τα οικονομικά, τα ψυχολογικά τους προβλήματα και το πώς διαχειριστούν τις κρίσεις.
• Δεν εκφράζουν αγάπη. Η σωματική επαφή είναι μηδαμινή, δεν δείχνουν ζεστασιά και δεν λένε στα παιδιά τους ότι τα αγαπούν.

Τι μπορεί να προκαλέσει η αδιαφορία σε ένα παιδί;

1. Νιώθει ότι δεν αγαπιέται. Και αυτό έχει πάντα τεράστιο αντίκτυπο στη συνολική ψυχολογική ανάπτυξή του.
2. Δεν βρίσκει τον προορισμό του. Δεν μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του και πάντα στρέφεται στους άλλους για συμβουλή. Επίσης, δεν έχει μάθει την ύπαρξη των ορίων και αυτό το κάνει αντικοινωνικό.
3. Δεν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες ή κανόνες. Όταν δεν υπάρχουν κανόνες στο σπίτι του, δεν ξέρει πώς να φερθεί και αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο.
4. Τα αρνητικά συναισθήματα γιγαντώνονται. Δυσκολεύονται να διαχειριστούν αυτά που νιώθουν και ο φόβος, το άγχος και ο θυμός λειτουργούν πολύ δυνατά καθώς δεν βρίσκουν τη συναισθηματική στήριξη που χρειάζονται από τους γονείς τους.
5. Έλλειψη προσωπικής ανάπτυξης. Πηγαίνουν απλώς με τη ροή και δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στιλ μεγαλώματος που να διαμορφώνει την προσωπικότητά τους.

imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Σαν τα ανίψια κανείς και τίποτα

Όλα αρχίζουν την ευλογημένη εκείνη ώρα, που η νοσοκόμα βγαίνει χαμογελώντας από την πόρτα της αγωνίας και αναφωνεί «Να σας ζήσει». 
Το πατροπαράδοτο πενηντάρικο στην τσέπη της, ακολουθεί η πρώτη -μιας ατέλειωτης σειράς- δήλωση της γιαγιάς πως του παιδιού της το παιδί είναι δυο φορές παιδί της.

Ωραία.

Μια φορά παιδί του πατέρα, μια φορά και κάτι της μάνας για τις ώρες που κοιλοπονούσε, μια φορά και μάλιστα πνευματική του νονού, δυο φορές της γιαγιάς.

Κι οι θείοι, ρε παιδιά; Τους ξεχάσατε. Τι ρόλο έχουν οι θείοι στη ζωή του στρουμπουλού μωρού που μόλις ξεφουρνίστηκε;
Μα, φυσικά τον καλύτερο.

Σ’ ένα από τα πλέον τρυφερά επεισόδια της σειράς «Τα φιλαράκια», στο μυαλό της τρελο-Φοίβης στριφογυρνά η σκέψη να κρατήσει ένα από τα τρίδυμα ανίψια της, που έφερε η ίδια στον κόσμο ως παρένθετη μητέρα.
 Τότε είναι που η εκνευριστική, κατά τ’ άλλα, λογική της Μόνικα βάζει τα πράγματα στη θέση τους, λέγοντας μια μεγάλη αλήθεια για τους «αδικημένους» της ιστορίας, τους θείους δηλαδή.

«Γιατί να γίνεις μάνα, αφού μπορείς να γίνεις θεία, μαρή Φοίβη; Οι γονείς θα τρέχουν να τα ξεσκατίζουν και μετά να κάνουν τρεις δουλειές για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, ενώ εσένα θα σ’ αγαπάνε τρελά και θα σου ʾρχονται για ερωτικές συμβουλές και για παιχνίδια», είπε κι ελάλησε- σε ελεύθερη μετάφραση- η δεσποινίς Γκέλερ.
Και πόσο δίκιο είχε!

Σίγουρα η λέξη θεία κι η αρσενική εκδοχή της δεν έχει την ίδια γλύκα με τη μανούλα, με τον μπαμπά, με τη γιαγιά και τον παππού. 
Και γλωσσολογικά ακόμη να το δεις, οι θείοι μοιάζουν να έχουν βγει τελευταίοι, μʾ όσα αδιάφορα σύμφωνα περίσσεψαν, αφού οι άνθρωποι του πρώτου βαθμού συγγενείας κατέλαβαν όλα εκείνα που γεμίζουν γλύκα το στόμα στην εκφορά τους.

Όμως τις σχέσεις των ανθρώπων δεν τις φτιάχνουν ούτε οι γλωσσολόγοι, ούτε η κοινωνία που μας έμαθε νʾ αποκαλούμε «θείο» και «θεία» τον καθένα που είχε απροσδιόριστο ρόλο όσο μεγαλώναμε.

Η σχέση με τα ανίψια είναι μία σχέση μαγική και ο ρόλος των θείων είναι όμορφος και ταυτόχρονα καθοριστικός. 

Οι θείοι είναι εκείνοι που θα σε ταχταρίζουν στην αγκαλιά τους μʾ ένα μόνιμο χαμόγελο και δε θα σταματούν, όσο κι αν από το πολύ φαΐ της γιαγιάς έβαλες κιλά.

Είναι εκείνοι που θα έρχονται με τις σακούλες γεμάτες πριγκιπικά ρούχα και θα ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά όλα τα new entry στα γιαπωνέζικα, πολεμικά καρτούν.

Μπορεί να μην είναι αυτοί που θα σου πάρουν το πρώτο σου ποδήλατο, επομένως ούτε αυτοί που θα δώσεις τη μεγάλη, ευχαριστήρια αγκαλιά, αλλά θα καθίσουν ώρες ατέλειωτες να σου κρατούν τη σέλα, για να μάθεις να το οδηγείς.

Είναι οι άνθρωποι που θα σʾ αφήσουν στο πρώτο σου ραντεβού δυο δρόμους παρακάτω για να μην τους πάρει χαμπάρι ο αγαπημένος, όμως θα κόψουν και μια διακριτική βόλτα το τετράγωνο για να βεβαιωθούν πως η «ψυχή» τους, όπως σε αποκαλούν απ’ την ώρα που γεννήθηκες, είναι σε καλά χέρια.

Θα βάλουν ξεχωριστό ήχο κλήσης στον δικό σου αριθμό και θα περιμένουν πάντα με αγωνία νʾ ακούσουν τη φωνή σου να τους διηγείται σχολικές τρέλες κι αργότερα νεανικές απογοητεύσεις ή επαγγελματικές επιτυχίες.

Μα, κυρίως οι θείοι σου είναι εκείνοι που θα ξετυλίξουν το μανδύα του μπαμπά και της μαμάς και θα τους παρουσιάσουν στα μάτια σου ανθρώπινους με σάρκα κι οστά, σε μια γλώσσα που μπορείς να καταλάβεις. 
Θα σου διηγηθούν με γαργαλιστικές λεπτομέρειες και διόλου επικριτικό τόνο, όπως της ξεφεύγει της γιαγιάς, τα κατορθώματα του μπαμπά σου όταν ήταν στην ηλικία σου αλλά και τους πρώτους έρωτες της μαμάς σου.

Θα σου αποκαλύψουν με τρόπο που θα μπει μια και καλή στο κεφάλι σου, πως η μαμά δε σε πιέζει για τους βαθμούς επειδή είναι μια «άνιωθη» όπως τη λες, αλλά γιατί ξέρει πόσα μόρια χρειάζεται η Καλών Τεχνών. Κι εσύ, ρε γαμώτο, έχεις τόσο φοβερό χέρι που θα είναι κρίμα να τη χάσεις.

Αδικημένοι της υπόθεσης οι θείοι από την ίδια την κοινωνία, που τους αφήνει πάντα τελευταίους στη σειρά να δώσουν τα συγχαρίκια. Καθώς περίμεναν στο μαιευτήριο τον ερχομό σου στον κόσμο, η αδημονία τους μπερδευόταν μ’ άλλα, παράξενα συναισθήματα. Βλέπεις, πέραν από τη δική σου αγωνία, προβληματίζονταν και για τον τρόπο που θʾ άλλαζε η ζωή του ανθρώπου που μεγάλωσαν μαζί, δηλαδή του γονιού σου.

Για σένα η αδερφή του μπαμπά κι ο αδερφός της μαμάς ήταν από την ώρα που γεννήθηκες σημείο αναφοράς και πηγή αστείρευτης κι άδολης αγάπης.

Τυχαίο; Καθόλου.

Είναι κομμάτι του μπαμπά σου ο αδερφός του και το μισό που συμπληρώνει τη μαμά σου η δική της αδερφούλα.

Άρα εσύ, τʾ ανιψάκι τους, είσαι το παιδί τους το εκλεκτό που όσα δικά τους κι αν κάνουν, κανένα δε θα πάρει τη μαγική θέση που έχεις στη ζωή τους.

της Δήμητρας Τσαμποδήμου
omorfhzwh.gr

Στην Αναστάσιμη Χαρά φυτρώνουν μέσα μας φτερά...

Ο Αναστάσιμος

Στην αναστάσιμη χαρά
φυτρώνουν μέσα μας φτερά,
κι αντάμα ξεκινάμε
για κάποιες χώρες μακρινές
που τόσες γνώριμες φωνές
μας προσκαλούν να πάμε.

Όλοι μαζί! Κι είν’ η φωτιά
στην τρισευδαίμονη ματιά,
και λάμπει γύρω η πλάση.

Δόξα, Ωσαννά στον Πλαστουργό
που ‘ρθε με λόγο και Σταυρό
[ τον κόσμο ν' αναπλάσει. ] (2)

Άνοιξη μπήκε για καλά,
κι η αγράμπελη μοσκοβολά
κι η πασχαλιά ευωδιάζει.

Πήδα και χόρευε ψυχή
που σ’ έλιωσ’ η απαντοχή
και το πικρό μαράζι.

Άνοιξη μπήκε για καλά

κι η θάλασσα παιζογελά
κι ανθίζουν κήποι εντός μου.

Πλάκες που στέκατε βαριές
στα μνήματα και στις καρδιές
[ σας έσπασε ο Χριστός μου. ] (2)

Γ. Βερίτης

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ»

Ένας λαϊκός θρύλος λέει, πως όταν σταύρωσαν τον Χριστό η Παναγία ήταν πολύ στεναχωρημένη, ταλαιπωρημένη και τσακισμένη από τον πόνο και το κλάμα. Περπάτησε λίγο και κάθισε να ξεκουραστεί κάτω από ένα δέντρο που ήταν γεμάτο φύλλα, αλλά όχι άνθη. Δεν άνθιζε ποτέ... Κουρασμένη καθώς ήταν, αποκοιμήθηκε...

Το δέντρο τότε, άρχισε σιγά σιγά να ρίχνει όλα του τα φύλλα και να σκεπάζει απαλά την Παναγία για να τη ζεστάνει. Όταν η Παναγία ξύπνησε, πρόσεξε τα γυμνά κλαδιά του δέντρου και για μια στιγμή απόρησε. Μα σαν είδε όλα εκείνα τα φύλλα που τη σκέπαζαν και τη ζέσταναν, ευλόγησε το δέντρο, λέγοντας: «Να είσαι πάντα ευλογημένο και μοσχοβολημένο». Με την ευλογία της Παναγίας το δέντρο γέμισε με καταπράσινα φύλλα και άνθισε για πρώτη φορά. Ονομάστηκε πασχαλιά.

Είναι η ευλογημένη πασχαλιά με τα μοσχοβολημένα εκείνα λουλούδια που ανθίζουν το Πάσχα.

«Με λουλούδια στολισμένη καμαρώνει η πασχαλιά,

την Ανάσταση προσμένει με στολίδια λαμπερά!

Να, σε λίγο οι κοπέλες τον Eπιτάφιο στολίζουν,

μ’ ανθοδέσμες ζηλευτές ευωδιά γύρω σκορπίζουν!»

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ (Αντώνης Κρασάκης)
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

17 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την μυθική σειρά Ο Ιησούς Από Τη Ναζαρέτ

Θεωρείται, δικαιολογημένα, η κλασική τηλεοπτική σειρά που προλογίζει το Πάσχα. 

Είναι, δικαιολογημένα, μια σειρά εμβληματική που ο μύθος της ξεπερνάει ακόμη και τις επαναλήψεις της.

* Η ιδέα για τη δημιουργία μιας τηλεοπτικής σειράς που θα απέδιδε με πιστότητα την ζωή του Ιησού σύμφωνα με τα τέσσερα Ευαγγέλια ήταν του Πάπα Παύλου του 6ου. Aφού έδωσε θερμά συγχαρητήρια στον Ουκρανό παραγωγό Lew Grade για την ταινία του “Μωυσής”, τον παρότρυνε να αποπειραθεί μια τηλεοπτική σειρά με θέμα την ζωή του Ιησού. 

Ο Grade, ευφυής όπως αποδείχθηκε, ανέθεσε την σκηνοθεσία στον Φράνκο Τζεφιρέλι που τότε απολάμβανε τα εύσημα για την εξαιρετική κινηματογραφική μεταφορά του σαιξπηρικού Ρωμαίος και Ιουλιέττα. 

* Πιστός καθολικός ο Τζεφιρέλι, που γνώριζε προσωπικά τον Πάπα από την εποχή που ο τελευταίος ήταν Αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου και επισκεπτόταν το Λύκειο που φοιτούσε ο σκηνοθέτης, αρχικά αρνήθηκε την πρόταση. Τα Χριστούγεννα του 1973 αποφάσισε να πει το ναι στο εγχείρημα με όρους. 

* Ο Φράνκο Τζεφιρέλι ήθελε να δημιουργήσει μια σειρά που θα εκτιμούσε ακόμη και η κοινότητα των άθεων, ένα λυρικό τηλεοπτικό έργο που θα γινόταν οικουμενικά αποδεκτό. 

* Σύμμαχοι του σε αυτό ιστορικοί και θεολόγοι από το Βατικανό και το Κολέγιο των Ραβίνων στο Λονδίνο. Η σύνθεση της πλοκής από τις ιστορίες των τεσσάρων ευαγγελίων με χρονολογική σειρά ανατέθηκε στον Άγγλο λογοτέχνη και σεναριογράφο Anthony Burgess. Μια επιλογή, αν μη τι άλλο, απρόσμενη. Ο Burgess είναι ο άνθρωπος που έγραψε το βίαιο, δυστοπικό και πάντα επίκαιρο Κουρδιστό Πορτοκάλι. 

* Βασισμένος περισσότερο στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη ο σεναριογράφος κράτησε όσο το δυνατόν περισσότερους διαλόγους όπως παρουσιάζονται αυτούσιοι στα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης με αρκετές φράσεις να απαγγέλλονται στα Αραμαϊκά. 

* Η επιλογή του πρωταγωνιστή ήταν σημαντική. Αν και αρχικά οι παραγωγοί ήθελαν να αναθέσουν τον ρόλο του Θεανθρώπου σε κάποιον σταρ κοινής αποδοχής, με τους Ντάστιν Χόφμαν και Αλ Πατσίνο να είναι τα κυρίαρχα ονόματα, σκηνοθέτης και σεναριογράφος ένιωθαν άβολα με τις παραπάνω προτάσεις καθώς και οι δύο ηθοποιοί δεν έμοιαζαν με την εικόνα που είχε καθιερωθεί στον κοινό νου για τον Ιησού. 

* Ο Ρόμπερτ Πάουελ είχε ήδη κάνει δοκιμαστικά ως Ιούδας Ισκαριώτης. Ο αστικός μύθος θέλει τον Τζεφιρέλι να αναρωτιέται: “Αν ο Ιούδας έχει τόσο εκφραστικά μάτια, του Ιησού πως πρέπει να είναι;” 

* Η επιλογή του για πρωταγωνιστή δεν ήταν αναίμακτη. Θρησκευτικές κοινότητες ενοχλήθηκαν καθώς σύμφωνα με όσα υποστήριζαν, ο Πάουελ ήταν “ένας ακόλαστος, που ζούσε έκλυτο βίο με τη σύντροφο του”. Tελικά ο πρωταγωνιστής παντρεύτηκε λίγο πριν αρχίσουν τα γυρίσματα. 

* Ο Τζεφιρέλι είχε απόλυτο δίκιο. Η εμφάνιση του θύμιζε τις εικόνες του Ιησού σε Καθολικές και Ορθόδοξες εκκλησίες και ο μέσος θεατής μπορούσε εύκολα να ταυτίσει τον χαρακτήρα με τον ερμηνευτή. 

* Ένα από τα πιο εύστοχα τρικ που χρησιμοποίησε ο Τζεφιρέλι ήταν να μοντάρει έτσι τη σειρά ώστε ο τηλεοπτικός Ιησούς να μην ανοιγοκλείνει ποτέ τα μάτια του. Ένα κόλπο για να φέρει ένα μυσταγωγικό, υπεράνθρωπο στοιχείο στη φιγούρα και μια επιλογή που τον δικαίωσε καθώς σύμφωνα με τους τηλεοπτικούς κριτικούς “ο θεατής απέκτησε μια διεισδυτική επαφή με το πρόσωπο του Ιησού”. 

* “Όταν κλήθηκα να υποδυθώ τον Ιησού, ήμουν 31 ετών και ομολογώ ότι μέχρι τότε δεν είχα κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό. 

Ύστερα από 9 μήνες γυρισμάτων σε επιβλητικά τοπία του Μαρόκου και της Τυνησίας, μπορώ να πω ότι πραγματικά πιστεύω στον Ιησού. Στη σκηνή της Σταύρωσης, ήμουν λίγο νευρικός, ίσως και από την εξάντληση που ένιωθα, ύστερα από τη δίαιτα 12 ημερών που είχα επιβάλλει στον εαυτό μου πριν από το γύρισμα” έχει πει σε συνέντευξη του. “Κάποια στιγμή κοιτάζοντας στον καθρέφτη αναγνώρισα στο είδωλό μου τον Ιησού. Μου φάνηκε ότι είδα την εικόνα που έχει ο καθένας από εμάς για Αυτόν, όταν προσπαθούμε να Τον φανταστούμε. Την εικόνα που έχω συγκρατήσει από παιδί. Πραγματικά ελπίζω στο μνημόσυνό μου, να με θυμούνται και να με αποκαλούν όλοι ως ‘τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού’” συμπλήρωσε. Η καριέρα του τον επιβεβαίωσε. Μετά τη σειρά ο Πάουελ δεν κατάφερε ποτέ να κάνει κάτι που θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτό το ρόλο. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ ήταν ο ρόλος της ζωής του. 

* Το cast είχε και Ελληνικό χαρακτήρα. Ο Γιώργος Βογιατζής ήταν ένας εξαιρετικός στον ρόλο του Ιωσήφ σε ένα cast γεμάτο από αστέρια εμβληματικά της 7ης τέχνης.

* Στο all-star-cast συμμετείχαν ιερά τέρατα της μεγάλης οθόνης όπως οι Τζέιμς Μέισον (Ιωσήφ της Αριμαθέας), Λόρενς Ολίβιε (Νικόδημος), Ροντ Στάιγκερ (Πόντιος Πιλάτος), Άντονι Κουίν (Καϊάφας), Έρνεστ Μπόργκναιν (Εκατόνταρχος) και Πίτερ Ουστίνοφ (Ηρώδης ο Μέγας), η αγαπημένη του Τζεφιρέλι -και Ιουλιέττα του στην κινηματογραφική μεταφορά του σαιξπηρικού δράματος του- Ολίβια Χάσεϊ (στο ρόλο της Παναγίας), η οσκαρική Αν Μπάνκροφτ (Μαρία Μαγδαληνή) αλλά και οι Ντόναλντ Πλέζανς (Μελχιώρ), Κρίστοφερ Πλάμερ (Ηρώδης Αντύπας), Τζέιμς Ερλ Τζόουνς (Βαλτάσαρ) και Κλαούντια Καρντινάλε (Μοιχαλίδα). 

* Τα γυρίσματα της σειράς ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1975 και ολοκληρώθηκαν τον Μάιο του 1976 και έγιναν στο Μαρόκο και την Τυνησία. Οι σκηνές των συναγωγών τραβήχτηκαν στο νησί Djerba, ενώ οι σκηνές της Ιερουσαλήμ τραβήχτηκαν στην Μαροκινή πόλη Μοναστήρι (το όνομα της πόλης παραμένει Ελληνικό μέχρι και σήμερα) στην Βορειοανατολική Τυνησία, λιμένα της χώρας, στην περιοχή Σαχέλ. 

* Υπέροχη στην κινηματογράφηση και τη φωτογραφία, το μουσικό χαλί και τη σκηνογραφία, η σειρά θεωρείται από πολλούς ένα εμβληματικό τηλεοπτικό αριστούργημα και ένα ρίσκο που διέψευσε πολλούς. 

Με ατμόσφαιρα κατανυκτική, χρώματα γήινα και ένα βλέμμα που μένει μαζί σου στη μνήμη η σειρά που προβλήθηκε για πρώτη φορά από το Ιταλικό κανάλι RAI1 στις 27 Μαρτίου 1977 κρύβει στην αφήγηση της σκηνές που θεωρούνται κορυφαίες της τέχνης της μικρής και μεγάλης οθόνης -η σκηνή της ανάστασης του Λαζάρου θεωρείται από πολλούς κριτικούς κορυφαία. 

Μετά την προβολή της στην Αμερική οι New York Times έγραψαν διθύραμβο ενώ έγινε ένα πρόγραμμα που τίποτα δεν θα μπορούσε να σταθεί απέναντι του. Το 46% των τηλεοράσεων στη Νέα Υόρκη και το 53% των τηλεοράσεων στο Λος Άντζελες είχαν υποταχθεί στη δύναμη της αριθμώντας συνολικά πάνω από 90 εκατομμύρια τηλεθεατές μόνο στις ΗΠΑ. 

* Το κόστος παραγωγής της σειράς υπήρξε πραγματικά υψηλό. Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ κόστισε περίπου 16 με 18 εκατομμύρια δολάρια. Μέχρι σήμερα φέρεται να έχει φέρει καθαρό κέρδος 30 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που ειλικρινά θεωρούμε ότι το έχει ξεπεράσει. 

* Η σειρά έχει διάρκεια 371 λεπτά. Αν και ήταν υποψήφια σε πέντε κατηγορίες στα βρετανικά βραβεία BAFTA, δεν κέρδισε ούτε ένα.

Η ζωή είναι όμορφη
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Σταύρωση του Ιησού (παιδικό)

Ιησούς, ένα Βασίλειο χωρίς σύνορα - παιδική σειρά

Jesus, a kingdom without frontiers

Έτος: 2013

animation

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Μεγάλη Εβδομάδα στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ
ΚΑΤΑΚΟΠΟΣ από τις ουράνιες περιπέτειες, έπεσα τις πρωινές ώρες να κοιμηθώ.
Στο τζάμι, με κοίταζε η παλαιά Σελήνη, φορώντας την προσωπίδα του Ήλιου.

Μ. ΤΡΙΤΗ
ΜΟΛΙΣ ΣΗΜΕΡΑ βρήκα το θάρρος και ξεσκέπασα το κηπάκι σαν φέρετρο. Με πήραν κατάμουτρα οι μυρωδιές, λεμόνι, γαρίφαλο.
Ύστερα παραμέρισα τα χρόνια, τα φρέσκα πέταλα και να: η μητέρα μου, μ’ ένα μεγάλο άσπρο καπέλο και το παλιό χρυσό ρολόι της κρεμασμένο στο στήθος.
Θλιμμένη και προσεκτική. Πρόσεχε κάτι ακριβώς πίσω από μένα.
Δεν πρόφτασα να γυρίσω να δω γιατί λιποθύμησα.

Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ
ΟΛΟΕΝΑ ΟΙ ΚΑΚΤΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ κι ολοένα οι άνθρωποι ονειρεύονται σα να ’ταν αιώνιοι. Όμως το μέσα μέρος του Ύπνου έχει όλο φαγωθεί και μπορείς τώρα να ξεχωρίσεις καθαρά τι σημαίνει κείνος ο μαύρος όγκος που σαλεύει
Ο λίγες μέρες πριν ακόμη μόλις αναστεναγμός
Και τώρα μαύρος αιώνας.

Μ. ΠΕΜΠΤΗ
ΜΕΡΑ ΤΡΕΜΑΜΕΝΗ όμορφη σαν νεκροταφείο
με κατεβασιές ψυχρού ουρανού
Γονατιστή Παναγία κι αραχνιασμένη
Τα χωμάτινα πόδια μου άλλοτε
(Πολύ νέος ή και ανόητα όμορφος θα πρέπει
να ήμουν)
Οι και δύο και τρεις ψυχές που δύανε
Γέμιζαν τα τζάμια ηλιοβασίλεμα.

Μ. ΠΕΜΠΤΗ, β
ΣΩΣΤΟΣ ΘΕΟΣ. Όμως κι αυτός έπινε το φαρμάκι του
γουλιά γουλιά καθώς του είχε ταχθεί
έως ότου ακούστηκε η μεγάλη έκρηξη.
Χάθηκαν τα βουνά. Και τότε αλήθεια φάνηκε
πίσω από το πελώριο πηγούνι ο κύλικας

Κι αργότερα οι νεκροί μες στους ατμούς, εκτάδην.

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΝΟΛΟΓΩ, σωπαίνω.
Ίσως και να ’μαι σε κατάσταση βοτάνου ακόμη
φαρμακευτικού ή φιδιού μιας κρύας Παρασκευής
Ή μπορεί και ζώου από κείνα τα ιερά
με τ’ αυτί το μεγάλο γεμάτο ήχους βαρείς
και θόρυβο μεταλλικό από θυμιατήρια.

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, β
Αντίς για Όνειρο
ΠΕΝΘΙΜΟΣ ΠΡΑΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ μες στο λιβάνι
αναθρώσκουν παλαιές Μητέρες ορθές σαν κηροπήγια
τυφεκιοφόροι νεοσύλλεκτοι σε ανάπαυση
μικρά σκάμματα ορθογώνια, ραντιστήρια, νάρκισσοι.
Σαν να ’μαι, λέει, ο θάνατος ο ίδιος αλλ’
ακόμη νέος αγένειος που μόλις ξεκινά
κι ακούει πρώτη φορά μέσα στο θάμβος των κεριών
το «δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν».

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ
ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ αϋπνία μου
λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε
η θεούλα με τη μωβ κορδέλα
που από παιδάκι μου κυκλοφοράει τα μυστικά
Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά
να πάει ν’ αδειάσει τον κουβά με τ’ απορρίματά μου
– της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια –
εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα
και αγέρωχο το πέλαγος.

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, β
ΠΑΛΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ της θάλασσας το μαύρο
εκείνο σύννεφο που ανεβάζει κάπνες
όπως φωνές επάνω από ναυάγιο
Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ’ Άπιαστα
Όπως εγώ προχθές του Αγίου Γεωργίου ανήμερα
που πήα να παραβγώ μ’ αλόγατα όρθια
και θωρακοφόρους
και μου χύθηκε όλη, όξω απ’ τη γης, η ερωτοπαθής
ψυχή μου.

 

(Από την ποιητική συλλογή «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου» 

Υπάρχει-Λόγος(Εν αρχή ην ο Λόγος)

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ἐξέδυσάν με τά ἱμάτιά μου καί ἐνέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην... »

Δοξαστικό των αίνων 

Κων/νου Πρίγγου +1964, ήχος πλ.Β

Ἐξέδυσάν με τὰ ἱμάτιά μου
καὶ ἐνέδυσάν με χλαμύδα κοκκίνην, 

ἔθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου, στέφανον ἐξ ἀκανθῶν

καὶ ἐπὶ τὴν δεξιάν μου χείρα, ἔδωκαν κάλαμον, 

ἵνα συντρίψω αὐτοὺς, ὡς σκεύη κεραμέως.

https://www.youtube.com/watch?v=ti-3rJ77LHw

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αποφάσισε για το μέλλον σου - Choose Your Future European Elections 23-26 May

Το spot του Ευρωκοινοβουλίου για τις ευρωεκλογές.
(Ας ελπίσουμε ότι πράγματι τα εννοούν... ) 

https://www.youtube.com/watch?v=R3tErFvAgag

Turn on the subtitles! They are available in your language:

Επιλέξτε υπότιτλους στα ελληνικά

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Τους ξέρω καλά τους Φαρισαίους, παιδί μου!» Από το βιβλίο «Τα γράμματα της Παναγίας»

Έχω ξεκινήσει απ’ τα χαράματα. Χωρίς να βάλω μπουκιά στο στόμα, με την ψυχή στα δόντια, τρέχω να ‘ρθω κοντά σου, μοναχογιέ μου. Κόντευε μεσημέρι κι έκατσα μια στιγμή να ξαποστάσω. Ο φόβος έχει κάμει κατοχή στην καρδιά μου. Φοβούμαι μήπως δεν σε προλάβω ζωντανό. Θα περάσω καταμεσής τη Σαμάρεια. Θα σκαρφαλώσω απ’ το Γαριζίν, για να φτάσω μια ώρα αρχύτερα κοντά σου. Δεν έχω ξαναπεράσει απ’ αυτόν τον δρόμο, μα δε με νοιάζει. Κι οι Σαμαρείτισσες, μανάδες είναι, δεν θ’ αρνηθούν να μου τον δείξουν.

Έμαθα πως τα έβαλες για τα καλά με τους Φαρισαίους. 

Πως αυτή τη φορά τους τα ‘πες καθαρά και ξάστερα. Τους ονόμασες υποκριτές, κλέφτες, όχεντρες φαρμακερές και τους παρομοίασες με τάφους, που ενώ απ’ έξω είναι ασβεστωμένοι, μέσα είναι γεμάτοι κόκαλα και ακαθαρσίες. Τους φοβέρισες κιόλας στο τέλος πως θα ‘ρθει ώρα να πληρώσουν για τις αμαρτίες τις δικές τους και των προγόνων τους. Έμαθα ακόμα πως ύστερα απ’ αυτά πήγες στη Βηθανία στο σπίτι του φίλου σου του Λαζάρου, εκείνου που ανάστησες απ’ τους νεκρούς. Πρέπει να σου το πω καθαρά, αγόρι μου! 

Μπορεί να νίκησες τον θάνατο, μα δεν μπορείς να νικήσεις τους Φαρισαίους. Δεν λέω πως ήταν λάθος σου να τα βάλεις μαζί τους. Δεν μετανιώνω που σου έμαθα να φωνάζεις το άδικο. Κάποιος έπρεπε να τους τα πει κατάμουτρα. Και είμαι περήφανη που αυτός είσαι εσύ, λεβέντη μου! Περήφανη μα πάνω απ’ όλα φοβισμένη, γιατί μπήκες μόνος σου στο στόμα του θηρίου.

Τους ξέρω καλά τους Φαρισαίους, παιδί μου. Είναι οι άνθρωποι με τις μεγάλες κοιλιές και τα διπλά προγούλια που μιλούν στους πεινασμένους για ισότητα. Είναι οι άνθρωποι που καταπατούν τον νόμο και ύστερα μιλούν στους αδικημένους για δικαιοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που κλέβουν τον ιδρώτα του λαού, χτίζουν μέγαρα και ύστερα δίνουν επιδεικτικά ελεημοσύνη, το ένα δέκατο απ’ τον άνιθο και τα μάραθα. Είναι οι άνθρωποι που ατιμάζουν τα όσια και τα ιερά κι ύστερα μιλούν στους ατιμασμένους για την αρετή. Είναι οι άνθρωποι που έκοψαν και έραψαν με βάση τα συμφέροντά τους τον ίδιο τον Θεό, άγριο, αλλήθωρο, εκδικητή και λένε πως αυτοί είναι οι αντιπρόσωποί του. 

Τους ξέρω καλά τους Φαρισαίους, γιε μου! Όσο δεν σηκώνεις το κεφάλι σου, σε ονομάζουν ελεύθερο πολίτη. Όσο ανέχεσαι τις αδικίες τους, σε ονομάζουν τίμιο οικογενειάρχη. Όσο τους κολακεύεις, σε χαϊδεύουν προστατευτικά στον ώμο. Αλίμονο, όμως, σ’ εκείνον που θ’ αμφισβητήσει την αγιότητά τους. Τίμημα, θάνατος. Αλίμονο σ’ εσένα, γιε μου!

Μην περιμένεις προστασία απ’ τον λαό, που για λογαριασμό του τα έβαλες μαζί τους. Μπορεί να σε υποδέχτηκε πριν από λίγες μέρες με βάγια και ζητωκραυγές. Μα ο λαός, παιδί μου, είναι άγνωμος. Παρασύρεται εύκολα κι ακολουθεί τους ισχυρούς. Μπορεί για μια στιγμή να δει το δίκιο και το σωστό, να ενθουσιαστεί, να ξεσπάσει σε ζητωκραυγές. Μα γρήγορα θα κάνει “δήλωση μετανοίας” και θα φωνάξει “γιούχα” σ’ αυτόν που πριν λίγο ζητωκραύγαζε. Δε φταίει ο λαός. Έτσι τον θέλουν. Έτσι τον δίδαξαν. Έτσι τον έμαθαν. 

Τι Φαρισαίοι θα ‘ναι, όταν δεν μπορούν να κοροϊδεύουν τους πολλούς; Θα ‘ρθει, βέβαια, καιρός που ο λαός θα καταλάβει τη δύναμή του. Μ’ ακόμα είναι μακριά αυτή η ώρα…

Τώρα, όμως, μην περιμένεις τίποτα απ’ το λαό. Ένα να ξέρεις. Μόλις είπες την αλήθεια, έμεινες μόνος. Ολομόναχος. Πρέπει να κρυφτείς. Να κρυφτείς μέχρι να περάσει η μπόρα. Να κρυφτείς, όσο πιο γρήγορα μπορείς. Μα πού; Τα Ιεροσόλυμα έχουν γεμίσει Φαρισαίους. Τα χωριά έχουν γεμίσει με χαφιέδες. Πρέπει να κρυφτείς, μακριά απ’ τα Ιεροσόλυμα, μακριά απ’ τα χωριά, μακριά απ’ τους ανθρώπους, μακριά… Σε ποια κρυψώνα να σε κρύψω, γιε μου, για να μη σε βρούνε οι κακοί; Να σχίσω το κορμί μου και να σε ξαναβάλω στα σπλάχνα μου; Πες μου, ακριβέ μου! Για κάθε κυνηγημένο πρέπει πάντα να υπάρχει μια κρυψώνα.

(Από το βιβλίο του γράφοντος “Τα γράμματα της Παναγίας”, έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, Κίσαμος, 2013).

Σημείωση: Στον Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Χανίων η παρουσίαση εφέτος (ένατη!) του έργου μου “Τα γράμματα της Παναγίας”, το Σάββατο του Λαζάρου, 20 Απριλίου με διοργανωτές την Ενορία, το 11ο Δημ. Σχολείο και την Ομάδα Λόγου και Τέχνης “ΕΥ-πλους”.
Κατάπολλα τα ευχαριστώ μου σ’ όλους όσοι λειτούργησαν και λειτουργήθηκαν σ’ αυτήν. Υπόχρεος στην αγάπη των διοργανωτών και των άλλων συντελεστών.
Ονομαστική η αναφορά κατά την αντιφώνησή μου, στην οποία έκανα λόγο, εκτός των άλλων, και για μια επαναλαμβανόμενη ευλογία…

του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη

haniotika-nea
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί» - Ῥωμανός ὁ Μελωδός

Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί

ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο,

τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής,

φιλαργυρίαν νοσήσας, ἐσκοτίζετο· 

καί ἀνόμοις κριταῖς 

σέ τόν δίκαιον κριτήν παραδίδωσι. 

Βλέπε, χρημάτων ἐραστά, 

τόν διά ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· 

φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν 

τήν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. 

Ὁ περί πάντας ἀγαθός, 

Κύριε, δόξα σοι

Ὅταν οἱ ἔνδοξοι μαθητές κατά τή διάρκεια τοῦ νιπτήρα 
λάμβαναν τό φῶς τοῦ Θεοῦ, 
τότε ὁ δυσσεβής Ἰούδας, 
καταληφθείς ἀπό τή φοβερή νόσο τῆς φιλαργυρίας, 
γέμιζε ἀπό τό σκοτάδι τῆς παρανομίας. 
Ἔτσι, σκοτισμένος, παρέδιδε σέ ἄνομους κριτές 
ἐσένα, τό δίκαιο Κριτή. 
Βλέπε, ἐσύ πού ἀγαπᾶς τά χρήματα, 
αὐτόν πού γιά χάρη τους, κρεμάστηκ· 
ἀπόφευγε τήν ἀχόρταγη ψυχή, 
πού τόλμησε τέτοια πράγματα στό Διδάσκαλο. 
Σ᾽ ἐσένα, Κύριε, πού εἶσαι πρός ὅλους ἀγαθός, 
 δόξα σοι.

https://www.youtube.com/watch?v=Yb9BUUyAGnE

Το Χαμομηλάκι

Θήβα - Παιδίατρος ασέλγησε σε 8χρονο κοριτσάκι - Ποτέ μόνα τα παιδιά κατά την διάρκεια ιατρικών πράξεων!

Όπως αποκάλυψε η μικρή στη μαμά της, ο 64χρονος γιατρός προχώρησε σε ασελγείς πράξεις.

για περισσότερα εδώ

Παρουσία γονέων/κηδεμόνων κατά τη διενέργεια ιατρικών πράξεων στα ανήλικα παιδιά τους

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Όταν ο Χριστός αντίκρισε τους Έλληνες «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου»

Η παραβολή των κακών γεωργών

33. Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπος τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. 
34. ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.
35. καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.  
36. πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 
37. ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.  
38. οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.  
39. καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν.
40. ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;  
41. λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 
42. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;  
43. διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ’  ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·

Κατά Ματθαίον (κα΄ 33-43)

Όταν ο Χριστός αντίκρισε τους Έλληνες 

20. Ἦσαν δέ τινες Ἕλληνες ἐκ τῶν ἀναβαινόντων ἵνα προσκυνήσωσιν ἐν τῇ ἑορτῇ.  
21. οὗτοι οὖν προσῆλθον Φιλίππῳ τῷ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, θέλομεν τὸν Ἰησοῦν ἰδεῖν.  
22. ἔρχεται Φίλιππος καὶ λέγει τῷ Ἀνδρέᾳ, καὶ πάλιν Ἀνδρέας καὶ Φίλιππος καὶ λέγουσι τῷ Ἰησοῦ·  
23. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς λέγων· Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.  
24. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει.  
25. ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν.   
26. ἐὰν ἐμοί διακονῇ τις, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγὼ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· καὶ ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ.

Κατά Ιωάννην 12 § 20-26

Το Χαμομηλάκι