Σελίδες

Sunday, 30 June 2024

Όλα ανάποδα...

Τα μπερδεύουμε τα πράγματα οι άνθρωποι…

Κάνουμε παράπονα, εκεί που πρέπει να πούμε «ευχαριστώ».
Βγάζουμε το λάδι σε αυτούς που πρέπει κανονικά, χαλί να γίνουμε για να μας πατήσουν.

Λέμε «ευχαριστώ» σε ανθρώπους που τίποτα δεν έκαναν για εμάς και κάνουμε μούτρα σε αυτούς που έχουν γίνει για πάρτη μας θυσία.

Αγαπάμε, εκείνους που αδιαφορούν και αδιαφορούμε για αυτούς που πραγματικά μας αγαπάνε.

Μαλώνουμε με όλους όσους μας απέδειξαν ότι είναι εκεί και γλυκομιλάμε στον κάθε ένα ξένο.

Γινόμαστε «χαλί» για κάθε έναν απλό γνωστό και μια μικρή δουλειά δεν κάνουμε για χάρη του άνθρωπού μας.

Τα μπερδεύουμε τα πράγματα οι άνθρωποι…

Είμαστε τα καλύτερα παιδιά για όλους τους εξωτερικούς, μα γινόμαστε τέρατα, όταν κλείνει πίσω μας του σπιτιού η πόρτα.


Το πρόβλημα είμαι εγώ…

Πάρε κομμάτι ξύλο. Πάρε και μπογιά. Και γράψε πάνω του τη φράση: «Το πρόβλημα είμαι εγώ».

Και αφού το κάνεις, πάρε το και κρέμασέ το απέναντι από το κρεβάτι που κοιμάσαι.

Έτσι, κάθε πρωί που θα ανοίγεις τα μάτια σου, θα το βλέπεις και θα θυμάσαι…

Θα θυμάσαι, ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εσένα.

Θα θυμάσαι, πως δεν είσαι εσύ ο τέλειος και όλοι οι άλλοι λάθος.

Θα θυμάσαι, πως πρέπει να έχεις «γρήγορο νου» και να κάνεις συνέχεια την αυτοκριτική σου.

Θα θυμάσαι, πως είσαι άνθρωπος. Όχι Θεός. Άνθρωπος με λάθη, με πάθη και με αδυναμίες.

Αν ο καθένας μας έβλεπε το δοκάρι που έχει καρφωμένο στο μάτι του, ο κόσμος μας θα ήτανε ένα πολύ καλύτερο μέρος…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.

e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Saturday, 29 June 2024

Φτάνει πια η κατάκριση, αρκετά!

Taste of Gossip
Από την στιγμή της γέννησής του ο άνθρωπος μπαίνει σε μια διαδικασία κριτικής από τους γύρω του που διδάσκεται βιωματικά κι ο ίδιος. Η κριτική από άνθρωπο προς άνθρωπο ξεκινά από τα πρώτα λεπτά της γέννησής του, συνεχίζεται σε όλη την διαδικασία εξέλιξής του από παιδί σε ενήλικα και τελειώνει ως και νεκρός στο φέρετρο!
Βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα για τους συνανθρώπους μας και έχουμε σταματήσει να παρατηρούμε, να αισθανόμαστε, να δείχνουμε αγάπη. 
Ο άνθρωπος τρέφεται να κατηγορεί, να κρίνει και να κρίνεται. Τεμπέλης, αγενής, αδιάφορος, άχρηστος, βλάκας και άλλα πόσα επίθετα και βρισιές που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι καθημερινά για να πληγώσουν τους συνανθρώπους τους, δίχως να σκεφτούν τον αντίκτυπο στην ψυχική τους υγεία. 
Δυστυχώς, ψάχνουμε να βρούμε ποιος έχει την ευθύνη του αποτελέσματος και όχι το αίτιο το οποίο προκάλεσε το αποτέλεσμα. 
..................
Για ποιο λόγο οδηγήθηκαν να λειτουργήσουν έτσι; 
Για ποιο λόγο κάνουν αυτό που εμείς χαρακτηρίζουμε λάθος και το κρίνουμε; 
Τι δυσκολίες περνούν στη ζωή τους; 
Έχουμε σταματήσει να ρωτάμε. 
Αν δεν καταλάβουμε κάτι που εκφράζει ο άλλος, ντρεπόμαστε να ρωτήσουμε για να μην χαρακτηρίσουν εμάς άσχετους ή αδαείς. Η απογοήτευση της απόρριψης, μας οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλος κριτικής που δεν σταματά. Εμείς οι ίδιοι μέσα από φόβους και ανασφάλεια αναπαράγουμε χρόνια την κατάσταση της κριτικής. 
Έχουμε σταματήσει να κάνουμε διάλογο και έχουμε μείνει στον μονόλογο. Δεν έχουμε επαφή πόσο μάλλον οπτική με τον συνομιλητή μας. 
Οι ρυθμοί της ζωής, ή τουλάχιστον αυτό εκφράζουμε ως δικαιολογία, μας οδηγούν στο να μην συζητάμε απέναντι ο ένας στον άλλον.
Ανταλλάσσουμε διαλόγους φωνάζοντας από διαφορετικά δωμάτια στο σπίτι επειδή τρέχουμε ταυτόχρονα να προλάβουμε άλλες δουλειές.
 Στις εξόδους με τους φίλους μας, μιλάμε και ταυτόχρονα στέλνουμε μηνύματα στα κινητά. Από τότε που η τεχνολογία των smartphone άνθισε, σταματήσαμε να κοιτάμε ψηλά στον ουρανό και αρκούμαστε να κοιτάμε σε μια οθόνη. 
Δεν μας ενδιαφέρει να πετάξουμε ψηλά, να αισθανθούμε ελεύθεροι. Το μόνο που μας νοιάζει είναι να φανούμε εξυπνότεροι από τους άλλους, καλύτεροι! 
Αυτό που πετυχαίνουμε μόνο, αλλά αρνούμαστε να παραδεχθούμε, είναι πως έχουμε γίνει δέσμιοι του μικρόκοσμου μιας οθόνης 5-9 ίντσες και η απεραντοσύνη των ουρανών μας αφήνει παγερά αδιάφορους!
Έχουμε μπει στην επικίνδυνη λογική του να μην αφήνεις τον άλλον να δει στα μάτια σου, να αισθανθεί τι έχεις μέσα σου και είσαι σε μια κατάσταση μόνιμης προστασίας από τον εχθρό. 
Μα για ποιον εχθρό μού μιλάς; τον συνάνθρωπό σου; 
Απέναντι από εκείνον είσαι εσύ! Αν εσύ δεν αισθάνεσαι επικίνδυνος για εκείνον τότε γιατί εσύ να αισθάνεσαι εκείνον επικίνδυνο για εσένα; 
Και όλα πλέον είναι έτοιμα με το πάτημα ενός κουμπιού! 
Παράγουμε ανθρώπους με έτοιμες απόψεις-κρίσεις. Έχει χαθεί η ομορφιά της αναζήτησης. Όλα έτοιμα στο πιάτο με εύκολα συμπεράσματα και απαντήσεις! 
Μην σκεφτείς πολύ και πονέσει το κεφάλι σου! Έχουμε σταματήσει να ενεργοποιούμε συνειδήσεις να σκεφτούν, να στοχαστούν, να βιώσουν καταστάσεις και να αισθάνονται τις αιτίες, τις αφορμές, το αποτέλεσμα.
Αυτό που είναι ενοχλητικό και ανησυχητικό, είναι τα διάφορα υβριστικά σχόλια όταν κάποιος εκφράζει την άποψή του στα μέσα δικτύωσης. Έχουμε την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε ταυτόχρονα με τόσο κόσμο, θέσεις και απόψεις. 
Με το να βρίζουμε ο ένας τον άλλον δεν οδηγούμαστε σε καλύτερη εξέλιξη. Δεν μαθαίνουμε ο ένας στον άλλον! Δεν δείχνουμε την διαφορετική μας οπτική. Είναι κάποιοι λίγοι που δεν εκφράζονται έτσι. 
Όμως, δεν δίνουν καν σημασία ακόμη και σε χρήσιμες πληροφορίες επειδή ο τρόπος που αποτυπώνονται δεν είναι αφυπνιστικός, ευγενικός. Οι περισσότεροι, όμως, χαίρονται να φέρνουν ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση. Να τους δίνουν σημασία κι ας τους βρίζουν. Παίρνουν ενέργεια! Και η κριτική συνεχίζεται, κι ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας συνεχίζει να την δυναμώνει και δυστυχώς να την διδάσκει!
Φτάνει πια, αρκετά! 
Έχουμε ανάγκη από μηνύματα να χαϊδέψουν χορδές στην ψυχή μας, να βγει μια όμορφη μελωδία ενεργοποίησης και όχι ενόχληση, πικρία και αποστροφή. Υπάρχει ανάγκη να δείξουμε αγάπη και στοργή στους συνανθρώπους μας. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να επιβιώσουμε από τις δυσκολίες της ζωής. 
Μόνοι δεν είμαστε! Έχουμε ο ένας τον άλλον! 
Ας σταματήσουμε να κρίνουμε τον διπλανό μας για το οτιδήποτε, ούτε τους εαυτούς μας χρειάζεται να κρίνουμε. 
Ας σταματήσουμε να κρίνουμε γενικώς! 
Ας επικεντρωθούμε στο τι θα μπορούσε ο καθένας μας να πράξει με περισσότερη σοφία και σύνεση. Ας γίνουμε εμείς η φωτεινή πράξη που θέλουμε να δούμε στους άλλους! Και όλα απλά θα είναι…

Ρίνα Σερέτη – Συγγραφέας

Τα σημάδια της Συναισθηματικής Χειραγώγησης

(...)
    Ίσως να έχουμε συναντήσει άτομα που είναι συστηματικά χειριστικά. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να έχουν τον έλεγχο και αυτή η επιθυμία για έλεγχο συχνά κρύβει ανασφάλεια. 
Τα άτομα αυτά αντισταθμίζουν την ανασφάλεια τους εμφανιζόμενα με αυτοπεποίθηση. 
Τα κίνητρά τους σχεδόν πάντα εξυπηρετούν τους ίδιους και έχουν λίγο σεβασμό για τον τρόπο με τον οποίο η συμπεριφορά τους επηρεάζει τους υπόλοιπους γύρω τους. 
Πρέπει να αισθάνονται ανώτερα και ισχυρά και αναζητούν άτομα που θα επιβεβαιώσουν και θα ανεχτούν τη χειριστική, επιθετική συμπεριφορά τους. 
Αυτά τα άτομα:
1. Θα χρησιμοποιήσουν τα λόγια σας προς όφελός τους
    Ένα χειριστικό άτομο αδυνατεί να αποδεχτεί την ευθύνη για τη συμπεριφορά του και συχνά, όταν του το επισημάνετε, θα βρει έναν τρόπο να το γυρίσει, ώστε να σας κάνει να νιώσετε άσχημα ή ενοχικά.
    Για παράδειγμα, μπορεί να εκφράσετε ένα παράπονο όπως «με ενοχλεί που δεν με βοηθάς να καθαρίσουμε το σπίτι, ενώ είχες υποσχεθεί ότι θα το κάνεις.» Αντί να ζητήσει συγγνώμη, ένα χειριστικό άτομο θα πει «δεν θα μου το ζητούσες αν ήξερες πόσες δουλειές έχω να κάνω. Γιατί δεν σκέφτεσαι και τη δική μου πλευρά;»
Η απάντησή σας: 
    Αν η συγγνώμη ακούγεται ψεύτικη ή αν το άλλο άτομο απαντάει αμυντικά, μην του επιτρέπετε να τη γλιτώσει. Αν το κάνετε, θα το επιβραβεύσετε για να το ξανακάνει. Δώστε του να καταλάβει ότι μια αληθινή συγγνώμη πρέπει να ακολουθηθεί από αλλαγή συμπεριφοράς.
2. Λένε κάτι και στη συνέχεια το αρνούνται
    Ένας χειριστικό άτομο λέει ναι σε κάτι που ζητήσατε ή δεσμεύεται με κάποιο τρόπο, και όταν έρθει η ώρα να το κάνει, λέει ότι ξέχασε την υπόσχεση.
Η απάντησή σας: 
    Αν αυτό γίνεται συστηματικά, ξεκινήστε να γράφετε ακριβώς τι σας υποσχέθηκε αυτό το άτομο. Βάλτε ημερομηνία και τοποθετήστε το χαρτί στην κουζίνα ή στείλτε το με μέιλ στον εαυτό σας και στο άλλο άτομο. Αυτό μπορεί να εκνευρίσει, αλλά θα δυσκολέψει την άρνηση μετά.
3. Χρησιμοποιούν τις ενοχές για να σας ελέγχουν
Αυτό είναι η απόλυτη χειραγώγηση. Το χειριστικό άτομο βρίσκει την Αχίλλειο πτέρνα σας και είτε υποκύπτετε, είτε νιώθετε χάλια.
    «Ναι, πήγαινε στο σινεμά χωρίς εμένα. Είμαι εντάξει. Θα μείνω σπίτι και θα βάλω πλυντήριο.»
«Όλο τον εαυτό σου σκέφτεσαι. Αν ήξερες τι παιδικά χρόνια είχα, δεν θα το ζητούσες ποτέ αυτό.»
«Αν θέλεις πραγματικά να φύγεις το Σαββατοκύριακο, φύγε. Αλλά δεν καταλαβαίνω πώς μπορείς να αφήσεις τα παιδιά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.»
Η απάντηση σας: 
    Δεν τρελαίνεστε. Μην πέφτετε θύμα αυτής της χειριστικής συμπεριφοράς που στάζει ενοχές. Μην υποκύπτετε στις απαιτήσεις. Αυτό το άτομο είναι ένας ενήλικας. Θυμίστε αυτό, και πως είναι ικανό να αντιμετωπίσει τις δικές πράξεις.
4. Θεωρούν μηδαμινά τα προβλήματα ή τις δυσκολίες σας
    Τα άτομα αυτά δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα προβλήματα σας – εκτός αν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ως πλατφόρμα για να τονίσουν τα δικά τους.
«Πιστεύεις ότι ζορίστηκες σήμερα με την κίνηση; Σκέφτηκες ποτέ πώς τα καταφέρνω εγώ με την κίνηση κάθε μέρα; Να χαίρεσαι που το έζησες μόνο σήμερα.»
Η απάντηση σας: 
    Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορείτε να κάνετε πολλά εκτός από το να βρείτε κάποιον που είναι πιο τρυφερός, συμπονετικός και ώριμος. Μην εκθέτετε τα τρωτά σας σημεία σε κάποιον που τα καταπατά.
5. Παρακάμπτουν την ειλικρινή επικοινωνία
    Αντί να είναι ευθείς και άμεσοι, οι χειριστικοί άνθρωποι παρακάμπτουν την ειλικρινή επικοινωνία και χρησιμοποιούν passive aggressive μεθόδους. Μιλούν πίσω από την πλάτη σας, ή ζητούν από άλλους να μεταφέρουν τα λόγια τους.
Η απάντηση σας: 
    Για τη δική σας ψυχική υγεία, αντιμετωπίστε τους. Το πιο πιθανό είναι ότι θα πάρετε μια αμυντική, επιθετική αντίδραση, αλλά τουλάχιστον ο άλλος θα ξέρει ότι τον έχετε καταλάβει. Αν αυτή η έμμεση συμπεριφορά σας βλάπτει συστηματικά, θα πρέπει να βρείτε ένα σχέδιο εξόδου.
................
ολόκληρο το άρθρο εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Ένας ψαράς και ένας λόγιος που άλλαξαν τον κόσμο!!

Χρόνια Πολλά, χαμομηλάκια,
που γιορτάζετε σήμερα!!!

Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι 
Ο Ωραίος Ασπασμός!
διαβάστε εδώ δυο υπέροχα κείμενα
Απόστολοι Πέτρος και Παύλος - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)
Απόστολοι Πέτρος και Παύλος
Βυζαντινή Αγιογραφία - Λυδία Γουριώτη©
Ένας ψαράς και ένας λόγιος που άλλαξαν τον κόσμο

Εορτάζουν στις 29 Ιουνίου εκάστου έτους.
Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. 
Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων. 
Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, μέσα στις οποίες να τι προτρέπει τους χριστιανούς: «Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιον να τραβήξει μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί. 
Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία. 
Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω περί το έτος 64 μ.Χ.

Ο δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας σε ένα χωρίο που ονομάζεται Γίσχαλα και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού. 
Το 36 μ.Χ. περίπου, όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε. 
Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό. Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του. Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος.  
Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε. Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη. Ο Απόστολος Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ο ίδιος, να αισθάνεται και να λέει: «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Προς Γαλάτας β΄ 20). Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ο παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και ακόμα, «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Προς Κολασσαείς γ΄ 11). Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσεις τις ανθρώπινης ζωής μας ο Χριστός. 
Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη μεταξύ των ετών 64 – 67 μ.Χ.

diakonima.gr

Friday, 28 June 2024

Πώς έφτιαχναν παλιά τα παγωτά οι παγωτατζήδες;

Κάποτε, για να φάει κανείς παγωτό, έπρεπε να περιμένει να ακούσει τον παγωτατζή της γειτονιάς να περνά από το δρόμο του.
Με το τρίτροχο ποδήλατο ή το μηχανοκίνητο καροτσάκι, ο παγωτατζής έκανε μία βόλτα στα δημοτικά σχολεία, στις εκκλησίες τις Κυριακές, στα πανηγύρια και όπου ήξερε πως θα βρει πολύ κόσμο.

Πώς έφτιαχναν όμως τότε τα παγωτά; 
Απλά και νόστιμα. 
Έβραζαν το γάλα, προσθέτοντας ζάχαρη, αυγά, κακάο ή βανίλια.

Όταν πλέον είχε βράσει το μείγμα τους, το τοποθετούσαν σε μεταλικό κάδο ο οποίος ήταν μέσα σε ένα ξύλινο βαρέλι. 


Ανάμεσα στο βαρέλι και στον κάδο υπήρχε πάγος για να το κρατά κρύο. Συνέχιζαν να ανακατεύουν το μείγμα μέχρι να πήξει.
Έπειτα φόρτωναν το βαρέλι στη καρότσα τους και έπαιρναν δρόμο για να συναντήσουν τους πελάτες τους. 
Κατά διαστήματα έριχναν κομμάτια πάγου εξωτερικά για να μη λιώσει το παγωτό. 
Έτσι πήγαιναν από δρόμο σε δρόμο και από γειτονιά σε γειτονιά για να γεμίσουν τα χωνάκια τους με τη δροσερή νοστιμιά που όσοι είχαν προλάβει να φάνε, θυμούνται ακόμη...
🍦🍦🍦
(πληροφορίες από το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Επιχειρηματικότητας (ΙΝ.ΑΝ.ΕΠ.)

e-daily

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Κάποτε... ένα παγωτό χωνάκι μάς ήταν αρκετό...

Πώς ανακαλύφθηκε το χωνάκι του παγωτού;
Το επινόησε κατά τύχη ένας απελπισμένος έμπορος κρέπας και δεκάδες άλλοι διεκδικούν την ανακάλυψη του «χωνιού» που άλλαξε την απόλαυση ενός παγωτού
Συνέβη μια αποπνικτική καλοκαιρινή μέρα του 1904 στη Διεθνή Έκθεση του Σεντ Λούις. Ο Έρνεστ Χαμβί, μετανάστης από τη Συρία, δεν κατάφερνε να πουλήσει τις ζεστές περσικές κρέπες του στα πλήθη που έλιωναν από τη ζέστη.
Αλλά στον διπλανό πάγκο, ο Άρνολντ Φορνασού πουλούσε παγωτό σε πιάτα σαν τρελός. Ξαφνικά, του Άρνολντ του τελείωσαν τα πιάτα. 
Ο Έρνεστ είχε μια ξαφνική ιδέα. Τύλιξε μια κρέπα σχηματίζοντας κωνικό χωνάκι και την πρόσφερε ως υποκατάστατο. Βουαλά! Έτσι γεννήθηκε το χωνάκι του παγωτού.
Αυτή τουλάχιστον είναι η εκδοχή που υποστηρίζει η Διεθνής Ένωση Παγωτού. Αλλά εδώ είναι που αρχίζει το μπέρδεμα. Τουλάχιστον μισή ντουζίνα πωλητές στην έκθεση ισχυρίζονται ότι σ’ εκείνους ανήκει η τιμή της ανακάλυψης. Οι απόγονοι τους συνεχίζουν τους διαξιφισμούς ακόμη και σήμερα.

Ποια είναι όμως η αλήθεια;
 
Είναι ασφαλές να πούμε ότι η ιδέα γεννήθηκε μια μέρα στην έκθεση και γρήγορα την αντέγραψαν δεκάδες άλλοι που ήταν ανυπόμονοι να εκμεταλλευτούν μια καλή ιδέα. 
Όταν τελείωσε η έκθεση, οι άνθρωποι μετέφεραν την ιδέα στον τόπο τους και έτσι έγινε επιτυχία σέ όλη την χώρα. 
Σήμερα, το ένα τρίτο όλων των παγωτών πουλιέται σε χωνάκια. Είναι μια αγαπημένη καλοκαιρινή απόλαυση στην Αμερική και παντού – σ΄ αυτό, τουλάχιστον δεν χωράει συζήτηση.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Thursday, 27 June 2024

«Αβδηριτισμός», «Αβδηριτικό πάθος» και «Συβαριτισμός»

Αβδηριτισμός:
Η έκφραση «Αβδηριτισμός» σημαίνει μία πράξη ή μία σκέψη, που τη χαρακτηρίζει η προσπάθεια ανόητης επίδειξης. 
Πράγματι, αναφέρεται ότι οι Αβδηρίτες –κάτοικοι της πόλεως Άβδηρα, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου, στη Θράκη, είχαν μιαν ανόητη ματαιοδοξία και κατά την αρχαιότητα κυκλοφορούσαν εις βάρος τους ένα σωρό πειρακτικά ανέκδοτα.
Δύο από τα πιο γνωστά είναι τα εξής: 
Οι Αβδηρίτες αποφάσισαν κάποτε να κατασκευάσουν ένα υδραγωγείο, για να υδρεύσουν την πόλη τους, που δεν είχε νερό. Έτσι άρχισαν έναν έρανο και με το σημαντικό ποσόν που μάζεψαν, κατασκεύασαν μια μεγάλη δεξαμενή και μια εξ’ ίσου ωραιότατη καλλιμάρμαρη βρύση.
Όταν όλα αυτά ήταν έτοιμα, ανακάλυψαν ότι είχαν λησμονήσει το σπουδαιότερο: τη μεταφορά δηλαδή του νερού στην πόλη! Και επειδή στο μεταξύ τα λεφτά είχαν εξαντληθεί, έμειναν η δεξαμενή και η βρύση χωρίς νερό!
Κάποτε επισκέφτηκε τα Άβδηρα ο Διογένης ο Κυνικός. Όταν αντίκρισε τη μεγαλοπρεπέστατη και τεράστια πύλη της πόλης, η οποία βρισκόταν σε μεγάλη αντίθεση μπροστά στην έκταση, αλλά και τους κατοίκους της, είπε στους Αβδηρίτες: 
«Σας συνιστώ να φράξετε λίγο την πύλη σας, γιατί υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει από εκεί μέσα ολόκληρη η πόλη σας ...».
Οι κάτοικοι των Αβδήρων, πόλης κατ' εξοχήν εύπορης και πλούσιας, δεν δίσταζαν ακόμα και με την πιο ελαφριά τους αδιαθεσία να καλούν τούς πιο διάσημους γιατρούς τής εποχής. Αυτό ονομάστηκε «αβδηριτικό πάθος» ή «μένος» (είδος παροδικής μανίας, συλλογική υποχονδρία)

Συβαριτισμός:
Η υπερβολική πολυτέλεια, η νωχέλεια εξ αιτίας της καλοπέρασης και η μαλθακότητα, πέρασαν στην ιστορία ως συβαριτισμός. 

Ας δούμε όμως για ποιο λόγο.
Οι Συβαρίτες, κάτοικοι της αρχαίας Συβάρεως, (Σύβαρις, Κρότων και Τάρας ήταν αρχαίες ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας), ασχολούνταν συνεχώς με συμπόσια, θεάματα και απολαύσεις.

Η τρυφηλότητα της ζωής τους και οι υπέρμετρες σπατάλες, στις οποίες επιδίδονταν, έμειναν παροιμιώδεις στην ιστορία με τον όρο «Συβαριτισμός». 
Οι Συβαρίτες είχαν ως μόνο σκοπό τους, την ευζωία, την φιληδονία και αρέσκονταν μόνο σε υλικές απολαύσεις.
Η ευφορία της γης και η μεγάλη εμπορική κίνηση του λιμανιού της πόλης τους, οδήγησαν στο γρήγορο πλουτισμό των κατοίκων της, οι οποίοι επιδίδονταν σε πολυτελή διαβίωση και υπέρμετρες απολαύσεις. 

Ο τρόπος ζωής τους κατέστη παροιμιώδης. Διηγούνται πολλές ιστορίες για τη λατρεία που είχαν προς την πολυτέλεια.
Κάποιος Συβαρίτης λοιπόν, παραπονιόταν επειδή είχε πλαγιάσει σ’ ένα κρεβάτι με στρώμα το οποίο είχε πάνω του φύλλα από τριαντάφυλλα, κι έλεγε πως δεν είχε μπορέσει να κοιμηθεί όλη τη νύχτα, γιατί ένα ροδοπέταλο έτυχε να είναι διπλωμένο και τον ενοχλούσε!
Από την πόλη τους, είχαν απομακρύνει τους κόκορες, για να μην τους ξυπνούν το πρωί, ενώ ο Ηρόδοτος αναφέρει πως όταν ο Συβαρίτης Μυνδιρίδης πήγε μνηστήρας στη Συκιώνα για να ζητήσει σε γάμο την κόρη του Κλεισθένη συνοδευόταν από 1.000 δούλους, μεταξύ των οποίων ήταν και ο προσωπικός του μάγειρας, ειδικοί κυνηγοί, ψαράδες, κ.ο.κ.
Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη, ο Μινδυρίδης είχε ξεπεράσει σε πολυτέλεια όλους τους άλλους Συβαρίτες.

Όλες οι χειρωνακτικές εργασίες γίνονταν από δούλους και οι πολίτες ξεκουράζονταν σε πολυτελείς επαύλεις. Έτρωγαν εξωτικά εδέσματα, όντας εξαιρετικά κοιλιόδουλοι, ενώ οι μάγειροι και οι ζαχαροπλάστες που επινοούσαν νέα γλυκά ή φαγητά διατηρούσαν το προνόμιο της ευρεσιτεχνίας για ένα χρόνο.Οι προσκλήσεις για τα γεύματα έφταναν στους παραλήπτες τους ένα χρόνο πριν.
Aπαγόρευαν στους ξυλουργούς και στους σιδηρουργούς να δουλεύουν μέσα στην πόλη γιατί η εργασία τους ήταν πολύ θορυβώδης. 
Kάποιοι δρόμοι πλουσίων συνοικιών, ήταν σκεπασμένοι με τέντες για να προστατεύονται οι εκεί κάτοικοι από τον ήλιο και τη βροχή.

Κάποτε ένας Συβαρίτης, αρκετά εύπορος, μόλις είδε κάποιους εργάτες να δουλεύουν, αρρώστησε! Όταν το διηγήθηκαν αυτό το περιστατικό σε κάποιον άλλον Συβαρίτη, εκείνος τους είπε να μην απορούν για το συμβάν, γιατί και ο ίδιος ένοιωθε ήδη έναν πόνο στα πλευρά του, σαν να είχε κοπιάσει το ίδιο με τους εργάτες!

Στα βαλανεία (λουτρά), υπήρχαν ειδικά εκπαιδευμένοι λουτροχόοι οι οποίοι με πολύ αργές και προσεκτικές κινήσεις έριχναν το νερό πάνω στους λουομένους. Αυτό γινόταν για να μην τους ξαφνιάσουν από το πιθανόν καυτό ή παγωμένο ύδωρ.
Επίσης απαγορευόταν να κάνουν γρήγορες κινήσεις, ειδικά όταν το νερό ήταν πολύ ζεστό για να αποφύγουν στη βιασύνη τους να προκαλέσουν κάψιμο στους λουομένους! [Δειπνοσοφιστές 15 - 518 c].
Τον 6ο αιώνα π.Χ. οι Συβαρίτες ήρθαν σε σύγκρουση με τον Κρότωνα και μετά την ήττα του στρατού τους στον ποταμό Κράβη, το 510 π.Χ. οι Κροτωνιάτες, κατέλαβαν την πόλη τους και την κατέστρεψαν ολοσχερώς. 

Αυτό συνέβη διότι οι Συβαρίτες, λίαν απασχολημένοι με τις απολαύσεις τους, αδιαφόρησαν εντελώς για τους εξωτερικούς κινδύνους από τους οποίους απειλούνταν.
Γι' αυτό το λόγο, η πόλη τους εξαφανίστηκε από την ιστορία μέσα σε μία μόλις ημέρα. Όταν μετά από 65 χρόνια οι Aθηναίοι ίδρυσαν εκεί τη νέα αποικία των Θουρίων, δε βρήκαν κανένα ίχνος από την πάλαι ποτέ κραταιά και λαμπρή Σύβαρη.

Οι Συβαρίτες έδωσαν αφορμή λοιπόν, με τον τρόπο που ζούσαν, να πάρει το όνομά τους αυτή τη σημασία: Του υπερβολικά τρυφηλού βίου, της καλοπέρασης, του ατομικισμού, του ευδαιμονισμού και της οκνηρίας. Έκτοτε, χαρακτηρίζεται έτσι κάθε άνθρωπος αβροδίαιτος, που ζει με μαλθακότητα και πολυτέλεια.

melitilexeis
diolkos

Ψάχνω να βρω άνθρωπο...

Ψάχνω να βρω άνθρωπο. Άνθρωπο απλό.
Άνθρωπο που να ξέρει πώς να χαρεί με τη χαρά και πώς να σταθεί στη λύπη.
Άνθρωπο που να ξέρει να λέει, «σε ευχαριστώ», «σε αγαπώ», «συγγνώμη».
Άνθρωπο που να μπορεί να κλάψει μπροστά σου χωρίς να ντρέπεται και να μπορεί όμως και να γελά με τη ψυχή του.
Άνθρωπο που τα λεφτά να τα έχει εργαλείο και όχι αυτοσκοπό.
Άνθρωπο που τα «μπράβο» και τα «κατηγορώ» να μην τον επηρεάζουν.
Άνθρωπο που το «ναι» του να είναι «ναι», και το «όχι» του «όχι».

Τέτοιον άνθρωπο ψάχνω για να βρω. 
Τέτοιον ψάχνουμε όλοι μας.

Άνθρωπο που να έχει φόβο Θεού. 
Άνθρωπο που να μην πιστεύει, πως είναι θεός ο ίδιος.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Wednesday, 26 June 2024

Μπάνιο στη σκάφη!…

Πριν μερικές δεκαετίες στα σπίτια δεν υπήρχε ούτε νερό, ούτε μπανιέρα. Οι νοικοκυρές έπρεπε να φέρουν νερό από την τουλούμπα της γειτονιάς, για να μαγειρέψουν και να κάνουν μπάνιο τα παιδιά, συνήθως Σάββατο.
Ναι το έζησα…. Το πρόλαβα…
Κείμενο: Βασιλική Παπουτσάκη

Όταν τυχαία είδα αυτή τη φωτογραφία, μου ήρθαν μνήμες στο νου.
Σάββατο, οπωσδήποτε Σάββατο, ζέσταινε ή μάνα μου νερό στο μπουγαδοτσίκαλο. 

Ύστερα, το έβαζε στον κουβά, έριχνε και κρύο να μη μας ε-κάψει (μέχρι να ξεκινήσει βέβαια αυτό είχε παγώσει). Στην καλύτερη περίπτωση το χειμώνα άναβε η ξυλόσομπα. 
Πρώτα σκύφταμε και μας έλουζε με πράσινο σαπούνι τα μαλλιά, ρίχνοντας νερό με το κουμαράκι, (νομίζω ότι τα ξέπλενε ελαφρώς... γιατί που να φτάξει το νερό).
Μετά, στο ίδιο νερό μπαίναμε τσιτσίδι. Μας έτριβε την πλάτη πάλι με πράσινο σαπούνι. Ο ζόρες ήταν τα γόνατα και οι αγκώνες που ήταν μέσα στην κάσα* .... Ολοκάσαστοι ήμασταν ειδικά το καλοκαίρι που γυρίζαμε και παίζαμε πέρα πόδε. 

Το σαπούνι που χρησιμοποιούσαμε, ήταν αυτό που έμενε αφού έλιωνε κατά το ήμισυ, της μπουγάδας αλλά και όταν αυτό γινόταν πολύ μικρό, με άλλα μικρά σαπουνάκια,(αποσαπουνίδες) τα τυλίγαμε σ΄ένα πανάκι και μ΄αυτό λουζόμασταν…ήταν και το σφουγγαράκι μας! Αν έμπαινε το σαπούνι στα μάθια , ήτανε ξεκαπυρωμένα μια νε-βδομάδα.
Συνήθως είχαμε και θεατές τα άλλα μέλη της οικογένειας ή και καμιά γειτόνισσα. Ήταν τόσο φυσιολογικό που δεν αντιδρούσε (νομίζω ) κανείς. Μετά βάζαμε μια ολιά αλάτσι στην κεφαλή για τη γλωσσοφαγιά, γιατί λέει τσι λουσμένους τσι πιάνει πια εύκολα το κακό μάτι.
Γεννημένη σε ορεινό χωριό, όταν μετακομίσαμε στη Χώρα, (Ηράκλειο), σε αστικό σπίτι με μπανιέρα, (με γαλάζια πλακάκια και θερμοσίφωνο) ήταν τέτοια η έκπληξή μου αλλά και η άγνοιά μου, που νόμιζα ότι αυτή ήταν η θάλασσα. Το δε ντουζ ήταν το τηλέφωνο. Έτσι μου το΄λεγε η μάνα μου.
Πια καλά είναι εδά…. Με το ηλιακό, την μπανιέρα, το αφρόλουτρο, το σαμπουάν, τα ατομικά σφουγγαράκια,...
την ιδιωτικότητα βρε αδερφέ

Πηγή: iscreta

* βρωμιά, μπίχλα

Υποψιάζομαι ότι το παιδί μου παίρνει ναρκωτικά...

Έρχεται για κάποιους γονείς η τραγική στιγμή που αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί τους.
.
Η απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς του, το κλείσιμο στον εαυτό του, μυστικές συναντήσεις ή παρέες που πρώτη φορά αντιλαμβάνεστε πως είχε το παιδί, μπορεί να σας οδηγήσουν σε υποψίες που φαντάζουν εφιάλτης. Και δεν αποκλείεται να είναι. Μπορεί το παιδί σας να έχει μπλέξει με ναρκωτικές ουσίες και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Ποιες είναι όμως οι πρώτες ενδείξεις και πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε μία τόσο δύσκολη κατάσταση; Πού πρέπει να απευθυνθείτε για να πάρετε τη βοήθεια που χρειάζεστε ώστε να αντιμετωπίσετε με σοβαρότητα και με σωστό τρόπο όλο αυτό; Το mothersblog.gr με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους, έχει να σας προτείνει διάφορους τρόπους ώστε να καταφέρετε να δώσετε μία και καλή λύση στο πρόβλημά σας απαντώντας στις παρακάτω ζωτικής σημασίας ερωτήσεις…

Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι το παιδί έχει μπλέξει με ναρκωτικά;
Αν διαπιστώσετε αλλαγές στη διάθεσή του ή διαπιστώσετε ότι έχει απομονωθεί, τότε ίσως να έχει ήδη μπει στον δρόμο που τις περισσότερες φορές δεν έχει γυρισμό.
Οι βίαιες αντιδράσεις του όταν του λέτε κάτι ή η μόνιμη αντίδρασή του σε θέματα που αφορούν την οικογένεια είναι επίσης ένδειξη.
Αν δείχνει να μην έχει κανένα ενδιαφέρον και διαπιστώσετε ότι έχει ακόμα και τάσεις αυτοκτονίας, τότε το πιθανότερο είναι πως το παιδί παίρνει ναρκωτικές ουσίες
Τα πολλά ψέματα, οι δικαιολογίες και η ανάγκη του να ζει στον δικό του κόσμο, είναι επίσης μία ένδειξη.
Οι αδικαιολόγητες απουσίες που επαναλαμβάνονται συνεχώς θα πρέπει να σας κινήσουν το ενδιαφέρον
Τηλεφωνήματα από αγνώστους ή η διάθεση του παιδιού να ξεκόψει από παλιότερες μακροχρόνιες φιλίες μπορεί να είναι μία ακόμα ένδειξη.
Αν χάνονται πολύτιμα αντικείμενα από το σπίτι ή ακόμα και ρευστό σε χρήματα, τότε το παιδί μπορεί να τα αξιοποιεί θέλοντας να αγοράσει τη δόση του.
Η έλλειψη καθαριότητας, οι αδικαιολόγητοι εμετοί αλλά και η απώλεια βάρους όπως και τα κόκκινα μάτια πρέπει να σας ανησυχήσουν και να σας αφυπνίσουν.
Τέλος, αν το παιδί αντιμετωπίζει προβλήματα ύπνου για παράδειγμα κοιμάται πολύ ή δεν κοιμάται καθόλου τα βράδια, ίσως να αποτελεί μία σοβαρή ένδειξη για τον κακό δρόμο που έχει πάρει το παιδί.

Τι πρέπει να κάνω αν συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να μείνετε κοντά στο παιδί σας, ό,τι και αν αυτό χρειαστεί, ακόμα και αν το ίδιο το παιδί αρνείται κατηγορηματικά να έρθει σε επαφή μαζί σας. Για να στραφεί ένα παιδί στον κόσμο των ναρκωτικών σημαίνει πως ...

Αυτά που δεν λένε τα παιδιά στους γονείς τους

Όταν τα παιδιά είναι μικρά, διεκδικούν με κάθε τρόπο την προσοχή μας. Τρέχουν να μας πουν καθετί που βλέπουν, ακούνε ή τους είπαν άλλα παιδάκια στο σχολείο, θεωρώντας ότι είναι πολύ σημαντικό για να μας τα εκμυστηρευτούν. 
Όμως, καθώς μεγαλώνουν, γίνονται φειδωλά στις εκμυστηρεύσεις τους, επιλέγουν να μας απαντούν μονολεκτικά στις ερωτήσεις μας και κλείνουν το στόμα τους ερμητικά κλειστό αν δεν θέλουν αν μας πουν κάτι. 
Για ποια  θέματα δεν μιλούν συνήθως;
👦👧 Δεν μιλούν για τους φόβους τους
Δύσκολα αποφασίζουν τα μεγαλύτερα παιδιά να μιλήσουν για τους φόβους τους. Είτε γιατί πιστεύουν ότι δεν θα τα καταλάβουμε είτε γιατί ντρέπονται να μας πουν τι φοβούνται, τα παιδιά παλεύουν μόνα τους με τους φόβους τους. 
Μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορούν να τους αντιμετωπίσουν ή θα γίνουν αντιληπτά από τους γονείς τους.
👦👧 Δεν μιλούν για τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους
Οι αλλαγές στο σώμα τους είναι μια περίοδος εξερεύνησης, άγχους, ανασφάλειας και ...μοναχικότητας. 
Δεν θέλουν να τα βλέπουμε την ώρα που κάνουν μπάνιο, να τα τσιμπάμε την ώρα που ντύνονται, ή να θέλουμε να δούμε μια κοκκινίλα που εμφανίστηκε. 
Θέλει χρόνο, κουβέντα και υπομονή, μέχρι να συνηθίσουν και να αποδεχτούν τις αλλαγές στο σώμα τους.
👦👧 Δεν μιλούν για τα συναισθήματά τους για το άλλο φύλο
Η πλειοψηφία των παιδιών, ειδικά στην εφηβεία, δεν μιλά για τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα. 
Επιλέγει τους φίλους και τις φίλες να τα συζητούν και εμείς μένουμε στην ανάμνηση των εξομολογήσεών τους από το δημοτικό!
👦👧 Δεν μιλούν όταν έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού ή κακομεταχείρισης
Ακόμα και τα παιδιά που έχουν πολύ καλές σχέσεις με τους γονείς τους, δυσκολεύονται να ομολογήσουν ότι έχουν πέσει θύμα εκφοβισμού. 
Πιστεύουν αρχικά ότι αν μιλήσουν θα είναι χειρότερα γι’ αυτά, ό,τι θα τα εκδικηθούν, ό,τι θα μπουν στο περιθώριο. 
Γι΄αυτό απαιτείται εγρήγορση από τους γονείς κάθε φορά που βλέπουν μια αλλαγή στη συμπεριφορά των παιδιών της και δεν αφήνουν το χρόνο να περνά
👦👧 Δεν μιλούν όταν τους έχει προσφερθεί να δοκιμάσουν αλκοόλ ή άλλες ουσίες
Θα έρθει η στιγμή που το παιδί σε μια εκδρομή ή σε μια έξοδο θα κληθεί να δοκιμάσει το αλκοόλ. 
Η αντίδραση δεν είναι η ίδια από όλα τα παιδιά. 
Δυστυχώς είναι ένα στάδιο που δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί (για την εμπειρία μιλάμε) και εκεί εξαρτάται από το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του παιδιού, πώς θα το χειριστεί και αν θα το ομολογήσει σε σας.
👦👧 Δεν λένε εύκολα «συγγνώμη» 
Αυτή η τόσο εύκολη λεξούλα βγαίνει με μεγάλη δυσκολία από το στόμα τους, ακόμα και αν γνωρίζουν ότι οφείλουν να το κάνουν. 
Είναι θέμα εγωισμού κυρίως αλλά και η παραδοχή ότι έχουν κάνει λάθος , που δυσκολεύει να ζητήσουν συγγνώμη. 
Ορισμένες φορές αρκεί μια δική σας παρότρυνση για να κάνουν κάνουν τη «συγγνώμη» τους λίγο πιο εύκολη.

Tuesday, 25 June 2024

Παιδί και πισίνα: Πώς θα αθληθεί χωρίς να κινδυνεύσει

Οι δραστηριότητες εκτός σχολείου έλκουν παιδιά και γονείς, καθώς αποτελούν το πιο αποτελεσματικό αντίδοτο στην εσωστρέφεια του χειμώνα. Η πισίνα κατακτά ολοένα και περισσότερους φίλους, αφού αποδεδειγμένα το κολύμπι είναι το ιδανικότερο άθλημα για την ομαλή σωματική ανάπτυξη του παιδιού. 
Ο χρόνος παραμονής των παιδιών στο νερό
να μην ξεπερνά τα 20 λεπτά.
Το γεγονός ότι στο νερό αποφεύγονται κακώσεις, και τραυματισμοί του μυοσκελετικού συστήματος και των αρθρώσεων, ενισχύει την επιλογή των γονιών, οι οποίοι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες σπεύδουν για εγγραφή των παιδιών στο πλησιέστερο κολυμβητήριο.
Ιατρικές εξετάσεις
Επισκεφτείτε παιδίατρο. Θα πάρει το ιατρικό ιστορικό του παιδιού, και παράλληλα θα ζητήσει το ιστορικό της οικογένειας, έτσι ώστε να αποκλείσει τυχόν κληρονομικά προβλήματα, που ενδεχομένως δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί.
Χρήσιμη είναι και η επίσκεψη σε καρδιολόγο, για ηλεκτροκαρδιογράφημα, καθώς και υπέρηχο καρδιάς. Θα αποκλείσετε διάφορες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν λιποθυμία, η οποία στο νερό μπορεί να αποβεί μοιραία.
Στην περίπτωση που το παιδί δεν είναι απολύτως υγιές, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για το είδος των ασκήσεων... 

Είσαι Ευτυχισμένος Άνθρωπος;

Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν κάνει κακό στους άλλους.
Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν ζηλεύει. Δεν γκρινιάζει. 
Δεν καταπιέζει τους ανθρώπους, που είναι δίπλα του.
Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν κακολογεί. Δεν κατακρίνει. 
Δεν κουτσομπολεύει. Έχει στη γλώσσα χαλινάρι.
Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος κοιτάει μόνο τα δικά του λάθη 
και δεν ασχολείται με τις ζωές των άλλων.
Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν φέρεται μίζερα. Τσιγγούνικα. 
Δεν ασχολείται με μικρότητες, με «σου 'πα και μου 'πες».

Για πες τώρα…
Είσαι ευτυχισμένος;

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Monday, 24 June 2024

Οι καημενούληδες...

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να έχουμε παράπονα.
Να νιώθουμε μόνιμα οι αδικημένοι της υπόθεσης. 
Οι καημενούληδες.

Και να περνάμε έτσι μια ζωή γκρινιάζοντας μέσα στην κακομοιριά και την μιζέρια.
Το δύσκολο είναι, να αποκτήσουμε ανδρείο φρόνημα. 
Μαχητικό.
Και να παλεύουμε. Να παλεύουμε με νύχια και με δόντια, μέχρι τη τελευταία μας πνοή.

Να παλεύουμε κόντρα σε ανθρώπους, κόντρα σε συμπεριφορές κακές, κόντρα σε ό,τι μας θέλει γονατισμένους…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Φαγάκι για την παραλία

Το καλοκαίρι είναι ίσως η πιο κατάλληλη εποχή για να υιοθετήσουμε έναν υγιεινό τρόπο διατροφής ή να εντάξουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα όσα περισσότερα φρούτα και λαχανικά μπορούμε.

Η ζέστη άλλωστε ευνοεί τα μικρά και ελαφριά γεύματα ενώ το κολύμπι κουράζει τα παιδιά και επιπλέον ανοίγει την όρεξη.
Ειδικά όσον αφορά τα καλοκαιρινά φρούτα (πανάκριβα, δε λέω...) υπάρχει μια τεράστια ποικιλία όπως δροσερά καρπούζια, πεπόνια, κεράσια, ροδάκινα, αχλάδια, που μπορούν να καταναλωθούν είτε σκέτα είτε να γίνουν ωραιότατες φρουτοσαλάτες.
Στην αγορά κυκλοφορούν πολλές ισοθερμικές τσάντες στις οποίες τοποθετώντας παγοκύστες, τα τρόφιμα θα παραμείνουν δροσερά, χωρίς να αλλοιωθούν.

Τι μπορείτε λοιπόν να ετοιμάσετε για την παραλία:

-Τοστ με τυρί (ψωμί πολύσπορο ή ολικής άλεσης)
-Φρούτα της αρεσκείας σας. Είτε πλυμένα σε ένα σακουλάκι ολόκληρα (αχλάδια, ροδάκινα, μπανάνες, κεράσια, βερίκοκα, είτε σε κομμάτια, μέσα σε ένα τάπερ (πεπόνι, καρπούζι)
-Καρότα και αγγουράκια κομμένα σε ραβδάκια
-Ρυζογκοφρέτες ή φρυγανιές με λίγο τυράκι
-Μπισκότα χωρίς σοκολάτα
-Πίτα που έχουμε ψήσει από το βράδυ στο σπίτι και έχει κρυώσει
-Σάντουιτς τυρί και ντομάτα
-Σταφιδόψωμο ή κουλούρι Θεσσαλονίκης
-Τσουρεκάκι (απλό, όχι γεμιστό)
-Μπάρες δημητριακών ( χωρίς επικάλυψη σοκολάτας)

Να θυμάστε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να βουτήξουν στη θάλασσα έχοντας γεμάτο στομάχι. Το πόση ώρα μετά το γεύμα θα μπούμε στη θάλασσα εξαρτάται από αυτό που φάγαμε. Καλό είναι πάντως να έχουν περάσει τουλάχιστον 1-2 ώρες μετά το γεύμα.

Επίσης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, τα παιδιά πρέπει μέσα στην ημέρα να πίνουν άφθονα υγρά, να τρώνε μικρά και συχνά γεύματα και να υπάρχει ένα μέτρο με τα παγωτά.
Αντίθετα μην παραλείπετε να δίνετε στο παιδί γάλα και γιαούρτι προκειμένου να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες σε ασβέστιο.

Το ξεκαθάρισμα της «ντουλάπας»...

Είσαι σαν μια ντουλάπα… 
Σαν μια μεγάλη ντουλάπα, ασφυκτικά γεμάτη μέχρι πάνω.
Ρούχα, εσώρουχα, κουβέρτες, σεντόνια, παπλώματα, μαξιλαροθήκες, τσάντες, καπέλα και παπούτσια… 
Άλλα παλιά, άλλα καινούρια, άλλα από αυτά σκισμένα, άλλα πεντακάθαρα, άλλα βρώμικα, άλλα φθαρμένα. 
Ένας αχταρμάς…

Και με τόσο πράγμα που έχει μαζευτεί μέσα σου, έχεις μπουκώσει… 
Έχεις φτάσει στο αμήν.

Πρέπει να κάνεις ένα ξεκαθάρισμα.
Να ανοίξεις τα φύλλα της ντουλάπας και να τα βγάλεις όλα έξω…
Ό,τι είναι για πέταμα, να πεταχτεί.
Ό,τι είναι για μπάλωμα, να μπαλωθεί.
Ό,τι είναι για πλύσιμο, να πλυθεί.
Ό,τι είναι για σίδερο, να σιδερωθεί.
Σιγά-σιγά. Χωρίς βιασύνες.

Και αφού πάρεις απόφαση τι κρατάς και τι πετάς, αφού πλύνεις και σιδερώσεις τα όσα μείνουν, να τα βάλεις ξανά μέσα σου, όμορφα και τακτοποιημένα…

Σαν μια ντουλάπα είσαι…
Μια μεγάλη ντουλάπα, ασφυκτικά γεμάτη μέχρι πάνω.
Δε θες πολλά.
Ένα καλό ξεκαθάρισμα στη ζωή σου θέλεις…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Sunday, 23 June 2024

Μ. Λουντέμης: «Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει... »

Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει... 
τρέχει... ασυλλόγιστα στους γκρεμούς, 
που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, 
ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά.
Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.
Να πεις «όχι» στην αγάπη είναι σαν να κατσουφιάζεις
μπροστά σ' ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν' ανοίξει.
Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο.

Γιατί, όταν το παιδί είναι διακοπές, μας λείπει τόσο πολύ;

Ήρθε το καλοκαίρι, και μαζί του η στιγμή που όλες περιμέναμε: να πάει το παιδί στη γιαγιά και τον παππού ή στην κατασκήνωση για να ξεκουραστούμε! 
Ωστόσο, η χαρά και ο ενθουσιασμός μας δεν κρατάνε πολύ. 
Τις πρώτες μέρες απολαμβάνουμε την ζωή χωρίς παιδιά, αλλά πολύ σύντομα ανυπομονούμε να περάσει ο καιρός και να βρεθούν ξανά στην αγκαλιά μας!
Ίσως σε αυτούς που δεν έχουν παιδιά μοιάζει μαζοχιστικό, μα εμείς οι γονείς αντιλαμβανόμαστε πώς είναι να απουσιάζει το παιδί από το σπίτι… 
Και η αλήθεια είναι πως, μετά την πρώτη εβδομάδα, μας λείπει πολύ!

Δύσκολα ξεσυνηθίζεται η ακαταστασία και η φασαρία!
Όταν τα παιδιά είναι στο σπίτι, συνήθως επικρατεί ένας μόνιμος, μικρός πανικός. 

Φωνές, γέλια και κλάματα ακούγονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ τα ρούχα και τα παιχνίδια τους είναι σκορπισμένα παντού! 
Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όταν φεύγουν, είναι να μαζέψουμε και να καθαρίσουμε το σπίτι. 
Η απόλυτη τάξη και η ησυχία που μας ηρεμούν και μας ξεκουράζουν, όσο πολύτιμες κι αν είναι, δεν συγκρίνονται με τα μικρά μας τερατάκια! 
Έπειτα από λίγες μέρες το σπίτι μοιάζει άδειο κι έρημο! Μας λείπουν οι κραυγές, οι καβγάδες, η γκρίνια και τα πεταμένα τους παιχνίδια!

Συνειδητοποιείς πως τίποτα δεν έχει νόημα χωρίς το παιδί σου…
Μόλις τα μικρά μας φύγουν, κι αφού τακτοποιήσουμε και καθαρίσουμε το σπίτι, παίρνουμε τηλέφωνό τους φίλους που έχουμε καιρό να δούμε. 
Λαχταράμε να πάμε παρέα σε ένα θερινό σινεμά ή μια βόλτα στην παραλία! Δεν μας κυνηγάει ούτε ο χρόνος, ούτε οι ανειλημμένες υποχρεώσεις και, το δίχως άλλο, το διασκεδάζουμε! 
Αυτό που δεν είχαμε υπολογίσει, όμως, είναι πως όσα κάναμε παλιά και μας άρεσαν, πλέον δεν έχουν την ίδια αξία. Το να βγαίνεις και να βλέπεις τους φίλους σου συχνά είναι υπέροχο, μα όταν λείπουν τα παιδιά μοιάζει σαν να μην έχει τίποτα νόημα…

Οι νύχτες είναι ατέλειωτες…
Όταν έφυγε η κόρη μου για το χωριό, αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο ήταν οι νύχτες – η ώρα, δηλαδή, που υποτίθεται πως θα ήταν ήδη στο κρεβάτι της και θα κοιμόταν. 
Παρόλο που είχα άπλετο ελεύθερο χρόνο και τον εκμεταλλεύτηκα όπως μπορούσα, όταν έπεφτα για ύπνο ξέροντας πως δεν βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο αλλά μερικά χιλιόμετρα μακριά, μου ήταν αδύνατο να κοιμηθώ. 
Μου έλειπε πιο πολύ κι απ’ ότι κατά τη διάρκεια της μέρας. Οι τρεις εβδομάδες που έλειψε μου φάνηκαν κυριολεκτικά τρεις αιώνες και, ενώ τις περίμενα με ανυπομονησία, τελικά δεν τις ευχαριστήθηκα αρκετά.

Ξαφνικά πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου κι έχει ξεχάσει πώς να το κάνεις…
Ναι, είναι αλήθεια. 
Όταν είσαι μαμά, φροντίζεις για όλη την οικογένεια εκτός από τον εαυτό σου! Τα παιδιά, ο σύζυγος, οι συγγενείς, το σπίτι ή η δουλειά, είναι υποχρεώσεις που κάνουν τον χρόνο να τελειώνει γρήγορα! Στο τέλος της ημέρας, το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα μπάνιο και το κρεβατάκι σου! 
Και ξαφνικά, το σπίτι είναι άδειο και δεν πρέπει να φροντίσεις κανέναν! Έρχεται η ώρα να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και δεν ξέρεις πως, το’ χεις ξεχάσει. Ξαφνικά, νιώθεις αμήχανα και άβολα χωρίς τον καθημερινό σου ρόλο και ανυπομονείς να επιστρέψουν τα παιδιά. 
Ωστόσο, αξίζει να πιέσεις τον εαυτό σου, να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου και να σε φροντίσεις!

Πόσο μπορείς να αντέξεις χωρίς την αγκαλιά του;
Όχι πολύ, κι αυτό σας το εγγυώμαι! 
Μπορεί να χρειάζεται να το αποχωριστείς για αρκετό καιρό λόγω συνθηκών, μπορεί να παραμένεις ψύχραιμη και λογική, μα μέσα σου ξέρεις πως σου λείπει η αγκαλιά του! 
Νοσταλγείς το γλυκό του φιλί, τα χεράκια του, τη φωνή του όταν σε αποκαλεί «μαμά», το βραδινό παραμύθι και τη ζωντάνια του. 
Γιατί, όσο καλά και ξεκούραστα κι αν περνάς, όταν τα παιδιά λείπουν στο χωριό με τη γιαγιά και τον παππού, στο τέλος της ημέρας ανυπομονείς να επιστρέψουν σπίτι.
Από Αλεξάνδρα Κεντρωτή
mama365
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι