Το παιχνίδι του πνιγμού και πώς θα προστατέψεις το παιδί σου

Τους τελευταίους μήνες έχει κάνει την επανεμφάνισή του το παιχνίδι του πνιγμού, γνωστό και ως The Choking Game. Σύμφωνα με πληροφορίες, γύρω στα 900 άτομα έχουν χάσει τη ζωή τους την τελευταία 10ετία, με τους περισσότερους θανάτους να σημειώνονται στις ΗΠΑ. 

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι που άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας παίζουν με κίνδυνο τη ζωή τους. Τα άτομα που «διασκεδάζουν» με αυτό το παιχνίδι ανεβάζουν βίντεο στο διαδίκτυο που δίνουν οδηγίες για το πώς παίζεται. Στα βίντεο αυτά, που έχουν τραβήξει οι ίδιοι, φαίνεται να πνίγουν τους ίδιους τους εαυτούς τους ή κάποιον άλλο, προκειμένου να νιώσουν για πολύ λίγο μια αίσθηση «ευφορίας», λίγο πριν λιποθυμήσουν.

Τι κάνουν οι γονείς για να το αντιμετωπίσουν;

Μια μεγάλη ομάδα γονέων που θρηνούν το θάνατο των παιδιών τους από το παιχνίδι του πνιγμού διέδωσαν μήνυμα στο διαδίκτυο, με σκοπό να προειδοποιήσουν και τους υπόλοιπους για το είδος και τις συνέπειες αυτού του παιχνιδιού.
Μεταξύ αυτών βρίσκεται και η Σάρον Γκραντ, η οποία έχασε τον γιο της, όταν ο ίδιος επιχείρησε να συμμετέχει στο παιχνίδι αυτό, σφίγγοντας γύρω από το λαιμό του ένα καλώδιο υπολογιστή, δημιούργησε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό με το όνομα G.A.S.P. μέσω του οποίου ενημερώνει παιδιά και γονείς για το θέμα αυτό.
Το ίδιο το διαδίκτυο δε φαίνεται να μένει αποστασιοποιημένο από το γεγονός αυτό. Facebook και YouTube ελέγχουν τα τελευταία χρόνια τα βίντεο που ανεβαίνουν, ώστε να κατεβάζουν οποιοδήποτε βίντεο με τέτοιο υλικό από τις πλατφόρμες τους.

Το περιστατικό που έγινε στο Λουτράκι

Το παιχνίδι αυτό είναι διαδεδομένο και στην Ελλάδα, θύμα του οποίου αποτελεί κι ένα 12χρονο αγόρι στο Λουτράκι. Σοβαρό κίνδυνο διέτρεξε η ζωή του αγοριού, όταν έπαιξε το παιχνίδι του πνιγμού με τους συμμαθητές του στο Γυμνάσιο Λουτρακίου. Ο 12χρονος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Κορίνθου κι ύστερα στο νοσοκομείο Παίδων στην Αθήνα, όπου νοσηλεύεται εκτός κινδύνου.

ipop.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αυτά που, ίσως, δεν ξέρετε για τα δίδυμα

Πληροφορίες που χρειάζεστε για τα διδυμάκια σας – ή που είναι πολύ ενδιαφέρουσες για να μην τις ακούσετε! 

Παλιότερα τα δίδυμα αδελφάκια ήταν πολύ σπάνιο θέαμα – μια αίσθηση που γινόταν πιο έντονη και από το γεγονός ότι σχεδόν πάντα ήταν ντυμένα με τα ίδια ρούχα, ενίοτε σε διαφορετικά χρώματα. Πλέον, η μέθοδος της εξωσωματικής γονιμοποίησης έχει αλλάξει τα δεδομένα, κάνοντας τη διπλή χαρά των γονιών αρκετά πιο συνηθισμένο φαινόμενο. Όπως, όμως, και αν προέκυψαν τα διδυμάκια σας, κατά πάσα πιθανότητα η είδηση της διπλής εγκυμοσύνης ήρθε σαν έκπληξη. Και δεν πρόκειται για την τελευταία έκπληξη που θα σας προκαλέσουν τα μικρά σας!

Μπορεί να βιαστούν

Η κύηση των διδύμων είναι πλέον πιο ασφαλής από ποτέ, ωστόσο δεν παύει να έχει μερικές παραπάνω δυσκολίες από ό,τι μια μέση εγκυμοσύνη, με κυριότερη διαφορά το γεγονός ότι συνήθως ο τοκετός έρχεται λίγο νωρίτερα. Συγκεκριμένα, συμβαίνει στο 60% των περιπτώσεων, με μέσο όρο διάρκειας της κύησης τις 35 εβδομάδες. Καλού – κακού ετοιμάστε την βαλίτσα για το μαιευτήριο από την 28^η εβδομάδα και αποφύγετε τα μεγάλα πλάνα για τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης σας.

Έχουν περισσότερους τύπους από ό,τι νομίζετε

Όλοι ξέρουμε τα διζυγωτικά και τα μονοζυγωτικά δίδυμα, με τα πρώτα να προέρχονται από δύο ωάρια και επομένως να έχουν τη γονιδιακή σχέση που χαρακτηρίζει όλα τα αδέλφια και τα δεύτερα να προκύπτουν από τη διάσπαση του ίδιου γονιμοποιημένου ωαρίου, με αποτέλεσμα να είναι πανομοιότυπα. Όμως η λίστα δεν τελειώνει εδώ! Περίπου το 25% των μονοζυγωτικών διδύμων είναι «κατοπτρικά». Αυτό σημαίνει ότι το ωάριο άργησε λίγο να διασπαστεί, με αποτέλεσμα αντί για ακριβή αντίγραφα να είναι «αντανακλάσεις» το ένα του άλλου. Αν το ένα από τα παιδιά σας είναι δεξιόχειρας και το άλλο αριστερόχειρας ή/και έχουν εκ γενετής σημάδια σε αντίθετες πλευρές στο σώμα τους, τότε συμβαίνει ακριβώς αυτό!
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μετά τη σύλληψη του πρώτου διδύμου, απελευθερώνεται και γονιμοποιείται και άλλο ωάριο της μητέρας. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «επιγονιμοποίηση» και σημαίνει ότι τα διδυμάκια σας… δεν έχουν την ίδια ηλικία!

Γίνεται όλο και πιο εύκολο

Όταν είναι ακόμη μωρά, η ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών τους είναι πράγματι πολύ απαιτητική δουλειά. Όμως όσο μεγαλώνουν, τόσο πιο εύκολα θα γίνονται τα πράγματα! Πρώτα από όλα, θα παίζουν μαζί και θα απασχολούν το ένα το άλλο, επιτρέποντάς σας να χαλαρώσετε για λίγο δίπλα τους με το βιβλίο σας. Εκτός αυτού, θα έχετε να αντιμετωπίζετε ένα στάδιο ανάπτυξης κάθε φορά, ενώ αν έχουν κοινά γούστα ως προς τις εξωσχολικές δραστηριότητες και τις σειρές και τις ταινίες που θα θέλουν να παρακολουθήσουν, θα αποφύγετε πολλές διαδρομές και πολλές εντάσεις.

Είστε σίγουροι ότι δεν είναι μονοζυγωτικά;

Κατά πάσα πιθανότητα ο γυναικολόγος σας δεν θα κάνει κάποιο test DNA για να το κρίνει, αλλά θα βασιστεί στο πόσο πρόθυμα είναι να… μοιραστούν. Τα περισσότερα μονοζυγωτικά δίδυμα μοιράζονται τον ίδιο αμνιακό σάκο και τον ίδιο πλακούντα. Ωστόσο, το 25 – 30% διακρίνεται από μεγαλύτερη «ανεξαρτησία»! Έτσι, αν σας έχουν ενημερώσει πως τα διδυμάκια σας είναι διζυγωτικά όμως εσείς παρατηρείτε ότι μοιάζουν περισσότερο από το αναμενόμενο, δεν αποκλείεται να είναι πράγματι πανομοιότυπα!

Η σχέση τους θα είναι μοναδική

Θα βιώσουν μαζί τις περισσότερες από τις σημαντικές εμπειρίες της παιδικής τους ηλικίας και πάντα θα μπορούν να καταφύγουν το ένα στο άλλο για παρέα ή παρηγοριά. Αφήνοντας στην άκρη τις μεταφυσικές πεποιθήσεις για τη σχέση μεταξύ διδύμων, σκεφτείτε απλώς πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή σας αν είχατε έναν κολλητό ή μία κολλητή παντού μαζί σας από την πρώτη σας μέρα στον κόσμο!

Ευγενής άμιλλα

Τα περισσότερα αδελφάκια αναπτύσσουν κάποια μορφή ανταγωνισμού, ιδίως αν οι ηλικίες τους είναι κοντινές – φανταστείτε αν έχουν γεννηθεί την ίδια ημέρα! Ωστόσο αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Σύντομα θα παρατηρήσετε ότι το ένα ακολουθεί το άλλο σε κάθε νέα δεξιότητα, όπως είναι τα πρώτα βήματα ή οι πρώτες λεξούλες.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΡΑΣΣΑ 
imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μπαμπάς από τον Αρη, μαμά από την Αφροδίτη

Μήπως πρέπει να βρείτε μια συμβιβαστική λύση για την ανατροφή του παιδιού;

Όταν ο ένας γονιός λέει «μη φας πάλι γλυκό, το έχεις παρακάνει» και ο άλλος παρεμβαίνει «άσε το παιδί, δε θα πάθει τίποτα, σταμάτα να το καταπιέζεις», ή όταν ο ένας γονιός κάνει την παρατήρηση «βγάλε επιτέλους το χέρι από το στόμα, θα αρρωστήσεις από τα μικρόβια» και ο άλλος διαφωνεί λέγοντας «θα αφήσεις το παιδί να σκληραγωγηθεί ή το θες να ζει σ’ ένα αποστειρωμένο περιβάλλον», τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι το παιδί θα μείνει να κοιτάζει αποσβολωμένο.

Μπαμπάς από τον Άρη, μαμά από την Αφροδίτη

Προφανώς οι γονείς μπορεί να έχουν χαρακτήρες που διαφέρουν, να έχουν άλλη προσέγγιση για μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται με την ανατροφή του παιδιού και τις καθημερινές του συνήθειες. Ωστόσο, στο κομμάτι της διαπαιδαγώγησής του, καθώς και της τήρησης κάποιων βασικών κανόνων, οι γονείς θα πρέπει να τηρούν κοινή γραμμή, ώστε να μη βάζουν το παιδί στη διαδικασία να επιλέξει «στρατόπεδο» και να συμμαχήσει με αυτόν που το βολεύει κάθε φορά. Τα παιδιά άλλωστε, όσοι δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη, είναι εξυπνότερα από εμάς και από πολύ μικρή ηλικία έχουν τα… όπλα να μας «χρησιμοποιούν» και να πετυχαίνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αυτό που θέλουν. Το να πούμε βέβαια στους γονείς που βρίσκονται στην ηλικία των 30 ή 40 ετών να αλλάξουν χαρακτήρα, είναι μάλλον ανέφικτο. Μπορούν όμως για χάρη του παιδιού να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές και τους εγωισμούς και κατόπιν συνεννόησης να συναποφασίσουν συγκεκριμένα όρια και κανόνες που θα θέσουν στο παιδί. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η «συμμαχία» των γονέων είναι κλειδί τόσο για την ισορροπία στην οικογένεια όσο και για την ψυχική υγεία του παιδιού.

Κοινή γραμμή

Το μυστικό για να έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα η κοινή στάση των γονιών, είναι να μεταδώσουν στο παιδί πως ό,τι κάνουν, το κάνουν από αγάπη και όχι για να το τιμωρήσουν. Και βέβαια για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αποφεύγονται αυταρχικές συμπεριφορές, φωνές, ξεσπάσματα και κάθε είδους ακρότητες. Προϋπόθεση για να επικρατήσει η απαραίτητη ηρεμία είναι βέβαια να έχει προηγηθεί συμφωνία μεταξύ των γονέων για το πώς θα αντιμετωπίσουν διάφορες καταστάσεις. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε αρχίζουν τα προβλήματα και οι εντάσεις. Κι αυτό, διότι ο ένας από τους δύο τις περισσότερες φορές είναι πιο ελαστικός σε σχέση με τον άλλο και μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια. Και συνήθως αυτός ο κάποιος – αν και υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις – είναι ο πατέρας. Αν και στις σύγχρονες οικογένειες ο πατέρας αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερες ευθύνες απέναντι στο παιδί, παρ’ όλα αυτά η διαπαιδαγώγησή του γίνεται συνήθως από τη μητέρα του. Μαζί περνούν περισσότερο χρόνο, μαζί παίζουν, τρώνε, βγαίνουν βόλτα. Είναι φυσικό, δηλαδή, να βάζει η ίδια στην καθημερινότητά της τα όρια που νομίζει. Ο πατέρας λόγω της δουλειάς μπορεί να βλέπει το παιδί λιγότερες ώρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αρκετοί μπαμπάδες ακολουθούν τη λογική «κάνω τα χατίρια του παιδιού για να περνάει καλά μαζί μου, άλλωστε έχουμε τόσο λίγο χρόνο μαζί για να μου είναι μουτρωμένο». Αυτό ακούγεται εύλογο, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να επηρεάσει την ψυχοσύνθεση του παιδιού, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας καλείται να έχει μια συμπεριφορά Α και ορισμένες ώρες μια συμπεριφορά Β.

Η ψυχολογία του παιδιού

Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα παιδιά που βιώνουν εκ διαμέτρου αντίθετες συμπεριφορές από τους δύο γονείς για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, ενδεχομένως να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Εισέρχονται δηλαδή, σε μία κατάσταση σύγχυσης μην μπορώντας να καταλάβουν γιατί διαφωνούν οι γονείς τους. Εκεί, το παιδί, θέλοντας και μη, θα επιλέξει να «συμμαχήσει» με τον γονιό που το… συμφέρει. Η κατάσταση σε πιο μικρές ηλικίες μπορεί να είναι σχετικά ελεγχόμενη. Οσο όμως το παιδί μεγαλώνει, επισημαίνουν οι επιστήμονες, βρίσκει ολοένα και περισσότερους τρόπους να πετύχει αυτό που θέλει. Προσεγγίζει, δηλαδή, τον γονιό που συμβαδίζει με το συμφέρον του, γνωρίζοντας ότι θα υποστηρίξει τα θέλω του.

Η συμμαχία των γονιών

Τι γίνεται λοιπόν όταν ο μπαμπάς λέει «μαύρο» και η μαμά «άσπρο»; Πώς επηρεάζεται το παιδί και πώς μπορούν να αποφευχθούν τέτοιου είδους φαινόμενα προς όφελος όλων;
Κρατηθείτε μακριά από τη λογική των διαφορετικών «στρατοπέδων». Μπείτε στην ίδια… ομάδα με τον άλλο γονιό, ώστε το παιδί να μην καλείται να επιλέγει τη μία ή την άλλη πλευρά. Όταν οι διαφωνίες είναι θεμελιώδεις, τότε συζητήστε χωρίς να είναι μπροστά το παιδί. Ακούστε τα επιχειρήματα του άλλου, εξηγήστε τα δικά σας και βρείτε μια λύση. Υποστηρίξτε τον άλλο γονιό μπροστά στο παιδί ακόμη και αν εσείς διαφωνείτε. Οι πατεράδες πολλές φορές λόγω εγωισμού ή ακόμη γιατί μπορεί να θέλουν να δείξουν στο παιδί ότι «στην οικογένεια έχω εγώ το πάνω χέρι» δεν σέβονται τη συμφωνία που έχουν κάνει με το έτερον ήμισυ για την αντιμετώπιση μιας κατάστασης. Και κάπου εκεί αρχίζουν τα… παρατράγουδα. Εάν αποφασίσατε πως θα ακολουθήσετε κοινή τακτική, δεν χωρούν πισωγυρίσματα. Το να κάθεστε στη… γωνία, όταν ο άλλος προσπαθεί να συνετίσει το παιδί, δεν είναι η σωστή τακτική. Δεν θα κάνει καλό ούτε στο παιδί, αλλά ούτε και στην ισορροπία της οικογένειάς σας.

Απο τον Μιχαλη Νιβολιανιτη
imommy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι