Οι ξαφνικές φωνές του παιδιού μπορούν να γίνουν
ενοχλητικές και στο σπίτι, όμως όταν βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο τείνουν
να διαπερνούν το στομάχι μας. Εκτός από την ενόχληση στην οποία
υποβάλλουμε τους γύρω μας, σκεφτόμαστε επίσης την εικόνα που ενδέχεται
να δημιουργούν για εμάς, το παιδί μας και τις γονεϊκές μας ικανότητες.
Έτσι, δεν αποκλείεται να αντιδράσουμε σπασμωδικά, φωνάζοντας
ή ακόμα και κλείνοντας το στόμα του παιδιού με το χέρι μας. Ποιος όμως
είναι ο σωστός χειρισμός;
Γιατί δεν πρέπει να κλείνουμε το στόμα του παιδιού
Με αυτόν τον τρόπο του μαθαίνουμε τρία λάθος πράγματα: Πρώτον ότι προκειμένου να σταματήσει να φωνάζει πρέπει να παρέμβουμε εμείς, και μάλιστα σωματικά.
Δεύτερον ότι είναι φυσιολογικό ο ισχυρός να επιβάλλεται στον αδύναμο.
Και τρίτον, ότι αυτή είναι μια συμπεριφορά που έχουμε δικαίωμα να εκδηλώνουμε στα άτομα που αγαπάμε. Ειδικά το τρίτο μπορεί να γίνει επικίνδυνο – αρκεί να φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί αν ένα τετράχρονο παιδί εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο για να κάνει το νεογέννητο αδελφάκι του να σταματήσει να κλαίει.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε το πρόβλημα
Μην αποφεύγετε τις… δημόσιες εμφανίσεις: Ναι, το παιδί μπορεί να γίνει ενοχλητικό σε διάφορους χώρους, όμως αν επιλέγετε να το παίρνετε μαζί σας μόνο σε μέρη κατάλληλα για την ηλικία ή το ταπεραμέντο του δεν θα μάθει ποτέ να αυτοσυγκρατείται.
Πηγαίνετε μαζί όχι μόνο στην παιδική χαρά, αλλά και στη βιβλιοθήκη, στον κινηματογράφο, στο θέατρο ώστε να το βοηθήσετε να αντιληφθεί τι αναμένεται από εκείνο σε κάθε περίσταση.
Μιλήστε του για τα συναισθήματά σας:
Αφού ηρεμήσει, εξηγήστε του πώς νιώσατε όταν ξέσπασε σε φωνές, χρησιμοποιώντας απλά λόγια. Εκτός από το ενδεχόμενο να το πείσετε να προσπαθήσει περισσότερο, του διδάσκετε την ενσυναίσθηση αλλά και τρόπους να εξωτερικεύει υγιώς αυτά που νιώθει.
Σεβαστείτε τον χαρακτήρα του: Ίσως το παιδί σας δεν είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που απαιτούν τεράστιο αυτοέλεγχο. Αντί να ταλαιπωρείστε και οι δύο, αξιολογήστε πότε έχει φτάσει η ώρα να φύγετε.
Μην ντρέπεστε: Σε κάποιες περιπτώσεις, το παιδί μοιραία θα φωνάζει και οι υπόλοιποι μοιραία θα ενοχλούνται. Θα το ξεπεράσουν. Δεν το κακομαθαίνετε όταν δείχνετε κατανόηση στην φυσιολογική παιδική συμπεριφορά του και δεν οφείλετε να προσαρμόζετε τις επιλογές σας ως προς την ανατροφή του στις απόψεις των άλλων.
Πώς μπορείτε να αντιδράσετε όταν συμβαίνει
Δώστε σημασία: Προσπαθήστε να καταλάβετε τι φταίει. Είναι στεναχωρημένο; Κουρασμένο; Ενθουσιασμένο; Δοκιμάζει απλώς τη φωνή του;
Πέστε στο ύψος του: Γονατίστε μπροστά στο παιδί και κοιτάξτε το στα μάτια. Είναι πολύ πιθανό να ηρεμήσει και μόνο με την αίσθηση της προσοχής και της εγγύτητάς σας.
Ψιθυρίστε: Μιλήστε του με ήρεμη και χαμηλή φωνή, όχι μόνο για να το χαλαρώσετε αλλά και για να το αναγκάσετε να σταματήσει να φωνάζει προκειμένου να σας ακούσει.
Τραγουδήστε: Το αγαπημένο του τραγουδάκι μπορεί να το βοηθήσει να ξεχαστεί και να νιώσει καλύτερα.
Αποδράστε: Αν έχετε την ευκαιρία, φύγετε από το χώρο που του προκάλεσε τόσο στρες. Αλλιώς πάρτε το μία σφιχτή αγκαλιά για να το παρηγορήσετε.
Πηγή: imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Γιατί δεν πρέπει να κλείνουμε το στόμα του παιδιού
Με αυτόν τον τρόπο του μαθαίνουμε τρία λάθος πράγματα: Πρώτον ότι προκειμένου να σταματήσει να φωνάζει πρέπει να παρέμβουμε εμείς, και μάλιστα σωματικά.
Δεύτερον ότι είναι φυσιολογικό ο ισχυρός να επιβάλλεται στον αδύναμο.
Και τρίτον, ότι αυτή είναι μια συμπεριφορά που έχουμε δικαίωμα να εκδηλώνουμε στα άτομα που αγαπάμε. Ειδικά το τρίτο μπορεί να γίνει επικίνδυνο – αρκεί να φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί αν ένα τετράχρονο παιδί εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο για να κάνει το νεογέννητο αδελφάκι του να σταματήσει να κλαίει.
Τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε το πρόβλημα
Μην αποφεύγετε τις… δημόσιες εμφανίσεις: Ναι, το παιδί μπορεί να γίνει ενοχλητικό σε διάφορους χώρους, όμως αν επιλέγετε να το παίρνετε μαζί σας μόνο σε μέρη κατάλληλα για την ηλικία ή το ταπεραμέντο του δεν θα μάθει ποτέ να αυτοσυγκρατείται.
Πηγαίνετε μαζί όχι μόνο στην παιδική χαρά, αλλά και στη βιβλιοθήκη, στον κινηματογράφο, στο θέατρο ώστε να το βοηθήσετε να αντιληφθεί τι αναμένεται από εκείνο σε κάθε περίσταση.
Μιλήστε του για τα συναισθήματά σας:
Αφού ηρεμήσει, εξηγήστε του πώς νιώσατε όταν ξέσπασε σε φωνές, χρησιμοποιώντας απλά λόγια. Εκτός από το ενδεχόμενο να το πείσετε να προσπαθήσει περισσότερο, του διδάσκετε την ενσυναίσθηση αλλά και τρόπους να εξωτερικεύει υγιώς αυτά που νιώθει.
Σεβαστείτε τον χαρακτήρα του: Ίσως το παιδί σας δεν είναι έτοιμο να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που απαιτούν τεράστιο αυτοέλεγχο. Αντί να ταλαιπωρείστε και οι δύο, αξιολογήστε πότε έχει φτάσει η ώρα να φύγετε.
Μην ντρέπεστε: Σε κάποιες περιπτώσεις, το παιδί μοιραία θα φωνάζει και οι υπόλοιποι μοιραία θα ενοχλούνται. Θα το ξεπεράσουν. Δεν το κακομαθαίνετε όταν δείχνετε κατανόηση στην φυσιολογική παιδική συμπεριφορά του και δεν οφείλετε να προσαρμόζετε τις επιλογές σας ως προς την ανατροφή του στις απόψεις των άλλων.
Πώς μπορείτε να αντιδράσετε όταν συμβαίνει
Δώστε σημασία: Προσπαθήστε να καταλάβετε τι φταίει. Είναι στεναχωρημένο; Κουρασμένο; Ενθουσιασμένο; Δοκιμάζει απλώς τη φωνή του;
Πέστε στο ύψος του: Γονατίστε μπροστά στο παιδί και κοιτάξτε το στα μάτια. Είναι πολύ πιθανό να ηρεμήσει και μόνο με την αίσθηση της προσοχής και της εγγύτητάς σας.
Ψιθυρίστε: Μιλήστε του με ήρεμη και χαμηλή φωνή, όχι μόνο για να το χαλαρώσετε αλλά και για να το αναγκάσετε να σταματήσει να φωνάζει προκειμένου να σας ακούσει.
Τραγουδήστε: Το αγαπημένο του τραγουδάκι μπορεί να το βοηθήσει να ξεχαστεί και να νιώσει καλύτερα.
Αποδράστε: Αν έχετε την ευκαιρία, φύγετε από το χώρο που του προκάλεσε τόσο στρες. Αλλιώς πάρτε το μία σφιχτή αγκαλιά για να το παρηγορήσετε.
Πηγή: imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment