Η μουσική παρέχει πολλά ψυχολογικά και κοινωνικά οφέλη. Ένα από αυτά
είναι ότι δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να επικεντρωθούν και να
επιτύχουν τους εκπαιδευτικούς τους στόχους.
Γενικά, όταν τα παιδιά παίζουν ένα μουσικό όργανο, καταλήγουν να
συμμετέχουν σε μια ορχήστρα ή ένα μουσικό σύνολο. Αυτό τους επιτρέπει
αυτόματα να κοινωνικοποιούνται με τους συνομηλίκους τους και να
μαθαίνουν να εργάζονται ως μέλη μιας ομάδας. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά μπορούν να μάθουν την ομαδική
εργασία μόνο συμμετέχοντας στον αθλητισμό. Ωστόσο, η ακρίβεια που
απαιτείται για να γίνει ένας συμφωνικός ήχος καλός και συντονισμένος
απαιτεί επίπονη συνεργασία και πρακτική ως ομάδα. Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου ενεργοποιεί επίσης την ευαισθησία
στις τέχνες και τον πολιτισμό. Μαθαίνουν επίσης πολλά για την
επαγγελματική ανάπτυξη και τον σωστό τρόπο ενσωμάτωσης στην κοινωνία.
Λογικό είναι, ότι μια υπερφορτωμένη τσάντα δεν είναι εύκολη στο κουβάλημα, ειδικά αν το παιδί πηγαίνει με τα πόδια στο σχολείο.
Όμως σε έρευνα που έγινε στην Αυστραλία, τα παιδιά που πήγαιναν στο
σχολείο περπατώντας, παραπονιόταν για λιγότερους πόνους στην μέση και
στον αυχένα, από τα παιδιά που πήγαιναν στο σχολείο με το λεωφορείο, ή
το αυτοκίνητο των γονιών τους. Φτάνει βέβαια το βάρος της τσάντας να μην
ξεπερνούσε το 15% του σωματικού βάρους των παιδιών. Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής, η τσάντα δεν πρέπει να ξεπερνά το 10 με 20% του σωματικού βάρους του μαθητή.
Αν δηλαδή το παιδί είναι περίπου 50 κιλά, η τσάντα θα πρέπει το πολύ να ζυγίζει 5 με 10 κιλά. Στα μικρότερα παιδιά που έχουν βάρος περίπου 25 κιλά, η τσάντα δεν
πρέπει να ξεπερνά το 10% του βάρους τους, δηλαδή πρέπει να ζυγίζει το
πολύ 2,5 κιλά. Το θέμα της συνεχόμενης αύξησης του βάρους της σχολικής τσάντας,
απασχολεί τόσο πολύ γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδίατρους που πριν από
μερικά χρόνια ετέθη ως ερώτημα στην Ελληνική Βουλή. Οι ερωτώντες
βουλευτές επικαλέστηκαν πορίσματα και τοποθετήσεις επιστημονικών φορέων
σύμφωνα με τα οποία, το συνιστώμενο βάρος της σχολικής τσάντας πρέπει να
είναι ανάλογο του 10% του σωματικού βάρους του μαθητή από το δημοτικό,
μέχρι το λύκειο. Η κοινή λογική λέει ότι καλό είναι ο μαθητής να μην την κουβαλάει από
τον ένα ή τον άλλο ώμο, αλλά η τσάντα να φοριέται στην πλάτη. Επίσης η τακτοποίηση στις θήκες πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο,
ώστε το βάρος των βιβλίων και των τετραδίων να μοιράζεται σε όλο το
εσωτερικό της τσάντας. Σημαντικό είναι τέλος να ρωτάμε και τα παιδιά πώς αισθάνονται με την
φορτωμένη τσάντα τους, αν τους δυσκολεύει με το βάρος, αν πονά η πλάτη, ή
η μέση τους. Μια πολύ καλή ιδέα είναι να αγοράσουμε τσάντα τρόλεϊ, ώστε το παιδί να μην την κουβαλά, αλλά να την σέρνει.
Στις αρχές Μαρτίου, μαθήτριες και μαθητές του 11ου Δημοτικού Σχολείου
Κατερίνης συμμετείχαν σε ενημερωτική εκδήλωση με θέμα «Το τηγανέλαιο»
που οργάνωσε η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας σε συνεργασία με τους
εκπαιδευτικούς του σχολείου.
Τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις τραγικές επιπτώσεις της ανεξέλεγκτης
απόρριψης του τηγανέλαιου στο περιβάλλον. Έμαθαν πως λειτουργούν ο ΧΥΤΑ
και ο Βιολογικός Καθαρισμός και ενημερώθηκαν για τον τρόπο αποκομιδής
των αστικών απορριμμάτων, των υλικών ανακύκλωσης, την μεταφορά και τον
καθαρισμό των αστικών λυμάτων. Μετά το τέλος της εκδήλωσης διανεμήθηκαν
στα παιδιά άδεια μπουκάλια νερού που έφεραν το σήμα της δράσης και από
την ημέρα εκείνη, οι γονείς των παιδιών κλήθηκαν να συλλέγουν το
τηγανέλαιο σε αυτά, μέχρι να ειδοποιηθούν για να τα επιστρέψουν. Έτσι, την Τετάρτη 29 Απριλίου 2015, το πρωί, στο πλαίσιο της παραπάνω
περιβαλλοντικής εκπαιδευτικής άσκησης, οι δύο τάξεις του 11ου Δημοτικού
Σχολείου επισκέφτηκαν τον Καπνικό Σταθμό Κατερίνης και άδειασαν το
τηγανέλαιο σε ειδικά βαρέλια της εταιρίας ανακύκλωσης που βρίσκονται
μόνιμα εκεί. Το σχολείο έλαβε ως αντάλλαγμα είδη καθαρισμού από την
εταιρεία ανακύκλωσης (Αιγίνιο Πιερίας) στην οποία παραδόθηκαν περίπου 60
λίτρα τηγανέλαιου. Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ), εδώ και πέντε χρόνια,
μέσα από δράσεις που προωθούν την ανακύκλωση και την κομποστοποίηση,
όπως το «Δίνω ζωή στα σκουπίδια μου», απευθύνεται κυρίως στον απλό
πολίτη, στοχεύοντας –μεταξύ άλλων- στην ενεργειακή αξιοποίηση των
«άχρηστων» μαγειρικών ελαίων, που ως γνωστό επιβαρύνουν το περιβάλλον,
όταν ακολουθούν την διαδικασία των αποβλήτων και δημιουργούν επίσης
μεγάλα προβλήματα αποφράξεων στο αποχετευτικό δίκτυο και τους
βιολογικούς καθαρισμούς των Ο.Τ.Α., όταν καταλήγουν σε αυτούς ως υγρά
απόβλητα. Η δε ανεξέλεγκτη εναπόθεσή τους στο περιβάλλον αποτελεί σοβαρό
κίνδυνο για τον υδροφόρο ορίζοντα και τις θάλασσές μας. Η περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των μαγειρικών ελαίων επιτάσσει την
ξεχωριστή συλλογή τους και την παράδοσή τους σε αδειοδοτημένες
επιχειρήσεις συλλογής για την προώθησή τους προς αξιοποίηση. Το κόστος
για την παράδοση των ελαίων είναι μηδενικό, καλύπτεται από τις
επιχειρήσεις συλλογής και μπορεί μάλιστα να αποφέρει οικονομικό όφελος
π.χ σε σχολεία. Προκειμένου να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη απόρριψη λαδιών στους
νεροχύτες των νοικοκυριών και στους κήπους (!!!) προτείνουμε στους 3
Δήμους του Ν. Πιερίας να λάβουν άμεσα μέτρα, με στόχο την ενημέρωση των
πολιτών. Η ΕΟΔνΠ υπόσχεται να υποστηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια με κάθε
τρόπο, καταθέτοντας νέες προτάσεις αλλά και την πολυετή εμπειρία των
εθελοντών, για να απαλλαγούν νόμιμα και χωρίς καμία οικονομική
επιβάρυνση οι δημότες από τα απόβλητα αυτά, με απώτερο στόχο την
προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, δείκτη ιδιαίτερης βαρύτητας για το
τουριστικό προϊόν του τόπου μας. Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας από το 2011, οργανώνει κάθε
χρόνο παρόμοιες δράσεις σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς σχολικών μονάδων
του νομού Πιερίας.
Σε 20 μέρες τα παιδιά θα επιστρέψουν στο σχολείο με την καλοκαιρινή ραστώνη να αποτελεί παρελθόν.
Η προσαρμογή δεν είναι εύκολη για κανέναν, ειδικά για τα παιδιά που για περίπου τρεις μήνες υιοθέτησαν άλλες συνήθειες που πρέπει όμως να αλλάξουν.
Ποιες είναι αυτές; Γνώριμες σε όλους τους γονείς.
1. Ύπνος χωρίς πρόγραμμα, ειδικά ο βραδινός Είναι ίσως η μεγαλύτερη ικανοποίηση των παιδιών να ξέρουν ότι μπορούν να κοιμηθούν και να ξυπνήσουν ότι ώρα θέλουν.
Ακόμα και όσοι γονείς τηρούν στις διακοπές ένα στοιχειώδες πρόγραμμα ύπνου, υποκύπτουν συχνά στις παραινέσεις φίλων, παππούδων ακόμα και των ίδιων των παιδιών και τα αφήνουν να …ξενυχτίσουν.
Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, καθώς πλησιάζει ο καιρός για το σχολείο, τα παιδιά πρέπει να επανέλθουν σε μία καθημερινότητα με πρόγραμμα, αρχής γενομένης από τον ύπνο.
2. Παράλειψη πρωινού Εξίσου καλοκαιρινή συνήθεια είναι η παράλειψη του πρωινού. Αρκετά παιδιά το αποφεύγουν, λέγοντας ότι θα φάνε αργότερα ενώ άλλα τρώνε απευθείας μεσημεριανό (!) καθώς ξυπνάνε πολύ αργά.
Το πρωινό όμως είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας για μικρούς και μεγάλους.
Προτιμήστε να φτιάξετε κάτι στο παιδί σας και αποφύγετε να πάρετε κάτι έτοιμο από έξω. Ένα σωστό πρωινό για ένα παιδί, μπορεί να περιλαμβάνει ένα ποτήρι γάλα ή γιαούρτι, φρέσκο χυμό, μία φέτα ψωμί με μέλι ή μαρμελάδα και λίγο βούτυρο, φρούτα, ένα κομμάτι σπιτικό κέικ ή ό,τι άλλο μπορεί να έχετε φτιάξει!
Εντάξτε το εκ νέου στην καθημερινότητα του παιδιού σας.
3. Καθόλου διάβασμα Οι επιστημονικές απόψεις διίστανται. Εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι τα παιδιά πρέπει να αποφορτίζονται πλήρως το καλοκαίρι και αυτό συνεπάγεται όχι διάβασμα ή επαναλήψεις.
Στον αντίποδα, άλλοι εκπαιδευτικοί τονίζουν ότι πρέπει να υπάρχει μία σταθερή επαφή των παιδιών με το διάβασμα, έστω και μία ώρα την ημέρα, προκειμένου να βελτιωθούν οι επιδόσεις τους.
Αν υιοθετείτε την τελευταία άποψη, φροντίστε σιγά σιγά το παιδί σας να ξεκινήσει τις επαναλήψεις παρά τις αντιρρήσεις του.
4. Πολύ χρόνος μπροστά στην τηλεόραση και στις πάσης φύσεως οθόνες Πρέπει να το παραδεχτείτε. Το καλοκαίρι δεν είναι μόνο τα παιδιά πιο χαλαρά αλλά και εσείς. Έτσι, οι ώρες που περνούν μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, του τάμπλετ, του υπολογιστή, του κινητού, είναι σαφώς περισσότερες από κάθε άλλη περίοδο.
Οι ειδικοί συνιστούν επιστροφή στην καθημερινότητα.
Όχι τάμπλετ στο ταβερνάκι (αν είστε διακοπές ή πρόκειται να φύγετε οσονούπω) και λιγότερη, σταδιακά, τηλεόραση. Είπαμε, πρέπει να επανέλθουμε όλοι σε ρυθμούς φθινοπώρου αλλά με το μαλακό.
5. Πρόχειρο και άστατο φαγητό Λίγο οι διακοπές, λίγο η αλλαγή προγράμματος του ύπνου, λίγο η χαλαρή διάθεση και οι βόλτες, όλα αυτά μαζί αρκούν για να φέρουν τα πάνω κάτω στις διατροφικές μας συνήθειες.
Άλλωστε ποιο παιδί μπορεί να αντισταθεί σε ένα και δύο και τρία παγωτά, στο σουβλάκι, στην πίτσα, στις τηγανιτές πατάτες, στις μακαρονάδες;
Υποθέτουμε ελάχιστα. Αν λοιπόν έχετε επιστρέψει στο σπίτι, προσπαθήστε να υπάρχει ένα σταθερό πρόγραμμα φαγητού με όσο το δυνατόν λιγότερες παρασπονδίες.
Η επάνοδος δεν είναι εύκολη για κανέναν. Γι’ αυτό φροντίζουμε να γίνει ομαλά και χωρίς πίεση. mothersblog.gr grtimes Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι είναι αναγκασμένος να
διακόψει, ελλείψει χρηματοδότησης, πολλά προγράμματα βοήθειας στην
Υεμένη, εκεί όπου εκτυλίσσεται η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον
πλανήτη.
Από τα 34 προγράμματα που προβλέπονταν, μόλις τρία έχουν εξασφαλίσει
χρηματοδότηση για όλο το 2019, διευκρίνισε σε δελτίο Τύπου που
δημοσιοποίησε η Λίσε Γκράντε, συντονίστρια του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις στην Υεμένη.Πολλά σχέδια ανεστάλησαν ήδη τις τελευταίες εβδομάδες και πολλά ακόμη
προγράμματα αρωγής σε οικογένειες που στερούνται τα πάντα δεν μπόρεσαν
καν να ξεκινήσουν, συνέχισε.Κατά τη διάρκεια των δύο επόμενων μηνών, άλλα 22 προγράμματα βοήθειας θα ανασταλούν.Η Γκράντε υπογράμμισε ότι ο ΟΗΕ αναγκάστηκε τον Μάιο να αναστείλει τα
περισσότερα προγράμματα εμβολιασμού για την πρόληψη επιδημιών, άλλη μια
διάσταση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Υεμένη.Ο εφοδιασμός με φάρμακα διακόπηκε, τα σχέδια οικοδόμησης 30 νέων
κέντρων τροφίμων εγκαταλείφθηκαν και 14 καταφύγια, όπως και τέσσερα
κέντρα ψυχικής υγείας που ειδικεύονται στις γυναίκες, έκλεισαν.
Οι ξαφνικές φωνές του παιδιού μπορούν να γίνουν
ενοχλητικές και στο σπίτι, όμως όταν βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο τείνουν
να διαπερνούν το στομάχι μας. Εκτός από την ενόχληση στην οποία
υποβάλλουμε τους γύρω μας, σκεφτόμαστε επίσης την εικόνα που ενδέχεται
να δημιουργούν για εμάς, το παιδί μας και τις γονεϊκές μας ικανότητες.
Έτσι, δεν αποκλείεται να αντιδράσουμε σπασμωδικά, φωνάζοντας
ή ακόμα και κλείνοντας το στόμα του παιδιού με το χέρι μας. Ποιος όμως
είναι ο σωστός χειρισμός; Γιατί δεν πρέπει να κλείνουμε το στόμα του παιδιού Με αυτόν τον τρόπο του μαθαίνουμε τρία λάθος πράγματα: Πρώτον ότι
προκειμένου να σταματήσει να φωνάζει πρέπει να παρέμβουμε εμείς, και
μάλιστα σωματικά. Δεύτερον ότι είναι φυσιολογικό ο ισχυρός να επιβάλλεται στον αδύναμο. Και τρίτον, ότι αυτή είναι μια συμπεριφορά που έχουμε δικαίωμα να
εκδηλώνουμε στα άτομα που αγαπάμε. Ειδικά το τρίτο μπορεί να γίνει
επικίνδυνο – αρκεί να φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί αν ένα τετράχρονο
παιδί εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο για να κάνει το νεογέννητο αδελφάκι του
να σταματήσει να κλαίει. Τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε το πρόβλημα Μην αποφεύγετε τις… δημόσιες εμφανίσεις: Ναι, το παιδί μπορεί να
γίνει ενοχλητικό σε διάφορους χώρους, όμως αν επιλέγετε να το παίρνετε
μαζί σας μόνο σε μέρη κατάλληλα για την ηλικία ή το ταπεραμέντο του δεν
θα μάθει ποτέ να αυτοσυγκρατείται. Πηγαίνετε μαζί όχι μόνο στην παιδική χαρά, αλλά και στη βιβλιοθήκη,
στον κινηματογράφο, στο θέατρο ώστε να το βοηθήσετε να αντιληφθεί τι
αναμένεται από εκείνο σε κάθε περίσταση. Μιλήστε του για τα συναισθήματά σας: Αφού ηρεμήσει, εξηγήστε του πώς νιώσατε όταν ξέσπασε σε φωνές,
χρησιμοποιώντας απλά λόγια. Εκτός από το ενδεχόμενο να το πείσετε να
προσπαθήσει περισσότερο, του διδάσκετε την ενσυναίσθηση αλλά και τρόπους
να εξωτερικεύει υγιώς αυτά που νιώθει. Σεβαστείτε τον χαρακτήρα του: Ίσως το παιδί σας δεν είναι έτοιμο να
συμμετάσχει σε δραστηριότητες που απαιτούν τεράστιο αυτοέλεγχο. Αντί να
ταλαιπωρείστε και οι δύο, αξιολογήστε πότε έχει φτάσει η ώρα να φύγετε. Μην ντρέπεστε: Σε κάποιες περιπτώσεις, το παιδί μοιραία θα φωνάζει
και οι υπόλοιποι μοιραία θα ενοχλούνται. Θα το ξεπεράσουν. Δεν το
κακομαθαίνετε όταν δείχνετε κατανόηση στην φυσιολογική παιδική
συμπεριφορά του και δεν οφείλετε να προσαρμόζετε τις επιλογές σας ως
προς την ανατροφή του στις απόψεις των άλλων. Πώς μπορείτε να αντιδράσετε όταν συμβαίνει Δώστε σημασία: Προσπαθήστε να καταλάβετε τι φταίει. Είναι στεναχωρημένο; Κουρασμένο; Ενθουσιασμένο; Δοκιμάζει απλώς τη φωνή του; Πέστε στο ύψος του: Γονατίστε μπροστά στο παιδί και κοιτάξτε το στα
μάτια. Είναι πολύ πιθανό να ηρεμήσει και μόνο με την αίσθηση της
προσοχής και της εγγύτητάς σας. Ψιθυρίστε: Μιλήστε του με ήρεμη και χαμηλή φωνή, όχι μόνο για να το
χαλαρώσετε αλλά και για να το αναγκάσετε να σταματήσει να φωνάζει
προκειμένου να σας ακούσει. Τραγουδήστε: Το αγαπημένο του τραγουδάκι μπορεί να το βοηθήσει να ξεχαστεί και να νιώσει καλύτερα. Αποδράστε:
Αν έχετε την ευκαιρία, φύγετε από το χώρο που του προκάλεσε τόσο στρες.
Αλλιώς πάρτε το μία σφιχτή αγκαλιά για να το παρηγορήσετε.
Τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια παραδοσιακή αξία και μια
περίσταση κατά την οποία δίνεται η ευκαιρία στα μέλη της οικογένειας να
επικοινωνήσουν και να αναπτύξουν τους
συναισθηματικούς τους δεσμούς. Δυστυχώς, ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει
επηρεάσει αρνητικά τη συγκεκριμένη συνήθεια, αφού οι έντονοι ρυθμοί της
καθημερινότητας πολλές φορές δεν αφήνουν στα μέλη της οικογένειας το
περιθώριο να «μοιραστούν» τα γεύματά τους γύρω από το ίδιο τραπέζι.
Ωστόσο, ερευνητικά δεδομένα των τελευταίων ετών φέρνουν και πάλι στο
προσκήνιο την αξία των οικογενειακών γευμάτων, τονίζοντας μια άλλη
διάστασή τους, καθώς φαίνεται πως η κατανάλωση συχνών γευμάτων με όλη
την οικογένεια μπορεί να επηρεάσει θετικά τις διατροφικές συνήθειες των
παιδιών, αλλά και άλλες συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία τους. Ειδικότερα, έχει φανεί πως τα παιδιά που καταναλώνουν πιο συχνά
οικογενειακά γεύματα έχουν και πιο «υγιεινές» διατροφικές συνήθειες,
όπως για παράδειγμα υψηλότερη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και φυτικών
ινών, λιγότερο συχνή κατανάλωση «ανθυγιεινών» τροφίμων, όπως αναψυκτικά,
τηγανιτά τρόφιμα και «γρήγορο-πρόχειρο» φαγητό, καθώς και υψηλότερες
προσλήψεις ορισμένων θρεπτικών συστατικών όπως είναι το ασβέστιο, ο
σίδηρος και πολλές βιταμίνες.
Επιπλέον, η αυξημένη συχνότητα οικογενειακών γευμάτων σχετίζεται με
χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης υπέρβαρου ή παχυσαρκίας, ενώ παράλληλα
φαίνεται ότι δρα προστατευτικά ενάντια στην εμφάνιση διατροφικών
διαταραχών στα παιδιά. Ταυτόχρονα, η συχνότερη κατανάλωση οικογενειακών
γευμάτων μπορεί να αποτελέσει κι ένα χρήσιμο «εργαλείο» για τους γονείς,
προκειμένου να διαχειριστούν το πρόβλημα της νεοφοβίας, της άρνησης
δηλαδή των παιδιών να δοκιμάσουν νέες γεύσεις, αφού ερευνητικά δεδομένα
δείχνουν πως οι πιθανότητες ένα παιδί να δοκιμάσει ένα νέο τρόφιμο είναι
μεγαλύτερες όταν καταναλώνονται συχνότερα γεύματα με όλη την
οικογένεια. Ακόμη, τα οικογενειακά γεύματα αποτελούν μια καλή ευκαιρία
προκειμένου το παιδί να μάθει να αξιολογεί το αίσθημα κορεσμού, καθώς το
επίκεντρο βρίσκεται στο πιάτο και το φαγητό, σε αντίθεση με την
περίπτωση όπου το γεύμα σερβίρεται μπροστά στην τηλεόραση, για
παράδειγμα, χωρίς να δίδεται προσοχή στο είδος και την ποσότητα που
καταναλώνεται. Τέλος, μέσω των οικογενειακών γευμάτων παρέχεται στους
γονείς η δυνατότητα να λειτουργήσουν ως πρότυπο «υγιεινών» διατροφικών
συμπεριφορών, τις οποίες είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσουν και να
ακολουθήσουν τα παιδιά στη μετέπειτα ζωή τους. Μάλιστα, φαίνεται πως η αυξημένη συχνότητα κατανάλωσης γευμάτων με
όλη την οικογένεια επιφέρει περαιτέρω οφέλη, που δε σχετίζονται μόνο με
τη «διατροφική υγεία». Συγκεκριμένα, πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα
δείχνουν πως οι έφηβοι που καταναλώνουν πιο συχνά οικογενειακά γεύματα
έχουν χαμηλότερες πιθανότητες να υιοθετήσουν «κακές» συνήθειες, όπως
είναι το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ. Συνεπώς, αξίζει να στοχεύσετε στο να καταναλώνετε τα γεύματά σας μαζί
με όλη την οικογένεια όσο το δυνατόν πιο συχνά. Εκμεταλλευτείτε το
πρωινό καθημερινά, όπου οι πιθανότητες να είναι όλη η οικογένεια
συγκεντρωμένη στο σπίτι είναι μεγαλύτερες και φυσικά τα σαββατοκύριακα,
εφόσον το επιτρέπει το εργασιακό σας πρόγραμμα. Σκεφτείτε πως τα οφέλη
που θα αποκομίσει το παιδί σας αλλά και η οικογένειά σας συνολικά
σίγουρα είναι αρκετά προκειμένου να σας «αποζημιώσουν» για την
προσπάθειά σας.
Πώς θα λύσετε την απορία που βασανίζει όλους τους γονείς – και τι να κάνετε αν απογοητευτείτε από την απάντηση
Δεν
υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ψελλίσει τη λέξη «κακομαθημένο» ενώ
παρακολουθεί ένα πιτσιρίκι να ουρλιάζει στους γονείς του γιατί αρνούνται
να του πάρουν παγωτό ή ένα πανάκριβο παιχνίδι.
Όμως τα… συμπτώματα ενός
κακομαθημένου παιδιού δεν είναι πάντα τα ίδια, και όσο εύκολα προχωράμε
σε «διάγνωση» όταν έχουμε μπροστά μας ένα άγνωστο παιδί, τόσο
δυσκολευόμαστε να τα εντοπίσουμε στο δικό μας. Αν οι παρακάτω
συμπεριφορές αντανακλούν την καθημερινότητα με το παιδί σας, μάλλον
είναι μια καλή στιγμή να τοποθετήσετε αυστηρότερα όρια!
Του κάνετε όλα τα χατίρια Υπάρχουν
μέρες που θα κάνατε οτιδήποτε για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσετε
άλλο ένα ξέσπασμα του παιδιού. Πράγματι, πολλές φορές η υποχώρηση
διευκολύνει πολύ τα πράγματα, ενώ συχνά είναι οι τύψεις μας που μας
ωθούν στο να ικανοποιήσουμε κάθε επιθυμία των μικρών μας. Με αυτόν τον
τρόπο, όμως, τους μαθαίνουμε ότι με τα παράπονα και την πίεση μπορούν να
πετύχουν πάντα αυτό που θέλουν. Εκτός από τα προβλήματα που
δημιουργούμε για εμάς τους ίδιους, δεν τα προετοιμάζουμε αποτελεσματικά
για τον πραγματικό κόσμο και για την ανάπτυξη υγιών σχέσεων στο μέλλον.
Τα λόγια σας δεν έχουν βάση Όλα
τα παιδιά απαιτούν πράγματα που ξέρουν ότι δεν μπορούν να έχουν. Είναι ο
τρόπος τους να δοκιμάσουν τα όρια που τους θέτουμε και ένα φυσιολογικό
στάδιο στην ανάπτυξή τους. Όταν εμείς δεν εφαρμόζουμε με συνέπεια τους
κανόνες που έχουμε ορίσει, δεν εγκαθιδρύουμε συνέπειες για την παράβασή
τους και αντ’ αυτού εκφέρουμε κενές απειλές, δεν βοηθάμε το παιδί να
αναγνωρίσει και να αποδεχθεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο αποδεκτής
συμπεριφοράς. Εντέλει, δεν καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον
αλληλοσεβασμού και ανοιχτής επικοινωνίας, πράγμα που επηρεάζει άσχημα
τον χαρακτήρα του παιδιού.
Δεν το αφήνετε να στεναχωρηθεί Οι
προθέσεις σας μπορεί να είναι αγαθές, όμως όταν σπεύδετε να
παρηγορήσετε το παιδί για το παραμικρό που θα του συμβεί, μακροπρόθεσμα
το βλάπτετε. Η ανία, η στεναχώρια μπροστά σε μία αποτυχία, μια ζημιά που
θα του στερήσει το αγαπημένο του παιχνίδι, αποτελούν προπόνηση για τα
αρνητικά συναισθήματα που θα αντιμετωπίσει αργότερα στη ζωή του χωρίς το
«δίχτυ ασφαλείας» της παιδικής ηλικίας. Όσο και αν σας στεναχωρεί να το
βλέπετε να κλαίει, αντί να του κάνετε όλα τα χατίρια προκειμένου να
χαμογελάσει και πάλι, προτιμήστε να το βοηθήσετε να βρει τρόπο να νιώσει
καλύτερα από μόνο του, εξηγώντας του ότι τα αρνητικά συναισθήματα είναι
παροδικά.
Το «λούζετε» στα δώρα Όλοι θέλουμε τα μικρά μας
να απολαύσουν μια παιδική ηλικία καλύτερη από τη δική μας και πολλές
φορές συνδέουμε αυτή την επιθυμία μας με τα υλικά αγαθά. Ιδιαίτερα αν
έχουμε την οικονομική άνεση, είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούμε από τη
χαρά στα μάτια τους και να τους αγοράζουμε διαρκώς καινούρια παιχνίδια
και ρούχα. Ωστόσο, κατ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά δεν μαθαίνουν να
εκτιμούν αυτά που έχουν. Αντιθέτως αποκτούν υπερβολικές προσδοκίες και
συνηθίζουν να αντλούν την χαρά από τα αντικείμενα και όχι τις σχέσεις ή
τις εμπειρίες τους. Θυμηθείτε ότι τα δώρα θα πρέπει να αποτελούν
εξαίρεση και όχι κανόνα.
Το δωροδοκείτε Ναι, ένα τρίχρονο
νήπιο έχει μεγαλύτερο πείσμα από οποιονδήποτε, όμως όσο δελεαστικό και
αν είναι δεν πρέπει να του προσφέρετε ανταλλάγματα για να κάνει αυτό που
πρέπει. Αν κάθε φορά που πρέπει να μαζέψει τα παιχνίδια του ή να
καθίσει ήσυχο για να το ντύσετε πρέπει να του υποσχεθείτε ένα γλυκό ή
μια βόλτα στην παιδική χαρά, σταδιακά θα αρχίσει να απαιτεί όλο και
περισσότερα για να συμμορφωθεί. Εκτός αυτού, θα μάθει να αντλεί
ευχαρίστηση από εξωτερικά κίνητρα αντί να χαίρεται με το ίδιο το καθαρό
του δωμάτιο ή τη δική σας ικανοποίηση για την καλή συμπεριφορά του.
Είναι αγενές Οι
καλοί τρόποι δεν είναι ζήτημα τύπων. Μέσα από αυτούς εκφράζουμε στα
αγαπημένα μας πρόσωπα ότι είμαστε ευγνώμονες ή ότι μετανιώσαμε για κάτι,
ενώ παράλληλα εκπαιδευόμαστε στο να εξετάζουμε τις συνέπειες της
συμπεριφοράς μας πάνω στους άλλους. Όταν αφήνουμε τα παιδιά να μιλούν ή
να συμπεριφέρονται με αγένεια και έλλειψη σεβασμού, χάνουμε την ευκαιρία
να τα διδάξουμε υγιέστερους τρόπους να διοχετεύουν τα συναισθήματά
τους. Ταυτόχρονα, όταν γινόμαστε οι ίδιοι αποδέκτες της αγένειάς τους, η
δουλειά μας ως γονείς γίνεται δυσκολότερη καθώς με την πάροδο του
χρόνου υποτιμούν το ρόλο μας όλο και περισσότερο. Τέλος, αυτή η
συμπεριφορά δεν πρόκειται να περιοριστεί εντός του οικογενειακού
περιβάλλοντος. Είναι θέμα χρόνου το παιδί να αρχίσει να προσβάλλει και
άλλους ανθρώπους, πράγμα που μακροπρόθεσμα θα δυσχεράνει τις προσωπικές
σχέσεις του.
Έχει τον έλεγχο Τα παιδιά πρέπει να έχουν το
περιθώριο για ορισμένες επιλογές και να καταθέτουν τη γνώμη τους για
κάποιες οικογενειακές αποφάσεις, καθώς έτσι αναπτύσσουν αυτοπεποίθηση
και γίνονται πιο ανεξάρτητα. Ωστόσο, τόσο η συχνότητα όσο και το
περιεχόμενο αυτών των δυνατοτήτων πρέπει να είναι περιορισμένα και
προαποφασισμένα από τους γονείς. Από τη μία πλευρά, όσο και αν το παιδί
νομίζει ότι θέλει να αποφασίζει τα πάντα μόνο του, στην πραγματικότητα
αν είχε αυτή τη δυνατότητα θα ένιωθε επιβαρυμένο με μια τεράστια ευθύνη.
Εκτός αυτού, οι επιλογές του δεν γίνονται με ενήλικα κριτήρια. Έτσι, αν
για παράδειγμα διαλέγει πάντα εκείνο τι θα φάει, είναι πολύ πιθανό όλες
οι τροφές στο πιάτο του να αποτελούνται από πατάτες και ζυμάρι.
Η 21χρονη Laura Cook κακοποιήθηκε από τον γείτονά της, τον 49χρονο Brian Dick, όταν ήταν μόλις 10. Ο οδηγός φορτηγού φυλακίστηκε για εννέα χρόνια στο High Court του Εδιμβούργου τον Νοέμβριο του 2011.
Αλλά τον περασμένο Σεπτέμβριο, μόλις ένα χρόνο μετά την αποφυλάκισή του, η 21χρονη τον είδε στο νοσοκομείο Falkirk όπου είχε πάει για μια θεραπεία.
Είπε: «Πήγα στην αίθουσα αναμονής και είδα τον Brian Dick και τον αστυνομικό που τον πρόσεχε να περιμένει να δει τον κοινωνικό λειτουργό του. Ξεκίνησα να φωνάζω:"Παιδεραστή! "
Μία από τις προϋποθέσεις της ποινής ήταν ότι αν τύχαινε ποτέ να με πλησίαζε έπρεπε να απομακρυνθεί. Αλλά κάθισε εκεί.
Ο διευθυντής ήρθε και ζήτησε συγγνώμη. Είπε: "Είναι εντάξει, είναι εντάξει, θα τον μετακινήσουμε." Τρελάθηκα, έτρεμα, ήμουν άρρωστη».
Ο Dick κακοποίησε τη Laura, αφού γνώρισε φιλικά την οικογένειά της και προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως μπέιμπι σίτερ.
Τη βίαζε για πάνω από 18 μήνες, δένοντάς την με ταινία και καλώδια.
Μετράμε σιγά για αντίστροφα για την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Ωστόσο, όλοι οι γονείς – είτε το παιδί τους πηγαίνει για πρώτη φορά
σχολείο είτε είναι σε μεγαλύτερη τάξη – έχουν το ίδιο άγχος: πώς θα τα
καταφέρει το παιδί τους με τα μαθήματα. Πώς θα έχει μία καλή πρόοδο και
κυρίως, πώς θα καταλάβει την αξία και τη σημαντικότητα της γνώσης. Κι
ενώ στο μυαλό όλων εμάς των γονιών, δε μοιάζει και ως η πιο εύκολη
υπόθεση, στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο δύσκολο το παιδί να
πετύχει στο σχολείο. Ακόμη κι εκείνο που δείχνει απρόθυμο με το
διάβασμα.
Παρακάτω, ακολουθούν 5 απλά βήματα, που θα βοηθήσουν εσάς και, κυρίως, το παιδί σας να τα καταφέρει.
Βήμα πρώτο
Να αγαπήσει το διάβασμα:
Ενδεχομένως να ακούγεται ως μία κοινότυπη προτροπή, αλλά είναι πολύ
σημαντικό. Μάλιστα, η αγάπη για το βιβλίο θα πρέπει να έχει γεννηθεί
προτού περάσει τη μεγάλη πόρτα του σχολείου. Όταν διαβάζετε στο παιδί παραμύθια
από πολύ μικρό, το φέρνετε σε άμεση επαφή με το βιβλίο και γίνεται για
εκείνο μία αγαπημένη καθημερινή συνήθεια. Οπότε όταν θα έρθει σε επαφή
και με τα σχολικά βιβλία, θα του είναι εύκολο. Ωστόσο, ποτέ δεν είναι
αργά. Ξεκινήστε να αγοράζετε βιβλία στο παιδί, διαβάστε μαζί του τα
βράδια, αναλύστε το, ανταλλάξτε ιδέες. Είναι μία διαδικασία, που θα του
προκαλέσει το ενδιαφέρον, ενώ δε διαφέρει και από εκείνη που ακολουθούν
στο σχολείο. Επίσης, αν έχετε χρόνο, διαβάστε κι εσείς βιβλία, να σας
βλέπει το παιδί και να παραδειγματίζεται. Γιατί, θα πρέπει να ξέρετε πως
σε ένα σπίτι που το βιβλίο έχει ρόλο και δεν είναι ένα σκονισμένο
αντικείμενο στα ράφια μίας βιβλιοθήκης, θα αγαπηθεί και από τα παιδιά.
Βήμα δεύτερο
Μιλήστε του για την αξία της γνώσης και της μόρφωσης:
Είναι πολύ σημαντικό να συζητάτε με τα παιδιά. Να μιλάτε για όλα. Να
ανταλλάσσετε απόψεις, να τους εξηγείτε, να τα καθοδηγείτε. Μέσα από μία
τέτοια συζήτηση και με παραδείγματα, εξηγείστε τους πόσο σημαντική είναι
η γνώση για τον άνθρωπο και πόσα μπορεί να καταφέρει στη ζωή του, όταν
την κατακτήσει. Επίσης, είναι λάθος να του λέτε: «Αν δε διαβάσεις, δεν
θα κάνεις τίποτα στη ζωή σου». Λειτουργεί αρνητικά και αντιδραστικά.
Είναι προτιμότερο να του δείξετε τη θετική πλευρά. Μιλήστε για το πόσα
μπορεί να κατακτήσει μέσω της γνώσης, στείλτε το μέχρι και το...
φεγγάρι! Δώστε του κίνητρα για την κατάκτηση της!
Βήμα τρίτο
Σωστή επικοινωνία με τη δασκάλα: Είναι πολύ σημαντικό να έχετε μία σωστή επικοινωνία
με τα δασκάλα του παιδιού σας. Και όταν, λέμε «σωστή», δεν εννοούμε να
της στέλνετε δωράκια, καρτούλες και διάφορα πεσκέσια. Αλλά μία
ουσιαστική επικοινωνία/συνεργασία, με γνώμονα μόνο την πρόοδο του
παιδιού και όχι τις δικές σας κοινωνικές σχέσεις. Να έχετε μαζί της μία
τακτική επικοινωνία, χωρίς να γίνετε φορτικές και να μη διστάζετε να τη
ρωτάτε για όσα σας απασχολούν. Επίσης, θα πρέπει να της δείχνετε
εμπιστοσύνη, να μην είστε επικριτικές και αν κάτι δε σας αρέσει ή
υπάρχει πρόβλημα με την επικοινωνία της με το παιδί, να το συζητάτε ώστε
να βρεθεί μία λύση.
Βήμα τέταρτο
Ελέγχετε τις εργασίες:
Ο γονιός θα πρέπει να είναι αρωγός του παιδιού, όταν διαβάζει. Ούτε να
το αγχώνει, ούτε να το επικρίνει, ούτε να του προσφέρει έτοιμες τις
απαντήσεις. Θα πρέπει να έχετε υπομονή με το διάβασμα,
να μην του βάζετε τις φωνές και να το αφήνετε μόνο του να κάνει τις
εργασίες. Εσείς, στο τέλος απλά θα τις ελέγχετε και όπου έχει κάνει
λάθος, θα το προτρέπετε να το εντοπίσει μόνο του. Και αν αυτό πάρει ώρα,
εσείς θα περιμένετε υπομονετικά. Οι φωνές δεν κάνουν καλό, φέρνουν μόνο
το αντίθετο αποτέλεσμα.
Βήμα πέμπτο
Δώστε βάση στη συμπεριφορά του:
Στο σχολείο δεν είναι μόνο η πρόοδος στα μαθήματα. Αλλά και η πρόοδος
του στις διαπροσωπικές σχέσεις. Θα πρέπει να ενδιαφέρεστε και ποια είναι
η συμπεριφορά του
παιδιού στο σχολείο. Πώς είναι οι σχέσεις του με τα άλλα παιδιά, ποια
είναι η συμπεριφορά του μέσα στην τάξη. Αν αντιμετωπίζει προβλήματα. Να
το ρωτάτε, λοιπόν, για τη μέρα του στο σχολείο.
Κι επειδή η κλασική ερώτηση: «πώς τα πέρασες σήμερα» δεν ανοίγει πάντα,
μία πρόσφορη συζήτηση, μπορείτε να του εκμαιεύσετε πληροφορίες με πιο
απλές ερωτήσεις, που θα του προκαλέσουν το ενδιαφέρον να μπει σε μία
τέτοια κουβέντα.
Vegan ζευγάρι από την Αυστραλία, πρόσφερε μια αυστηρά vegan διατροφή στην κόρη τους, με αποτέλεσμα να της προκαλέσουν σοβαρό υποσιτισμό. Το ζευγάρι γλίτωσε τη φυλάκιση. Οι δύο, ηλικίας 30 ετών, παραδέχθηκαν την ενοχή τους να προσφέρουν τα αναγκαία στο παιδί τους με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του, καταδικάστηκαν σε 18μηνη κοινωνική εργασία.
Όταν ανακάλυψαν το παιδί οι αρχές ζύγιζε μόλις 4,9 κιλά σε ηλικία 19 μηνών. Περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις αποκάλυψαν ότι τα οστά της δεν είχαν αναπτυχθεί από τη γέννησή της. Η ανάπτυξή της ήταν τόσο ασταθής και δεν είχε καν δόντια. Οι γονείς της είπαν ότι την τάιζαν μόνο vegan φαγητά. Επίσης, το παιδί δεν είχε εμβολιαστεί και δεν έλαβε καμία ιατρική φροντίδα από την ημέρα της γέννησης του. Ο δικαστής είπε ότι η διατροφή του παιδιού ήταν "εντελώς ανεπαρκής", αφού τρεφόταν μόνο με βρώμη, μπανάνες, σάντουιτς με φυστικοβούτυρο και ρύζι.
«Δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη πράξη ή παράλειψη ή μια στιγμιαία απόφαση που έγινε σε πιεσμένο πλαίσιο, που οδήγησε σε κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού του παιδιού»
Ωστόσο, είπε ο δικαστής, πιστεύει ότι το έγκλημα είχε διαπραχθεί από απερίσκεπτη πράξη παρά από κακία και ότι η μητέρα μπορεί να είχε να αντιμετωπίσει μια καταθλιπτική ψυχική ασθένεια την εποχή εκείνη. Εκτός από την κοινωνική υπηρεσία, οι γονείς πρέπει τώρα να ολοκληρώσουν προγράμματα γονικής μέριμνας και διατροφής. Το κοριτσάκι, ηλικίας τριών ετών, βρίσκεται υπό τη φροντίδα ενός συγγενή και έχει φέρεται να έχει σημειώσει πρόοδο στην ανάπτυξή της. Έχει εμβολιαστεί από τότε και υποβάλλεται σε λογοθεραπεία και φυσιοθεραπεία.