Η αγωγή των εφήβων

Δύσκολη η αγωγή των εφήβων. Προβλήματα προσαρμογής στα χρόνια της εφηβείας. Μέγα το πρόβλημα για τους Παιδαγωγούς. Μεγαλύτερη η αγωνία των γονέων. Οι Έφηβοι σε περιδίνηση μεταξύ παιδικής ανεμελιάς και ωριμότητας.

Είναι γεγονός ότι, η διαπαιδαγώγηση της ψυχής και η διάπλαση της διάνοιας των εφήβων και των νέων, τοποθετείται παραπάνω από την οποιαδήποτε μεθοδευμένη τεχνική. Ακόμα βρίσκονται έξω και πάνω από την επιστημονική αξιολόγηση και την Ψυχολογία. Επί πλέον είναι ανώτερη και σημαντικότερη η διαπαιδαγώγηση των εφήβων και από όλους τους άλλους στόχους της αγωγής. Γι’ αυτό όσοι ασχολούνται με την αγωγή αυτών των ατόμων πρέπει να είναι προσεκτικότεροι. Να αντιμετωπίζουν με δέος το όλον πρόβλημα. Είναι το ιερότερο έργο για τους παιδαγωγούς όλων των μορφών. Είναι η παιδαγωγία των εφήβων.

Τρία χαρακτηριστικά της εφηβείας καταγράφονται, που προσδίδουν το ιδιαίτερο στίγμα της ηλικίας αυτής. Πλέον τούτων, παρουσιάζονται με θετικές και αρνητικές μεταπτώσεις. Παρά ταύτα πρέπει να αντιμετωπιστούν.

1. Οι έφηβοι και οι νέοι διαθέτουν τα τρία θετικά στοιχεία που είναι: 

α. Δυνατό και σκληρό πείσμα. Είναι απόλυτοι και αμετακίνητοι στις ιδέες τους. Δεν αλλάζουν εύκολα. Εδώ ο γονέας διαλέγεται για τα πιο εντυπωσιακά προτερήματα, πάνω στο πείσμα του παιδιού. Επί πλέον εργάζεται θετικά για να  τα στερεώσει σε καλές απόψεις. Τότε βοηθάει θετικά και απολαμβάνει τα γνήσια αποτελέσματα. Στα προβλήματά του ο Έφηβος, είναι και ακουστικός τύπος.

β. Ορμητικότητα και επαναστατικότητα. Σπάνια οπισθοχωρούν μπροστά σε κάποια δυσκολία, σε κανένα κίνδυνο. Έχουν ενεργητικότητα που σπανίζει σε άλλες περιπτώσεις. Η παιδαγωγία εν προκειμένω, οφείλει να συμπορεύεται με αυτή τη δυναμική. Τότε, δεν αντιδρά το παιδί. Ακολουθεί μια τακτική που προσαρμόζεται σε μια δημιουργικότητα ανάλογη με την επιβεβλημένη ανάγκη.

γ. Έντονη ανθρωπιά. Πολλές φορές μας συγκινούν οι Έφηβοι με τα ανθρωπιστικά και αλτρουιστικά τους αισθήματα. Τα εμφανίζουν πολλές φορές και ως πρωτόγνωρα. Συγκινούνται ή και αποθαρρύνονται εύκολα. Το ανθρωπιστικό ιδεώδες εντάσσεται πάντοτε μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δίνει μάλιστα την ευκαιρία να συναχθούν πολύτιμα πορίσματα. Ο γονέας τα αξιοποιεί.

Αξιολογούμενα συλλογικά και ομαδικά και αξιοποιούμενα κατάλληλα όλα αυτά τα χαρακτηριστικά των εφήβων, μπορούμε να ελπίζουμε ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο για τη σωστή και επιτυχημένη παιδαγωγία των εφήβων, με ανάλογη κοινωνική καταξίωση.

2. Οι έφηβοι έχουν και αρνητικές μεταπτώσεις.

Στην αρνητική περίπτωση υπάρχει το φαινόμενο να εκδηλώνουν οι Έφηβοι και αντίθετες συμπεριφορές. Πολλοί νέοι συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονται στην ερημιά. Εκδηλώνουν άγριες επιθυμίες, περιφερόμενοι χωρίς χαλινάρι. Δεν φροντίζουν για κάτι ωφέλιμο. Γι’ αυτό ακριβώς οι Γονείς, οι Δάσκαλοι και οι Παιδαγωγοί περιέρχονται πολλές φορές σε αμηχανία. Δεν γνωρίζουν τι να κάμουν. Πώς να φερθούν. Πρέπει παρ’ όλ’ αυτά να έχουν υπόψη τους αυτές τις συμπεριφορές. Αποτελούν επιβεβαιώσεις και της σύγχρονης Παιδαγωγικής. Για τούτο δεν πρέπει να απογοητεύονται από τις εκρηκτικές συμπεριφορές των Εφήβων. Αυτές οι συμπεριφορές είναι το μισό της όλης παιδαγωγικής προσπάθειας. Το άλλο μισό έχει αόρατη προέλευση. Για τούτο καλύτερα να σιωπούμε επ’ ολίγο. Έτσι ώστε, αυτό το άλλο μισό να είναι η τοποθέτηση των αρμοδίων και η λήψη αποφάσεων. Ευεργετικών πάντοτε για τους εφήβους.     

Στη διάγνωση αυτών των τάσεων και τη λήψη των σωστών αποφάσεων, καλούμαστε όλοι να πάρουμε θέση. Οι Έφηβοι είναι το μέλλον μας. Σαν ατόμων και σαν κοινωνιών. Η ευθύνη Γονέων και Παιδαγωγών βρίσκεται σε κρίσιμη χρεωστική κατάσταση. Αντιμετωπίζουν θετικά τον προσανατολισμό των εφήβων και των νέων. Δεν τους εγκαταλείπουν. Βρίσκονται όμως στο πλέον επιτακτικό χρέος των. Σ’ αυτή την ηλικία «δαμάζεται» η νεότητα. Αντιμετωπίζεται. Είναι η εποχή της κατάλληλης καλλιέργειας. Αρέσκονται να ρωτάνε και να ακούνε Αν παραμεληθεί ο Έφηβος, βλαστάνουν από παντού αγκάθια και ζιζάνια, που επηρεάζουν ολόκληρη τη ζωή του. Αν δεν σπείρει ο Γεωργός στην κατάλληλη εποχή, έχασε τη σοδιά του. Αν δεν καλλιεργήσει θετικά την εφηβεία ο Παιδαγωγός και ο Γονέας, δεν έχασαν μία σοδιά. Έχασαν τη ζωή μιας γενεάς.

Το πρόβλημα της αγωγής των εφήβων, δεν καταγράφεται σε κείνους. Καταλογίζεται στους Γονείς και τους Παιδαγωγούς. Κατ’ επέκταση δε στο κοινωνικό σύνολο, που χρεώνεται με τα παιδαγωγικά θέσμια. Κατανοούμε τότε την προσωπική ευθύνη των παντοίων Παιδαγωγών. Διδασκάλων Γυμνασίων και Λυκείων.   

Συμπέρασμα: Κατόπιν όλων των παραπάνω προβάλλεται έντονα, το ερώτημα. Και ύστερα, τι; Ποιο πρακτικό πόρισμα μπορεί να πάρει ο σημερινός γονέας; Μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του με τα έντονα και εκρηκτικά προβλήματα της εφηβείας; Ασφαλώς όχι. Πρέπει να γνωρίζει ότι στην όλη προσπάθειά του ποτέ και κανένας δεν είναι μόνος του. Υπάρχουν και σήμερα Δάσκαλοι και Παιδαγωγοί, πρόθυμοι να βοηθήσουν. Υπάρχουν και σήμερα παιδαγωγικά Σχολεία και μέθοδοι, που τιμούν την ορθή παιδαγωγία. Υπάρχει ακόμα και το πλήρωμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας που δέεται καθημερινά από το Μεγάλο Διδάσκαλο και Παιδαγωγό, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Να ενισχύει και να αναλαμβάνει το έργο. Ακούμε στη Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου: «Την νεότητα παιδαγώγησον». Ημείς διατορικά διακηρύσσουμε: Θαρσείτε! Μεθ’ ημών ο Θεός.

Ιερά Πόλις Μεσολογγίου Φεβρουάριος 2021

Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης
Καθηγητής Θεολογίας
6972725701

aixmi-news.gr