Μερικές φορές, τα παιδιά ξεφεύγουν από τον έλεγχο και τα όρια της οικογένειας και αυτό εξοργίζει τους γονείς.
Όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο πως οι γονείς θα αντιδράσουν. Ειδικά, είναι πολύ σημαντικό, σύμφωνα με τους ειδικούς, να αποφύγουν να τα απαξιώσουν, να τα ταπεινώσουν.
Τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο με ένα εγχειρίδιο οδηγιών και υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που πράγματι εξοργίζουν τους γονείς. Όλοι κάνουμε αυτό που θεωρούμε καλύτερο για τα παιδιά μας, αλλά είναι σημαντικό να αφιερώσουμε ένα λεπτό για να σκεφτούμε τις συνέπειες των ενεργειών μας. Η απαξίωση των παιδιών δεν είναι ποτέ η σωστή απάντηση.
Γιατί συνίσταται στην υποτίμησή τους και την άρνηση της αξιοπρέπειας τους σαν ανθρώπινα όντα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Τα παιδιά μας είναι άνθρωποι. Παρόλο που εξαρτώνται από εμάς για πολλά πράγματα, δεν είναι αντικείμενα που μας ανήκουν. Επομένως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα αντιμετωπίζουμε χωρίς σεβασμό.
Υπάρχουν ακόμη πολλές οικογένειες σήμερα που καταφεύγουν στη δύναμη και την εξουσία όταν πρόκειται για την ανατροφή των παιδιών τους. Χωρίς αμφιβολία, και αυτοί είχαν την ίδια αντιμετώπιση από τους δικούς τους γονείς. Πιστεύοντας έτσι, ότι η ανατροφή των παιδιών απαιτεί αυστηρή πειθαρχία και επιβολή εξουσίας.
Και όταν τα πράγματα γίνονται πράγματι δύσκολα, τότε οι γονείς δυσκολεύονται να ελέγξουν τα νεύρα τους και καταλήγουν να ταπεινώνουν τα παιδιά τους, παρότι ξέρουν ότι αυτό είναι λάθος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι αυτές οι ενέργειες δεν προσφέρουν τίποτα στην εκπαίδευση των παιδιών.
Αντίθετα είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γονείς κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν την έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων τους. Το ξύλο και οι προσβολές δεν διδάσκουν τίποτα απολύτως στα παιδιά μας.
Ούτε τα μαθαίνουν πώς να κάνουν κάτι καλύτερα. Απλά παράγουν μόνο συναισθήματα ανικανότητας και έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Ελάτε στη θέση τους.
Είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταλάβουμε τα κακά αποτελέσματα αυτής της συμπεριφοράς. Σκεφτείτε ότι κάνατε μία ζημιά στο σπίτι και ο σύντροφός σας αρχίζει να φωνάζει και να λέει πόσο αδέξια είστε και ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα σωστά.
Πως θα νιώθατε; Φανταστείτε αν για κάποιο λόγο αργούσατε να φτάσετε στο γραφείο σας και ο εργοδότης σας μιλούσε πολύ άσχημα, θα το δεχόσαστε;
Αν όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο μεταξύ των ενηλίκων, τότε γιατί πιστεύουμε ότι είναι μία σωστή επιλογή για τα παιδιά; Νιώθουν την ίδια ντροπή, θυμό και φόβο. Και φυσικά αναρωτιούνται γιατί είναι εντάξει για τους ενήλικες να φωνάζουν, να χτυπούν και να προσβάλλουν, αλλά δεν επιτρέπεται γι’ αυτά.
Οι συνέπειες της απαξίωσης/ταπείνωσης των παιδιών.
Η εκπαίδευση και η ανατροφή που βασίζονται στην δύναμη και την εξουσία δεν λειτουργούν σωστά μακροπρόθεσμα.
Μπορεί να βλέπετε ένα αποτέλεσμα επειδή υπακούν εκείνη τη στιγμή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν μάθει τίποτα απολύτως και δεν τους διδάσκετε καμία αξία. Επιπλέον, η απαξίωση που τους δείχνετε θα προκαλέσει πιθανώς εξέγερση, θυμό και ανάγκη εκδίκησης.
Τα παιδιά σας θα θέλουν να ταπεινώσουν τους άλλους.
Μην ξεχνάτε ότι είστε το νούμερο ένα, το πρότυπο γι’ αυτά. Οπότε οι ενέργειές σας θα τους διδάξουν ότι το να ταπεινώνουν τους άλλους είναι εντάξει. Και θα το χρησιμοποιήσουν σαν μέσο στις δικές τους σχέσεις.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, καταστρέφετε τη σχέση σας.
Όταν κάνετε κριτική, τους φωνάζετε και τα πληγώνετε πολύ συχνά, σε τακτική βάση, καταστρέφετε την εμπιστοσύνη τους σε σας και προκαλείτε μία συναισθηματική πληγή. Τα παιδιά δεν θα σας βλέπουν σαν σύμμαχο ή έμπιστο άτομο, αλλά σαν μία πηγή πόνου.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, καταστρέφετε την αυτοεκτίμησή τους.
Η συμπεριφορά αυτή, αναγκάζει τα παιδιά να έχουν αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους. Σαν αποτέλεσμα, αισθάνονται ανίκανα, αναξιόπιστα και χωρίς καμία αξία. Μπορεί να αισθάνονται τελείως ανίκανα από ορισμένες καταστάσεις, ακόμη και να αναπτύξουν άγχος και κατάθλιψη.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, δημιουργούνται τετελεσμένα γεγονότα.
Αν λέτε συνεχώς στα παιδιά ότι είναι ανόητα, τότε πιθανότατα θα πάρουν κακούς βαθμούς. Αν τους λέτε ότι είναι αδέξια, μάλλον δεν θα απολαύσουν κανένα άθλημα. Όλα αυτά που λέτε στα παιδιά σας προγραμματίζουν το μυαλό τους. Αν τους λέτε ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά, θα σταματήσουν να προσπαθούν.
Ο σεβασμός είναι το κλειδί.
Τελικά, για να μεγαλώσουμε υγιή και χαρούμενα παιδιά, πρέπει να τα σεβόμαστε. Σαν γονείς οφείλουμε να θεσπίσουμε και να υποστηρίξουμε σαφείς κανόνες και αξίες. Και όταν τα παιδιά μας δεν υπακούν, πρέπει να τα διορθώνουμε ήρεμα και στοργικά και ποτέ ταπεινωτικά.
Πάνω από όλα, προσέξτε να καταλάβετε γιατί τα παιδιά συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο και τι προσπαθούν να σας πουν.
Με υπομονή και ευγένεια εξηγήστε τους γιατί κάποια συμπεριφορά τους είναι απαράδεκτη στην οικογένειά σας και πως θα θέλατε να συμπεριφέρονται.
Εστιάστε στα θετικά πράγματα και πείτε τους ότι είναι καλά παιδιά, ικανά και πολύτιμα για σας.
Χαράξτε αυτές τις ιδέες στο μυαλό τους τόσο ξεκάθαρα ώστε ποτέ να μην πιστέψουν διαφορετικά.
Όμως χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο πως οι γονείς θα αντιδράσουν. Ειδικά, είναι πολύ σημαντικό, σύμφωνα με τους ειδικούς, να αποφύγουν να τα απαξιώσουν, να τα ταπεινώσουν.
Τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο με ένα εγχειρίδιο οδηγιών και υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που πράγματι εξοργίζουν τους γονείς. Όλοι κάνουμε αυτό που θεωρούμε καλύτερο για τα παιδιά μας, αλλά είναι σημαντικό να αφιερώσουμε ένα λεπτό για να σκεφτούμε τις συνέπειες των ενεργειών μας. Η απαξίωση των παιδιών δεν είναι ποτέ η σωστή απάντηση.
Γιατί συνίσταται στην υποτίμησή τους και την άρνηση της αξιοπρέπειας τους σαν ανθρώπινα όντα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Τα παιδιά μας είναι άνθρωποι. Παρόλο που εξαρτώνται από εμάς για πολλά πράγματα, δεν είναι αντικείμενα που μας ανήκουν. Επομένως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα αντιμετωπίζουμε χωρίς σεβασμό.
Υπάρχουν ακόμη πολλές οικογένειες σήμερα που καταφεύγουν στη δύναμη και την εξουσία όταν πρόκειται για την ανατροφή των παιδιών τους. Χωρίς αμφιβολία, και αυτοί είχαν την ίδια αντιμετώπιση από τους δικούς τους γονείς. Πιστεύοντας έτσι, ότι η ανατροφή των παιδιών απαιτεί αυστηρή πειθαρχία και επιβολή εξουσίας.
Και όταν τα πράγματα γίνονται πράγματι δύσκολα, τότε οι γονείς δυσκολεύονται να ελέγξουν τα νεύρα τους και καταλήγουν να ταπεινώνουν τα παιδιά τους, παρότι ξέρουν ότι αυτό είναι λάθος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, ότι αυτές οι ενέργειες δεν προσφέρουν τίποτα στην εκπαίδευση των παιδιών.
Αντίθετα είναι ένας τρόπος με τον οποίο οι γονείς κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν την έλλειψη ελέγχου των συναισθημάτων τους. Το ξύλο και οι προσβολές δεν διδάσκουν τίποτα απολύτως στα παιδιά μας.
Ούτε τα μαθαίνουν πώς να κάνουν κάτι καλύτερα. Απλά παράγουν μόνο συναισθήματα ανικανότητας και έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Ελάτε στη θέση τους.
Είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταλάβουμε τα κακά αποτελέσματα αυτής της συμπεριφοράς. Σκεφτείτε ότι κάνατε μία ζημιά στο σπίτι και ο σύντροφός σας αρχίζει να φωνάζει και να λέει πόσο αδέξια είστε και ότι δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα σωστά.
Πως θα νιώθατε; Φανταστείτε αν για κάποιο λόγο αργούσατε να φτάσετε στο γραφείο σας και ο εργοδότης σας μιλούσε πολύ άσχημα, θα το δεχόσαστε;
Αν όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο μεταξύ των ενηλίκων, τότε γιατί πιστεύουμε ότι είναι μία σωστή επιλογή για τα παιδιά; Νιώθουν την ίδια ντροπή, θυμό και φόβο. Και φυσικά αναρωτιούνται γιατί είναι εντάξει για τους ενήλικες να φωνάζουν, να χτυπούν και να προσβάλλουν, αλλά δεν επιτρέπεται γι’ αυτά.
Οι συνέπειες της απαξίωσης/ταπείνωσης των παιδιών.
Η εκπαίδευση και η ανατροφή που βασίζονται στην δύναμη και την εξουσία δεν λειτουργούν σωστά μακροπρόθεσμα.
Μπορεί να βλέπετε ένα αποτέλεσμα επειδή υπακούν εκείνη τη στιγμή. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν μάθει τίποτα απολύτως και δεν τους διδάσκετε καμία αξία. Επιπλέον, η απαξίωση που τους δείχνετε θα προκαλέσει πιθανώς εξέγερση, θυμό και ανάγκη εκδίκησης.
Τα παιδιά σας θα θέλουν να ταπεινώσουν τους άλλους.
Μην ξεχνάτε ότι είστε το νούμερο ένα, το πρότυπο γι’ αυτά. Οπότε οι ενέργειές σας θα τους διδάξουν ότι το να ταπεινώνουν τους άλλους είναι εντάξει. Και θα το χρησιμοποιήσουν σαν μέσο στις δικές τους σχέσεις.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, καταστρέφετε τη σχέση σας.
Όταν κάνετε κριτική, τους φωνάζετε και τα πληγώνετε πολύ συχνά, σε τακτική βάση, καταστρέφετε την εμπιστοσύνη τους σε σας και προκαλείτε μία συναισθηματική πληγή. Τα παιδιά δεν θα σας βλέπουν σαν σύμμαχο ή έμπιστο άτομο, αλλά σαν μία πηγή πόνου.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, καταστρέφετε την αυτοεκτίμησή τους.
Η συμπεριφορά αυτή, αναγκάζει τα παιδιά να έχουν αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους. Σαν αποτέλεσμα, αισθάνονται ανίκανα, αναξιόπιστα και χωρίς καμία αξία. Μπορεί να αισθάνονται τελείως ανίκανα από ορισμένες καταστάσεις, ακόμη και να αναπτύξουν άγχος και κατάθλιψη.
Ταπεινώνοντας τα παιδιά, δημιουργούνται τετελεσμένα γεγονότα.
Αν λέτε συνεχώς στα παιδιά ότι είναι ανόητα, τότε πιθανότατα θα πάρουν κακούς βαθμούς. Αν τους λέτε ότι είναι αδέξια, μάλλον δεν θα απολαύσουν κανένα άθλημα. Όλα αυτά που λέτε στα παιδιά σας προγραμματίζουν το μυαλό τους. Αν τους λέτε ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά, θα σταματήσουν να προσπαθούν.
Ο σεβασμός είναι το κλειδί.
Τελικά, για να μεγαλώσουμε υγιή και χαρούμενα παιδιά, πρέπει να τα σεβόμαστε. Σαν γονείς οφείλουμε να θεσπίσουμε και να υποστηρίξουμε σαφείς κανόνες και αξίες. Και όταν τα παιδιά μας δεν υπακούν, πρέπει να τα διορθώνουμε ήρεμα και στοργικά και ποτέ ταπεινωτικά.
Πάνω από όλα, προσέξτε να καταλάβετε γιατί τα παιδιά συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο και τι προσπαθούν να σας πουν.
Με υπομονή και ευγένεια εξηγήστε τους γιατί κάποια συμπεριφορά τους είναι απαράδεκτη στην οικογένειά σας και πως θα θέλατε να συμπεριφέρονται.
Εστιάστε στα θετικά πράγματα και πείτε τους ότι είναι καλά παιδιά, ικανά και πολύτιμα για σας.
Χαράξτε αυτές τις ιδέες στο μυαλό τους τόσο ξεκάθαρα ώστε ποτέ να μην πιστέψουν διαφορετικά.
paidorama.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment