Λέει κάποιος Άγιος πως τίποτε δεν συγκινεί τόσο το Θεό, όσο η προσευχή
υπέρ των κεκοιμημένων.
Επειδή «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια», οι
προαπελθόντες δεν έχουν πια τη δυνατότητα να βοηθήσουν τον εαυτό τους.
Έτσι, μοναδική φωνή γι’ αυτούς είναι η φωνή μας!
Μοναδική ικεσία τους η
δική μας ικεσία!
Μοναδική προσευχή τους η προσευχή μας!
Για το λόγο αυτό, αυτή η τρίτη Ευχή της Γονυκλισίας έχει ξεχωριστή βαρύτητα και
σημασία!
Είναι προσευχή αγάπης και ελεημοσύνης και φιλαδελφίας και
ευγνωμοσύνης, για πρόσωπα που βρίσκονται πια στα χέρια του Θεού!
«Έτι και έτι, κλίναντες τα γόνατα…»
No comments:
Post a Comment