Συχνά ακούμε την παραπάνω απαξιωτική φράση να βγαίνει από τα στόματα των ενηλίκων.
Η μουντζούρα, λοιπόν, είναι η φονική φωτιά στο Μάτι.
Πόσο ψέμμα μπορεί να κουβαλάει μια τέτοια φράση;
Ένα παιδί έχει και χρησιμοποιεί αισθητήρες που ίσως ένας ενήλικας να τους έχει χάσει υπό το βάρος της καθημερινότητας και των διαφόρων πεποιθήσεων που κουβαλάει.
Έτσι, λοιπόν, μια ζωγραφιά που μπορεί να είναι μουτζούρα στα μάτια ενηλίκων, για ένα παιδί κρύβει έναν ολόκληρο κόσμο.Όπως αυτή η «μουντζούρα» που ενώ ήταν έτοιμη να πεταχτεί από κάποιον ενήλικα τελικά μπήκε σε έκθεση γιατί ο ενήλικας σκέφτηκε να ρωτήσει το μικρό παιδί τι μπορεί να απεικονίζει.
Το κόκκινο χρώμα είναι οι άνθρωποι που καίγονται, το μαύρο είναι η καταστροφή και ο χαλασμός της φωτιάς, τα καμένα δέντρα, η μαυρίλα του κάρβουνου.
Πάνω δεξιά μπορεί κάποιος να διακρίνει ένα αμάξι, εξ ίσου με μαύρο χρώμα, ενώ η πράσινη γραμμή που περικλείει την «μουντζούρα» είναι το δάσος που έμεινε ανέπαφο γύρω απ’ την φωτιά.
Μια συγκλονιστική αποτύπωση ενός φονικού γεγονότος μέσα από τον ψυχισμό ενός παιδιού, που μπορεί να μην ξέρει να αποτυπώσει με λόγια αυτό που έζησε ένα χρόνο πριν, ενδεχομένως μέσα από τηλεοράσεις και συζητήσεις ενηλίκων, αλλά μπορεί να σχεδιάσει στο χαρτί την αίσθηση και την ουσία ενός τέτοιου γεγονότος.
Για το λόγο αυτό ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε μέσα από τα μάτια των παιδιών, να ρωτήσουμε να μας πουν, τι βλέπουν, γιατί έκαναν το τάδε ή το δείνα και ας μην βγάζουμε τα δικά μας ενήλικα συμπεράσματα που πολλές φορές είναι μουτζούρες στα μάτια των παιδιών.
anarchypress
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Για το λόγο αυτό ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε μέσα από τα μάτια των παιδιών, να ρωτήσουμε να μας πουν, τι βλέπουν, γιατί έκαναν το τάδε ή το δείνα και ας μην βγάζουμε τα δικά μας ενήλικα συμπεράσματα που πολλές φορές είναι μουτζούρες στα μάτια των παιδιών.
anarchypress
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
