Σελίδες

Tuesday, 24 March 2020

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Μηχανή του Χρόνου

Ο Κολοκοτρώνης ήταν αγράμματος. Ήταν όμως ευφυής και διέθετε μοναδικό στρατηγικό νου, κάτι που πολύ γρήγορα αναγνωρίστηκε τόσο από τους συναγωνιστές του και το λαό, όσο και από τον εχθρό που τον είχε από μικρή ηλικία επικηρυγμένο.
Ο Κολοκοτρώνης δεν ήταν «διπλωμάτης». Ήταν αψύς, ατίθασος και δεν συμβιβαζόταν. Αλλά, είχε έμφυτα σπουδαία πολιτικά χαρίσματα. Ήξερε να ακούει, να μαθαίνει και να αξιολογεί. 
Είχε πολιτική οξυδέρκεια, διαύγεια και διορατικότητα. 
Ούτε σπουδαία ρητορικά χαρίσματα διέθετε, απαίδευτος ων. 
Ήξερε όμως να εμπνέει και να εμψυχώνει, να βγάζει τις λέξεις μέσα από την καρδιά και να τις καρφώνει στις καρδιές των άλλων.
Ο μεγάλος στρατηγός δεν ήταν εύσωμος και ρωμαλέος, αλλά ήταν ανθεκτικός στις κακουχίες, είχε στήσιμο επιβλητικό και αγέρωχο, και το πρόσταγμά του ήταν βρυχηθμός. 
Ήταν βίαιος και αμείλικτος απέναντι στον εχθρό, όπως και στον Έλληνα, όταν αυτός τολμούσε να κάνει πίσω από τον μεγάλο στόχο, αλλά και μεγαλόψυχος την ίδια στιγμή. 
Ήταν γι’ αυτό τον μεγάλο στόχο, άλλωστε, που συγχώρεσε και ενώθηκε με αυτούς που σκότωσαν τον ίδιο του τον γιο και τον φυλάκισαν για πρώτη φορά στην Ύδρα. 
Όταν αποφυλακίστηκε, ενώπιον της νέας απειλής που αυτή τη φορά άκουγε στο όνομα Ιμπραήμ είπε, φτάνοντας στο Ναύπλιο: 
«Πριν βγω στη στεριά έριξα στη θάλασσα όλα τα περασμένα. Κάμετε το ίδιο κι εσείς. Θάψετε μέσα σε εκείνο το λάκκο τα μίση σας και τας διαφοράς σας και βοηθήστε να διώξουμε τον καινούργιο εχθρό από τον τόπο μας».
Ο Κολοκοτρώνης δεν είχε μέσα και εξοπλισμό. Είχε ευρηματικότητα και φαντασία. Είχε τακτική και μέθοδο. 
Κι αν ήταν πρώτος στην ενέδρα και τα πολεμικά τεχνάσματα, ως χαρακτήρας ήταν ευθύς, στιβαρός και αξιόπιστος. 
Όταν έλεγε κάτι, όλοι ήξεραν ότι το εννοούσε. 
Το εννοούσε όταν προσπαθούσε να πείσει το στράτευμα ότι τριακόσιοι μπορούν να κατατροπώσουν δύο χιλιάδες. 
Το εννοούσε όταν απειλούσε τους λιποτάκτες ότι θα τους σκοτώσει και θα κρεμάσει στα δέντρα τα κομμάτια τους προς παραδειγματισμό. 
Εννοούσε το «τσεκούρι και φωτιά στους προσκυνημένους». 
Το εννοούσε όταν απειλούσε προύχοντες πως αν δεν συμμετάσχουν στην επανάσταση θα τους σκοτώσει. 
Κι επειδή όλοι ήξεραν ότι το εννοούσε, υπάκουαν.
..................
περισσότερα εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

No comments:

Post a Comment