Τα θαλάσσια όπλα μιας μαμάς
Κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Κι’
εσύ και τα παιδάκια, αλλά και οι υπόλοιποι λουόμενοι οι οποίοι συνήθως
έρχονται στις παραλίες για να χαλαρώσουν.
Τα θαλάσσια όπλα μιας μαμάς με παιδιά στην παραλία είναι τα εξής:
Να πηγαίνει πολύ νωρίς ή πολύ αργά: όταν ο ήλιος δεν καίει και ο κόσμος είναι λιγότερος, η ζωή στην παραλία είναι ευκολότερη.
Η τσάντα που σώζει ζωές: αυτή θα είναι μια τεράστια υφασμάτινη ή πλαστική τσάντα, που θα φέρει τον τιμητικό τίτλο ‘‘τσάντα παραλίας’’ και θα φιλοξενεί μέσα της τα απαραίτητα. Θα είναι πάντα η ίδια και δεν θα αλλάζει, για να τα πετάμε όλα εκεί μέσα και να μην ξεχνάμε τίποτε.
Καπέλο, μπλουζάκι, αντηλιακό: προστατεύουμε τα παιδιά από τις ακτίνες του ήλιου που χτυπούν ακόμη και με συννεφιά, ακόμη κι αν είμαστε μέσα στη θάλασσα. Ανανεώνουμε το αντηλιακό κάθε μισή ώρα.
Η ομπρέλα ή το ιγκλού: στην αρχή όλα τα παιδιά αρνούνται να κάτσουν στη σκιά. Μετά από λίγο η ομπρέλα και το ιγκλού, αποδεικνύονται σωτήρια για όλους.
Νερόοοο: τα παιδάκια αλλά και οι μαμάδες στον ήλιο, πρέπει να πίνουν συνέχεια νερό και να έχουν συνεχή ενυδάτωση.
Οι πάνες μαγιό: όποιος καλός άνθρωπος έχει κάνει αυτήν την εφεύρεση, πρέπει να ξέρει ότι του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη!
Τα σνακς που κόβουν την πείνα: σαντουϊτσάκια με αγνά υλικά, όπως ντομάτα, ελίτσα, μαρουλάκι, λίγο αυγουλάκι, φρουτάκια, είναι ότι καλύτερο. Αποφύγετε τα πατατάκια, τα κρουασάν και τα συσκευασμένα αλλαντικά που είναι απολύτως παχυντικά και όχι η καλύτερη διατροφή για τα παιδάκια σας. Ειδικά μέσα στη ζέστη.
Τα παιχνίδια των παιδιών: μην τα ξεχάσεις κάηκες…
Το μίνι φαρμακείο: για τσιμπήματα μέδουσας και μέλισσας, τσιρότα, υγρά μωρομάντηλα. Δεν φεύγουμε ποτέ χωρίς το μίνι φαρμακείο μας.
Τα κουβαδάκια μας και σε άλλη παραλία: και για το τέλος κάτι πολύ σημαντικό, που δεν ξέρω γιατί οι γονείς δεν το έχουν ως μεγάλη τους προτεραιότητα. Όταν τα παιδιά τσιρίζουν στην παραλία, είναι σίγουρο ότι ενοχλούν. Γιατί να μην τους πούμε ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι γύρω, που δεν αντέχουν τόση φασαρία και είναι καλό να τους σεβαστούμε. Τα παιδιά μπορεί να περνούν καλά και να παίζουν, χωρίς να τσιρίζουν όλα μαζί…
Συντάκτης: Νανά Χατζή
Πηγή:allyou.gr
Να πηγαίνει πολύ νωρίς ή πολύ αργά: όταν ο ήλιος δεν καίει και ο κόσμος είναι λιγότερος, η ζωή στην παραλία είναι ευκολότερη.
Η τσάντα που σώζει ζωές: αυτή θα είναι μια τεράστια υφασμάτινη ή πλαστική τσάντα, που θα φέρει τον τιμητικό τίτλο ‘‘τσάντα παραλίας’’ και θα φιλοξενεί μέσα της τα απαραίτητα. Θα είναι πάντα η ίδια και δεν θα αλλάζει, για να τα πετάμε όλα εκεί μέσα και να μην ξεχνάμε τίποτε.
Καπέλο, μπλουζάκι, αντηλιακό: προστατεύουμε τα παιδιά από τις ακτίνες του ήλιου που χτυπούν ακόμη και με συννεφιά, ακόμη κι αν είμαστε μέσα στη θάλασσα. Ανανεώνουμε το αντηλιακό κάθε μισή ώρα.
Η ομπρέλα ή το ιγκλού: στην αρχή όλα τα παιδιά αρνούνται να κάτσουν στη σκιά. Μετά από λίγο η ομπρέλα και το ιγκλού, αποδεικνύονται σωτήρια για όλους.
Νερόοοο: τα παιδάκια αλλά και οι μαμάδες στον ήλιο, πρέπει να πίνουν συνέχεια νερό και να έχουν συνεχή ενυδάτωση.
Οι πάνες μαγιό: όποιος καλός άνθρωπος έχει κάνει αυτήν την εφεύρεση, πρέπει να ξέρει ότι του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη!
Τα σνακς που κόβουν την πείνα: σαντουϊτσάκια με αγνά υλικά, όπως ντομάτα, ελίτσα, μαρουλάκι, λίγο αυγουλάκι, φρουτάκια, είναι ότι καλύτερο. Αποφύγετε τα πατατάκια, τα κρουασάν και τα συσκευασμένα αλλαντικά που είναι απολύτως παχυντικά και όχι η καλύτερη διατροφή για τα παιδάκια σας. Ειδικά μέσα στη ζέστη.
Τα παιχνίδια των παιδιών: μην τα ξεχάσεις κάηκες…
Το μίνι φαρμακείο: για τσιμπήματα μέδουσας και μέλισσας, τσιρότα, υγρά μωρομάντηλα. Δεν φεύγουμε ποτέ χωρίς το μίνι φαρμακείο μας.
Τα κουβαδάκια μας και σε άλλη παραλία: και για το τέλος κάτι πολύ σημαντικό, που δεν ξέρω γιατί οι γονείς δεν το έχουν ως μεγάλη τους προτεραιότητα. Όταν τα παιδιά τσιρίζουν στην παραλία, είναι σίγουρο ότι ενοχλούν. Γιατί να μην τους πούμε ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι γύρω, που δεν αντέχουν τόση φασαρία και είναι καλό να τους σεβαστούμε. Τα παιδιά μπορεί να περνούν καλά και να παίζουν, χωρίς να τσιρίζουν όλα μαζί…
Συντάκτης: Νανά Χατζή
Πηγή:allyou.gr
No comments:
Post a Comment