Η παιδική Ανεμελιά και τα Μαθητικά Χρόνια το μεγαλύτερο Θύμα του Covid-19

Γράφει η Ελένη Καραγιάννη*

Διαβάζουμε πολλές φορές ιστορίες σχετικά με τα μαθητικά χρόνια των δεκαετιών που περάσανε. Κάθε δεκαετία έχει και τις δικές της μνήμες.

Πειράγματα, παιχνίδια, παιδικοί έρωτες, αγωνία στα θρανία για το μάθημα, ανταγωνισμοί, εξετάσεις, αναμνήσεις με τους συμμαθητές, δασκάλους και καθηγητές μας. 

Το καθημερινό μας άγχος για το πώς θα πάει η μέρα μας, το φροντιστήριο. Ακόμα και η αγωνία της παρέλασης, οι μαθητικοί αγώνες και η προσμονή για τις διακοπές του Πάσχα.

Αυτά όλα τα ζούσαμε, μας συντρόφευαν στο μεγάλωμά μας και γίναμε αυτοί οι άνθρωποι που είμαστε σήμερα. Ιστορίες και εμπειρίες των σχολικών και μαθητικών μας χρόνων μας συντροφεύουν μέχρι και σήμερα και τις διηγούμαστε με γέλια και δάκρυα στα μάτια.

Άλλωστε τα παιδικά βιώματα λειτουργούν και ως μαθήματα ζωής για τα μετέπειτα χρόνια μας. 

Τα βιώματα είναι το όχημα της μάθησης. 

Τα παιδιά στο σχολείο μαθαίνουν να λειτουργούν μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο εκτός από τις γνώσεις που αποκομίζουν από την εκπαίδευση. Το κάθε παιδί άλλωστε προέρχεται από διαφορετική οικογένεια.

Στις σχολικές τάξεις γίνεται όλη η δουλειά αναδόμησης και διαμόρφωσης χαρακτήρων.

Τα παιδιά εντάσσονται σε μικρές κοινωνίες και προσπαθούν να προσαρμοστούν και να συνυπάρξουν μέσα στις τάξεις ανεξάρτητα από το βαθμό διαφορετικότητας, με τη βοήθεια των δασκάλων και καθηγητών τους. 

Η τάξη λειτουργεί σαν μία μικρή ορχήστρα με διαφορετικά μουσικά όργανα και μαέστρο τον δάσκαλο. Ο δάσκαλος θα πρέπει να αναδείξει τα καλά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, οδηγώντας τα παιδιά στα μονοπάτια της γνώσης.

Τα κοινωνικά πρότυπα και στερεότυπα της κοινωνίας μας υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Στο σχολείο τα παιδιά βιώνουν τα κοινωνικά στερεότυπα και τις κοινωνικές ανισότητες και εκτός των άλλων μαθαίνουν ν’ αντιμετωπίζουν καταστάσεις που συνδέονται με όλα αυτά και διδάσκονται την ενσυναίσθηση. 

Αναπτύσσονται συναισθηματικά και κοινωνικά μέσα παράλληλα μέσα από την κοινωνική επαφή και τη δια ζώσης παρουσία τους στις τάξεις.

Κατά τη διάρκεια της Καραντίνας, οι μαθητές τήρησαν τα μέτρα και βίωσαν για ένα δημιουργικό εξάμηνο της ζωής τους την Κοινωνική Απομόνωση. Γιατί το εξάμηνο ή τετράμηνο δεν είναι μόνο ο ένας μήνας της Καραντίνας αλλά το πριν και το μετά. Αυτό ήταν πρωτόγνωρο.

Είμαστε μία κοινωνία που απότομα αφαίρεσε την παιδική ξεγνοιασιά από τα παιδιά. Τα έφερε αντιμέτωπα με την νέα κοινωνική πραγματικότητα. 

Αναρωτιόμαστε αν προετοιμάζονται οι επόμενες γενιές για κάτι νέο που θ’ ακολουθήσει… ή απλώς πρόκειται για μια μικρή παρένθεση αναγκαία για την επιβίωσή μας. Όπως και να χει τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ τα ίδια.

Κι ενώ για χρόνια συζητάμε τους κινδύνους από τον κοινωνικό αποκλεισμό ή ακόμα και την ψηφιακή εποχή και τον εθισμό στο διαδίκτυο, συμμορφωθήκαμε για λόγους επιβίωσης σε Κοινωνική Απομόνωση και Καραντίνα εξαιτίας του Κορωνοϊού ή άλλως Covid-19. 

Μεταφέραμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την τάξη και το μάθημα στο Η/Υ των παιδιών στα σπίτια τους. Η μάθηση από διά ζώσης έγινε εξ αποστάσεως και μέσω διαδικτύου. Μοιάζει όχι σαν να είδαμε το είδωλο της κοινωνίας μας σ’ έναν καθρέπτη αλλά σαν να γίναμε εμείς ο καθρέπτης της κοινωνίας μας.

Το παρόν, όταν θα γίνει παρελθόν, θα βρει τα παιδιά στην ενήλικη ζωή τους ν’ αφηγούνται τις μνήμες από την κοινωνική απομόνωση και το χειρότερο είναι πως το άγχος ν’ αποφύγουν τις συναναστροφές με τους συμμαθητές τους, τους συναθλητές τους, ακόμα και τους οικείους τους συγγενείς παππούδες αλλά και με κάθε συνάνθρωπό τους θα τους έχει γίνει συνήθεια.

Ίσως μία ανάπαυλα να «ξεκούρασε» λίγο τα παιδιά από τις δραστηριότητές τους, αλλά τα περιόρισε μακριά από τα σχολεία τους, τους συμμαθητές και δασκάλους τους δηλαδή τη ζωή τους. 

Τρομάζω να σκεφτώ τις συνέπειες στην ψυχοσύνθεση των παιδιών που ζουν σε οικογένειες με κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Αυτά έχουν το σχολείο φωτεινό δρόμο για ελπίδα και για τη ζωή.

Συγχωρέστε με, δεν είμαι ειδική παιδαγωγός ούτε ψυχολόγος. Είμαι μητέρα και μέσα από το μεγάλωμα του παιδιού μου ξαναζώ μνήμες δικές μου. 

Συγκρίνω σαν ταξιδιώτης μέσα στο χρόνο και προσπαθώ να συντελέσω κατά τρόπο σωστό στην ανατροφή του παιδιού μου διορθώνοντας δικά μου λάθη. 

Άλλωστε οι γονείς είμαστε και κηδεμόνες και αδέρφια σύμφωνα με τη Χριστιανική Ορθόδοξη θρησκεία μας και οφείλουμε ν’ αφήσουμε μια κοινωνία παρακαταθήκη στα παιδιά μας. 

Είμαστε ένα πέρασμα στη ζωή στη δύσκολη αυτή συγκυρία που βιώνουμε όλοι κι αναλωνόμαστε πολλές φορές σε πράγματα μικρά χάνοντας την ουσία.

Αν είχαν μορφή η παιδική ηλικία, τα παιδικά και σχολικά μας χρόνια πώς θα ήταν άραγε; Αν βλέπαμε την εικόνα ή μήπως η εικόνα είμαστε εμείς και τι εικόνα δώσαμε στους επόμενους μέσα απ’ αυτή τη συγκυρία; Θεωρώ ότι έχουμε ευθύνη για το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. 

Το δίδαγμα ίσως του φετινού «Χριστός Ανέστη», ίσως να είναι αυτό ακριβώς. Νικήσαμε τον θάνατο και τον Κορωνοϊό μέσα από τη στάση μας και την Κοινωνική Απομόνωση... 

Ίσως όμως ήρθε η ώρα ν’ αναστηθούμε κι εμείς σαν κοινωνία και να προχωρήσουμε για το καλό των παιδιών μας και του μέλλοντός μας, χωρίς να χαθούν οι αξίες και οι παραδόσεις μας.

* Αθλήτρια Τριάθλου, Απόφοιτη Τμ. Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Απόφοιτη ΑΣΠΑΙΤΕ παρ. Ρόδου

rodiaki
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γκραφιτάδες από όλο τον κόσμο στέλνουν το δικό τους μήνυμα για τον κορωνοϊό..

Φόβος, πανικός, εσωστρέφεια, αγωνία..
Γνώριμες καταστάσεις τον τελευταίο μήνα!
Όσο ο κόσμος χορεύει σε ρυθμούς πανικού, ένας άλλος δυνατός αντισταθμιστής όλων αυτών των συναισθημάτων που ακινητοποιούν.. ζωντανεύει!
Το Graffiti!

Ένας καλλιτέχνης αυτού του είδους δεν αφήνει καμία καινούρια κοινωνική συνθήκη να «πέσει κάτω»!
Πάντα χωράνε κοινωνικά μηνύματα σε: έναν τοίχο, ένα βαγόνι τρένου, μια παλιά αποθήκη, ένα ασυνήθιστα ψηλό (για την υλοποίησή του σχεδίου) κτίριο της πόλης!
Ένα είδος τέχνης, τόσο παρεξηγημένο μα τόσο... ουσιώδες! Ο κορωνοϊός φαίνεται πως αποτέλεσε για πολλούς γκραφιτάδες μια αφορμή για να πιάσουν τα σπρέι στα χέρια τους.... 

Ο νεαρός Hula από το Μαϊάμι εξηγεί πως: «Χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια και τα θραύσματα,ήθελα να τονίσω τις πραγματικά πρωτοφανείς επιπτώσεις που έχει αυτός ο ιός σε σχεδόν κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Μόλις τελειώσει αυτή η πανδημία, ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος.... Οι άνθρωποι θα επηρεαστούν σε μεγάλο βαθμό από αυτά τα γεγονότα, τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και στις ενέργειές τους.» 

O Muck Rock , ζωγράφισε μια τοιχογραφία της Άννας Νικόλ Σμιθ που φορούσε μια σκισμένη μάσκα προσώπου. «Είμαι λίγο φοβισμένος», δήλωσε ο Muck, καλλιτέχνης με έδρα την Καλιφόρνια.
«Είχα ζωγραφίσει αυτό το κομμάτι όταν ήμουν πρόσφατα στο Μαϊάμι και επικρατούσε... πανδαιμόνιο! 

Άνθρωποι αγόραζαν όλες τις προμήθειες, δεν έβλεπες εντιμότητα αλλά εγωισμό. Ο φόβος ενίσχυε το αίσθημα για αυτοεξυπηρέτηση και μόνο.»

Ο Jilly Ballistic λέει πως αποστολή του γκράφιτι είναι : «Είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του μη ελέγξιμου, ένας τρόπος να δείξεις στον θεατή ότι δεν είναι μόνος σε όλο αυτό.»

Και προσθέτει: «Ως καλλιτέχνες, είναι σημαντικό να παρέχουμε έναν πιο δημιουργικό μέσο στους ανθρώπους για να αναμορφώσουν τα συναισθήματα της θλίψης και του φόβου». 

Ο Hijack Art έχει δημιουργήσει μια τοιχογραφία με δύο στρατιώτες που αγωνίζονται για τον κορωνοϊό στη συνοικία Pico-Robertson του LA.
Βρίσκονται στη διασταύρωση της λεωφόρου West Pico στην οδό Reeves. Φορούν κοστούμια Hazmat, και προσπαθούν να απομακρύνουν τον ιό με έναν καθαριστή φτερών, το Windex, το απολυμαντικό χεριών που φέρει την επιγραφή COVID-19.
«Είναι σα να βρισκόμαστε σε πόλεμο» λέει ο καλλιτέχνης. 

Ο Morgan Cook ο οποίος έχει ζωγραφίσει τον τοίχο ενός μαγαζιού με μια τοιχογραφία που γράφει «Πλύνετε τα χέρια σας!».
«Ήταν όταν η επιδημία των κορωνοϊών μόλις άρχιζε να εμφανίζεται στις ΗΠΑ και ο πανικός δεν είχε φουντώσει ακόμη», δήλωσε ο Cook.
«Θέλαμε να προσφέρουμε ανακούφιση μέσω της κωμικότητας αναδεικνύοντας συγχρόνως τη σοβαρότητα της κατάστασης».
Προσθέτοντας ακόμη πως: «Μέσα στη ταραχή που βιώνουν οι ΗΠΑ, θέλουμε να δείξουμε πως μπορούμε να κρατήσουμε θετική στάση και να θυμήσουμε ότι μέσα από αυτό, θα βγούμε πολύ πιο δυνατοί». 

Το γύρο του διαδικτύου κάνουν τις τελευταίες μέρες και τα σχέδια του 16χρονου Έλληνα μαθητή από.... τη ταράτσα του.
Όπως δήλωσε ο ίδιος: 

«Επέλεξα να αποτυπώσω ένα βλέμμα στο οποίο ο θεατής να μπορεί να αντιληφθεί τη λύπη καθώς και την απόγνωση λόγω της δραματικής εξέλιξης σχετικά με την εξάπλωση του κορωνοϊού». 

«Για μένα το να ζωγραφίζω γκράφιτι καθώς και γενικότερα να σχεδιάζω ή να φωτογραφίζω είναι ένας τρόπος για να εκφράζομαι. Καθημερινά έρχομαι αντιμέτωπος με πολλές καταστάσεις οι οποίες μου δημιουργούν την επιθυμία να θέλω να εκφραστώ, μέσα από τις τέχνες νιώθω πως μπορώ να αποτυπώνω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου».
Τα σέβη μας σε όλους τους!

Κείμενο: Κατερίνα Ανδρομιδά
πηγη
ΜΥΓΔΑΛΙΑ

Συναγερμός στη Βρετανία: Το Σύνδρομο «Kawasaki» χτυπά τα Παιδιά λόγω Covid-19 - Alarm in Britain

Ανησυχούν μήπως η αυξημένη παρουσία του συνδρόμου στα παιδιά προέρχεται από τον COVID-19

Freddie was hospitalized with symptoms of Kawasaki disease, which has been linked to coronavirus in children. Copyright: Other 3rd Party

Αν υπάρχει μία ευχάριστη νότα μέσα από την πανδημία του covid-19 δεν είναι άλλη από την ανοσία που έχουν αναπτύξει τα παιδιά στον κορωνοϊό. 

Όμως, μετά τα αυξημένα κρούσματα ενός σπάνιου συνδρόμου που έχουν εμφανιστεί τις τελευταίες ημέρες στη Μεγάλη Βρετανία έχει κάνει τους γιατρούς επιφυλακτικούς και με κατεπείγουσα ενημέρωση το υπουργείου υγείας της χώρας ζητάει επειγόντως διερεύνηση των περιστατικών αλλά και του ιστορικού των συμπτωμάτων των παιδιών που έχουν προβληθεί από κορωνοϊό.

Βρετανοί ιατροί προειδοποίησαν για ένα μυστηριώδες ιογενές σύνδρομο που μοιάζει με ιό και είναι μολυσματικό και παθογόνο. Μάλιστα εκδόθηκε «επείγουσα ειδοποίηση» στους Βρετανούς γιατρούς, καθώς το σύνδρομο φαίνεται να σχετίζεται με τον κορανοϊό και επηρεάζει τα παιδιά που έχουν προσβληθεί από τον covid-19. 

Νωρίτερα σήμερα 27 Απριλίου, η Εφημερίδα της Υπηρεσίας Υγείας της Μ.Βρετανίας ανέφερε πως το Υπουργείο έστειλε ενημέρωση στους γενικούς ιατρούς στο Βόρειο Λονδίνο και στους γιατρούς που είναι στα νοσοκομεία.

Η Παιδιατρική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας έστειλε ένα άλλο σημείωμα με την ένδειξη «σημαντική ειδοποίηση» την Κυριακή το βράδυ, επιβεβαιώνοντας τα ανησυχητικά νέα.Οι προειδοποιήσεις αναφέρουν ότι, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, «υπήρξε εμφανής αύξηση του αριθμού των παιδιών όλων των ηλικιών που παρουσιάζουν μια φλεγμονώδη κατάσταση σε ζωικά όργανα που απαιτεί εντατική φροντίδα σε όλο το Λονδίνο και επίσης σε άλλες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου».


PICSUK@PICSociety

*Urgent alert*

Rising no of cases presenting to #PedsICU with the multi-system hyperinflammatory state, overlapping features of toxic shock syndrome & atypical Kawasaki disease, blood consistent with severe #COVID19 - seen in both #SARSCoV2 PCR +ve AND -ve

Please share widely

2,462
11:32 PM - Apr 26, 2020
Twitter Ads info and privacy
3,444 people are talking about this
Συγκεκριμένα αναφέρουν: 

«Υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι ένα σχετιζόμενο με το [Covid-19] φλεγμονώδες σύνδρομο εμφανίζεται σε παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο ή ότι μπορεί να υπάρχει ένα άλλο, ακόμη και μη αναγνωρισμένο, μολυσματικό παθογόνο που σχετίζεται με αυτές τις περιπτώσεις.» 

Αυτή η ειδοποίηση αναφέρει επίσης: 

"Αναφέρετε επειγόντως τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα." Αυτό το μυστηριώδες σύνδρομο έχει ομοιότητες με το Covid-19. Σύμφωνα με τις προειδοποιήσεις, 

«Οι περιπτώσεις έχουν κοινά χαρακτηριστικά του συνδρόμου τοξικού σοκ και της άτυπης νόσου Kawasaki με παραμέτρους αίματος σύμφωνα με το σοβαρό Covid-19 στα παιδιά».

Η νόσος Kawasaki είναι μια σπάνια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που συνήθως προσβάλλει παιδιά κάτω των πέντε ετών. Προκαλεί υψηλό πυρετό, κοιλιακό άλγος, γαστρεντερικά συμπτώματα και καρδιακή φλεγμονή. Πάντως η πλειοψηφία των παιδιών που ήταν θετικά στο COVID-19 δεν παρουσιάζουν όλα αυτά τα συμπτώματα αλλά ο αυξημένος αριθμός του συνδρόμου είναι σαφώς ανώτερος από τις στατιστικές καταγραφές προηγουμένων ετών και για αυτό υπάρχει ανησυχία μήπως συνδέεται με τον κορωνοϊό είτε ως επιπλοκή της νόσου είτε επειδή διεγείρει βιολογικές άμυνες του κάθε οργανισμού. 

ethnos

............

Σύμφωνα με την Daily Mail τα παιδιά στα οποία παρατηρείται το νέο σύνδρομο συχνά υποφέρουν από πόνο στο στομάχι και «γαστρεντερικά συμπτώματα» που μπορεί να περιλαμβάνουν εμετό και διάρροια.

Οι γιατροί συνέκριναν τη μυστηριώδη κατάσταση με το σύνδρομο τοξικού σοκ και τη νόσο Kawasaki που, σε συνδυασμό, προκαλούν επιβλαβές εσωτερικό πρήξιμο, πυρετό και αναπνευστικά προβλήματα - όλα τα χαρακτηριστικά σημάδια της COVID-19. 

Ωστόσο μερικά από τα παιδιά που παρουσιάζουν την ασθένεια έχουν βγει αρνητικά στον κορωνοϊό, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τη διάγνωση. 

Μέχρι στιγμής δεν είναι σαφές πόσα παιδιά έχουν διαγνωστεί με την ασθένεια, ούτε εάν έχουν πεθάνει λόγω αυτής. Ωστόσο πιστεύεται ότι έχει επηρεαστεί μόνο ένας μικρός αριθμός ασθενών μέχρι στιγμής, αναφέρει η Health Service Journal.

iefimerida

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι