Πώς θα μάθει το παιδί να μην βάζει τα χέρια στο πρόσωπο;

Χρήσιμες στρατηγικές για να βοηθήσετε το παιδί να μην αγγίζει το πρόσωπό του.

Η προσωπική υγιεινή αποτελεί το βασικότερο σύμμαχο ενάντια σε κάθε παθογόνο μικροοργανισμό ή ιό, που μπορεί να μας βλάψει, προκαλώντας κάποια ασθένεια. Ήδη πριν από τον κοροναϊό, τονίζαμε στα παιδιά ότι είναι σημαντικό να μην τρώνε με άπλυτα χέρια αλλά και να μην αγγίζουν το πρόσωπο ή το στόμα τους με βρώμικα χέρια. Σήμερα, όπου η πανδημία του κοροναϊού «καλπάζει» είναι ακόμα πιο σημαντικό να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν αλλά και να κρατήσουν τελικά τα χέρια τους μακρυά από το πρόσωπό τους. Μερικές στρατηγικές που μπορείτε να ακολουθήσετε για να τα βοηθήσετε περιλαμβάνουν:

*Μην ξεχνάτε τα χαρτομάντιλα

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το παιδί να έχει πάντα μαζί του τα χαρτομάντιλά του, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει όποτε τα χρειαστεί είτε για να φυσήξει την μύτη του, είτε για να βήξει είτε για να φτερνιστεί σε αυτό. Έπειτα θα πρέπει να μάθει ότι αφού το χρησιμοποιήσει θα πρέπει να το πετά στον κάδο και να πλένει τα χέρια του καλά και με άφθονο νερό και σαπούνι. Το πλύσιμο ή και η απολύμανση των χεριών με αντισηπτικό διάλυμα είναι μια πολύ καλή ιδέα, αφού και να αγγίξουν τελικά το πρόσωπό τους, τουλάχιστον τα χέρια τους θα είναι καθαρά. 

*Κρατήστε τα μαλλιά μακριά από το πρόσωπο

Εάν τα μαλλιά του παιδιού είναι μακρυά είναι σημαντικό να τα πιάνετε, ώστε να μένουν εκτός προσώπου, καθώς διαφορετικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους, αγγίζοντας τελικά το πρόσωπό τους. Δοκιμάστε διαφορετικά πιασίματα μαζί με το παιδί, μέχρι να καταλήξετε σε κάποιο που του αρέσει, ώστε να είστε σίγουροι ότι δεν μπαίνουν στο πρόσωπό του ή στα μάτια του. Αν λοιπόν δεν το ενοχλούν, τότε μειώνονται οι πιθανότητες να ακουμπήσει τα χέρια του στο πρόσωπό του.

*Κρατήστε απασχολημένα

Πολλά είναι τα παιδάκια που μπορεί να παίζουν με τα μαλλιά τους, την μυτούλα τους ή το στόμα τους απλά επειδή νιώθουν πλήξη και δεν έχουν τι να κάνουν. Όταν βλέπετε ότι το παιδί τείνει να πειράζει το πρόσωπό του, ενθαρρύνετέ το να ασχοληθεί με κάτι άλλο, όπως το αγαπημένο του παιχνίδι. Μπορείτε να δοκιμάσετε να ζωγραφίσετε μαζί, να παίξετε κάποιο παζλ ή να κάνετε οποιαδήποτε δραστηριότητα που του αρέσει και θα κρατήσει ταυτόχρονα τα χέρια του απασχολημένα.

imommy.gr

Όσα πρέπει να ρωτήσετε το παιδί σας προτού του δώσετε κινητό

Πέντε ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στο παιδί προτού του αγοράσετε κινητό

Πόσες φορές έχετε ευχηθεί να μπορούσατε να επικοινωνήσετε με το παιδί σας ώστε να το ειδοποιήσετε ότι θα αργήσετε να το παραλάβετε επειδή «κολλήσατε» στην κίνηση ή επειδή προέκυψε κάτι ξαφνικό στη δουλειά; Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που οδηγούν πολλούς γονείς στην απόφαση να πάρουν στα παιδιά τους το πρώτο τους κινητό. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι πράγματι θα μπορείτε να επικοινωνείτε με μεγάλη ευκολία – και το παιδί σας πιθανότατα σας ικετεύει να του πάρετε ένα – πώς μπορείτε να ξέρετε ότι είναι πραγματικά έτοιμο;  

Εάν σκέφτεστε να δώσετε ένα smartphone στο παιδί σας, θα πρέπει να σκεφτείτε μερικά πράγματα, όπως το αν είναι αρκετά υπεύθυνο για να το χρησιμοποιήσει σωστά. Αλλά μόλις αποφασίσετε να το τολμήσετε, ξεκινήστε τη συζήτηση με αυτές τις πέντε ερωτήσεις.

1. «Γιατί θες κινητό;»

Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τι να περιμένετε μόλις πάρει το τηλέφωνο και πού μπορεί να χρειαστούν κάποια όρια. Θέλει να στέλνει μηνύματα με τους φίλους του ή να παίζει παιχνίδια για ώρες;

2. «Καταλαβαίνεις τους κανόνες που έχει η οικογένειά μας και το σχολείο σου για τη χρήση του κινητού;»

Τα περισσότερα παιδιά γνωρίζουν ότι πρέπει να απαντήσουν καταφατικά σε αυτήν την ερώτηση, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να ξεκινήσετε τη συζήτηση σχετικά με τις προσδοκίες της οικογένειάς σας και του σχολείου του παιδιού αναφορικά με τον τρόπο χρήσης του τηλεφώνου, από το εάν θα μπορεί να κατεβάζει εφαρμογές χωρίς την άδειά σας έως το πώς μπορεί ή δεν μπορεί να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο όσο βρίσκεται στο σχολείο. Φροντίστε να συζητήσετε τις συνέπειες που θα το περιμένουν αν παραβιαστούν οι κανόνες.

3. «Τι πιστεύεις ότι μας ανησυχεί σχετικά με το κινητό;»

Αυτή η ερώτηση σας βοηθά να καταλάβετε ποιες πιστεύει το παιδί ότι είναι οι κύριες πηγές έντασης σχετικά με τη χρήση του τηλεφώνου. Αυτή η συζήτηση μπορεί να λειτουργήσει για να αποσαφηνίσετε τυχόν ανησυχίες σας, όπως το πόσο χρόνο θα περνάει το παιδί στο κινητό, αν θα χρησιμοποιεί εφαρμογές μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πώς θα πρέπει να χειριστεί μια κλήση ή ένα μήνυμα από έναν ξένο.

4. «Γνωρίζεις ότι δε θα μπορείς να χρησιμοποιείς παντού το κινητό σου;»

Τα περισσότερα παιδιά σήμερα ανταλλάσσουν συνεχώς μηνύματα και πολλά από αυτά ζουν με το άγχος ότι αν αποχωριστούν έστω για λίγο το κινητό τους θα χάσουν κάποια συναρπαστική εξέλιξη. Επομένως, αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να καθορίσετε τα απολύτως βασικά, για παράδειγμα ότι το παιδί δε θα μπορεί να κοιτάζει το κινητό του όταν τρώτε.

5. «Τι θα κάνεις αν χάσεις ή σπάσεις το τηλέφωνό σου;»

Δυστυχώς, αυτό είναι ένα πραγματικό ενδεχόμενο. Συζητήστε τι θα συμβεί αν το παιδί χάσει ή σπάσει το τηλέφωνό του και διευκρινήστε αν το τηλέφωνο θα αντικατασταθεί και, εάν ναι, ποιος θα το πληρώσει.

vita.gr

Ποια τα ιδανικά παπούτσια για το παιδί;

Τα πόδια μας είναι σίγουρα το πιο παραμελημένο κομμάτι του σώματος μας. Ξεχνούμε βέβαια ότι είναι αυτά που μας κουβαλούν για να διανύσουμε τόσα χιλιόμετρα καθημερινά. Το πόδι έχει 28 κόκαλα, πολλά νεύρα και πολλά αγγεία, για αυτό θα ήταν ορθό να το προστατεύουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Έτσι λοιπόν το ελάχιστο που δικαιούται το πόδι μας είναι ένα καλό και αναπαυτικό παπούτσι.

Ποια τα ιδανικά παπούτσια για το παιδί;
Τα παιδιά χρειάζονται τα πρώτα τους παπούτσια όταν αρχίζουν να περπατούν για να προστατεύονται από τα χτυπήματα. Τα παιδικά παπούτσια πρέπει να είναι εύκαμπτα, ελαφρά, μαλακά και να ταιριάζουν στο πόδι. Επίσης πρέπει να έχουν επίπεδη και μη ολισθηρή σόλα και να είναι κατασκευασμένα από υλικά όπως δέρμα ή canvas τα οποία να επιτρέπουν τον καλό αερισμό του ποδιού. Όσον αφορά τα αθλητικά παπούτσια που προτιμούν να φοράνε τα παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες, τα περισσότερα από αυτά έχουν μια καλή λειτουργική κατασκευή, είναι κατασκευασμένα για πολλαπλά αθλήματα και γι αυτό είναι η καλύτερη εκλογή για καθημερινή χρήση. Τα κορίτσια στην εφηβική ηλικία είναι καλά να αποφεύγουν τα παπούτσια με ψηλά τακούνια. Επίσης τα παπούτσια δεν είναι ανάγκη να καλύπτουν τον αστράγαλο, για να τον συγκρατούν, όπως λένε πολλοί. Ο αστράγαλος ήταν εκεί, πολύ πριν βρεθούν τα παπούτσια και δε χρειάζεται κανένα στήριγμα. Σε περίπτωση όμως που το παιδί σας πάσχει από κάποιο νόσημα, όπως για παράδειγμα εγκεφαλική παράλυση, τότε πιθανόν ο γιατρός σας να σας συστήσει παπούτσια που να καλύπτουν τον αστράγαλο.

Δρ Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος 
paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια

Μαύροι κύκλοι - μάτια panda είναι η σκουρόχρωμη απόχρωση της περιοχής κάτω από τους οφθαλμικούς κόγχους (κάτω από τα μάτια). Πολλοί γονείς ανησυχούν μ’ αυτή την εικόνα και συχνά απευθύνονται στον παιδίατρο τους προσπαθώντας να βρουν την αιτία.

Ποια είναι η συχνότερη  αίτια των μαύρων κύκλων κάτω από τα μάτια των παιδιών;
Η συνηθέστερη αιτία που δημιουργεί τους μαύρους κύκλους δεν είναι η αναιμία, ούτε η έλλειψη βιταμινών όπως οι περισσότεροι γονείς  πιστεύουν.
Η συχνότερη αιτία είναι η ρινική συμφόρηση – το μπούκωμα της μύτης. Οι ρινικές εκκρίσεις  εμποδίζουν την ομαλή ροή αίματος στις φλέβες του βλεννογόνου της μύτης με αποτέλεσμα το αίμα να λιμνιάζει στην περιοχή. Στα παιδιά αυτά, το αίμα από τις περιοφθαλμικές φλέβες δεν μπορεί να παροχετευτεί στις  ρινικές φλέβες οι οποίες είναι ήδη γεμάτες. Ως εκ τούτου, οι φλέβες γύρω από τα μάτια γίνονται σκουρότερες και ευρύτερες δίνοντας έτσι αυτή την σκουρόχρωμη όψη.
 Η ρινική συμφόρηση μπορεί να προκληθεί από αλλεργίες, κοινό κρυολόγημα, χρόνιες παραρρινοκολπίτιδες και την υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια).

Ποια είναι τα άλλα πιθανά αίτια;
Εκτός από τη ρινική συμφόρηση, η έλλειψη ύπνου και η κληρονομικότητα αποτελούν αίτια αυτής της κλινικής εικόνας. Σε αρκετούς ανθρώπους το δέρμα γύρω από τα μάτια είναι λεπτότερο και πιο διαφανές από τα άλλα μέρη του προσώπου, έτσι δεν καλύπτεται  πλήρως ο μαλακός ιστός και οι φλέβες της περιοχής αυτής. Εάν, λοιπόν, έχετε μαύρους κύκλους, υπάρχει πιθανότητα και τα παιδιά σας να εμφανίσουν το ίδιο.

Πότε πρέπει να ανησυχήσετε για τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια των παιδιών σας;
Τις πλείστες φορές τα αίτια είναι αθώα. Πολύ σπάνια υποδηλώνουν κάτι σοβαρό, όπως τα νευροβλαστώματα που είναι σπάνια μορφή κακοήθειας. Σ’ αυτή την περίπτωση το παιδί θα έχει και άλλα συμπτώματα που θα βοηθήσουν τον παιδίατρο να καθορίσει εάν χρειάζονται περαιτέρω εξετάσεις.

Επομένως, τι πρέπει να κάνετε εάν προσέξετε κάτι τέτοιο στο παιδί σας;
Αρχικά, θα πρέπει να το αναφέρετε στο παιδίατρο σας ο οποίος με βάσει το ιστορικό (συνοδά συμπτώματα, αλλεργίες, οικογενειακό ιστορικό) και την κλινική εξέταση θα κατευθυνθεί στην πιθανή αιτία. Θυμηθείτε ότι η πιο συχνή αιτία είναι η ρινική συμφόρηση λόγω αλλεργιών και χρόνιας παραρρινοκολπίτιδας. Επομένως, οι συχνές ρινικές πλύσεις και η προσπάθεια απομάκρυνσης αλλεργιογόνων από το σπίτι πιθανό να βοηθήσουν ώστε να απαλλαγεί το παιδί σας απο τους μαύρους κύκλους. 

paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Νταντά του παιδιού σας. Πώς να την διαλέξετε.

Στις σύγχρονες οικογένειες εργάζονται και οι δύο γονείς, με αποτέλεσμα   οι γονείς υποχρεώνονται να αφήσουν την επίβλεψη του παιδιού τους, που πολλές φορές βρίσκεται σε μικρή ηλικία ή ακόμα και σε βρεφική ηλικία, σε κάποιο τρίτο άτομο. Στην  Κύπρο, στην οποία εξακολουθεί η οικογένεια να είναι διευρυμένη με τη συμμετοχή του παππού και της γιαγιάς, ο παππούς και η γιαγιά εξακολουθούν να παίζουν ακόμα πολύ ουσιαστικό ρόλο στη φροντίδα του παιδιού.. Παρ’ όλα αυτά κάποιες φορές οι νέοι γονείς οφείλουν να επιλέξουν κάποιο άτομο που θα επιβλέπει το παιδί τους για μικρό ή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η εξεύρεση νταντάς (baby sitter) αποτελεί πρόκληση . Χρειάζεται κανείς χρόνο,  μεγάλη προσπάθεια, και προσοχή στην εν λόγω επιλογή, αφού πρέπει να διασφαλιστεί ότι το παιδί θα βρίσκεται σε ικανά χέρια.

Το άτομο αυτό  πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

• Ώριμο και φιλικό
• Να διαθέτει την κοινή λογική
• Να διαθέτει πραγματική αγάπη για τα παιδιά

Ο καλύτερος τρόπος είναι να ρωτήσετε ανθρώπους που εσείς εμπιστεύεστε, για να σας συστήσουν κάποιους πιθανούς φροντιστές. Αν όμως μετακομίσατε πρόσφατα στην περιοχή ή αν κατοικείτε στο εξωτερικό μακριά από ανθρώπους που μπορείτε να εμπιστευθείτε, τότε καλό είναι να πάρετε τη γνώμη των συναδέλφων σας, των γειτόνων σας ή να ζητήσετε τη βοήθεια του παιδιάτρου που παρακολουθεί το παιδί και κατοικεί χρόνια στην περιοχή. Αν το παιδί σας πηγαίνει σε παιδικό σταθμό και θέλετε απλά μια νταντά για τις απογευματινές ώρες, τότε η καλύτερη λύση είναι να ζητήσετε από κάποιο που ξέρει το παιδί και εργάζεται στον παιδικό σταθμό.
Πριν αρχίσετε να βλέπετε τις υποψήφιους baby sitters του παιδιού σας ετοιμάστε μια λίστα από ερωτήσεις που θα τους υποβάλετε όπως τις ακόλουθες:

1. Ποια ή εμπειρία του σε σχέση με την επίβλεψη μικρών παιδιών;
2. Πού έχει εργαστεί;
3. Έχει κάποιο δίπλωμα γι’ αυτή τη δουλειά που κάνει;
4. Είναι η αποκλειστική του εργασία ή ασκεί κάποιο άλλο επάγγελμα και ποιο είναι αυτό;
5. Ποια είναι η οικογενειακή του κατάσταση;

Πριν αποφασίσετε να την προσλάβετε καλό είναι να την καλέσετε στο σπίτι να δείτε πώς συμπεριφέρεται στο παιδί σας και ποια είναι η σχέση που αναπτύσσουν. Αν τελικά καταλήξετε σε κάποιο άτομο, τότε  πρέπει να  δώσετε σαφείς οδηγίες πριν την αφήσετε μόνη με το παιδί σας.

Ποιες είναι οι οδηγίες αυτές;

1. Εξηγήστε την καθημερινή ρουτίνα του παιδιού σας, όπως.

1. Πότε τρώει
2. Πότε κοιμάται
3. Πότε διαβάζει

1. Εξηγήστε αν επιτρέπετε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό υπολογιστή και ηλεκτρονικά παιχνίδια. Πόση ώρα επιτρέπεται να παρακολουθεί τηλεόραση και ποια προγράμματα.
2. Δώστε σαφείς οδηγίες αν επιτρέπετε το παιδί σας να παίζει έξω στην αυλή.
3. Πέστε   πού θα βρίσκεστε και σε ποια τηλέφωνα μπορεί να σας μιλήσει (σταθερό και κινητό).
4. Ενημερώστε   από ποια κοντινά πρόσωπα να ζητήσει βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης (π.χ. κάποιος γείτονας).
5.  Γράψετε σε κάποιο σημείο τον τηλεφωνικό αριθμό του κέντρου δηλητηριάσεων και του κέντρου άμεσης δράσης.
6. Εξηγήστε της πώς λειτουργεί ο συναγερμός.
7. Να της δείξετε που βρίσκεται το φαρμακείο του σπιτιού και τι περιλαμβάνει.
8. Αν το παιδί σας πάσχει από κάποιο πρόβλημα υγείας, τότε θα πρέπει να της  δώσετε σαφείς οδηγίες τι να κάνει σε κάθε περίπτωση. Π.χ. αν το παιδί σας έχει αλλεργία, τότε να της εξηγήσετε τι θα πρέπει να κάνει σε μια τέτοια περίπτωση. Οι οδηγίες αυτές θα πρέπει να δοθούν γραπτώς.
9. Αν δε θέλετε να βγαίνει με το παιδί έξω από το σπίτι, τότε να της το κάνετε σαφές.
10. Αν της δώσετε την άδεια να πηγαίνει με το παιδί βόλτα με το αυτοκίνητο, τότε θα πρέπει να κουβεντιάσετε μαζί της τους κανόνες ασφαλείας για το αυτοκίνητο.

Μερικά ΜΗ τα οποία πρέπει να τονίσετε και κάποιες φορές ίσως να αξίζει το κόπο να τις τα δώσετε γραπτώς꞉

• Να ΜΗ δίνει οποιοδήποτε φάρμακο στο παιδί χωρίς τη δική σας προηγούμενη έγκριση.
• Αν έχετε πισίνα στο σπίτι, τότε να ΜΗΝ επιτρέπετε να αφήνει τα παιδιά στη πισίνα.
• Να ΜΗΝ αφήνει το παιδί μόνο ούτε στο σπίτι ούτε έξω από αυτό.
• Να ΜΗΝ ταΐζει τα παιδιά κάτω των 4 χρονών μεποπκόρν , ξηρούς καρπούς, καραμέλες, σταφύλι και οτιδήποτε έχει φλούδα, γιατί εύκολα τα μωρά σε αυτή την ηλικία μπορεί να στραβοκαταπιούν και να προκληθεί πνιγμός.
• Να ΜΗΝ αφήνει τα παιδιά να παίζουν με πλαστικές σακούλες, μπαλόνια, νομίσματα ή άλλα μικρά αντικείμενα, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πνιγμό στο παιδί.
• Να ΜΗΝ αφήνει τα παιδιά να παίζουν κοντά σε σκάλες, παράθυρα, φούρνους ή ηλεκτρικές πρίζες.

Τα ίδια τα παιδιά είναι οι καλύτεροι κριτές για την νταντά που επιλέξατε. Αν τα ίδια θέλουν να περνούν χρόνο μαζί της, τότε σημαίνει ότι τους δίνει σημασία και τα αγαπά. Όταν επιστρέφετε στο σπίτι, καλό είναι να ρωτάτε τα παιδιά πώς πέρασαν μαζί με την νταντά.

paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Συνήθη συμπτώματα που ανησυχούν τους γονείς

Α. Κλάμα: Δεν μπορείτε να το αποφύγετε γιατί είναι ο τρόπος επικοινωνίας του μωρού σας. Σταδιακά θα μάθετε να ξεχωρίζετε τις αιτίες. Συνήθως κλαίει γιατί πεινά , έχει κολικούς, θέλει αλλαγή πάνας, ζεσταίνεται ή κρυώνει, θέλει προσοχή και αγκαλιά, είναι κουρασμένο, έχει πυρετό, αλλά και χωρίς λόγο. Ψυχραιμία ακόμα και αν δεν ξέρετε την αιτία, διαλέξτε ένα ήσυχο δωμάτιο χωρίς πολλά φώτα, σκεπάστε το ή τυλίξτε το, βάλτε το στην αγκαλιά σας να ακούσει τους κτύπους της καρδιά σας, δώστε του πιπίλα ή δάχτυλο, ή κάτι να πιεί, βάλτε απαλή μουσική, θέστε το σε κίνηση (βόλτα με αυτοκίνητο, απαλό κούνημα), μασάζ στην πλάτη ή την κοιλιά του. Αν αποτύχετε αφήστε το να κλαίει για 10-20 λεπτά και ξαναδοκιμάστε. Θυμηθείτε ότι δεν είναι δικό σας λάθος και κανένα μωρό δεν παθαίνει κακό από το κλάμα. Αν φτάσατε στα όριά σας, ζητήστε βοήθεια από το σύντροφό σας ή άλλο έμπειρο άτομο από το περιβάλλον σας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: αν το κλάμα συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα π.χ πυρετό , εμετούς, αίμα στα κόπρανα, υπνηλία, άρνηση λήψης τροφής, εξάνθημα ή ο,τιδήποτε άλλο σας ανησυχεί στη συμπεριφορά ή την εμφάνισή του επισκεφτείτε αμέσως τον παιδίατρό σας.

Β. Πυρετός: Η φυσιολογική θερμοκρασία είναι μεταξύ 36,5ο - 37,8° C. Πυρετός θεωρείται εάν η θερμοκρασία του είναι πάνω από: 38° από το ορθό, 37,2 °από τη μασχάλη, 37,8 ° από το στόμα και το αυτί. Η καλύτερη μέθοδος μέτρησης του πυρετού στα βρέφη και τα μικρά παιδιά είναι από το ορθό. Εάν το παιδί σας παρουσιάζει πυρετό , δε σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάρει αντιβίωση, μη δίνετε μόνη σας φάρμακα, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.
 
Πώς να τον αντιμετωπίσω;
Αφαιρέστε τα ρούχα του παιδιού, ντύστε το ελαφρά, χορηγείστε άφθονα δροσερά υγρά. Ο ψηλός πυρετός προκαλεί απώλεια υγρών και μπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε αφυδάτωση, κυρίως τα νεογνά και τα βρέφη. Δώστε αντιπυρετικό στη σωστή δοσολογία . Σε πολύ ψηλό πυρετό, κάντε του και ένα χλιαρό μπάνιο (τουλάχιστον 10- 15 λεπτά). Αποφύγετε το κρύο νερό γιατί μπορεί να προκαλέσει ρίγος που αυξάνει τη θερμοκρασία. Μη χρησιμοποιείτε οινόπνευμα , είναι τοξικό.

Απευθύνεστε αμέσως στον Παιδίατρό σας εάν:
* Βρέφος κάτω από 3 μηνών.
* Κάνει σπασμούς (Πυρετικοί σπασμοί, μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα)
* Πυρετός πάνω από 24 ώρες.
* Αρνείται να πάρει υγρά.
* Συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα όπως :Έντονο κλάμα.,
αδιαθεσία και μετά την πτώση του πυρετού, υπνηλία, διανοητική
σύγχυση, δυσκολία στην αναπνοή, επαναλαμβανόμενοι εμετοί ή διάρροια.,
οποιοδήποτε εξάνθημα.

Γ. Εμετός: Συνήθως συνοδεύει γαστρεντερικές λοιμώξεις με μικρή διάρκεια. Αφήστε το βρέφος νηστικό, χωρίς να χορηγήσετε οποιοδήποτε υγρό για 1-2 ώρες. Στη συνέχεια δώστε ελάχιστη ποσότητα νερού ή τσαγιού (5-10ml). Εάν δεν κάνει εμετό, αυξήστε σταδιακά την ποσότητα υγρών και σιγά-σιγά επιστρέψετε στο γάλα. Εάν θηλάζετε το βρέφος συνεχίστε να το θηλάζετε, αλλά λιγότερη ώρα από προηγουμένως και πιο συχνά. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος του εμετού, που οφείλεται σε γαστρεντερίτιδα είναι η αφυδάτωση, κυρίως σε νεογνά και βρέφη. Πολλές άλλες αρρώστιες εκδηλώνονται με εμετό, μερικές από τις οποίες είναι σοβαρές και επείγουσες π.χ μηνιγγίτιδα , σκωληκοειδίτιδα, εντερική απόφραξη κ.α Επισκεφτείτε τον παιδίατρό σας αν:
* Ο εμετός επιμένει
* Έχει και διάρροια και αρνείται τη λήψη υγρών.
* Έχει σημεία αφυδάτωσης: ξηρό στόμα, κλαίει χωρίς δάκρυα , λιγότερες από έξι βρεγμένες πάνες την ημέρα , ξηρό ρυτιδωμένο δέρμα, παράξενη, ιδιότροπη συμπεριφορά, μαύροι κύκλοι γύρω από τα μάτια, κρύα πόδια και χέρια ,γρήγορος, αδύνατος σφυγμός, βαριά και γρήγορη αναπνοή, καθόλου ούρα για μερικές ώρες, υπνηλία ή φαίνεται νωθρό ή πολύ ήσυχο . Η σοβαρής μορφής αφυδάτωση χρειάζεται άμεση ενδονοσοκομειακή περίθαλψη με ενδοφλέβια υγρά.
Πολλές άλλες αρρώστιες εκδηλώνονται με εμετό, μερικές από τις οποίες είναι σοβαρές και επείγουσες π.χ μηνιγγίτιδα , σκωληκοειδίτιδα, εντερική απόφραξη.

Τα πιο κάτω συμπτώματα χρήζουν άμεσης ιατρικής φροντίδας και υποδηλώνουν σοβαρότερες καταστάσεις από γαστρεντερίτιδα.
* Εμετός σε βρέφη, που εκτινάσσεται μακριά( ρουκετοειδής εμετός), ιδιαίτερα στη
2η εβδομάδα ζωής ( πυλωρική στένωση)
* Εμετός που συνοδεύεται με ψηλό πυρετό.
* Επαναλαμβανόμενος εμετός με χολή.

Δ. Διάρροια: Εάν το παιδί κάνει διάρροιες χωρίς εμετούς, τότε συνεχίστε την κανονική του διατροφή .
* Απαγορεύονται τα αντιδιαρροϊκά φάρμακα
* Αποφύγετε τα λαχανικά και τα φρούτα (μπορείτε να δίνετε μήλο ή μπανάνα). *Μη δίνετε τροφές που περιέχουν πολλή ζάχαρη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες.
Επιδεινώνουν τη διάρροια.
* Δίνετε στο παιδί αρκετά υγρά (όχι μόνο νερό), κατά προτίμηση τα ειδικά
διαλύματα ηλεκτρολυτών για να μην αφυδατωθεί.

Ε. Αίμα στα κόπρανα: Χρειάζεται άμεση ιατρική αξιολόγηση. Πιθανότητα εγκολεασμού, ιδιαίτερα αν συνυπάρχει έντονη ανησυχία, κλάμα, πόνος

ΣΤ. Δυσκοιλιότητα: Καθορίζεται όχι από τη συχνότητα των κενώσεων, αλλά από τη σύσταση των κοπράνων, όταν δηλαδή αφοδεύει με πολύ κόπο και πόνο σκληρά κόπρανα.
Αυτό μπορεί να του προκαλέσει ραγάδες (σχισμές γύρω από τον πρωκτό) και αίμα στα κόπρανα. Καθαρτικά σπάνια χρησιμοποιούνται στα βρέφη. Η αλόγιστη χρήση μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Αντιμετωπίζεται συνήθως με καλή ενυδάτωση , σωστή διατροφή σε μεγαλύτερα βρέφη (φρούτα λαχανικά ), ειδικά γάλατα. Πολύ σπάνια, η δυσκοιλιότητα μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα μιας άλλης ασθένειας, για αυτό πάντα πρέπει να ενημερώνετε τον παιδίατρό σας.

Ζ. Βήχας. Πότε χρειάζεται να δείτε τον παιδίατρο;
* Το παιδί σας είναι μικρότερο των 3 μηνών και έχει και πυρετό.
* Ο βήχας δεν το αφήνει να θηλάσει ή να πιει γάλα από το μπιμπερό.
* Το δέρμα μεταξύ των πλευρών του θώρακα πηγαίνει προς τα μέσα όταν αναπνέει
* Παρουσιάζει κυανωτικά επεισόδια ("Μαυρίζει" το πρόσωπο).
* Έχει αγωνιώδες βλέμμα.
* Παρουσιάζει έντονο θόρυβο την ώρα που εισπνέει.
* Δε "βγαίνει" η φωνή του όταν κλαίει. Εάν ο βήχας συνοδεύεται με ένα από τα ακόλουθα:
* Ψηλό πυρετό
* Κάνει εμετό κάθε φορά που βήχει.
* Παρουσιάζει σημάδια αφυδάτωσης.
* Μπορεί να έχει στραβοκαταπιεί κάποιο αντικείμενο (αιφνίδια έναρξη)
* Βήχει ασταμάτητα.
* Αναπνέει πολύ γρήγορα : (μικρότερο των 2 μηνών με περισσότερες από 60 αναπνοές/λεπτό, 2-12 μηνών με περισσότερες από 50 αναπνοές/λεπτό). Αντιμετώπιση: Οι πιθανές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν βήχα ποικίλλουν. ΠΟΤΕ μη δίνετε οποιοδήποτε φάρμακο στο παιδί σας χωρίς ιατρική συμβουλή.
Συνήθως είναι αποτέλεσμα ενός κοινού κρυολογήματος, όπου τα φάρμακα δε βοηθούν ιδιαίτερα και η καλύτερη θεραπεία είναι ο χρόνος. ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΤΕ ΠΟΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.
Δίνετε αρκετά υγρά, διατηρείτε υγρή την ατμόσφαιρα με υγραντήρες κρύων υδρατμών, αλλά χωρίς υπερβολές

Η. Ανορεξία-Στασιμότητα βάρους:
Είναι γεγονός ότι παροδική ανορεξία παρατηρείται με κάθε αρρώστια και αυτό είναι αναμενόμενο. Η επάνοδος της όρεξης είναι το πρώτο σημείο ανάρρωσης, Αν όμως η ανορεξία παρατείνεται, το βάρος του μωρού σας παραμένει στάσιμο, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.

Χριστίνα Καραολή, Παιδίατρος Νεογνολόγος 
paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Φυσιολογικές καταστάσεις νεογνών: Λόξιγκας, Φτάρνισμα, Ρέψιμο, Αναγωγές

Λόξιγκας
Είμαι σίγουρος ότι στο πρώτο σας μωρό θα είχατε ανησυχήσει ακούγοντας το μωρό σας να παρουσιάζει λόξιγκα. Αν όμως η γιαγιά ήταν κοντά πολύ πιθανό να σας έχει πει το εξής: «Μην ανησυχείς κόρη μου και ο λόξιγκας θα μεγαλώσει το στομαχάκι του μωρού»!! Βέβαια ο λόξιγκας δε μεγαλώνει το στομαχάκι του μωρού, αλλά η πρόταση της γιαγιάς δείχνει ότι ο λόξιγκας είναι μια φυσιολογική κατάσταση τους πρώτους μήνες ζωής των μωρών. Ο λόξιγκας εμφανίζεται συνήθως λίγο μετά το φαγητό και η διάρκειά του ποικίλει από μερικά λεπτά μέχρι και μισή ώρα. Το μωρό δεν ενοχλείται από το λόξιγκα, αλλά θα ήταν ορθό να αποφεύγετε τη σίτισή του κατά τη διάρκεια του λόξιγκα.

Φτάρνισμα
Πολλά βρέφη τις πρώτες μέρες της ζωής τους φταρνίζονται τακτικά. Μην ανησυχείτε, αυτό δε σημαίνει ότι έχουν αρρωστήσει. Είναι μια πολύ φυσιολογική κατάσταση γι` αυτή την ηλικία. Ελέγξτε όμως τη μυτούλα του μωρού και αν έχει βλέννες, προσπαθήστε να τις απομακρύνετε, γιατί μπορεί αυτή να είναι η αιτία του φταρνίσματος.

Ρέψιμο
Τα μωρά την ώρα που πίνουν το γάλα τους καταπίνουν συνήθως και αέρα. Ο αέρας όταν μπει στο στομάχι του μωρού, το φουσκώνει και τα αναστατώνει με αποτέλεσμα πολλές φορές να μη θέλουν να συνεχίσουν το γεύμα τους. Τότε θα πρέπει να τα βοηθήσουμε να ρευτούν, να βγάλουν δηλαδή τον αέρα από το στομάχι και μετά να συνεχίσουν το γεύμα. Στο τέλος κάθε γεύματος είναι πάντα χρήσιμο να δίνουμε την ευκαιρία στο βρέφος να ρεύεται, προτού το βάλουμε στο κρεβατάκι του για ύπνο. Υπάρχουν πολλές στάσεις που μπορεί να βοηθήσουν το βρέφος να ρευτεί. Η συνηθέστερη στάση είναι η ακόλουθη: Κρατήστε το βρέφος όρθιο στην αγκαλιά σας έτσι ώστε να ακουμπά το κεφάλι του στον ώμο σας. Με το ένα χέρι δώστε στο μωρό μερικά απαλά χτυπηματάκια στην πλάτη. Δεν είναι απαραίτητο να ρευτεί το μωρό μετά από κάθε γεύμα. Γι` αυτό αν περάσουν 5-10 λεπτά χωρίς να ρευτεί μπορείτε να το βάλετε στο κρεβατάκι. Ρέψιμο παρουσιάζουν όλα τα μωρά ανεξάρτητα αν θηλάζουν ή όχι. Όμως στα παιδιά που τρέφονται με μπιμπερό το ρέψιμο είναι πιο συχνό.
Αναγωγές
Όλοι οι γονείς πρέπει να ξεχωρίζουμε την αναγωγή από τον εμετό, διότι η αναγωγή είναι μια φυσιολογική κατάσταση, ενώ ο εμετός θα πρέπει να μας ανησυχήσει και να συμβουλευτούμε αμέσως το γιατρό του μωρού. Στην αναγωγή το μωρό βγάζει από το στόμα του μικρή ποσότητα γάλακτος, συνήθως την ώρα που ρεύεται αλλά μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ώρα του εικοσιτετραώρου, ακόμα και την ώρα που κοιμάται. Δεν ενοχλείται, δε βήχει, δεν υπάρχει περίπτωση να πνιγεί και γενικά το μωρό δεν κινδυνεύει. Στον εμετό, το μωρό βγάζει μεγάλη ποσότητα γάλακτος συνήθως μετά το γεύμα και το μωρό είναι ανήσυχο. Μεγαλώνοντας το μωρό μειώνονται και οι αναγωγές. Έτσι συνήθως στην ηλικία των έξι μηνών, οπότε προστίθεται και η στερεά τροφή στο διαιτολόγιο του μωρού, οι αναγωγές εξαφανίζονται. Για να μειώσετε όσο είναι δυνατό τις αναγωγές ακολουθήστε τις εξής συμβουλές:

1. Ταΐζετε το μωρό σας σε ένα ήσυχο μέρος μακριά από θορύβους.
2. Να διακόπτετε τουλάχιστο μια φορά το γεύμα και να το αφήνετε να ρευτεί.
3. Στο τέλος κάθε γεύματος να το κρατάτε για 5-10 λεπτά όρθιο στην αγκαλιά σας και να του δίνετε τη δυνατότητα να ρευτεί.
4. Μην το ταΐζετε ποτέ ξαπλωμένο.
5. Μην κάνετε απότομες κινήσεις στο μωρό σας μετά το γεύμα.
6. Αν ταΐζετε το μωρό με μπιμπερό, βεβαιωθείτε ότι η τρύπα της πιπίλας έχει το σωστό μέγεθος. Ο καλύτερος τρόπος να το ελέγξετε είναι να αναποδογυρίσετε το μπιμπερό και να αφήσετε να τρέξει λίγο γάλα. Το γάλα πρέπει να τρέχει σε σταγόνες αργά-αργά. Αν η τρύπα είναι πολύ μικρή, τότε το μωρό θα καταπίνει πολύ αέρα, ενώ αν είναι πολύ μεγάλη θα φτάνει στο στομάχι του μωρού μεγάλη ποσότητα γάλακτος σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Διόγκωση των μαστών
Η διόγκωση των μαστών στα νεογέννητα ανεξάρτητα με το φύλο τους είναι μια φυσιολογική κατάσταση. Οφείλεται στις ορμόνες της μητέρας και να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα ξεφουσκώσουν. Οι γιαγιάδες πιστεύουν ότι πρέπει να βγαίνει το γάλα από το μαστό του μωρού και γι` αυτό πολλές φορές τα πιέζουν με το χέρι τους. Αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος γιατί μπορεί να μολυνθούν οι μαστοί και τότε θα απαιτηθεί εισαγωγή του μωρού στο νοσοκομείο για θεραπεία.
Ψευδοπερίοδος
Σε μερικά κοριτσάκια τις πρώτες μέρες της ζωής τους θα δείτε να βγαίνει από τον κόλπο τους αίμα με βλέννα. Αυτό λέγεται ψευδοπερίοδος και οφείλεται στις ορμόνες της μητέρας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Πολύ σύντομα θα σταματήσει αυτή η έκκριση.

Υπερτρίχωση
Πολλά νεογέννητα παρουσιάζουν πολλές τριχούλες σε όλο τους το σώμα που μοιάζουν με χνούδι. Μην ανησυχείτε δεν είναι τίποτα το παθολογικό. Πολύ σύντομα θα πέσουν από μόνες τους. Αν όμως το μωρό σας παρουσιάσει αρκετές τριχούλες μόνο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, τότε αμέσως πρέπει να επισκεφθείτε το γιατρό σας γιατί μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι κάποιας ορμονικής διαταραχής.
Μογγολοειδείς κηλίδες
Είναι μαυρομπλέ κηλίδες που βρίσκονται πάνω στο δέρμα του μωρού σας στην περιοχή των γλουτών και της πλάτης. Σας δίνουν την εντύπωση ότι κάπου κτύπησε το μωρό. Οφείλονται στα μελανοκύτταρα που εισχωρούν μέσα στο δέρμα του παιδιού σας. Δεν χρειάζονται καμιά θεραπεία. Πολύ σύντομα θα εξαφανιστούν από μόνες τους.

Δρ Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος
paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Φόβοι της παιδικής και εφηβικής ηλικίας

Ανησυχίες, αγωνίες, φόβοι, συναισθήματα λύπης και απόγνωσης συναντιόνται συχνά μαζί με ψυχοσωματικά προβλήματα. Παλαιότερα μιλούσαμε για συναισθηματικές διαταραχές των παιδιών. Πρόσφατα μιλάμε για διαταραχή φοβικού άγχους, αγχώδεις διαταραχές, καταθλιπτικές διαταραχές. T α συμπτώματα των διαταραχών αυτών είναι συχνά όμοια: ανησυχία μέχρι έντονος τρόμος, ταχυκαρδία, εφίδρωση, φόβος θανάτου, αποφυγή της κατάστασης που δημιουργεί το φόβο, κατάθλιψη και κοινωνική απομόνωση.

O φόβος είναι ένα συναίσθημα το οποίο μπορεί να παρουσιαστεί σαν κύριο σύμπτωμα μιας διαταραχής, όπως αυτό συμβαίνει στον πανικό ή στην κοινωνική φοβία, ή να είναι συνοδό σύμπτωμα κάποιας άλλης διαταραχής, όπως για παράδειγμα ο φόβος που παρουσιάζεται στην κατάθλιψη. Τέτοια συμπτώματα παρουσιάζονται στις πιο κάτω διαταραχές:

1. Διαταραχές φοβικού άγχους

• Αγοραφοβία
• Κοινωνικές φοβίες
• Ειδικές φοβίες
  

2. Αγχώδεις Διαταραχές

• Διαταραχή πανικού
• Διαταραχή γενικευμένου άγχους
• Μεικτή αγχώδης καταθλιπτική διαταραχή
  

3. Αντίδραση σε έντονο stress και διαταραχές προσαρμογής

• οξεία αντίδραση στο stress , όπως στην κατάσταση ψυχικού σοκ
• διαταραχή stress μετά από ψυχοτραυματική εμπειρία, όπως τη συναντάμε στην αντίδραση πένθους
  

4. Iδεοψυχαναγκαστική διαταραχή:
Είναι μια ιδιαίτερη διαταραχή, όπου οι ιδεοληπτικές σκέψεις και οι ψυχαναγκαστικές πράξεις προκαλούν δυσφορία και φόβο. Εμφανίζεται στο τέλος της δημοτικής ηλικίας και στην εφηβεία και είναι στενά συνδεδεμένη με την ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη των παιδιών. E κδηλώνεται με φόβους για το σκοτάδι, κλέφτες, φόβο θανάτου. A υτό οδηγά συχνά σε αναγκαστικές πράξεις, όπως συνεχή τακτοποίηση πραγμάτων, και τελετουργίες.
Στα παιδιά παρουσιάζονται πιο συχνά οι διαταραχές άγχους αποχωρισμού, οι γενικευμένες φοβίες και οι ειδικές φοβίες. Πιο παλιές έρευνες έδειχναν μια συχνότητα εμφάνισης φοβικών διαταραχών στα παιδιά του 2%. Σήμερα οι διαταραχές αυτές μεταξύ παιδιών και εφήβων φτάνουν το 5-10%.
Εκείνο που πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχωρίσουμε είναι καταπόσον μιλάμε για διαταραχή ή απλά για ανησυχίες ή θλίψη, συμπτώματα και αντιδράσεις στα πλαίσια του φυσιολογικού, τα οποία και δεν επηρεάζουν την προσωπική και κοινωνική λειτουργία των παιδιών.

Αιτιολογία

• Φοβίες, φόβοι και άγχος έχουν συχνά οικογενειακή προδιάθεση. Γονείς, οι οποίοι υποφέρουν από τέτοιες διαταραχές, πρέπει να υπολογίζουν ότι τα παιδιά τους είναι δυνατό να “κληρονομήσουν” αυτό το πρόβλημα.
• Τραυματικές εμπειρίες, όπως αρρώστια, θάνατος, πόλεμος, αλλά και συνεχόμενη έκθεση σε μια αρνητική κατάσταση για την εξέλιξη ενός παιδιού, όπως συνεχής κακοποίηση ή συνεχής κοροϊδία από συμμαθητές στο σχολείο.
• Κάποιες θεωρίες μιλούν ότι ο φόβος είναι συνδεδεμένος με την εμπειρία της απειλής, κι αυτό εξηγά το άγχος αποχωρισμού.
• Η ψυχοδυναμική θεωρία εξηγεί τις φοβίες σαν έκφραση μιας εσωτερικής σύγκρουσης.

Αντιμετώπιση

• Kατανόηση
• Μια καλή καθοδήγηση των γονιών ή μια συνομιλία του παιδιού με ειδικό μπορεί να είναι αρκετή.
• Συχνά πρέπει να προσφερθεί επαγγελματική βοήθεια. Θεραπευτικά στα παιδιά και στους εφήβους προσφέρεται συμπεριφορική θεραπεία και συμβουλευτική, παιγνιδοθεραπεία.
• Σε δύσκολες και χρόνιες περιπτώσεις είναι αναγκαία φαρμακευτική αγωγή.

Παραδείγματα φοβιών
1. Διαταραχή άγχους αποχωρισμού
Στο τηλέφωνο η μητέρα ακούγεται πολύ ανήσυχη. Το τετράχρονο κοριτσάκι της αρνείται να μπει στο αυτοκίνητο για να πάει στο Νηπιαγωγείο. Kι όταν ακόμα μπει, αρχίζει να παραπονιέται ότι θα κάνει εμετό, χλομιάζει κι όλο παρακαλά για ακόμα ένα γύρο με το αυτοκίνητο. Η Χριστίνα κρατά σφικτά τη μητέρα της, κλαίει κι αρνείται να μπει στο Νηπιαγωγείο. Η μητέρα βουρκώνει και λέει «νιώθω απαίσια γιατί το μωρό μου υποφέρει έτσι». Και τότε γυρνάνε πίσω στο σπίτι. H Χριστίνα είναι ευχαριστημένη και στο σπίτι είναι ένα χαρούμενο, ήσυχο κοριτσάκι.

Γιατί η Χριστίνα κλαίει και γιατί ο Γιάννης, ο Γιώργος και η Μαρία μπαίνουν γελαστοί στην πόρτα του Νηπιαγωγείου;
H Χριστίνα είναι ένα κοριτσάκι ευαίσθητο, με μια προϊστορία γεμάτη ανησυχία και αναγκαία υπερπροστασία από τη μητέρα, λόγω μιας βρεφικής αρρώστιας. Αυτή η αρρώστια έδεσε στενά τις δύο δημιουργώντας μια εξάρτηση, που τώρα, στο στάδιο που θα έπρεπε, η Χριστίνα να κάνει τα πρώτα βήματα «ανεξαρτησίας» της και να κατανοήσει τον εαυτό της σαν ξεχωριστό άτομο, είναι δύσκολο να αλλάξει. H μητέρα δυσκολεύεται και αυτή να αφήσει τη Χριστίνα να απομακρυνθεί από κοντά της, ο αποχωρισμός είναι επίπονος και για την ίδια, και η Χριστίνα το ξέρει.

Μέσα στη Χριστίνα, μα και στη μητέρα, αρχίζουν να λειτουργούν μηχανισμοί περιέργειας μα και φαντασίας. Το Νηπιαγωγείο είναι γι' αυτήν «άγνωστο» και καθετί το νέο προκαλεί στην αρχή φόβο. Για τη μητέρα είναι ένας χώρος, που το παιδί της θα περνά κάποιες ώρες, που πριν περνούσε μαζί της. Τί θα συναντήσει η Χριστίνα εκεί, θα την αγαπούν οι δασκάλες της, θα τα καταφέρει με τα άλλα παιδάκια; Θα προσέχουν το κορίτσι της, θα είναι «καλές μητέρες»; Αυτά τα ερωτήματα την απασχολούν. Από τη μεριά της, η Χριστίνα αναρωτιέται μήπως η μητέρα νιώθει μόνη στο σπίτι, μήπως και δεν είναι χαρούμενη. Αυτά τα ερωτήματα και οι φαντασίες σχηματίζουν εικόνες και είναι τα βασικά στοιχεία της συμπεριφοράς που εκδηλώνεται στο σπίτι, στο δρόμο για το Νηπιαγωγείο, μα και στην πόρτα. H μητέρα λέει πως, όταν ο πατέρας παίρνει τη Χριστίνα, τότε αυτή μπαίνει πιο ήσυχα στο Νηπιαγωγείο. O πατέρας έχει σίγουρα κάποιες άλλες εμπειρίες με την κορούλα του, μα και κάποιες άλλες εικόνες, έτσι μπορεί και αφήνει τη Χριστίνα στο κατώφλι, κι αυτή το νιώθει και το ξέρει. O πατέρας δεν ανησυχεί για τον αποχωρισμό. H Χριστίνα έχει άγχος αποχωρισμού, ένα φόβο στενά συνδεδεμένο με τη σχέση της με τη μητέρα και την εξάρτηση της από αυτή.
Οι φόβοι αποχωρισμού έχουν μια συχνότητα 2-4% και είναι δυνατό να παρουσιαστούν σε διάφορες ηλικίες. Είναι η πιο συχνή διαταραχή φόβου στα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας. Συχνά συνοδεύεται με κλάμα, θυμό και διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα. Μια ιδιαίτερη μορφή της είναι η σχολική φοβία. Κάποτε είναι δυνατόν, από άγχος αποχωρισμού να εξελιχθεί σε μια γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.

2. Διαταραχή φοβικού άγχους
Στην προσχολική ηλικία αλλά και στη σχολική εμφανίζονται φόβοι για διάφορα αντικείμενα ή καταστάσεις π.χ. σκύλους, γιατρούς, σκοτάδι. Εδώ είναι βασικό να ξεχωρίσουμε μεταξύ του φόβου, γιατί κάτι συνέβη πραγματικά, δηλαδή το παιδί είχε κάποια άσχημη εμπειρία με το αντικείμενο/κατάσταση και του "εικονικού" φόβου, αν το παιδί μεταφέρει κάποια εσωτερική σύγκρουση του πάνω σε ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση, στην προσπάθεια του να γίνει κύριος του προβλήματος.

Λέει η μητέρα, "κάθε βράδυ η ίδια ιστορία. Μόλις αρχίσει να νυχτώνει ο Φώτης γίνεται ανήσυχος, ρωτά πότε θα πρέπει να κοιμηθεί, πότε θα μπει στο κρεβάτι. Πρέπει να ξαπλώσω μαζί του μέχρι να κοιμηθεί, κι όταν φύγω τότε σκεπάζεται μέχρι ψηλά πάνω, ιδρώνει, συχνά κλαίει στο κρεβάτι. Tο ξέρω, φοβάται’’. Σε κάποια συνάντησή μας, ο Φώτης μου μιλά γι' "αυτά". Αυτά, είναι οι φόβοι του. Φαντάσματα, ντυμένα με μακριά πράσινα και μαύρα ρούχα, τις περισσότερες φορές χωρίς πρόσωπα να κατεβαίνουν τη σκάλα την ώρα που αυτός ανεβαίνει, να περπατούν στο διάδρομο βγαίνοντας από το ερμάρι, να μπαίνουν από το παράθυρο στο δωμάτιό του. Η φοβία του Φώτη έχει να κάνει με την έντονη φαντασία του και την έκθεση του σε ερεθίσματα όπως η τηλεόραση και οι ιστορίες τρόμου. Οι ειδικές φοβίες στα παιδιά, είναι πιο συχνές στα κορίτσια, με συχνότητα του 2-4 %.

3. Γενικευμένη φοβία
Οι γενικευμένες φοβίες είναι δυνατόν να παραμείνουν για χρόνια, μέχρι και την ενήλικη ζωή. Έχουν συχνότητα 3% και τα παιδιά ή οι έφηβοι παρουσιάζουν έντονες ανησυχίες και φοβίες για το μέλλον, για τη συμπεριφορά τους, και ζητούν συνεχή επιβεβαίωση ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτή η διαταραχή συνοδεύεται με σωματικά συμπτώματα και χαμηλή αυτοεικόνα.

Ιουλιέτα Λαούρη, Παιδοψυχίατρος
paidiatros.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ένα κορίτσι ζωγραφίζει κίτρινα αστέρια

Όπως όλα τα παιδιά, έτσι κι εκείνο το κορίτσι κάποτε επιχείρησε να μετρήσει τα αστέρια του ουρανού. Πολύ μικρή, αλλά αρκετά μεγάλη για να ονειρεύεται «να γίνω κάτι πολύ σπουδαίο». Πολιτικός μηχανικός, γιατρός, καθηγήτρια σε ένα πανεπιστήμιο.

powered by Rubicon Project

Τίποτα από αυτά δεν συνέβη στο μέλλον, που σχεδόν ποτέ δεν είναι όπως το σχεδιάζουμε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Και πότε βγαίνει σε καλό και πότε σε κακό. Το μόνο που απέμεινε από τα όνειρα ήταν οι λέξεις και τα χρώματα, να τα μπερδεύει πότε πότε και να αναπαριστά κόσμους υπαρκτούς, είτε να φτιάχνει άλλους, κομμάτι της φαντασίας.

Ένα καλοκαιρινό βράδυ, από αυτά που ο ουρανός μοιάζει με σκούρο μπλε μετάξι, κεντημένο με πολύτιμες πέτρες, αποφάσισε να τις μετρήσει: όσο περισσότερες μπορούσε. Ήταν 10 χρονών και, ξαπλωμένη σε ένα ντιβάνι σε μια βεράντα στην εξοχή, με σβηστά τα φώτα, άρχισε την επίπονη εργασία.

Διάλεξε μια γωνιά του ουρανού, βάζοντας σημάδι ένα μεγάλο άστρο και ξεκίνησε: ένα, δύο, τρία, τέσσερα… εκατόν είκοσι τρία, εκατόν είκοσι τέσσερα… εκατόν τριάντα πέντε, εκατόν τριάντα έξι…

Κάπου εκεί, στο εκατόν πενήντα τέσσερα, σταμάτησε. Αυτό το αστέρι τής φάνηκε πολύ μεγάλο και πολύ πιο φωτεινό από τα υπόλοιπα, το χρώμα του λίγο πιο κίτρινο από τα άλλα. Η καταμέτρηση των συντρόφων του πήγε περίπατο. Σιγά σιγά ο ουρανός σαν να έχανε ύψος και της φάνηκε ότι μπορούσε να τον αγγίξει, ότι αν απλώσει το χέρι της θα πιάσει αυτό το αστέρι και θα το κρατήσει στην παλάμη της.

Δεν μπόρεσε να το αγγίξει φυσικά, αλλά άρχισε να γράφει μια ιστορία για το λαμπερό αυτό αστέρι. Ότι νά, εκεί, σε κείνο το μακρινό ουράνιο σώμα, σε μια άλλη βεράντα, σε μία άλλη εξοχή, εκείνη την ίδια νύχτα, ένα άλλο παιδί έκανε ό,τι και εκείνη: μετρούσε τα αστέρια του ουρανού. Μπορεί το σπίτι του να μην έμοιαζε πολύ με το δικό της και τα νυχτολούλουδα εκεί να μύριζαν αλλιώς, να μην υποχρεωνόταν να πιει γάλα το πρωί, αλλά να του άρεσαν φρούτα που έμοιαζαν με φράουλες, αλλά ήθελε κι αυτό να μάθει τα μυστικά του κόσμου.

Άραγε μπορούσε να τους δώσει και ονόματα; Γιατί εκείνη δεν ήξερε τα ονόματά τους. Μπορούσε εκείνο το μακρινό παιδί να ξέρει ότι υπάρχει ο πλανήτης Γη και ότι τον κατοικούν άνθρωποι;

Κανείς δεν μπορούσε να της απαντήσει, το ήξερε. Παλεύοντας με τις σκέψεις, αποκοιμήθηκε στο ντιβάνι, αλλά ξύπνησε στο κρεβάτι της.

Ζήτησε να της αγοράσουν σκούρο μπλε χαρτί, κόλλα και χρυσόσκονη. Ήθελε να φτιάξει έναν ουρανό. «Πού θα βρούμε τέτοια πράγματα στην εξοχή;» της είπε ο πατέρας. «Φτιάξ’ τον με τις μπογιές σου».

Και έτσι έκανε. Ζωγράφισε αστέρια κίτρινα, μικρά, μεγαλύτερα, πολλά, πάρα πολλά, όσα χωρούσε το χαρτί. Τα χρωμάτισε με προσοχή για να μη φύγει χρώμα από τα περιθώρια. Στο κέντρο έβαλε ένα μεγάλο. Γέμισε το υπόλοιπο χαρτί με μπλε χρώμα. Το βράδυ θα το σύγκρινε με τον πραγματικό ουρανό.

«Πολύ ωραίο», της είπαν όλοι, όπως θα έλεγαν σε κάθε παιδί. Τους κοιτούσε με δυσπιστία. Περίμενε το βράδυ.

Η απογοήτευσή της ήταν απόλυτη. Τα αστέρια της δεν έμοιαζαν με τα αληθινά, αλλά με αυτά των χριστουγεννιάτικων δέντρων. Το αστέρι πρωταγωνιστής ήταν τόσο θαμπό! Έψαξε τον ήρωά της στον ουρανό και δεν τον βρήκε, ούτε ήξερε πού να κοιτάξει.

Έβαλε τα κλάματα. «Ποτέ δεν θα τα καταφέρω», είπε στον πατέρα. «Δεν μπορώ να φτιάξω ούτε ένα αστέρι σωστό».

Εκείνος την καθησύχασε κοιτώντας τη ζωγραφιά. «Εγώ εδώ βλέπω πολλά όμορφα αστέρια. Και είναι όμορφα γιατί είναι τα δικά σου. Ο,τι φτιάχνεις με φροντίδα είναι όμορφο. Νά κοίταξε, εδώ, στο αστέρι το μεγάλο σε χαιρετά ένα παιδί», της είπε.

Το κορίτσι πήρε τη ζωγραφιά και έτρεξε μέσα. Θα ζωγράφιζε ένα κορίτσι σε μια βεράντα να χαιρετά τον ουρανό. Και θα περίμενε μια απάντηση.

Αρχοντία Κάτσουρα

archkatsoura@yahoo.gr

efsyn.gr