Μόλις πριν λίγες ημέρες, το Ανώτατο Δικαστήριο του Μπαγκλαντές αποφάσισε πως οι γυναίκες δεν θα χρειάζεται πλέον να δηλώνουν στο πιστοποιητικό γάμου αν είναι παρθένες. Τον Αύγουστο του 2015, ολόκληρος ο κόσμος σοκαρίστηκε από τις φωτογραφίες ενός 15χρονου κοριτσιού που έγινε γνωστό ως η «θλιμμένη νύφη», αφού ετοιμάζονταν για το γάμο του με έναν άγνωστο τριαντάχρονο.
Οι
γάμοι ανήλικων κοριτσιών είναι μια παλιά συνήθεια στο Μπαγκλαντές,
συνήθεια που καταστρέφει την παιδική ηλικία, αλλά και ολόκληρη τη ζωή
αμέτρητων γυναικών.
Να σημειωθεί πως το Μπαγκλαντές έχει το υψηλότερο ποσοστό γάμων με ανήλικα παιδιά στον κόσμο, καθώς το 52% των κοριτσιών παντρεύονται στα 18 τους χρόνια ενώ το 18% πριν καν κλείσουν τα 15.
Ταυτόχρονα, φωτογραφίες και ρεπορτάζ από την τραγική πραγματικότητα χιλιάδων παιδιών στο Μπαγκλαντές που εξαναγκάζονται να εργάζονται ατελείωτες ώρες, κάτω από εξουθενωτικές συνθήκες, για να κατασκευάσουν ρούχα για τις μεγάλες πολυεθνικές ετικέτες, είδαν τα τελευταία χρόνια το φως της δημοσιότητας.
Οπως ο φωτογράφος Κλαούντιο Μοντεσάνο Κασίγιας που μέσα από τη δουλειά του αποκάλυψε τόσο τη συγκλονιστική έλλειψη ελέγχων ασφαλείας μέσα στα άναρχα εργοστάσια στην πρωτεύουσα Ντάκα, όσο και τις εξαντλητικές ώρες που εργάζονται τα παιδιά εκεί για 0,28 ευρώ την ημέρα.
Σε χώρους μέσα στις βιοτεχνίες τα παιδιά τρώνε, κοιμούνται και κάνουν μπάνιο ενώ παίρνουν ρεπό μισή μέρα την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τη Unicef, υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά ηλικίας 10-14, που δουλεύουν ως εργάτες στο Μπαγκλαντές, ενώ ο εκπρόσωπος της στη Ντάκα, Ζαν Ζακ Σιμόν, τονίζει: «Χιλιάδες παιδιά καταλήγουν σε μεγάλες πόλεις και γίνονται παιδιά μετανάστες. Γίνονται ευάλωτα, επειδή δεν πάνε πια στο σχολείο. Πρέπει να δουλεύουν σε επικίνδυνες περιοχές. Τα κορίτσια γίνονται παιδιά νύφες. Μερικές φορές γίνονται εργαζόμενες του σεξ. Είναι μεγάλο ζήτημα για τα παιδιά».
Κατά την επίσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη χώρα διαπιστώθηκε ότι ένας σημαντικός αριθμός παιδιών απασχολούνται σε μεταφορείς ανθρώπων, καθώς και σε εργαστήρια αυτοκινήτων και καταστήματα επαναφόρτισης μπαταριών. Οι εργοδότες ισχυρίστηκαν ότι τα παιδιά απασχολούνταν σύμφωνα με τις επιθυμίες των γονέων τους.
Υπάρχει όμως και μια ακόμη μεγάλη κατηγορία. Τα παιδιά των φτωχών οικογενειών που αναγκάζονται συχνά να εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί σε πλουσιότερες οικογένειες. Τα περισσότερα από αυτά είναι κορίτσια και δεν λαμβάνουν ούτε πληρωμή, ούτε έχουν ελεύθερο χρόνο, ούτε καν κατάλληλη θέση για ύπνο.
«Κερδίζουν» μόνο μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους και λίγο φαγητό και σε αντάλλαγμα, παραιτούνται από την παιδική τους ηλικία και μια αξιοπρεπή ζωή.
Δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχει ιδιωτικός χώρος, δεν έχουν καθορισμένες ώρες εργασίας ή διαλείμματα. Και το χειρότερο από όλα, δεν υπάρχουν προοπτικές για το μέλλον τους. Στην πραγματικότητα και δίχως περιστροφές είναι οι σύγχρονοι δούλοι.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ντάκα που προσπάθησαν να διερευνήσουν το καθεστώς των ανήλικων οικιακών εργαζομένων στο Μπαγκλαντές, διαπίστωσαν ότι μόνο το ένα τέταρτο των παιδιών αυτών έχει το δικό τους δωμάτιο, με τους περισσότερους να κοιμούνται στο σαλόνι, στην κουζίνα ή ακόμα και στη βεράντα.
«Αόρατοι Σκλάβοι»
Ο φωτογράφος Marco Giannattasio έδωσε πρόσφατα μια σειρά από φωτογραφίες των ανήλικων οικιακών βοηθών στη Ντάκα, την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές. Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ του, συνάντησε παιδιά τραυματισμένα, κακοποιημένα, ακόμη και παιδιά που έβλαπταν από απελπισία μόνα τους τον εαυτό τους. Ο Marco Giannattasio τιτλοφόρησε το φωτορεπορτάζ του «Αόρατοι Σκλάβοι της Ντάκα».
Όπως λέει στο Spiegel, «αυτά τα κορίτσια αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα, σαν μέρος της επίπλωσης. Μάλιστα, είναι κυρίως οι γυναίκες επικεφαλής του νοικοκυριού, οι γυναίκες αφεντικά που κακομεταχειρίζονται τα κορίτσια.
Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Ντάκα κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα: Η εγχώρια παιδική εργασία, όπως διαπίστωσε, είναι κυρίως γυναικεία και αυτό συνδέεται με την κοινωνική πεποίθηση ότι τα κορίτσια είναι προορισμένα για οικιακές εργασίες ενώ τα αγόρια είναι καλύτερα για τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες. Κυρίως όμως συνδέεται με τη φτώχεια, έτσι οι ανήλικοι, όπως η 15χρονη Τάνια, αναγκάζονται να εργάζονται από μικρή ηλικία για να επιβιώσουν. «O Αλλάχ με έστειλε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Αν δεν δουλέψω, δεν θα έχω να φάω», λέει η νεαρή Τάνια.
Πηγή:
Ταυτόχρονα, φωτογραφίες και ρεπορτάζ από την τραγική πραγματικότητα χιλιάδων παιδιών στο Μπαγκλαντές που εξαναγκάζονται να εργάζονται ατελείωτες ώρες, κάτω από εξουθενωτικές συνθήκες, για να κατασκευάσουν ρούχα για τις μεγάλες πολυεθνικές ετικέτες, είδαν τα τελευταία χρόνια το φως της δημοσιότητας.
Οπως ο φωτογράφος Κλαούντιο Μοντεσάνο Κασίγιας που μέσα από τη δουλειά του αποκάλυψε τόσο τη συγκλονιστική έλλειψη ελέγχων ασφαλείας μέσα στα άναρχα εργοστάσια στην πρωτεύουσα Ντάκα, όσο και τις εξαντλητικές ώρες που εργάζονται τα παιδιά εκεί για 0,28 ευρώ την ημέρα.
Σε χώρους μέσα στις βιοτεχνίες τα παιδιά τρώνε, κοιμούνται και κάνουν μπάνιο ενώ παίρνουν ρεπό μισή μέρα την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τη Unicef, υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο παιδιά ηλικίας 10-14, που δουλεύουν ως εργάτες στο Μπαγκλαντές, ενώ ο εκπρόσωπος της στη Ντάκα, Ζαν Ζακ Σιμόν, τονίζει: «Χιλιάδες παιδιά καταλήγουν σε μεγάλες πόλεις και γίνονται παιδιά μετανάστες. Γίνονται ευάλωτα, επειδή δεν πάνε πια στο σχολείο. Πρέπει να δουλεύουν σε επικίνδυνες περιοχές. Τα κορίτσια γίνονται παιδιά νύφες. Μερικές φορές γίνονται εργαζόμενες του σεξ. Είναι μεγάλο ζήτημα για τα παιδιά».
Κατά την επίσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη χώρα διαπιστώθηκε ότι ένας σημαντικός αριθμός παιδιών απασχολούνται σε μεταφορείς ανθρώπων, καθώς και σε εργαστήρια αυτοκινήτων και καταστήματα επαναφόρτισης μπαταριών. Οι εργοδότες ισχυρίστηκαν ότι τα παιδιά απασχολούνταν σύμφωνα με τις επιθυμίες των γονέων τους.
Υπάρχει όμως και μια ακόμη μεγάλη κατηγορία. Τα παιδιά των φτωχών οικογενειών που αναγκάζονται συχνά να εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί σε πλουσιότερες οικογένειες. Τα περισσότερα από αυτά είναι κορίτσια και δεν λαμβάνουν ούτε πληρωμή, ούτε έχουν ελεύθερο χρόνο, ούτε καν κατάλληλη θέση για ύπνο.
«Κερδίζουν» μόνο μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους και λίγο φαγητό και σε αντάλλαγμα, παραιτούνται από την παιδική τους ηλικία και μια αξιοπρεπή ζωή.
Δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχει ιδιωτικός χώρος, δεν έχουν καθορισμένες ώρες εργασίας ή διαλείμματα. Και το χειρότερο από όλα, δεν υπάρχουν προοπτικές για το μέλλον τους. Στην πραγματικότητα και δίχως περιστροφές είναι οι σύγχρονοι δούλοι.
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ντάκα που προσπάθησαν να διερευνήσουν το καθεστώς των ανήλικων οικιακών εργαζομένων στο Μπαγκλαντές, διαπίστωσαν ότι μόνο το ένα τέταρτο των παιδιών αυτών έχει το δικό τους δωμάτιο, με τους περισσότερους να κοιμούνται στο σαλόνι, στην κουζίνα ή ακόμα και στη βεράντα.
Ο φωτογράφος Marco Giannattasio έδωσε πρόσφατα μια σειρά από φωτογραφίες των ανήλικων οικιακών βοηθών στη Ντάκα, την πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές. Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ του, συνάντησε παιδιά τραυματισμένα, κακοποιημένα, ακόμη και παιδιά που έβλαπταν από απελπισία μόνα τους τον εαυτό τους. Ο Marco Giannattasio τιτλοφόρησε το φωτορεπορτάζ του «Αόρατοι Σκλάβοι της Ντάκα».
Όπως λέει στο Spiegel, «αυτά τα κορίτσια αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα, σαν μέρος της επίπλωσης. Μάλιστα, είναι κυρίως οι γυναίκες επικεφαλής του νοικοκυριού, οι γυναίκες αφεντικά που κακομεταχειρίζονται τα κορίτσια.
Η μελέτη του Πανεπιστημίου της Ντάκα κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα: Η εγχώρια παιδική εργασία, όπως διαπίστωσε, είναι κυρίως γυναικεία και αυτό συνδέεται με την κοινωνική πεποίθηση ότι τα κορίτσια είναι προορισμένα για οικιακές εργασίες ενώ τα αγόρια είναι καλύτερα για τα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες. Κυρίως όμως συνδέεται με τη φτώχεια, έτσι οι ανήλικοι, όπως η 15χρονη Τάνια, αναγκάζονται να εργάζονται από μικρή ηλικία για να επιβιώσουν. «O Αλλάχ με έστειλε σε μια πολύ φτωχή οικογένεια. Αν δεν δουλέψω, δεν θα έχω να φάω», λέει η νεαρή Τάνια.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment