Tuesday 30 November 2021

Ντρεπόμαστε... - Καληνύχτα σας...

... οι άνθρωποι για πράγματα που δεν πρέπει και έτσι κάνουμε μαρτύριο τη ζωή μας …
Ντρεπόμαστε για τα κιλά μας. 
Ντρεπόμαστε για την εμφάνιση. 
Ντρεπόμαστε για το τι άποψη θα σχηματίσει ο κόσμος για εμάς.

Ντρεπόμαστε για τα πράγματα που δεν γνωρίζουμε. 
Ντρεπόμαστε για το αμάξι ή τα ρούχα που παλιώνουν. 
Ντρεπόμαστε που δεν είμαστε οι πρώτοι, οι πιο δυναμικοί, διάσημοι, πλούσιοι και εγώ δεν ξέρω τι…

Ντρεπόμαστε για την αρρώστια μας. Για την κατάθλιψη. Για τις κρίσεις πανικού. 
Ντρεπόμαστε για το πένθος μας –λες και δεν είναι αρκετός ο σταυρός που ήδη κουβαλάμε.

Ντρεπόμαστε για χίλια δυο πράγματα οι άνθρωποι.
Για πράγματα, για τα οποία θα έπρεπε.

Μόνο για ένα πράγμα πρέπει να ντρέπεται κανείς…
Για την αμετανόητη αμαρτία.
Για ό,τι δηλαδή, μας χωρίζει απ’ το Θεό και απ’ τον συνάνθρωπό μας.

Ελευθεριάδης
Γ. Ελευθέριος
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Εκπαιδευτικοί: οι «Αποδιοπομπαίοι Τράγοι» της Σχολικής Αποτυχίας!

Για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει αποκλειστικά ο εκπαιδευτικός!!!!
Ετοιμάζονται να ρίξουν στους εκπαιδευτικούς την ευθύνη για τις επιδόσεις των μαθητών (!!)
Το ΥΠΑΙΘ θεωρεί κατάλληλο το χρόνο να προβάλει συστηματικά μια, έτσι κι αλλιώς, διαδεδομένη αντίληψη σύμφωνα με την οποία για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει ο εκπαιδευτικός.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση των βαθμολογικών επιδόσεων των υποψηφίων από το ΥΠΑΙΘ, σε άρθρο του στην ΕΣΤΙΑ (15 Ιουλίου 2021) με τίτλο «Η κατάρρευσις των βαθμών δείχνει την αποτυχία των εκπαιδευτικών» ο διευθυντής της Εστίας Μανώλης Κοττάκης, σημείωνε:

«Τί μας δείχνουν λοιπόν τα στατιστικά; Πώς όλο το οικοδόμημα πάσχει. Πως το εκπαιδευτικό μας σύστημα στηρίζεται σέ γυάλινα πόδια. Πως οι αντιδράσεις των συνδικαλιστών για την τράπεζα θεμάτων στις προαγωγικές που θα αποκάλυπταν την πραγματική εικόνα του μορφωτικού επιπέδου των μαθητών δεν ήταν αθώες. .. Πώς η αξιολόγηση είναι μονόδρομος… Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ανέτως ότι αρνούνται την αξιολόγηση, όπως ο διάβολος το λιβάνι, γιατί γνωρίζουν ότι θα δείξει αυτό που κρύβουν επί έτη και αποκαλύπτεται μόνον όταν γίνεται η βαθμολόγηση των γραπτών στις πανελλαδικές εξετάσεις: Πώς μορφώνουν πλημμελώς τούς μαθητές... Ο εκπαιδευτικός είναι σαν τον κόουτς: Αν θέλει μπορεί να μεταμορφώσει έναν παίκτη και να τον οδηγήσει στο να κάνει θαύματα ακόμη και αν τον παραλάβει απροπόνητο. Αρκεί να αγαπά την δουλειά του».

Χέρι χέρι με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας οι μόνιμοι «τελάληδες» της κυρίαρχης πολιτικής, δημοσιογράφοι, τεχνοκράτες και «ειδικοί», εγχαράσσουν στο «σκληρό δίσκο» της κοινής γνώμης, ως αυτονόητο, ότι «η κακοδαιμονία του Ελληνικού σχολείου είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αξιολόγησης-ελέγχου των εκπαιδευτικών».

Το έδαφος, βεβαίως, είναι εύφορο για την υποδοχή του «αυτονόητου», κοντολογίς, για την άκριτη υιοθέτηση, ως φυσικής και εύλογης, της απαίτησης «να ξεκαθαρίσει επιτέλους το εκπαιδευτικό τοπίο από την κόπρο του Αυγεία».

Η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των γονέων, που αναγκάζονται να «τραυματίζουν» τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς πληρώνοντας ακριβά -σε καθεστώς «Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης»- το κόστος του εισιτηρίου για την πολυπόθητη είσοδο των παιδιών τους στην Πανεπιστημιακή εκπαίδευση, σε συνδυασμό με την κατακόρυφη πτώση της αποδοτικότητας της «επένδυσης», πριμοδοτεί την οικοδόμηση πεποιθήσεων σύμφωνα με τις οποίες, αν ένας μαθητής δεν μαθαίνει γράμματα στο σχολείο, ή αναγκάζεται να πληρώνει φροντιστήριο ή το απολυτήριό του δεν του εξασφαλίζει μια θέση στην αγορά εργασίας, για όλα αυτά και γι΄ άλλα πολλά ευθύνεται ο εκπαιδευτικός, ο οποίος είναι «αναποτελεσματικός ή άπειρος ή τεμπέλης ή ανίκανος» τόσο όσο και ένας υδραυλικός που δεν μπορεί να επισκευάσει μια βρύση ή ένας γιατρός που δεν είναι ικανός να θεραπεύσει μια γρίπη !

Με την «Ελληνική PISA” επιχειρούν να ρίξουν την ευθύνη για τις επιδόσεις των μαθητών στους εκπαιδευτικούς
Στο νόμο 4823/2021 «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», που ψηφίστηκε τον Αύγουστο που μας πέρασε στη Βουλή σημειώνεται, ανάμεσα σε άλλα: 
«Κάθε σχολικό έτος διενεργούνται σε εθνικό επίπεδο εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα για τους μαθητές της ΣΤ’ Τάξης των δημοτικών σχολείων και τους μαθητές της Γ’ Τάξης των γυμνασίων σε θέματα ευρύτερων/γενικών γνώσεων των γνωστικών αντικειμένων της Νεοελληνικής Γλώσσας και των Μαθηματικών. Σκοπός των ως άνω εξετάσεων είναι η εξαγωγή πορισμάτων σχετικά με την πορεία υλοποίησης των προγραμμάτων σπουδών και τον βαθμό επίτευξης των προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων σε εθνικό επίπεδο, περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο σχολικής μονάδας».

Η θέσπιση της «ελληνικής PISA», όπως ονομάστηκε, δεν πρόκειται για έναν αθώο σχεδιασμό του ΥΠΑΙΘ.
     Πρώτον είναι φανερό ότι όλη η υπόθεση μπορεί να εξελιχθεί σε ένα μηχανισμό «παρακυβέρνησης» της εκπαιδευτικής διαδικασίας καθώς τα δοκίμια αξιολόγησης θα προωθούν μια συγκεκριμένη αντίληψη για τη σχολική γνώση, τη διδασκαλία, τη μάθηση, τη σχολική επιτυχία, το μαθητή, κ.ά., που προβάλλουν (και ως ένα βαθμό επιβάλλουν) αντίστοιχες αρχές στην οργάνωση της ίδιας της εκπαιδευτικής δια­δικασίας.
     Δεύτερον τα αποτελέσματα αυτών των τεστ θα αξιοποιηθούν ως εργαλείο για την κατηγοριοποίηση των σχολείων και θα χρησιμοποιηθούν και ως «κριτήρια» για την αξιολόγηση των ίδιων των εκπαιδευτικών. Είναι φανερό ότι το νέο καθεστώς που θα επιβάλλει η «ελληνική PISA», με τον κύκλο των τεστ, μπορεί να βλάψει τους πιο αδύνατους μαθητές και να αποδυναμώσει τις σχολικές τάξεις καθώς αναπόφευκτα συνεπάγεται όλο και περισσότερα τεστ πολλαπλής επιλογής, περισσότερα λεπτομερώς προσχεδιασμένα μαθήματα από «προμηθευτές» που βρίσκονται πάνω και έξω από το σχολείο – και μεγάλο άγχος για τους εκπαιδευτικούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων. 
Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι από αυτού του τύπου την αξιολόγηση ουσιαστικά «αγνοούνται» ή καταγράφονται τυπικά οι αμέτρητοι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες που επηρεάζουν και συνδιαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και το εκπαιδευτικό έργο. 
Κοινωνική προέλευση, οικογενειακή κατάσταση, συνθήκες διαβίωσης και κατοικίας, υλικοτεχνική υποδομή σχολείου, τύπος εξετάσεων, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό κλίμα, παιδαγωγικές μέθοδοι, τα πάντα γίνονται καπνός. 
«Αγνοούνται» οι κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες που διαμορφώνουν αντίξοες συνθήκες για την εκπαίδευση των μαθητών από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. 
Παραλείπονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που οδηγούν στον Καιάδα της εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού.
Η αντίληψη αυτή «επιβλέπει» τη σχολική επιτυχία/αποτυχία μέσα από την «κλειδαρότρυπα» της αίθουσας διδασκαλίας, όπου όλα εξαφανίζονται εκτός από το δάσκαλο και το μαθητή. Δεν είναι, ωστόσο, λίγοι αυτοί που κατανοούν ή διαισθάνονται ότι το σχολείο δεν είναι «θερμοκήπιο» όπου τα παιδιά αναπτύσσονται ομαλά και απρόσκοπτα με καλό πότισμα και συστηματική φροντίδα!
Πολύχρονες και πολυάριθμες έρευνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά και οι επίσημες κρατικές στατιστικές έχουν τεκμηριώσει με αδιάσειστα στοιχεία ότι στο «πατρόν» της σχολικής επιτυχίας/αποτυχίας παρεμβαίνουν μια σειρά εξωσχολικοί και εσωσχολικοί παραγόντες που δραστηριοποιούνται στο έδαφος των κοινωνικών ανισοτήτων.

Η γνωστική αυτή κατάκτηση, που στοιχειοθετείται στο «δάσος» των πορισμάτων εκατοντάδων ερευνών, αίφνης, τα τελευταία χρόνια «ξεχνιέται» όλο και πιο συχνά.

«Πώς γίνεται» ρωτούν με επιτηδευμένη αφέλεια κάποιοι «Λύκεια που εδρεύουν στις ίδιες περιοχές, όπου δεν υπάρχει ούτε διαφορά στην κοινωνική προέλευση ούτε στη δυνατότητα φοίτησης σε φροντιστήρια, να παρουσιάζουν τόσο τρομακτικές ανισότητες στην επίδοση των μαθητών τους;». 
Και συνεχίζουν: «Εφόσον», λένε, «υπάρχουν οι ίδιες δημόσιες χρηματοδοτήσεις, το ίδιο πρόγραμμα και οι ίδιες πάνω κάτω μέθοδοι, οι διαφορές οφείλονται στην έλλειψη αξιολόγησης των εκπαιδευτικών γεγονός που σηματοδοτεί την ανάγκη για άμεση και αντικειμενική αξιολόγηση όλων των σχολείων στην Ελλάδα».

Η πραγματικότητα που κρύβεται με επιμέλεια
Η τολμηρή πρόταση του Θαλή δεν μπορεί να χρησιμεύσει για την κοινωνική μέτρηση της σχολικής πυραμίδας, όσο οι σκιές της σχολικής στατιστικής δε φωτίζονται και με τη θεμελιώδη μεταβλητή της κοινωνικο-επαγγελματικής προέλευσης των μαθητών.

– Αγνοούν το Υπουργείο Παιδείας και οι «ειδικοί μας» ότι σε κάθε γεωγραφική περιοχή υπάρχει κοινωνική, οικονομική, μορφωτική, δηλαδή ταξική διαφοροποίηση;

– Αγνοούν ότι υπάρχουν σχολεία σε κάθε πόλη, ακόμη και στη μικροκλίμακα μιας περιοχής, που παραδοσιακά «στρατολογούν» και «στρατολογούνται» από παιδιά ευπόρων και μορφωμένων οικογενειών;

Εκπαιδευτικοί: οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της σχολικής αποτυχίας!
Είναι προφανές ότι ακόμη και αν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης αγνοούν, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας γνωρίζει πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης. Η στόχευση είναι αλλού και «φωτογραφίζει» κατευθείαν τον εκπαιδευτικό.

Το ΥΠΑΙΘ θεωρεί κατάλληλο το χρόνο να προβάλει συστηματικά μια, έτσι κι αλλιώς, διαδεδομένη αντίληψη σύμφωνα με την οποία για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει ο εκπαιδευτικός. «Το παν εξαρτάται από το δάσκαλο» θα αναφωνήσει σε λίγο με βικτοριανή υποκρισία

Μια τέτοια αντίληψη, όπως γίνεται φανερό, εναποθέτει μεγάλο φορτίο ευθύνης στους ώμους του δασκάλου και συνήθως, όταν τίθεται θέμα σχολικής αποτυχίας ή εκπαιδευτικής κρίσης, ο δάσκαλος είναι ο «αποδιοπομπαίος τράγος». Με αυτό τον τρόπο γίνεται ευκολότερη υπόθεση η επιβολή αυταρχικών μέτρων αξιολόγησης, εντατικοποίησης και διοικητικού ελέγχου.

Δεν αμφισβητούμε, βεβαίως, σε καμιά περίπτωση ότι η παρέμβαση του εκπαιδευτικού μπορεί να έχει θετικές ή αρνητικές συνέπειες, που μερικές φορές μάλιστα ξεπερνούν την παιδική και εφηβική ηλικία του μαθητικού πληθυσμού και προεκτείνονται σε ολόκληρη τη ζωή του.

Όμως, τα «συμβαλλόμενα υποκείμενα» της σχολικής επίδοσης δεν εξαντλούνται σε καμιά περίπτωση στη «θέληση» του μαθητή ή στο «ταλέντο» και την «αποδοτικότητα» του δασκάλου. Το «μαύρο κουτί» της αίθουσας διδασκαλίας περιλαμβάνει, όπως υπαινιχθήκαμε παραπάνω, αρκετούς «καταλύτες».

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Monday 29 November 2021

Απόλαυσε το Κραυγαλέο Σύνθημα (slogan)

Απόλαυσε την... κραυγή

του Τρύφωνα Λιώτα
Ορισμός σλόγκαν: σύντομη φράση σε διαφήμιση ή πολιτική προπαγάνδα, διατυπωμένη έτσι ώστε να τραβά την προσοχή και να αποτυπώνεται εύκολα στη μνήμη του κοινού που στοχεύει.
Ήδη από τον ορισμό μπορούμε να απομονώσουμε κάποια σημαντικά στοιχεία: κοινό, προσοχή, μνήμη και προπαγάνδα. 
Το σλόγκαν λοιπόν απευθύνεται σε μια μάζα ανθρώπων, της οποίας θέλει να τραβήξει την προσοχή για να αποτυπώσει κάτι που απομνημονεύεται εύκολα στη μνήμη της και με το οποίο θέλει να προπαγανδίσει.
Στην εποχή της καταιγιστικής πληροφόρησης που ζούμε το σλόγκαν αποτελεί τον πιο εύκολο τρόπο για προπαγάνδα και χειραγώγηση των μαζών
Το χρησιμοποιούμε όλοι μας πλέον και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ειδικά σε αυτά που υπάρχει ο περιορισμός χαρακτήρων και το μήνυμα είναι σύντομο. Όμως η δύναμή του μετριέται από το κοινό στο οποίο καταφέρνει να φτάσει και συνεπώς να επηρεάσει. Όπως καταλαβαίνετε όσο πιο μεγάλο το κοινό τόσο πιο μεγάλη η δύναμη του. 
Φυσικά πρέπει και το κοινό να μην μπορεί να διαβάσει πέρα από τις λέξεις και να είναι πειθήνιο και υπάκουο λειτουργώντας και αυτό με τη σειρά του σαν μέσο διαφήμισης πιστεύοντας και επαναλαμβάνοντας το σλόγκαν, όπου βρεθεί και όπου σταθεί.
Το σλόγκαν συνήθως αποτελείται από ένα επίθετο και ένα ουσιαστικό μαζί με ένα ρήμα. Το επίθετο προσδίδει στο ουσιαστικό μια "καλή" ιδιότητα, ενώ το ρήμα μας προτρέπει στη κίνηση - δράση προς αυτό που στοχεύει αυτός που το δημιουργεί. 
Φυσικά υπάρχει μια ολόκληρη επιστήμη πίσω από τη δημιουργία του που μετρά τάσεις, αντιδράσεις, συναισθήματα του κοινού και όπου τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του. 
Και δεν αφήνεται τίποτα στην τύχη γιατί ο στόχος παραμένει πάντα ο ίδιος: η προπαγάνδα. Στην ουσία επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα (συνήθως παρουσιάζοντας μια μονοδιάστατη άποψη λόγω του σύντομου χαρακτήρα του) με συνέπεια να οδηγεί σε μαζικές κοινές συμπεριφορές (που χαρακτηρίζουν την κοινωνία των "ζόμπι" που έχουμε καταντήσει). 

Είτε πρόκειται για διαφήμιση, είτε για πολιτικό σλόγκαν κάποιος προσπαθεί να μας πείσει για κάτι το οποίο δεν ισχύει. 
Αυτό και μόνο λογικά θα έπρεπε να προειδοποιεί τον δέκτη στο να είναι πιο προσεκτικός στο να πιστέψει το μήνυμα αλλά εδώ λειτουργεί η επανάληψη και η εύκολη απομνημόνευση, η μειωμένη αντίληψη και γνώση του δέκτη καθώς και μερικές φορές κάποια στοιχεία που το κάνουν συνήθως χιουμοριστικό, ώστε να μειώνονται οι άμυνες με την χαλάρωση που προκαλεί το "αστείο". 

Βέβαια το αστείο είναι άλλο στην προκειμένη: σε πρώτο επίπεδο το γεγονός ότι δεν υπάρχει ειλικρινές σλόγκαν και σε ένα βαθύτερο ότι το σλόγκαν είναι κάτι στατικό που μιλάει για τη ζωή λες και αυτή είναι κάτι στατικό (σημειωτέον ότι αυτό το τελευταίο είναι ένας ορισμός του κωμικού σύμφωνα με τον Ανρί Μπεργκσόν - "Το γέλιο").

Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

- "Σώστε τη γη.": Το κωμικό; Ποιος είσαι εσύ που θα σώσεις τη γη; είναι σα να λες το μυρμήγκι: σώσε το δάσος. Η γη δεν χρειάζεται τη βοήθεια από πλασματάκια που βρίσκονται διαρκώς στο έλεός της. Μια μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, ένας μετεωρίτης, ένας μεγάλος σεισμός μαζί με ένα παλιρροϊκό κύμα, ένας ανθεκτικός ιός και ο κύριος υπαίτιος της καταστροφής της γης έχει βγει από τη μέση.

- Το νούμερο ένα άχρηστο ποτό στη γη χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό όσων αναφέραμε πιο πάνω: "Πιες κόκα κόλα και απόλαυσε, Η κόκα κόλα αναζωογονεί και διατηρεί, Απόλαυσε ζωή, Η ζωή έχει ωραία γεύση, Άνοιξε την ευτυχία" (Drink Coca-Cola and enjoy it, Coca-Cola revives and sustains, Enjoy life, Life tastes good, Open Happiness) είναι μερικά από τα σλόγκαν στο πέρασμα των χρόνων. 
Ρήματα: Πιες, απόλαυσε, αναζωογονώ, διατηρώ, άνοιξε. 
Επίθετα: ωραία 
Ουσιαστικά: Ευτυχία. 

Όσο για το κωμικό από που να πρωταρχίσεις; 
Ότι η ευτυχία είναι η κόκα κόλα; ότι η ζωή είναι ωραία επειδή μπορείς να πιείς κόκα κόλα; ότι αναζωογονεί και διατηρεί όταν όλοι ξέρουμε ότι άνθρωποι δεν έχουν να πιούν νερό σε περιοχές του πλανήτη εξαιτίας της δράσης αυτής της εταιρίας; 
Όταν η ζάχαρη, το ανθρακικό σου καταστρέφουν την υγεία και τα δόντια ενώ τα συντηρητικά το μόνο που διατηρούν είναι το σώμα σου ανέπαφο στο τάφο; 
Ότι η γεύση της ζωής συγκρίνεται με αυτήν του αναψυκτικού; Θα μου πείτε γνωστά όλα αυτά. Τότε τι, αν όχι η δύναμη του σλόγκαν, κάνει το αναψυκτικό αυτό να έχει τις μεγαλύτερες πωλήσεις σε όλη τη γη όταν -όπως έλεγε ένας γνωστός- δεν είναι παρά μια "αμερικάνικη πουστιά"; 
Δεν είναι τυχαίο που ο Τζίμης Πανούσης έλεγε ότι άκουγε το διαβολάκι να του λέει μέσα στο σουπερμάρκετ: "πάρε κόκα κόλα, πάρε κόκα κόλα."

- Πολιτικά σλόγκαν δε θα αναφέρω γιατί θα το ρίξουμε στην πλάκα και δεν είναι αυτός ο σκοπός αυτού του άρθρου. Απλά σκεφτείτε πόσα απ' αυτά έπαψαν να ισχύουν και φανέρωσαν το ψέμα τους την επομένη των εκλογών.

Θα κλείσω με την επίσημη ετυμολογία της λέξης από το εκπληκτικό βιβλίο του Ελία Κανέτι "Μάζα και εξουσία".
Μερικοί λαοί φαντάζονται τους νεκρούς τους, ή έναν ορισμένο αριθμό απ' αυτούς, σαν πολεμικό στράτευμα. Οι Κέλτες των σκωτσέζικων υψιπέδων έχουν μια ιδιαίτερη λέξη για την στρατιά των νεκρών: Sluagh. Αυτή η λέξη αποδίδεται στα αγγλικά ως "spirit-multitude", δηλαδή ποικιλία πνευμάτων. 
Το στράτευμα των πνευμάτων πετάει σε μεγάλα σύννεφα πέρα δώθε - όπως τα ψαρόνια πάνω από τη γη. Με τα αλάθητα δηλητηριασμένα βέλη τους σκοτώνουν τις γάτες, τους σκύλους, τα πρόβατα και τα μοσχάρια των ανθρώπων. Δίνουν μάχες στον ουρανό, όπως οι άνθρωποι στη γη. Τις διαυγείς παγερές νύχτες μπορεί κανείς να τους ακούσει και να τους δει, πως τα στρατεύματά τους επιτίθενται το ένα ενάντια στο άλλο και αποσύρονται, αποσύρονται και επιτίθενται ξανά. Μετά από κάθε μάχη το αίμα τους χρωματίζει κόκκινα τα βράχια και τις πέτρες. Η λέξη ghairm σημαίνει "κραυγή - ιαχή", και το sluagh - ghairm ήταν η πολεμική ιαχή των νεκρών. Από αυτές τις λέξεις βγήκε αργότερα η λέξη "σλόγκαν": ο χαρακτηρισμός των πολεμικών ιαχών των δικών μας, σύγχρονων μαζών προέρχεται από τα στρατεύματα των νεκρών του Χάιλαντ.

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Payson and Macky: Τα 3χρονα παιδάκια, που μαζί πάλεψαν τον καρκίνο, συναντήθηκαν ξανά

Ο Mack Porter είναι ένα μικρούλι μόλις 3 ετών.
Ολοκλήρωσε τις θεραπείες του για τον καρκίνο στο Νοσοκομείο Παίδων του Φοίνιξ και τώρα είναι σε καλή κατάσταση.
Από εκείνη τη στιγμή όμως, το μόνο που ήθελε και ζητούσε ήταν να δει τη φίλη του Payson η οποία είναι επίσης 3 ετών. Πέρασαν αρκετές εβδομάδες από τότε που την είχε δει τελευταία φορά και του έλειψε πολύ.

«Κάθε πρωί, η πρώτη του ερώτηση ήταν: «Πότε μπορώ να παίξω με την Payson;» είπε η μαμά του.

Έτσι, το καλοκαίρι που μας πέρασε έφτασε επιτέλους η μέρα. Τα 3χρονα παιδιά που ο καρκίνος και των δύο είναι πια σε ύφεση, συναντήθηκαν ξανά. Αυτή τη φορά μακριά από το νοσοκομείο. Και η χαρούμενη στιγμή τους καταγράφηκε στην κάμερα.
Μόλις συναντήθηκαν, ο Mack προσφέρει ένα μπουκέτο λουλούδια στην φίλη του Payson και εκείνη αμέσως τον αγκαλιάζει
Έπειτα τα δύο παιδιά βρίσκονται στο σπίτι της Payson, όπου το αγόρι δείχνει στην μικρή χορευτικές φιγούρες. 
Τι αγνή και γλυκιά εικόνα από την αγάπη δύο μικρών παιδιών!

πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Sunday 28 November 2021

Οι επιπτώσεις του διαδικτυακού μίσους σε έφηβους και νέους / Impact of Online Hate

Χαμηλή αυτοεκτίμηση, έντονη μοναξιά ή απομόνωση και διαταραχές ύπνου, είναι μερικές από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει το διαδικτυακό μίσος που αντιμετωπίζουν έφηβοι και νέοι ενήλικες. 
Impact of Online Hate
Τις επιπτώσεις αυτές καλείται να απαλύνει μια νέα τηλεφωνική γραμμή συμβουλευτικής υποστήριξης, που λειτουργεί από το ΚΜΟΠ- Κέντρο Κοινωνικής Δράσης και Καινοτομίας. 

Η γραμμή απευθύνεται σε άτομα ηλικίας 13-25 ετών που εκτίθενται σε ρητορική μίσους στο διαδίκτυο, καθώς και σε ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, που επιθυμούν να τους βοηθήσουν. 
Μια ομάδα ειδικών, που απαρτίζεται από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, είναι διαθέσιμη τόσο τηλεφωνικά όσο και διαδικτυακά (μέσω zoom, viber, whatsapp), Δευτέρα- Παρασκευή, 10 π.μ.- 4 μ.μ., κατόπιν ραντεβού (στο τηλέφωνο 2103637547 ή στο μέιλ commit-project@kmop.org). 
Ο σκοπός της γραμμής είναι να προσφέρει ανώνυμη υποστήριξη σε νεαρά άτομα που εκτίθενται σε φαινόμενα ρητορικής μίσους στο διαδίκτυο, καθώς και σε άτομα που νιώθουν ευάλωτα απέναντι σε ακραία μηνύματα. 
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ψυχολόγος και υπεύθυνος της τηλεφωνικής γραμμής, Νίκος Κωστής, «η ρητορική μίσους μπορεί να έχει έντονες επιπτώσεις στην ψυχολογική κατάσταση των εφήβων και των νέων ενηλίκων», ωστόσο «δεν επηρεάζονται όλοι οι νέοι με τον ίδιο τρόπο. Οι επιπτώσεις εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, όπως οι προηγούμενες εμπειρίες τους, η ψυχική ανθεκτικότητα και το υποστηρικτικό τους περιβάλλον». 
Μεταξύ άλλων, 
«μπορεί να παρουσιάσουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, έντονη μοναξιά ή απομόνωση, να υποφέρουν από διαταραχές ύπνου, αυξημένο άγχος και αισθήματα φόβου και ανασφάλειας». 
Χαρακτηριστικό είναι, εξάλλου, το γεγονός ότι σε περιπτώσεις που ο έφηβος εκτεθεί σε ρητορική μίσους για μεγάλο χρονικό διάστημα «έχει διαπιστωθεί ότι μπορεί να παρουσιάσει καταθλιπτική συμπτωματολογία». 
Όπως διαπιστώνεται σε διεθνή έρευνα που δημοσιεύει η UNICEF με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού, οι νέοι ηλικίας 15-24 που συμμετείχαν, στην πλειονότητά τους διαβλέπουν σοβαρούς κινδύνους για τα παιδιά στο διαδίκτυο, όπως βίαιο ή καταφανώς σεξουαλικό περιεχόμενο (78%), διαδικτυακός εκφοβισμός (79%) ή σεξουαλική παρενόχληση (83%). 

Μόλις το 17% των νέων αναφέρει ότι εμπιστεύεται «πολύ» τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης για την παροχή πληροφοριών. Πάντως συνολικά οι νέοι βλέπουν περισσότερα πλεονεκτήματα παρά κινδύνους στην επαφή των παιδιών με το διαδίκτυο. 

Ο ψυχολόγος της τηλεφωνικής γραμμής επισημαίνει ότι μέσα από την υποστήριξη, μπορεί ο νέος να βοηθηθεί ώστε να διερευνήσει αν υπάρχει κακόβουλη πρόθεση πίσω από τα μηνύματα και τα σχόλια που δέχεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και να διαχειριστεί το περιστατικό που του συνέβη 
«ενισχύοντας την ψυχική ανθεκτικότητα του ατόμου, αναπτύσσοντας τη διεκδικητικότητά του και την αυτοεκτίμησή του». 
Παράλληλα, ο ψυχολόγος βοηθάει το άτομο που δέχεται ρητορική μίσους να διερευνήσει πιθανό υποστηρικτικό πλαίσιο. Σημαντικός είναι ο ρόλος των συγγενικών και φιλικών προσώπων του θύματος, που καλούνται να δημιουργήσουν έναν ασφαλή χώρο, δείχνοντας «πλήρη αποδοχή και ενσυναίσθηση για την κατάσταση του ατόμου που βάλλεται προσέχοντας ιδιαιτέρως να μην το ενοχοποιήσει περαιτέρω», υπογραμμίζει ο κ. Κωστής. 
..................
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Αγόρι διάβαζε τα μαθήματά του σε κατάστημα ηλεκτρονικών

Ένα δεκάχρονο αγόρι από τη Βραζιλία που συγκίνησε όλον τον κόσμο.
Γιατί, από ό,τι φαίνεται, η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη αλλά ο κόσμος έχει τη δύναμη να το αλλάξει αυτό.
With No Computer, Boy Uses Tablet At Store To Do Homework

Οι υπάλληλοι σε ένα κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών στην πόλη Ρεσίφε της Βραζιλίας, παρατήρησαν κάτι ασυνήθιστο.


Σχεδόν κάθε μέρα και σε μια συγκεκριμένη ώρα, ερχόταν ένα αγόρι και καθόταν κάποια ώρα μπροστά στα κινητά τηλέφωνα. Οι υπάλληλοι θεώρησαν ότι το αγόρι θέλει να παίξει ή να δει κάτι που τον ενδιαφέρει.

Τι έκανε όμως τελικά;
Παρατηρώντας τον καλύτερα, τον είδαν να κρατάει σημειώσεις σε ένα τετράδιο. Πλησιάζοντας, είδαν ότι τελικά το αγόρι που απασχολούσε συχνά τα κινητά τηλέφωνα του καταστήματος, το έκανε για… τα μαθήματα του.
Οι σημειώσεις που κρατούσε ήταν στοιχεία που έψαχνε στο ίντερνετ για να μπορέσει να κάνει τις εργασίες του και τα μαθήματα του.
Στα περισσότερα μέρη του κόσμου η εκπαίδευση είναι πλέον στενά συνδεδεμένη με τον κόσμο του ίντερνετ και της τεχνολογίας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι οικογένειες έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ ή έστω σε κάποιο κινητό τηλέφωνο. Όχι όμως παντού.

Δυστυχώς αν και η Ρεσίφε είναι η τέταρτη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή της Βραζιλίας, υπάρχει και εκεί μεγάλος οικονομικός διαχωρισμός. Πολύ πλούσιοι και πολύ φτωχοί. Και στη Βραζιλία γενικά, το ίντερνετ εξακολουθεί να είναι πάρα πολύ ακριβό για τους φτωχούς ανθρώπους. Όσο για τις ηλεκτρονικές συσκευές όπως τάμπλετ, είναι κάτι απλησίαστο.

Το σχολείο του μικρού αγοριού που ονομάζεται Guilherme, έχει περιορισμένη πρόσβαση στο ίντερνετ και σε υπολογιστές, για τους παραπάνω λόγους. Είναι πολύ δύσκολο να πάρεις σειρά για να κάνεις τα μαθήματα που απαιτούν διαδίκτυο. Και η οικογένεια του είναι πολύ φτωχή για να έχει αυτή την πολυτέλεια.

Όταν οι υπάλληλοι ανακάλυψαν το όμορφο μυστικό του αγοριού, εκείνος τους ζήτησε να τον αφήσουν λίγο ακόμη. Την επόμενη μέρα θα έγραφε διαγώνισμα στο μάθημα της Γεωγραφίας. Και δυστυχώς δεν είχε ούτε υπολογιστή ούτε ίντερνετ στο σπίτι του για να πάρει τις απαραίτητες πληροφορίες.

Ο μάνατζερ του καταστήματος εκείνη την ώρα του πρότεινε να συνεχίσει σε ένα τάμπλετ για να έχει μεγαλύτερη οθόνη. Ο μικρός Guilherme δέχτηκε με χαρά. Τότε ο μάνατζερ τον απαθανάτισε σε ένα βίντεο εξηγώντας στην περιγραφή ότι αυτό το αγόρι βρήκε αυτόν τον τρόπο για να πάει προετοιμασμένος αύριο στο σχολείο του.

Το βίντεο έγινε αμέσως viral.
Τότε η εταιρεία και το κατάστημα αποφάσισαν να του προσφέρουν στο σπίτι του πρόσβαση στο ίντερνετ και δυο τάμπλετ. Ένα για εκείνον και ένα για τον αδερφό του. Το αγόρι έχει άλλα 3 αδέλφια και το ένα από αυτά είναι επίσης στο σχολείο.
Από ό,τι φαίνεται αυτά που ακόμη φαίνονται φυσιολογικά και δεδομένα σε εμάς, δεν είναι για όλους. Τα παιδιά πάντα θα βρίσκουν τρόπους για να μπορέσουν να συνεχίσουν. Να συμμετέχουν. Να μορφωθούν. Όμως αυτός δεν είναι δικός τους ρόλος. Είναι των ενηλίκων. Εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την πρόσβαση στη γνώση. Ας ελπίσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο.

e-mama
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Saturday 27 November 2021

Η Δασκάλα, τα Τριτάκια και η Black Friday...

Η Σωτηρία*, Δασκάλα με τα όλα της, σχολιάζοντας τις θέσεις μας για την Vlak (Black) Friday και όλες τις ξενόφερτες αηδίες, μας είπε: 
«Καλό μου "Χαμομηλάκι" έχεις απόλυτο δίκιο! Ακούω τα παιδιά στο σχολείο να μιλούν για Black Friday, σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα στη μικρή ακόμα ζωή τους (Τριτάκια το έλεγαν με ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ....)😒...
Ξέρουν αυτό, αλλά δεν έχουν μάθει ακόμα πολλά άλλα... όπως ανακύκλωση, σεβασμό στο διαφορετικό συμμαθητή που μπορεί να έχει λίγο βάρος παραπάνω..., σεβασμό σε καθετί γύρω μας και στο χώρο που συνυπάρχουν με συμμαθητές και εκπαιδευτικούς...
Η προσπάθεια συνεχίζεται βέβαια για κάτι καλύτερο, αλλά με πολλά εμπόδια που είναι εδώ ...και έρχονται ...😊 
Καλημέρα!!!!!!»
🌼🌼🌼
🌼Ναι. καλή μου Σωτηρία. Παλεύουμε συνέχεια με την πεποίθηση ότι -δεν γίνεται- το σωστό τελικά θα επικρατήσει, παρά τα εμπόδια, παρά τις όποιες δυσκολίες... Καλημέρααααα!!!! 🌼

Το Χαμομηλάκι

* "Δασκάλα από άλλο σύμπαν... στην εποχή και στον πλανήτη του Μικρού Πρίγκιπα, που μπόρεσε και βρήκε το ένα και μοναδικό του τριαντάφυλλο... ανάμεσα σε πολλά ίδια!!!!!

H e l p: Εάν δεις κάτι, Πες κάτι

1109.gr

Για να αναφέρετε κάποια ύποπτη συμπεριφορά ή ύποπτη δράση εμπορίας ανθρώπων.

Για να ζητήσετε βοήθεια και να συνδεθείτε με τις κατάλληλες υπηρεσίες, εάν είστε θύμα εμπορίας ανθρώπων. 
 
Για πληροφορίες σχετικά με την εμπορία ανθρώπων και τρόπους με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Επίσης μπορείτε να αναφέρετε κάποια πληροφορία που γνωρίζετε ή να συνδεθείτε μαζί μας μέσα από την ιστοσελίδα μας, εμπιστευτικά και ανώνυμα. 

Οι πληροφορίες που θα αναφέρετε θα εξεταστούν από την Γραμμή 1109 και θα προωθηθούν, εφόσον αυτό κριθεί χρήσιμο, στις Αρχές ή και σε υπηρεσίες βοήθειας. Για άμεση εξυπηρέτηση ή για να μιλήσετε απευθείας με έναν εξειδικευμένο τηλεφωνητή μας, παρακαλώ καλέστε την 24ωρη Γραμμή μας στο 1109. 

Για κλήσεις από το εξωτερικό καλέστε στο 0030-2310019880.

Friday 26 November 2021

Ποιος μπορεί να αδιαφορήσει;

Μπροστά σ' αυτό το βλέμμα,
ποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος;
Σε σένα ελπίζει, σε μας, σε όλους μας
Κάτω τα χέρια από τα παιδιά
Μακριά από το σωματάκι και την ψυχή τους
τα χέρια τα βρώμικα...
τα χέρια των βρώμικων...

Το Χαμομηλάκι

Ο Άγιος Στυλιανός, ο προστάτης των παιδιών, και το «χαμομηλάκι»

Να αγαπάτε τα παιδάκια, να τα προσέχετε
και να τα προστατεύετε,
όπως κάνει ο Άγιος Στυλιανός, ο προστάτης τους  
Σήμερα 26 Νοεμβρίου 2021, το Χαμομηλάκι, το ιστολόγιο που είναι αφιερωμένο στα παιδιά, κλείνει 15 χρόνια από τη μέρα που δημοσίευσε το πρώτο του θέμα.

Σαν σήμερα, την 26η Νοεμβρίου 2006, δημιουργήθηκε αυτή η ιστοσελίδα που έχει σκοπό να ενημερώνει για ό,τι αφορά στο Παιδί.
Όταν ξεκινήσαμε, ελάχιστες ιστοσελίδες ασχολούνταν με το Παιδί. 15 χρόνια μετά, γέμισε ο τόπος με πρωτοβουλίες ενημέρωσης, προφύλαξης, προστασίας και αγάπης του Παιδιού.
Καμιά προσπάθεια δεν πάει χαμένη. Γέμισε ο τόπος ιστοσελίδες αλτρουισμού, αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας.
Σήμερα, που τόσα προβλήματα ταλανίζουν την ανθρωπότητα, οι άνθρωποι αναζητούν πληροφόρηση αγάπης, αξιών και παρακίνηση υποστήριξης του διπλανού μας και αυτό πλέον στην ελληνική περιοχή του διαδικτύου είναι γεγονός.
Ακόμη και ιστολόγια που ασχολούνται με πολιτική θεματολογία, θα καταγγείλουν μια ανάρμοστη συμπεριφορά, θα επικρίνουν το άσχημο και χυδαίο κι αυτό γιατί κουράστηκαν οι πάντες με το κακό και το άθλιο.
.
Μακάρι να γεμίσει ο τόπος Χαμομηλάκια
χαρούμενα κι ευτυχισμένα,
επειδή το αύριο είναι δικό τους.
 ---------------------------------------
Να αγαπάτε τα παιδάκια, να τα προσέχετε και να τα προστατεύετε, όπως έκανε -και κάνει- ο Άγιος Στυλιανός ο προστάτης τους, αυτός που στυλώνει, και όπως λέει  ο λαογράφος μας, Δημήτριος Λουκάτος ("Τα φθινοπωρινά"),
«Το όνομά του (από το στύλος που μπορεί να αναφέρεται και σε ασκητικό στυλιτισμό) έδωσε αφορμή να θεωρηθεί ο άγιος "στύλος" προστασίας και υγείας, ιδιαίτερα των άρρωστων παιδιών, αλλά και στηρικτής εγκυμοσύνης των ασθενικών μητέρων, που συνήθως απέβαλλαν. (Τους "στύλωνε" τις γέννες).
Στις θεραπευτικές αυτές ιδιότητες του αγίου συνέβαλε και η Υμνογραφία του:
-Των νεογνών και νηπίων φύλαξ γενόμενος,
εκ πάσης επηρείας και δεινής καχεξίας
αλώβητα τα βρέφη και ασινή διαφύλαττε πάντοτε
και ευτεκνίαν παράσχου, Στυλιανέ...

Ο άγιος Στυλιανός παριστάνεται συνήθως "γέρων μακρυγένης- διχαλογένης", που κρατεί στην αγκαλιά του ένα βρέφος σπαργανωμένο (κατά το παλιό σύστημα) και στο χέρι του χαρτί κατεβατό (ειλητάριον) που γράφει: "Παίδων φύλαξ πέφυκα, Θεού το δώρον" (Κόντογλου, Έκφρασις Α', 1960).
Η παράσταση αυτή είναι από τις πιο εκλαϊκευμένες της αγιογραφίας μας (φορητές, χάρτινες, μεταλλόχρωμες ή χαρακτές) που αναζητούν οι μητέρες για τα παιδιά τους (τις κρεμούν στα κρεβατάκια ή στα καρότσια τους) ή και για τις εγκυμοσύνες τους ("να στυλώσει η γέννα τους") 
[...] Σέβονται πολύ οι νοικοκυρές τη γιορτή του και δεν κάνουν δουλειές. "Τ' άι- Στυλιανού, όσες έχουν παιδιά, δεν δουλεύουν, για να ζήσουν τα παιδιά τους" (Θράκη 1910) 
"Οι μικρομάνες (που έχουν παιδί στην αγκαλιά) δεν δουλεύουν τ' άι-Στυλιανού, για το παιδί τους (Ήπειρος, 1969).

Στα ασθενικά παιδιά φροντίζουν να δίνουν το όνομα Στυλιανός, για να στυλώσουν κι εκείνα και τ' αδρέφια τους. Σε περιόδους βρεφικών επιδημιών τα βαφτιστικά ονόματα Στέλιος (όπως και Στέργιος) παρουσιάζονται συχνότερα. Η ονοματοθεσία αυτή δίνεται κι από πρωτύτερα, σαν υπόσχεση (τάμα) στον άγιο, για να κρατηθεί το παιδί-έμβρυο.»

Στην ιστοσελίδα της Φούρκας Κονίτσης, αναφέρουν:
"Προστάτης των βρεφών, γιατί στυλώνει, στηρίζει, μεγαλώνει τα μωρά, γι' αυτό σηκώνουν ύψωμα, μοιράζουν σιτάρι και δεν τσιμπούν (ράβουν) για την υγεία των μωρών. Σε κάθε σπίτι έχουν την εικόνα του και στο σχολείο ακόμα έχουν την εικόνα του, πλάι στην εικόνα των Τριών Ιεραρχών."
Αυτά, λοιπόν, περί αγίου Στυλιανού (στυλώνω= υποστηρίζω κάτι με στύλο/ δυναμώνω, τονώνω) πού 'γινε Στέργιος (στεριώνω=κάνω κάτι στέρεο, σταθερό) και Στέλιος... Και μού 'μεινε η απορία πως συνδέεται το Στέλλα, που σημαίνει στα ιταλικά "αστήρ", κοινώς αστέρι, με το Στέλιος και το Στυλιανός. 
Βέβαια, "στερέωμα" λέγεται κι ο ουρανός, "το άπειρο διάστημα όπου τα ουράνια σώματα".... Και αστέρια, τα ουράνια σώματα... 

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

15 χρόνια... 🌼«Χαμομηλάκι»🌼

Σήμερα, Του Αγίου Στυλιανού, προστάτη των παιδιών, 
έχουμε γενέθλια!!
Αγαπημένοι μας, φίλοι των παιδιών,
σας ευχαριστούμε για την αγάπη και την υποστήριξή σας όλα αυτά τα χρόνια.

Με πολλή αγάπη
το χαμομηλάκι
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Δειλά, σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια, κάναμε την πρώτη μας ανάρτηση
Μας πήρε χρόνο μέχρι να «στήσουμε» το «χαμομηλάκι» μας τεχνικά, όμως, επειδή ήταν ολοκληρωμένο μέσα στο μυαλό και την καρδιά μας, ξεπεράσαμε τις τεχνικές δυσκολίες και πολύ σύντομα πήρε τη μορφή που βλέπετε.
Μέσα στα 15 αυτά χρόνια, με τα δύσκολα, τα εύκολα, τις προσωπικές μας λύπες, τις χαρές μας, το «χαμομηλάκι» δεν έπαψε ούτε μια μέρα, ούτε μια στιγμή, να είναι στις προτεραιότητες μας

Κλάψαμε, δακρύσαμε με τα άσχημα, γελάσαμε, χαρήκαμε με τα ευχάριστα, που συμβαίνουν στα παιδιά όλου του κόσμου.
Δεν πάψαμε ούτε στιγμή να ευχόμαστε να έρθει κάποια μέρα που μόνο ευχάριστες ειδήσεις θα έχουμε να αναρτήσουμε.
Όσα περιγράψανε στο ξεκίνημά μας, στη Συντροφιά του Χαμομηλιού, μετά από15 χρόνια και 17.017 αναρτήσεις, ΟΛΑ ισχύουν μέχρι κεραίας.
Κάθε ανάρτηση ανεβαίνει με την ίδια χαρά, στολίζεται με την ίδια προσοχή, επειδή έχουμε την πεποίθηση ότι όλα τα άρθρα, οι ζωγραφιές, τα ποιήματά, οι σκέψεις, τα παραμύθια και τόσα άλλα -πρωτότυπα ή αναδημοσιευμένα- τον πρώτο μας σκοπό υπηρετούν:
να βοηθηθεί έστω και ένα, ΕΝΑ παιδάκι – χαμομηλάκι.


Thursday 25 November 2021

Πολύς πόνος... Καληνύχτα...

Πολύς πόνος, ρε γαμώτο.
Πολύς πόνος.
Και ξέρεις ποιο είναι το χειρότερο;
Ότι κανένας μας δεν παίρνει την ευθύνη.

Προσπάθησε... όσο μπορείς, να ανακουφίζεις πόνο ανθρώπινο.
Όπου και αν είσαι.
Με όποιον τρόπο.

Καλό σου βράδυ, αδελφέ μου.


Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Wednesday 24 November 2021

Για όποιον αντέχει... 😭

«Κανένας δεν με αγαπάει»  "No one loves me"
Ο Άρθουρ, 6 ετών, φώναξε «κανείς δεν με αγαπά», λίγες ώρες πριν δολοφονηθεί από τον πατέρα του και τη μητριά του
Arthur, 6, cried ‘no one loves me’ hours before being murdered by his father and stepmother
star
independent

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Μη με αφήσεις ποτέ». Μια συγκλονιστική ιστορία

Μέχρι σήμερα, το 2021,
13 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί και χιλιάδες έχουν κακοποιηθεί
από εκείνους που υποτίθεται ότι τις «αγαπούσαν»

«Αυτό δεν είναι αγάπη»
 
«Μη με αφήσεις ποτέ»: Το συγκλονιστικό βίντεο για την κακοποίηση γυναικών που πρέπει να δουν όλοι
Σκοπός της μικρής ταινίας είναι να αφυπνίσει τις γυναίκες που βρίσκονται στην ίδια θέση. Τις καλεί δε να αναγνωρίσουν τα σημάδια ψυχολογικής και σωματικής βίας σε μια σχέση τονίζοντας ότι «αυτό δεν είναι αγάπη».

Ένα συγκλονιστικό βίντεο με τίτλο «Μη με αφήσεις ποτέ» με κεντρικό θέμα τις γυναικοκτονίες δημοσίευσε η Lacta, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών στις 25 Οκτωβρίου.
Στην μικρή ιστορία των 3 λεπτών, που έχει γίνει viral τις τελευταίες ώρες, εμφανίζεται ένα ζευγάρι, το οποίο στις αρχές της σχέσης του περνάει πολύ χρόνο μαζί και είναι ευτυχισμένο. Ο άντρας λέει στη γυναίκα ότι κανένας δεν πρόκειται να την αγαπήσει πιο πολύ από τον ίδιο και της ζητά να μην το αφήσει ποτέ. Όλα όμως αλλάζουν όταν αρχίζουν να συζούν, καθώς ο άντρας εμφανίζει κτητική συμπεριφορά, απαγορεύει στη σύντροφό του να βγαίνει μόνη της, να μιλάει στα τηλέφωνα, να της φωνάζει και να έχει κακοποιητική συμπεριφορά. Στη συνέχεια της ζητούσε συγγνώμη και της έλεγε ότι την αγαπά.

Όπως περιγράφει η ίδια «κάθε φορά που με πλησίαζε, η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει».

Όταν η κοπέλα, εμφανώς δυστυχισμένη, του ανακοινώνει ότι θέλει να χωρίσουν, ενώ βρίσκονται μέσα στο αμάξι, την πηγαίνει σε μια ερημική περιοχή, αρχίζει να τη χτυπά και τη σέρνει στο έδαφος, ενώ εκείνη εκλιπαρεί για βοήθεια. Μέχρι τη στιγμή που τη σπρώχνει σε έναν γκρεμό και πεθαίνει.

«Η πραγματική αγάπη είναι δικαίωμά σου και εμείς είμαστε δίπλα σου για να το υπερασπιστούμε», σημειώνεται στο βίντεο.

Μετά το τέλος της μικρής ταινίας, σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα, το 2021, 13 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί και χιλιάδες έχουν κακοποιηθεί από εκείνους που υποτίθεται ότι τις «αγαπούσαν» προσπαθώντας να αφυπνίσει τις γυναίκες που βρίσκονται στην ίδια θέση. Τις καλεί δε να αναγνωρίσουν τα σημάδια ψυχολογικής και σωματικής βίας σε μια σχέση τονίζοντας ότι «αυτό δεν είναι αγάπη».

Το βίντεο καταλήγει ότι «η πραγματική αγάπη είναι δικαίωμά σου και εμείς είμαστε δίπλα σου για να το υπερασπιστούμε».

Στην ιστορία πρωταγωνιστούν η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη και ο Έκτορας Λιάτσος, ενώ η σκηνοθεσία είναι του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου.


Πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Διαπροσωπική νοημοσύνη και πώς ωφελεί τα παιδιά

Σημαντική η καλλιέργειά της από νωρίς στο παιδί

Η διαπροσωπική νοημοσύνη είναι η ικανότητα κατανόησης των συναισθημάτων και των πράξεων των άλλων. Είναι επίσης η ικανότητα να επικοινωνείς αποτελεσματικά με τους άλλους.

Η διαπροσωπική νοημοσύνη στα παιδιά είναι μια πολύ ιδιαίτερη δεξιότητα. Αν και οι περισσότεροι από εμάς γεννιόμαστε με αυτή, πολύ λίγοι τη διατηρούμε στην ενήλικη ζωή.

Τι είναι η διαπροσωπική νοημοσύνη στα παιδιά;

Η διαπροσωπική νοημοσύνη είναι μια από τις δεξιότητες που περιλαμβάνονται στη Θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης του Howard Gardner . Είναι ένα μοντέλο ταξινόμησης νοημοσύνης που έχει τεράστιο αντίκτυπο στην εκπαίδευση. Επίσης έχει ανοίξει μονοπάτια για παιδιά με συγκεκριμένα ταλέντα σε διάφορους τομείς.

Αν και μπορεί να μην φαίνεται τόσο σημαντική ωστόσο, η ποιότητα ζωής των ατόμων με διαπροσωπική νοημοσύνη είναι συνήθως πολύ καλύτερη από εκείνων που δεν την αναπτύσσουν.

Η διαπροσωπική νοημοσύνη μπορεί να καθορίσει την επιτυχία του παιδιού στην ενήλικη ζωή
Η εκπαίδευση είναι θεμελιώδης παράγοντας στην ανάπτυξη κάθε παιδιού, αλλά δεν είναι ο μόνος παράγοντας επιτυχίας. Αν και είναι δύσκολο να το αποδεχτεί κανείς, η εκπαίδευση δεν εγγυάται την επαγγελματική επιτυχία.

Το να γνωρίζετε τι να πείτε σε συγκεκριμένες στιγμές μπορεί να είναι ο καθοριστικός παράγοντας για να αποκτήσετε τη δουλειά που θέλετε, τον σύντροφο των ονείρων σας ή να γίνετε ηγέτης. Ωστόσο, η χαμηλή ικανότητα για διαπροσωπική επικοινωνία μπορεί να σας εμποδίσει να το πετύχετε.

Οφέλη της διαπροσωπικής νοημοσύνης

Στην καθημερινή ζωή, η διαπροσωπική νοημοσύνη επιτρέπει στους ανθρώπους να:

  • λύνουν τις διαφορές με τους άλλους με το διάλογο κι όχι με τη βία
  • διατηρούν μια πιο επαγγελματική εικόνα σε ό,τι κάνουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο έξυπνοι από τους άλλους. Σημαίνει ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν με σιγουριά όλες τις δεξιότητές τους για να συνεργαστούν με άλλους, να εκτιμήσουν τη γνώση των άλλων και να εργαστούν σε ομάδες.
  • κατανοήσουν τις εμπειρίες άλλων ανθρώπων. Μπορούν να νιώσουν πραγματική ευτυχία για την επιτυχία των άλλων ή να νιώσουν αλληλεγγύη.
  • να γίνουν καλοί σύμβουλοι μεγαλώνοντας.

Η διαπροσωπική νοημοσύνη δεν είναι μόνο η ικανότητα να κάνεις φίλους αλλά το χαρακτηριστικό που ωθεί τους άλλους να θέλουν να είναι φίλοι μαζί σας. Τα άτομα με ισχυρή διαπροσωπική νοημοσύνη μπορούν να φωτίσουν τη μέρα του καθενός.

Πώς να ενθαρρύνετε την ανάπτυξη της διαπροσωπικής νοημοσύνης στα παιδιά

Η ανάπτυξη της διαπροσωπικής νοημοσύνης στα παιδιά καθώς και η διατήρησή της, βασίζεται σε δραστηριότητες που προσφέρουν στο παιδί σας διαφορετικούς τύπους αλληλεπίδρασης.

Ο εγκέφαλος ενός παιδιού είναι ουδέτερος όσον αφορά τη μάθηση και τη δομή των πληροφοριών που λαμβάνει σε αυτό το στάδιο. Τα παιδιά μπορούν να μάθουν να είναι διεκδικητικά, με αυτοπεποίθηση, ειλικρινή κ.λπ. Αυτά τα χαρακτηριστικά θα παραμείνουν στην ενήλικη ζωή.

Για να υποστηρίξετε αυτή τη δεξιότητα στα παιδιά, ακολουθούν ορισμένες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε:

  • Θέατρο: Η συμμετοχή σε μια παράσταση, είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι, βοηθά τα παιδιά να μάθουν να αλληλεπιδρούν κοινωνικά.
  • Προσποίηση: Το να παίζουν προσποιήσεις ή να προσποιούνται είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους. Μπορούν για παράδειγμα να προσποιηθούν τους αγαπημένοι τους χαρακτήρες
  • Νέους φίλους: Οι κατασκηνώσεις, τα αθλήματα και οι ασφαλείς κοινωνικές δραστηριότητες είναι εξαιρετικές ευκαιρίες για να γνωρίσουν νέους φίλους. Μπορούν επίσης να μάθουν διαφορετικούς κανόνες για να τα πηγαίνουν καλά με άτομα στο σχολείο ή στο σπίτι.

Το κλειδί για την τόνωση των διαπροσωπικών δεξιοτήτων στα παιδιά
Η διαπροσωπική νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί με περισσότερους τρόπους από αυτούς που αναφέραμε. Το κλειδί είναι να εκτεθούν τα παιδιά σε νέες αλληλεπιδράσεις και εμπειρίες. Αυτά καταγράφονται στο μυαλό τους, αφού τα παιδιά έχουν τεράστιες μαθησιακές ικανότητες.

youaremom/ mothersblog

el.gr

Tuesday 23 November 2021

Στο πνεύμα των ημερών...

Να γίνει υποχρεωτικό και το φαγητό 
για τα παιδάκια που πεθαίνουν από ασιτία

ΟΗΕ: Εκατομμύρια «οδεύουν προς την πείνα» στην Υεμένη

UN: More than 2 million Yemeni children may starve in 2021

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Ο εκπαιδευτικός στο εδώλιο»

Αγαπητή/έ γονέα, 

Κάποιες φορές οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε λαϊκές δίκες που στήνονται άλλοτε με μικρότερο ακροατήριο, παραδείγματος χάριν σε πηγαδάκια επί του πεζοδρομίου πλησίον του σχολείου και άλλοτε με μεγαλύτερο ακροατήριο, παραδείγματος χάριν σε συνελεύσεις γονέων και κηδεμόνων. Άλλοτε με μεγαλύτερη ένταση και άλλοτε με μικρότερη. Σπανιότερα οι δίκες αυτές σταματούν σχεδόν εν τη γενέσει. 
Βαγγέλης Δήμας, Φιλόλογος

Δίκες που ακολουθούν τη μόδα ή την κουλτούρα αξιολόγησης που γενναία προσφέρουν και υπηρετούν με κερδοσκοπική συνέπεια τα reality shows, αρκετά πρωϊνάδικα, αλλά και άλλες εκπομπές με πιο σοβαροφανές περιεχόμενο. 
Οι κατηγορίες πολλές και διαφορές με διαβαθμισμένη βαρύτητα: άλλη εκπαιδευτικός αναθέτει πολλές εργασίες, ενώ άλλος όχι, άλλος δίνει στα παιδιά πολλές φωτοτυπίες ενώ άλλη όχι, άλλος δεν έχει τον έλεγχο της τάξης, άλλη φωνάζει ενώ άλλος δεν φωνάζει, άλλη προσβάλλει συχνά τα παιδιά, άλλος έχει χτυπήσει μαθητή, άλλος έχει παρενοχλήσει μαθήτρια και τα λοιπά. 

Καταθέτω την άποψή μου, αντλώντας από την εμπειρία μου ως γονέας και εκπαιδευτικός, που ίσως με βοηθά να σταθώ πιο αντικειμενικός απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, ίσως όμως και πιο διπλωμάτης, πιο διστακτικός να γίνει ο λόγος μου πιο αιχμηρός, η κριτική μου πιο δηκτική. 
Πρώτα-πρώτα, θα αναφερθώ σε μέρος από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μία/ένας εκπαιδευτικός αλλά και στις ελλείψεις που ήδη από το Πανεπιστήμιο τον συνοδεύουν. 
Οι γονείς πιστεύουν πώς η καθηγήτρια/ο καθηγητής είναι πλήρως εκπαιδευμένη/ος από τη στιγμή που αποφοιτά από το πανεπιστήμιο, τόσο όσον αφορά τη γνώση του αντικειμένου όσο και πώς να το διδάξει, ενώ, επίσης, διαθέτει και την κατάλληλη ψυχολογική κατάρτιση, για να διαχειρίζεται τα προβλήματα που θα προκύψουν ή ακόμη καλύτερα έχει τη γνώση να σχεδιάσει και να υλοποιήσει στρατηγικές πρόληψης αυτών των δυσκολιών. Για να μη γίνω απόλυτος: ελάχιστα ισχύουν από τα παραπάνω. 

Εγώ, απόφοιτος του Φ.Π.Ψ (τμήμα Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας), έχοντας παρακολουθήσει αρκετά μαθήματα παιδαγωγικής και ψυχολογίας αλλά και δέκα δειγματικές διδασκαλίες σε πειραματικά και πρότυπα σχολεία και έχοντας κάνει διδασκαλία μέσα στην τάξη, για την οποία και αξιολογήθηκα, θεωρώ ότι η εκπαίδευσή μου είναι ελλιπέστατη. Και αυτό, αν και βρίσκεται πολύ πάνω από το μέσο όρο της εκπαίδευσης(ποιοτικά και ποσοτικά) που γενικά παρέχεται στους εκπαιδευτικούς, για να μπορέσουν να σταθούν με αξιώσεις(να επιβιώσουν;) σε μία αίθουσα διδασκαλίας! Όσον αφορά την εισαγωγική επιμόρφωση αυτών που προσλαμβάνονται, περιλαμβάνει συνήθως μία – δύο εβδομάδες (και πολύ λέω) θεωρητικών μαθημάτων που στην καλύτερη περίπτωση αποτελούν μία καλή επανάληψη για αυτά που ήδη έχεις μάθει στο πανεπιστήμιο, συνήθως κάτι νέο δεν προκύπτει. 
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Μικρές και σπάνιες. Επιμόρφωση στη συνέχεια δεν συμβαίνει, παρότι τη ζητάει (ζήταγε;)επίμονα ο κλάδος. Οι επιμορφώσεις που γίνονται είναι εκτός διδασκαλίας, συνήθως μικρές, συνήθως θεωρητικές. 
Για επιμορφώσεις υψηλότερης ποιότητας είναι ανάγκη να καταθέσεις τον οβολό σου, παραδείγματος χάριν σε σεμινάρια, εσχάτως διαδικτυακά, που συχνά οργανώνονται από Πανεπιστήμια. Τα βιβλία του καθηγητή, προσφορά της Πολιτείας, για να υποστηρίξουν τη διδακτική προσπάθεια του εκπαιδευτικού, δεν την υποστηρίζουν και τόσο, έτσι οι εκπαιδευτικοί συχνά και αναπόφευκτα καταφεύγουν σε βοηθήματα του εμπορίου. Όσο για τα εγχειρίδια των μαθητών, έχετε γνώση από πρώτο χέρι και μάτι, πόσο εύκολα γίνονται φύλλο και φτερό, ενώ, εάν εστιάσουμε στο περιεχόμενο, συχνά απαρχαιωμένο, συχνά ανούσιο, βαρετό, ακόμη και για αυτούς που έχουν επωμιστεί να το διδάξουν.

Έπειτα τα παιδιά. Κάποια τμήματα είναι περισσότερο προσανατολισμένα προς τη σχολική μάθηση, περισσότερο διαθέσιμα, άρα είναι πιο εύκολο η/ο εκπαιδευτικός να διαχειριστεί ζητήματα πειθαρχίας, τα οποία είναι λιγότερα και μικρότερης έντασης. Κάποια τμήματα με λιγότερο ενδιαφέρον για μάθηση σχολική, άρα στην περίπτωση αυτή είναι πιο δύσκολη η κατάσταση. 
Επομένως, χρειάζεται μεγαλύτερη υποστήριξη η/ο εκπαιδευτικός, είτε από σχολική/ό σύμβουλο ή συχνά και από ψυχολόγο που, παρά τις καλές προθέσεις, η υποστήριξη αυτή σπάνια είναι επαρκής. 
Είναι και θέμα χημείας. Με κάποια τμήματα μπορεί η/ο εκπαιδευτικός να τα πηγαίνει καλύτερα, να υπάρχει μεγαλύτερη συνεργασία, ενθουσιασμός και από τη δική της/του πλευρά και από την πλευρά των μαθητριών/μαθητών. Να υπάρξει και δέσιμο. Με άλλα πάλι, όχι. Γκρίνια, προστριβές σε κάθε συνάντηση. Σημαντικό ρόλο παίζει και ο χαρακτήρας: διαφορετικά διαμορφώνονται σχέσεις και καταστάσεις, αν η/ο εκπαιδευτικός ανήκει στους εξωστρεφείς, αν δηλαδή της/του δίνουν ενέργεια τα εξωτερικά ερεθίσματα, ακόμη και οι δυνατές φωνές και οι μικροβαβούρες, και άλλο, αν είναι εσωστρεφής και αντλεί ενέργεια από μέσα της/του, από εσωτερικά ερεθίσματα, εικόνες, σκέψεις και χρειάζεται περισσότερη ησυχία να αποδώσει. 

Επιπλέον, οι καιροί είναι χαλεποί και δεν βοηθούν. Οι ψυχολογικές δυσκολίες, εάν ήδη υπήρχαν, μεγαλώνουν, εάν δεν υπήρχαν, με μεγαλύτερη συχνότητα προκύπτουν. Πολλοί συνάδελφοι/συναδέλφισσες χρειάζονται στήριξη (δεν αναφέρομαι στη διδασκαλία), ενώ κάποιων η ψυχολογία είναι τόσο αλλοιωμένη, ώστε δεν μπορούν πια να διδάξουν. Η παραμονή τους στην τάξη αποτελεί μαρτύριο για τους ίδιους, ενώ και οι επιπτώσεις στην μάθηση – και όχι μόνο – των μαθητών/μαθητριών είναι αρνητικές.
Άμεση απομάκρυνση, βεβαίως, ασυζητητί, επιβάλλεται, εάν ο εκπαιδευτικός έχει παρενοχλήσει παιδί ή ακόμη χειρότερα το έχει κακοποιήσει. Και, βεβαίως, άμεση παρέμβαση της Δικαιοσύνης.
Από την άλλη το διδασκαλίκι είναι επιλογή, επιλογή με ευθύνες, όπως κάθε λειτούργημα. 

Γιατί, βεβαίως, ο/η εκπαιδευτικός αποτελεί πρότυπο. Επιβάλλεται να προσπαθεί να διατηρεί την ηρεμία, τη νηφαλιότητα, να δίνει το παράδειγμα ότι μπορεί να διαχειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις. Να αφήνει τα προβλήματα του στο σπίτι. Του/της επιτρέπεται, βεβαίως, να υψώσει τον τόνο της φωνής του/της, μπορεί να γίνει αυστηρός/ή, μπορεί να χτυπήσει το χέρι στην έδρα με δύναμη. 
Δεν έχει όμως επουδενί το δικαίωμα να γίνει προσβλητικός/ή, επιθετικός/ή, εκφοβιστικός/ή είτε με λέξεις είτε σωματικά. 

Βεβαίως, και ο/η εκπαιδευτικός δεν μπορεί...
.......................
Διαβάστε περισσότερα: «Ο εκπαιδευτικός στο εδώλιο»
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η 16χρονη Μελένια θύμα bullying για την εμφάνισή της - Φτιάχνει σκίτσα

Δεν το έβαλε κάτω και σκιτσάρει για την διαφορετικότητα

Η συγκλονιστική παραδοχή 16χρονης Βολιώτισσας Μελένιας Διβάνη ότι στο παρελθόν υπέστη bullying για την εμφάνισή της, σίγουρα δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο.

Ωστόσο, η νεαρή κοπέλα βγήκε πιο δυνατή μέσα από το κλίμα εκφοβισμού που βίωσε σε μικρότερη ηλικία και αξιοποιώντας το ταλέντο της στη ζωγραφική, δημιούργησε μία σειρά σκίτσων που αναδεικνύουν τη διαφορετικότητα αναφέρει το e-thessalia.gr.

Αντλεί έμπνευση από τη δική της ιστορία και στέλνει ηχηρό μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι ένα παιδί πρέπει να αγαπάει και να αποδέχεται τον εαυτό του και να μάχεται τις κοινωνικές προκαταλήψεις.

Η 16χρονη Μελένια έπεσε θύμα bullying για την εμφάνισή της

Μαθήτρια στην Α’ Λυκείου, αντιμετώπισε το bullying κυρίως χάρη στη στήριξη των γονιών της, Κασσιανής Αμυγδαλίτση και Δημήτρη Διβάνη.

Όχι μόνο τη βοήθησαν να ξεπεράσει τις συμπεριφορές εκφοβισμού σε βάρος της, αλλά συντάχθηκαν με την επιθυμία της κόρης τους να δημοσιοποιήσει τις ακραίες καταστάσεις που βίωνε στο παρελθόν, που, όμως, στάθηκαν αφορμή να ανακαλύψει μία άκρως δημιουργική πλευρά του εαυτού της.

Γύρισε την πλάτη στο body-shaming και είδε τη ζωή με άλλο μάτι

«Κάθε φορά που δεχόμουν κακόβουλα σχόλια για τα παραπανίσια κιλά, έβρισκα αποκούμπι στους δικούς μου, κυρίως στη μητέρα μου. Και η ίδια έχει περάσει τέτοιες κακές περιόδους. Όταν ένιωθα άσχημα, της μιλούσα. Όπως και στους φίλους. Το παν είναι να μιλάμε για τέτοια ζητήματα που μας απασχολούν. Να μην τα κουβαλάμε μέσα μας», αποκάλυψε.

Η ζωγραφική είναι το κατάφυγιό της

Η μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου Βόλου για πρώτη φορά ασχολήθηκε με το σχέδιο πριν από μία τριετία. «Ξεκίνησα όταν ήμουν μαθήτρια στην Α’ τάξη του Γυμνασίου. Όμως, πήγα μόνο για έναν μήνα, καθώς λόγω της καραντίνας δεν συνέχισα. Στην ουσία είμαι αυτοδίδακτη», είπε η Μελένια Διβάνη και πρόσθεσε: «Μέχρι στιγμής έχω δημιουργήσει τέσσερις χαρακτήρες στα σκίτσα που κάνω. Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η διαφορετικότητα».

«Η κοινωνία μας έχει ακόμη πολλά ταμπού. Και δυστυχώς αυτό το εισέπραξα κι εγώ πριν από λίγα χρόνια.

Οι εμπειρίες που είχα, ήταν ο βασικότερος λόγος που άρχισα αυτό το project. Ειδικά για το βάρος μου έχω περάσει στιγμές bullying από μικρή ηλικία. Η ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική, βοηθάει ανθρώπους που έχουν περάσει τα ίδια με μένα να νιώσουν καλύτερα», τόνισε η 16χρονη κοπέλα, η οποία στη συνέχεια υπογράμμισε με περίσσια ωριμότητα για την ηλικία της το πόσο σπουδαία υπόθεση είναι να μην κατηγορεί κάποιος τον εαυτό του:

«Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εάν δεν νιώθεις εντάξει με σένα, δεν είσαι καλά και με τους υπόλοιπους ανθρώπους»

Τα μελλοντικά της σχέδια

Όσο για τις μελλοντικές βλέψεις της στο σχέδιο και τη ζωγραφική; Η Μελένια Διβάνη είπε: «Επί του παρόντος, θα συνεχίσω να αναρτώ τα σκίτσα μου στα social media, όπως Instagram, Twitter και Amino. Προωθώ τη δουλειά μου μέσα από φίλους και γνωστούς, προκειμένου να διευρύνω το κοινό μου.

Και φυσικά, στόχος μου είναι να γίνομαι ολοένα και καλύτερη σ’ αυτό που έχω ξεκινήσει να κάνω. Δεν θα έλεγα «όχι» και στη Σχολή Καλών Τεχνών. Με ενδιαφέρει η ζωγραφική, όπως και το animation.

Μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να σπουδάζει κάτι τέτοιο, αλλιώς θα ασχοληθώ με τη μουσικολογία ή το πιάνο (σ.σ. η μητέρα της, η οποία είναι καθηγήτρια πιάνου, είναι τριτοετής φοιτήτρια στην Άρτα στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο)».

infokids.gr

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki