Πειθαρχία παιδιού – Γιατί δεν πρέπει να είμαστε υπερβολικά αυστηροί

Ενώ το να θέτουμε όρια στα παιδιά είναι απαραίτητο για τη σωματική και ψυχική τους υγεία, δεν πρέπει να γινόμαστε υπερβολικά αυστηροί

Το έχουμε πει πολλές φορές: Δεν υπάρχει πιο δύσκολη δουλειά από την ανατροφή ενός παιδιού. 

 Πράγματι, στην προσπάθειά μας να εξασφαλίσουμε το καλύτερο περιβάλλον αλλά και το καλύτερο μέλλον για το παιδί μας, είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε λάθη και να αμφισβητήσουμε πολλές φορές τον εαυτό μας. 

Και δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο τα πράγματα που κάνουμε για να προστατέψουμε τα παιδιά μας να είναι και εκείνα που τους κάνουν το μεγαλύτερο κακό. Το να είμαστε υπερβολικά αυστηροί είναι ένα από αυτά.

Οι ανησυχίες μας για τη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα του παιδιού ενδέχεται να μας ωθούν στο να θέτουμε όλο και αυστηρότερους κανόνες όσο μεγαλώνει, αντί για το αντίθετο. 

Ακόμη, όμως, και αν ο έλεγχος και η πειθαρχία αποτρέπουν τους τραυματισμούς και τις κακές παρέες, μακροπρόθεσμα μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ αρνητικές καταστάσεις.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση

Όταν αγνοούμε τις αντιρρήσεις των παιδιών σε αυτά που τους ζητάμε, αυτό που κάνουμε είναι να αγνοούμε τη μοναδικότητα του χαρακτήρα τους και να τους επιβάλλουμε τις απόψεις μας. 

Έτσι, τους μαθαίνουμε ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους δεν έχουν σημασία και τους δημιουργούμε κόμπλεξ κατωτερότητας.

Έλλειψη βούλησης

Όταν ένα παιδί μαθαίνει πως το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να υποταχθεί, δεν είναι εύκολο ως ενήλικας να έχει την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες, να πειραματίζεται και να ρισκάρει.

Τελειομανία

Μπορεί πράγματι να μπορούσε να γράψει 10 αντί για 9 στα μαθηματικά, όμως όταν του το εκφράζετε με έντονο τρόπο αυτό που του δείχνετε είναι ότι δεν είστε ποτέ ευχαριστημένοι με την απόδοσή του. 

Σαν αποτέλεσμα, το παιδί μαθαίνει ότι πρέπει όλα να γίνονται άψογα προκειμένου να αισθανθεί ικανοποίηση. Και, δυστυχώς, στη ζωή σπανίως τα πράγματα λειτουργούν έτσι. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ιδιαιτέρως αυστηρό περιβάλλον είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίζουν προβλήματα άγχους μεγαλώνοντας.

Αναποφασιστικότητα

Αν πάντοτε έχετε τον τελευταίο λόγο σε κάθε επιλογή που εμφανίζεται στον δρόμο του, είναι λογική συνέπεια να μάθει ότι δεν μπορεί να εμπιστεύεται τον εαυτό του για σοβαρές αποφάσεις. 

Δεν αποκλείεται από ένα σημείο και έπειτα να μην μπορεί καν να αναγνωρίσει τις επιθυμίες του, πόσο μάλλον να επιχειρήσει να τις εφαρμόσει.

Εσωστρέφεια

Η αυστηρότητά μας συχνά ερμηνεύεται ως απουσία στήριξης εκ μέρους των παιδιών, πράγμα που τα κάνει να νιώθουν μοναξιά και να κλείνονται στον εαυτό τους. 

Αυτό σε συνδυασμό με την χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει σαν αποτέλεσμα την εξέλιξή τους σε εσωστρεφή άτομα που συχνά εκδηλώνουν κοινωνικό άγχος.

Ψέματα

Ό,τι και να κάνουμε, τα παιδιά έχουν ανάγκη από ανεξαρτησία όσο μεγαλώνουν και, αν δεν τους την προσφέρουμε, θα την διεκδικήσουν όπως μπορούν. Όταν ξέρουν ότι θα αντιμετωπίσετε τιμωρητικά οτιδήποτε δεν σας αρέσει χωρίς πρώτα να ακούσετε τι έχουν να σας πουν, το πιθανότερο είναι ότι μαζί με την ηλικία τους θα αυξάνονται και τα ψέματα που θα λένε. 

Εκτός από το πλήγμα που θα δεχθεί η σχέση σας, αυτό το γεγονός τα εκθέτει και σε κινδύνους καθώς ίσως σημαίνει πως δεν θα είστε πάντα σε θέση να γνωρίζετε πού είναι ή ποιους συναναστρέφονται.

Επαναστάσεις

Δεν κλείνονται όλα τα παιδιά στον εαυτό τους, ούτε εσωτερικεύουν πάντα τη σκληρή πειθαρχία που τους επιβάλλεται. 

Σε πολλές περιπτώσεις αναζητούν ευκαιρίες να επαναστατήσουν και ενδέχεται να πάρουν ρίσκα τα οποία σε άλλη περίπτωση θα απέφευγαν.

vita.gr