Friday 31 July 2015

Το video που μπορεί να ΣΩΣΕΙ τη ΖΩΗ του ΠΑΙΔΙΟΥ σας από ΠΝΙΓΜΟ - Save a choking baby

Μια στιγμή που κανένας γονιός σίγουρα δεν θέλει να τη ζήσει! Παρόλα αυτά δυστυχώς υπάρχουν τέτοιες άτυχες στιγμές, που καλό θα ήταν –  αν είναι να συμβούν, να μας βρουν προετοιμασμένους.

Κάθε χρόνο πολλά παιδιά, αλλά και ενήλικες χάνουν τη ζωή τους από απόφραξη των αναπνευστικών οδών μετά από εισρόφηση ξένου σώματος.
Συχνότερα παθαίνουν πνιγμονή παιδιά κάτω από τα 4 χρόνια, ενώ σε βρέφη μικρότερα του χρόνου η πνιγμονή αποτελεί τη συχνότερη αιτία θανάτου από ατύχημα. Χρειάζεται λοιπόν περισσότερη προσοχή για πρόληψη σ” αυτές τις ηλικίες. Τα μωρά μαθαίνουν να βάζουν διάφορα αντικείμενα στο στόμα. Έτσι μπορούν εύκολα να πνιγούν με μικροαντικείμενα όπως κουμπιά, κέρματα, καπάκια από μπουκάλια, τσόφλια από αυγό, μικρά παιγνίδια, όπως γυάλινα μάτια μιας κούκλας κλπ.

Το βίντεο που σώζει ζωές

Η ομάδα του St John Ambulance στο Ηνωμένο Βασίλειο που παρέχει συμβουλές για πρώτες βοήθειες ζήτησε τη βοήθεια γνωστών ηθοποιών για να επικοινωνήσει στους γονείς τί πρέπει να κάνουν σε περίπτωση πνιγμού του παιδιού τους.
Ετσι οι Βρετανοί ηθοποιοί Ντέιβιντ Γουάλιαμς, Ντέιβιντ Μίτσελ, Τζόνι Βέγκας και Σερ Τζον Χαρτ, δάνεισαν τις φωνές τους σε αυτό το βίντεο κινουμένων σχεδίων που ονομάζεται «The Chokeables». Ένα καπάκι από στυλό, ένα φιστίκι, μια μικρή πριγκίπισσα, ένας βόλος, ένα καραμελένιο ζελεδάκι και μια κυρομπογιά, πράγματα με τα οποία πνίγονται τα περισσότερα παιδιά, δείχνουν σε αυτό το έξυπνο βίντεο τη σωστή τεχνική που κάποιος μπορεί να σώσει τη ζωή ενός παιδιού.

Δείτε το βίντεο και μοιραστείτε το:
Οδηγίες SOS
Μόλις αντιληφθούμε ότι κάποιο ξένο σώμα στάθηκε στο λαιμό του παιδιού αμέσως πρέπει να πάρουμε τα παρακάτω μέτρα:
– Εάν το παιδί μπορεί να βήξει, αναπνέει ή μιλά, μην κάνετε τίποτα. Ενθαρρύνετέ το να βήξει.
– Δεν χτυπάμε το παιδί στην πλάτη! Μπορεί να σπρώξουμε χαμηλότερα το ξένο σώμα, ή χειρότερα να του σταματήσουμε το βήχα ο οποίος αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέσο για να βγάλει το ξένο σώμα.
– Εάν δεν καταφέρνει να το πετάξει με το βήχα και η φωνή του είναι πολύ δύσκολη ή αρχίζει να μελανιάζει ή ακόμα χειρότερα δεν μπορεί να βήξει, τότε απαιτείται άμεση επέμβαση.
– Τοποθετείστε το παιδί μπρούμυτα με το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα και δώστε γρήγορα και δυνατά χτυπήματα με την παλάμη σας μεταξύ των ωμοπλατών («κουτάλες»). Εάν πρόκειται για μωρό, μπορεί να τοποθετηθεί μπρούμυτα πάνω στο χέρι σας, το οποίο ακουμπά πάνω στο σώμα σας για πρόσθετη υποστήριξη.
– Αν πρόκειται για μεγαλύτερο παιδί καθίστε και τοποθετήστε το μπρούμυτα, κάθετα στους μηρούς σας, με το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα και δώστε τα πέντε κτυπήματα όπως παραπάνω.
– Eάν οι παραπάνω χειρισμοί δεν αποκαταστήσουν την αναπνοή, γυρίστε το παιδί ανάσκελα και εφαρμόστε τέσσερις γρήγορες ωθήσεις στο στήθος παρόμοιες μ” εκείνες των καρδιακών μαλάξεων.
– Εάν ακόμα δεν μπορεί να αναπνεύσει, ανοίξτε το στόμα τραβώντας το σαγόνι του παιδιού και κοιτάξτε εάν υπάρχει πίσω στο λαιμό του ξένο σώμα που μπορεί να τραβηχτεί έξω με τα δάκτυλά σας.
– Ποτέ στα τυφλά μην προσπαθείτε να βγάλετε με το δάκτυλό σας το ξένο σώμα. Υπάρχει κίνδυνος να σπρώξετε το αντικείμενο στο λάρυγγα και να χειροτερέψετε τα πράγματα.
– Εάν δεν τα καταφέρουμε και το παιδί δεν αναπνέει, εφαρμόστε τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα. Εάν μετά από 4 αναπνοές δεν ανασηκώνετε ο θώρακας του παιδιού, η απόφραξη επιμένει και πρέπει να επαναλάβουμε από την αρχή τους παραπάνω χειρισμούς.
– Επειδή και τα δευτερόλεπτα μετρούν και στα παιδιά με πλήρη απόφραξη χρειάζεται να επιμείνουμε επαναλαμβάνοντας την παραπάνω διαδικασία, καλό είναι από σήμερα να εξοικειωθούμε στους χειρισμούς και τη σειρά εφαρμογής τους με πρόβες.
Ευχόμαστε οι γνώσεις αυτές να είναι αχρείαστες. Εάν όμως ποτέ χρειαστούν, μπορεί να είναι σωτήριες για τη ζωή κάποιου αγαπημένου μας προσώπου.
Τέλος, αν μπορεί να αναπνέει, αλλά με δυσκολία, μεταφέρετε αμέσως το παιδί στο Νοσοκομείο.
Τι να προσέξετε

Μη δίνετε ξηρούς καρπούς, τσίχλες, καραμέλες ή σταφύλια σε μικρά παιδιά. Είναι πολύ συχνή αιτία πνιγμονής. Το παιδί παίζει ή ακόμα τρέχει ενώ τρώει, καθώς δεν έχει την νευρολογική ωριμότητα και την συναίσθηση του κινδύνου εύκολα «στραβοκαταπίνει».
Μην αμελείτε να αντικαθιστάτε έγκαιρα την φθαρμένη πιπίλα από το βρέφος ή το νήπιο. Μπορεί ένα κομματάκι να αποκολληθεί και να πνίξει το παιδί.
Δεν πρέπει ποτέ να αφήνετε μόνο ένα μωρό όταν τρώει. Ένα μωρό αφημένο μόνο του να πιει το γάλα του από το «μπιμπερό» εύκολα μπορεί να πνιγεί.
agroticanews

Η ανάληψη που «πάγωσε» το προσωπικό τράπεζας

Διαβάστε το συγκλονιστικό περιστατικό σε τράπεζα

43 
Συγκλονίζει το περιστατικό του νεαρού πατέρα τριών παιδιών…

Στα όρια της απόγνωσης βρίσκονται πλέον καθημερινά, ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας. Η περίπτωση νεαρού πατέρα που ευρισκόμενος σε τεράστιο οικονομικό αδιέξοδο πήγε σε υποκατάστημα τράπεζας κρατώντας τρία βιβλιάρια καταθέσεων.
Αφού περίμενε (εκτός της ηλεκτρονικής σειράς αναμονής) επί δύο τουλάχιστον ώρες για να φύγει όλος ο κόσμος, πήγε στον ταμία της τράπεζας και του ζήτησε να κάνει αρχικά ενημέρωση και στην συνέχεια ανάληψη όλων των ποσών που υπήρχαν μέσα στον τραπεζικό του λογαριασμό.
Ο ταμίας, πράγματι προχώρησε στην διαδικασία ενημέρωσης και με έκπληξή του διαπίστωσε ότι συνολικά τα βιβλιάρια είχαν μέσα το ποσό των 2 ευρώ και 80 λεπτών. «Τα βιβλιάριά σας είναι άδεια» είπε ο ταμίας της τράπεζας θεωρώντας προφανώς ότι το ποσό αυτό ήταν μη «αναλήψιμο».
Ο νεαρός πατέρας, πλησίασε στο γκισέ και χαμηλόφωνα του είπε: «Γι αυτό το ποσό έχω έρθει και περιμένω εδώ σήμερα. Με αυτό το ποσό, με 2,80 ευρώ, θα αγοράσω το γάλα για το παιδί μου» – είπε ο νεαρός συμπολίτης μας, προχωρώντας έτσι στην ανάληψη του ποσού που είχε μέσα στο βιβλιάριό του.
Η περίπτωση αυτή πάντως, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης τράπεζας δεν είναι η μοναδική, καθώς η ανέχεια, έχει οδηγήσει χιλιάδες συμπολίτες μας σε παρόμοιες καταστάσεις:
Να περιμένουν από τα χαράματα έξω από τις τράπεζες για να δουν αν έχουν μπει (και πόσα θα είναι τα χρήματα της μισθοδοσίας ή της ανεργίας τους), να σπεύδουν να κάνουν συνεχείς ανανεώσεις των βιβλιαρίων τους για τυχόν τόκους στους λογαριασμούς τους, να παρακαλούν για την ρύθμιση των οφειλών και των δανείων τους και να αναζητούν τρόπους απίστευτους για να μπορέσουν να τακτοποιήσουν ότι μπορούν από τις οφειλές τους.
- See more at: http://arouraios.gr/2015/07/i-analipsi-pou-pagose-to-prosopiko-trapezas/#sthash.YYa7mpKd.dpuf

Ο νεαρός πατέρας, πλησίασε στο γκισέ και χαμηλόφωνα του είπε: «Γι αυτό το ποσό έχω έρθει και περιμένω εδώ σήμερα. Με αυτό το ποσό, με 2,80 ευρώ, θα αγοράσω το γάλα για το παιδί μου» – είπε ο νεαρός συμπολίτης μας, προχωρώντας έτσι στην ανάληψη του ποσού που είχε μέσα στο βιβλιάριό του.
Η περίπτωση αυτή πάντως, σύμφωνα με όσα δήλωσαν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης τράπεζας δεν είναι η μοναδική, καθώς η ανέχεια, έχει οδηγήσει χιλιάδες συμπολίτες μας σε παρόμοιες καταστάσεις:
Να περιμένουν από τα χαράματα έξω από τις τράπεζες για να δουν αν έχουν μπει (και πόσα θα είναι τα χρήματα της μισθοδοσίας ή της ανεργίας τους), να σπεύδουν να κάνουν συνεχείς ανανεώσεις των βιβλιαρίων τους για τυχόν τόκους στους λογαριασμούς τους, να παρακαλούν για την ρύθμιση των οφειλών και των δανείων τους και να αναζητούν τρόπους απίστευτους για να μπορέσουν να τακτοποιήσουν ότι μπορούν από τις οφειλές τους.

Έδωσε σε έναν άστεγο 100 δολάρια και τον ακολούθησε για να δει πως θα τα ξοδέψει

Αυτό που ανακάλυψε μάλλον δεν το περίμενε ούτε ο ίδιος.

th419 600x312 Έδωσε σε έναν άστεγο 100 δολάρια και τον ακολούθησε για να δει πως θα τα ξοδέψει. Αυτό που ανακάλυψε μάλλον δεν το περίμενε ούτε ο ίδιος.

Ο Josh Paler Lin έδωσε σε έναν τυχαίο άστεγο 100 δολάρια και στη συνέχεια τον ακολούθησε για να δει πως θα τα ξοδέψει. Αυτό που ανακάλυψε μάλλον δεν το περίμενε ούτε ο ίδιος.
Ο άστεγος μπήκε σε ένα κατάστημα και ξόδεψε τα χρήματα αγοράζοντας τρόφιμα.
Τρόφιμα που στη συνέχεια μοίρασε στους υπόλοιπους άστεγους της περιοχής του.
Ο Josh συγκινήθηκε τόσο με την πράξη του που αποφάσισε να του δώσει ακόμη περισσότερα

Η ιδέα μιας μαμάς για να τρώει το παιδί της

Μια μαμά από την Αμερική, η Laleh Mohmedi, εκμεταλλευόμενη τη δημιουργικότητά της, βρήκε μια φανταστική ιδέα για να τρώει ο 2χρονος γιος της, Jacob, το φαγητό του: food art με ήρωες κινουμένων σχεδίων!

Κάθε βράδυ η Laleh ζητά από τον Jacob να της πει ποιον ήρωα θα ήθελε να δει στο πιάτο του την επόμενη μέρα. Αφού ο μικρός της πει την προτίμησή του, εκείνη ψάχνει στο διαδίκτυο για να βρει την κατάλληλη φωτογραφία και στη συνέχεα του το ετοιμάζει. Συνήθως χρειάζεται γύρω στα 20 με 35 λεπτά για κάθε πιάτο, τα οποία, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, είναι πραγματικά εντυπωσιακά.







Thursday 30 July 2015

Πώς να αντιμετωπίσετε το ηλιακό έγκαυμα του παιδιού

Κατά τη διάρκεια των διακοπών, που πολλές οικογένειες συνηθίζουν να περνούν όλη την ημέρα στην παραλία, είναι πολύ εύκολο, αν δεν προσέξετε, το παιδί σας να «καεί» από τον ήλιο.
Τα ηλιακά εγκαύματα μπορεί να είναι από πολύ ελαφρά, όταν το δέρμα κοκκινίζει και το παιδί αισθάνεται λίγη φαγούρα ή πόνο, μέχρι πολύ σοβαρά, όταν δημιουργούνται εκτεταμένες φυσαλίδες και υπάρχει ο κίνδυνος λοιμώξεων.

Για να αντιμετωπίσετε ένα ηλιακό έγκαυμα, μπορείτε να κάνετε τα παρακάτω, σύμφωνα με το mother.gr:

Βάλτε κομπρέσες με δροσερό νερό στην περιοχή ή κάντε ένα δροσερό ντους το παιδί. Επαναλάβατε αυτή τη διαδικασία αρκετά συχνά.

Εφαρμόστε στο σημείο μια κρέμα αλόης και επαναλάβετε πολλές φορές στη διάρκεια της ημέρας.

Δίνετε στο παιδί να πίνει πολύ νερό.

Μέχρι να επουλωθεί το δέρμα, αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο, καθώς και τα ζεστά μπάνια.

Αν το παιδί παρουσιάζει ταυτόχρονα και πονοκέφαλο, ζαλάδες και ναυτίες επικοινωνήστε αμέσως με τον παιδίατρό σας. Επίσης, απευθυνθείτε στο γιατρό σας αν υπάρχουν φουσκάλες, τις οποίες δεν πρέπει να προσπαθήσετε να σπάσετε μόνοι σας.

Να θυμάστε ότι μετά το έγκαυμα το δέρμα του παιδιού θα ξεφλουδίσει, γι’ αυτό θα πρέπει να φροντίσετε να το ενυδατώνετε καλά, βάζοντάς του συχνά ενυδατική κρέμα.

Πηγή: govastileto.gr

Πριν βάλεις το παιδί σου τιμωρία ...

Πώς θα του γίνει η τιμωρία μάθημα;

Πριν βάλεις το παιδί σου τιμωρία, διάβασε ποιος είναι ο σωστός τρόπος...

Όλα τα παιδάκια είναι άτακτα. Άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο. Ο δικός σου ρόλος είναι να τα μαθαίνεις πoιο είναι το σωστό και πρέπον, να τους διδάσκεις ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς και να τους δώσεις τις κατάλληλες βάσεις για να γίνουν καλοί άνθρωποι και χρήσιμοι στην κοινωνία. Ορισμένες φορές, στην προσπάθειά σου αυτή, αναγκάζεσαι να βάλεις τιμωρία το παιδί σου, γιατί θεωρείς ότι είναι κι αυτός ένας τρόπος να μην επαναλάβει κάτι «κακό» που έκανε και να μάθει από το λάθος του. Δεν έχεις και άδικο. Αλλά εξαρτάται τι είδους είναι αυτή η τιμωρία! Οι παρακάτω είναι ορισμένοι από τους πιο συνήθεις τρόπους τιμωρίας που χρησιμοποιούν οι γονείς. Ας τους δούμε, εξετάζοντας ταυτόχρονα το αντίκτυπο που έχουν στα παιδιά:

- Ορισμένοι γονείς σηκώνουν το χέρι τους στα παιδιά, για να τα φοβίσουν και να σταματήσουν αυτό που κάνουν. Η απειλή της σφαλιάρας, είναι ο πιο γνωστός τρόπος να συμμορφώσεις ένα παιδί, αλλά δεν είναι καθόλου σωστός. Πόσω μάλλον αν τελικά βαράς καμιά φορά το παιδί σου, έστω και με ένα απαλό σκαμπίλι στα οπίσθια, για να καταλάβει ότι αυτό που έκανε, δεν πρέπει να το επαναλάβει. Μην το κάνεις! Δημιουργείς φόβο στο παιδί και το απομονώνεις. Προσπάθησε να του τραβήξεις την προσοχή και να του μιλήσεις, εξηγώντας του ότι αυτό που μόλις έκανε απαγορεύεται να το ξανακάνει, γιατί είναι κακό. Μίλησέ του ήρεμα και αργά, χωρίς φωνές, ένταση και απότομες κινήσεις. Μη σηκώσεις όμως το χέρι σου, για να το απειλήσεις. Το ξύλο, είναι μια τραυματική εμπειρία για τα παιδιά, την οποία πάντα θυμούνται και κουβαλούν στην ψυχή τους. Αν συνεχίσεις να το εφαρμόζεις σαν εναν τρόπο τιμωρίας και ταυτόχρονα συμμόρφωσης, αυτό που τελικά θα καταφέρεις είναι να δημιουργήσεις στο παιδί σου φόβο, ανασφάλεια, άγχος, ίσως και κατάθλιψη.

- Κάποιες φορές, υψώνεις τη φωνή σου, με σκοπό να σε προσέξει, να το φοβίσεις και να καταλάβει ότι κάνει κάτι που δεν πρέπει. Καμιά φορά, βέβαια, οι φωνές σου προκύπτουν λόγω του ότι έχει εξαντληθεί η υπομονή σου. Πάρε μια βαθιά ανάσα και συγκράτησε τα νεύρα σου. Μη του φωνάξεις! Μπορεί να τον τρομάξεις εκείνη τη στιγμή και να σε ακούσει, αλλά δεν καταφέρνεις κάτι μελλοντικά. Το φοβίζεις, αλλά δεν του μαθαίνεις.  Τις περισσότερες φορές, όταν φωνάζουμε από τα νεύρα μας, λέμε λόγια που δεν έχουν ουσία. Είναι λόγια οργής και αγανάκτησης που σε ένα παιδί δεν προσφέρουν ουσιαστικά τίποτα, εκτός από φόβο και στενοχώρια. Μη γίνεσαι κακό παράδειγμα στο παιδί σου, άθελά σου. Ξεκίνα ένα διάλογο μαζί του. Ρώτησέ το γιατί το κάνει αυτό κι εξήγησέ του ότι είναι κακό. Δώσε του εναλλακτικές, ώστε να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

- Μην το κλειδώνεις μόνο του σε κάποιο δωμάτιο. Αρκετοί γονείς προτιμούν αυτό τον τρόπο τιμωρίας και είναι λάθος! Το ότι δεν σηκώνεις χέρι ή δεν του φωνάζεις και απλά το απομονώνεις, Δε σημαίνει ότι ενεργείς σωστά. Αυτή η τιμωρία θα κάνει πολύ κακό στο παιδί σου. Θα νιώσει ότι δεν το αγαπάς και θα πλημμυρίσει από αρνητικά συναισθήματα, τα οποία θα το συντροφεύουν σε όλη του τη ζωή. Τα παιδιά που απομονώνονται είναι εκείνα που αναπτύσσουν βίαιη συμπεριφορά μεγαλώνοντας . Αντί γι' αυτό, βάλε σε μια γωνιά του σπιτιού ένα σκαμνάκι και κάθε φορά που το παιδί σου κάνει κάτι που δεν θέλεις να το επαναλάβει, αν δεν σε υπακούει,  οδήγησέ το εκεί και πες του να κάτσει να σκεφτεί το λάθος του. Ζήτησέ του να μείνει εκεί μέχρι να του πεις να σηκωθεί. Μην του φωναξεις. Αν θέλεις κάθισε δίπλα του και συζήτησέ το μαζί του.

- Οι απειλές είναι ο τρόπος τιμωρίας που χρησιμοποιούν οι γονείς, όταν βαριούνται να εξηγήσουν στο παιδί τους το λάθος. Αν το απειλείς ότι θα το πας στη γιαγιά του, ή ότι δεν θα φάει παγωτό, χωρίς να του εξηγήσεις γιατί, το παιδί σου θα μπερδευτεί. Βρες χρόνο να του εξηγήσεις τι είναι αυτό που βρίσκεις λάθος στη συμπεριφορά του.

- Μην το συγκρίνεις συνέχεια με άλλα παιδάκια. Το παιδί σου θα νιώσει απόρριψη. Θα του δημιουργηθεί μέσα του η ανασφάλεια ότι δεν είναι αρκετά καλό και ότι δεν είσαι περήφανη γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να αποκτήσει χαμηλή αυτοπεποίθηση και αδύναμο χαρακτήρα.

Ο καλύτερος και πιο σωστός τρόπος διαπαιδαγώγησης, είναι η συζήτηση. Τα παιδιά χρειάζονται υπομονή. Πολλή υπομονή. Κι επειδή είναι πολύ ευαίσθητα σε αυτή την ηλικία και απορροφούν σα σφουγγάρι λόγια και συμπεριφορές, να είσαι πολύ προσεκτική πώς φέρεσαι. Αποτέλεις παράδειγμα για τα παιδιά σου. Φρόντισε να είσαι το καλύτερο!


Wednesday 29 July 2015

2015: 14χρονος βρήκε γεμάτο πορτοφόλι και το παρέδωσε

Σύρος: 14χρονος βρήκε γεμάτο πορτοφόλι και το παρέδωσε
Σύρος
Η ανταμοιβή του ήταν... μια μέρα στον υπολογιστή, καθώς το παιδί είναι μέλος της Στέγης Ανηλίκων του νησιού

Οι στιγμές που ζούμε είναι δύσκολες για όλους... Λίγο τα capital controls, λίγο οι τραπεζικοί λογαριασμοί που - αν δεν είναι ήδη άδειοι - αδειάζουν σιγά σιγά... όμως η ανθρωπιά παραμένει! Τί θα κάνατε εσείς, αν βρίσκατε ένα πορτοφόλι και μάλιστα, γεμάτο;

Πάντως ένας 14χρονος, στον οποίο πράγματι έτυχε αυτό, δεν έκανε καν δεύτερες σκέψεις! Πήρε το πορτοφόλι, που βρήκε κάτω στην συναυλία της Πέγκυ Ζήνα και του Κώστα Χατζή στη Σύρο, και αφού διαπίστωσε σε ποιον άνηκε, άφησε για λίγο την συναυλία και προσπάθησε να τον βρει και να του το παραδώσει.

Η παιδική αθωότητα που δεν... καταλαβαίνει από κρίση, έρχεται για να επιβεβαιώσει ότι ακόμη και στα δύσκολα υπάρχει ελπίδα! Μάλιστα όταν πρόκειται για παιδιά της στέγης Ανηλίκων Σύρου που αρκετές φορές τους κολλούν την ταμπέλα του ''παρεξηγημένου''. Παιδιά που για διάφορους λόγους δεν έχουν μεγαλώσει και στις κατάλληλες συνθήκες. Και όμως για άλλη μια φορά ο μικρός έδειξε τις μεγάλες προσπάθειες που καταβάλει και εκείνος αλλά και σπουδαία δουλειά που γίνεται μέσω της στέγης ανηλίκων και εφήβων Σύρου.

Να σημειωθεί ότι εντός του πορτοφολιού, υπήρχε και ένα σεβαστό χρηματικό ποσό καθώς και ταυτότητα με κάρτες τραπέζης.

Τέτοιου είδους πράξεις είναι αξιέπαινες στους δύσκολους καιρούς που περνά ο ελληνικός λαός κυρίως όταν προέρχονται από παιδιά που το δείχνουν έμπρακτα.

Μάλιστα, η Στέγη ανηλίκων και εφήβων αναγνωρίζοντας την πράξη ακεραιότητας και εντιμότητας του μικρού παιδιού και γνωρίζοντας την αγάπη του για τους υπολογιστές, τον επιβράβευσαν (εκτός απο τα μπράβο και τα συγχαρητήρια που δέχτηκε) με μια ολόκληρη μέρα, να ψυχαγωγηθεί αποκλειστικά μόνος του στον υπολογιστή.

Πηγή: cyclades24.gr

ΚΑΥΣΩΝΑΣ: Πως να αντιμετωπίσετε τη θερμοπληξία

Ο υδράργυρος θα σκαρφαλώσει πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου. Τόσο η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, όσο και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών…
έχουν εκδώσει χρήσιμες οδηγίες για να προφυλαχτούμε αλλά και να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση θερμοπληξίας.
tromaktiko
ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑ
Η θερμοπληξία εμφανίζει τα εξής συμπτώματα: ζάλη, κεφαλαλγία, ίλιγγο, υπνηλία, διαταραχές συμπεριφοράς, ναυτία, εμετούς, κράμπες.
Τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε και να παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες είναι τα εξής:
Μεταφέρουμε τον θερμόπληκτο αμέσως σε δροσερό και σκιερό μέρος. Εάν υπάρχουν δέντρα τον βάζουμε κάτω από ένα δέντρο.
Αφαιρούμε τα ρούχα ώστε να αερίζεται καλά το σώμα και του αερίζουμε το σώμα με οποιοδήποτε τρόπο. Μια βεντάλια, ένα περιοδικό
Βρέχουμε με κρύο νερό το πρόσωπο, το λαιμό και το σώμα γενικά.
Τοποθετούμε ψυχρά επιθέματα στο μέτωπο και στο κεφάλι. Ακόμη και ένα παγωμένο μπουκάλι κάνει τη δουλειά του.
Τρίβουμε ζωηρά τα χέρια και τα πόδια του. Η εντριβή δεν γίνεται τυχαία αλλά με κατεύθυνση από κάτω προς τα πάνω. Για το αίμα και την καρδιά.
Αν είναι σε θέση να καταπιεί του δίνουμε κάτι δροσερό με λίγη ποσότητα αλατιού για να μπορέσει ο οργανισμός να αναπληρώσει τα χαμένα υγρά.
Επικοινωνούμε με το ΕΚΑΒ και τους αναφέρουμε τα συμπτώματα που έχει. Μαθαίνουμε πιο νοσοκομείο εφημερεύει και τον μεταφέρουμε εκεί.

ΚΑΥΣΩΝΑΣ
Αποφύγετε την ηλιοθεραπεία. Παραμείνετε σε σκιερά και δροσερά μέρη αποφεύγοντας τους χώρους όπου επικρατεί συνωστισμός.
– Αποφύγετε τη βαριά σωματική εργασία, ιδιαίτερα μάλιστα σε χώρους με υψηλή θερμοκρασία, άπνοια και μεγάλη υγρασία. Αποφύγετε το βάδισμα για πολύ ώρα ή το τρέξιμο κάτω από τον ήλιο.
– Προτιμήστε τα ελαφρά, άνετα και ανοιχτόχρωμα ρούχα από πορώδες υλικό για να διευκολύνεται ο αερισμός του σώματος και η εξάτμιση του ιδρώτα. Φορέστε καπέλο ή άλλο κάλυμμα από φυσικό υλικό, που να επιτρέπει καλό αερισμό του κεφαλιού.
– Προτιμήστε τα ελαφρά και μικρά γεύματα, με έμφαση στα φρούτα και τα λαχανικά και περιορίστε τα λιπαρά. Πίνετε άφθονα υγρά (νερό και χυμούς φρούτων). Αν η εφίδρωση είναι έντονη, τότε συστήνεται η πρόσθετη λήψη αλατιού για να κρατηθεί το επίπεδο των υγρών στον οργανισμό. Επίσης, συνιστάται να αποφεύγονται τα οινοπνευματώδη ποτά.
– Κάντε πολλά χλιαρά ντους κατά την διάρκεια της ημέρας. Καλό θα είναι επίσης να τοποθετούνται υγρά καλύμματα στο κεφάλι και στο λαιμό, σαν προστατευτικά μέτρα.
– Βάλτε μαύρα ή σκουρόχρωμα γυαλιά, που προστατεύουν τα μάτια από την έντονη αντανάκλαση του ήλιου.
Τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα (αναπνευστικά, καρδιαγγειακά, κλπ) θα πρέπει να συμβουλευτούν το θεράποντα ιατρό τους για την εφαρμογή ειδικών οδηγιών, κατά περίπτωση. Ιδιαίτερα, όσοι παίρνουν φάρμακα, πρέπει να συμβουλεύονται τον ιατρό τους, αν πρέπει να τα συνεχίσουν και σε ποια δοσολογία, επειδή μερικά έχουν την ιδιότητα να αυξάνουν την θερμοκρασία του σώματος.
– Αποφύγετε τα πολύωρα ταξίδια με διάφορα μέσα συγκοινωνίας, κατά τη διάρκεια της υψηλής ζέστης.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΟΓΝΑ ΚΑΙ ΒΡΕΦΗ
Τα νεογνά πρέπει να είναι ντυμένα όσο γίνεται πιο ελαφρά. Προτιμότερο είναι τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες.
Όταν κάνει ζέστη να τους προσφέρονται συχνά, εκτός από γάλα (μητρικό ή άλλο) και άλλα υγρά όπως χαμομήλι, νερό, κλπ.
Τα βρέφη και τα μεγαλύτερα παιδιά καλό είναι να τρώνε περισσότερα χορταρικά και φρούτα και λιγότερα λίπη.
Καλό είναι τα παιδιά να μην παραμένουν πολύ ώρα στον ήλιο μετά το μπάνιο και να φορούν πάντα καπέλο.
proxy

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ
Το πολύ ζεστό και υγρό περιβάλλον είναι επικίνδυνο για τους ηλικιωμένους και για το λόγο αυτό αν ο δροσισμός του διαμερίσματος στην μεγάλη ζέστη είναι δύσκολος, προτιμότερη είναι η μετακίνηση των ηλικιωμένων σε δροσερότερες περιοχές της χώρας, όταν βέβαια υπάρχει η δυνατότητα.
Αν η μετακίνηση των ηλικιωμένων σε παραθαλάσσια περιοχή ή σε βουνό δεν είναι εύκολη, τότε η παραμονή τους σtα κατώτερα διαμερίσματα πολυώροφων σπιτιών είναι μια σχετικά εύκολη λύση.
Το δωμάτιο ή το σπίτι γενικά, κατά τη διάρκεια των ζεστών ωρών της ημέρας πρέπει να είναι ερμητικά κλειστό, αφού όμως έχει δροσιστεί και μείνει ανοιχτό όλη τη νύχτα.
Οι οικογένειες που έχουν ηλικιωμένα άτομα, καλό θα είναι να φροντίζουν να μην τα εγκαταλείπουν μόνα τους σε περιπτώσεις θερινών διακοπών ή πολυήμερης απουσίας από το σπίτι. Σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει να εξασφαλίσουν κάποιο άτομο για την καθημερινή τους φροντίδα.

xeimwniatikh liakada

Tuesday 28 July 2015

Μπάνιο στην παραλία και τα απαραίτητα της τσάντας

Έχεις παιδί;
Δες τι πρέπει να έχει η τσάντα παραλίας, 
τι πρέπει να πάρεις μαζί σου και τι να αφήσεις σπίτι;
Έχεις παιδί; Δες τι πρέπει να έχει η τσάντα παραλίας για να μην χρειάζεσαι γερανό κάθε φορά

Κάθε μαμά που έχει ένα η παραπάνω παιδάκια, γνωρίζει πολύ καλά ότι το μπάνιο στην παραλία δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Θέλει αρκετή προετοιμασία τόσο πριν όσο και μετά το τέλους αυτής της ''αποστολής''. Διότι αποστολή είναι, μιας και γερά χέρια πρέπει να έχεις και 14 μάτια και φυσικά υπομονή και οργάνωση.
Για να διευκολύνουμε και εσένα που ετοιμάζεσαι να πας για μπάνιο με το παιδάκι σου, ακολουθεί μια λίστα άκρως κατατοπιστική για το τι πρέπει να περιέχει η τσάντα παραλίας έτσι ώστε να νιώθεις ασφαλής και κατά την διάρκεια του μπάνιου, άνετη,

Τα απαραίτητα της τσάντας :
- Παιδικό αντηλιακό (σε μορφή σπρέϋ, για να αποφύγεις τα κλάματα)
- Καπέλο
- Γυαλιά Ηλίου
- Πετσέτες
- Πάνες ή βρακάκια (ανάλογα την ηλικία του παιδιού)
- Πετσέτες
- 2η αλλαξιά με ρούχα και δεύτερο μαγιό
- Κρέμα για τα τσιμπίματα
- Τοστ, φρούτα και πολύ νερό
- Χαρτοπετσέτες
- Υγρά μαντηλάκια
- Ξεχωριστή αδιάβροχη τσάντα για όλα τα παιχνίδια
- Το αγαπημένο του παιχνίδι (για τις δύσκολες στιγμές)
- Μπρατσάκια ή ότι άλλο το βολεύει στο κολύμπι

ουφ...επλίζω να μην ξέχασα κάτι!!!!

followme.gr

Ώρα για θάλασσα; Έτσι θα μάθετε στο παιδί σας να κολυμπάει!

Ώρα για θάλασσα; Έτσι θα μάθετε στο παιδί σας να κολυμπάει!
Μήπως ήρθε η ώρα να μάθετε στο παιδί σας να κολυμπάει;
Τα παιδιά λατρεύουν το καλοκαίρι. Τον ήλιο, τη θάλασσα, τα παιχνίδια στην άμμο, τις διακοπές, τα παγωτά, τα πάντα! Όταν είναι μικρά, απαραίτητο αξεσουάρ για τημ παραλία είναι φυσικά τα μπρατσάκια μέχρι να μάθουν να επιπλέουν και να κολυμπάνε. Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε;

Το πρώτο σημαντικό που πρέπει να μάθετε στο μικρό σας, είναι πώς να επιπλέει. Κάποια παιδιά το καταφέρνουν από μόνα τους, κάποια άλλα όμως λόγω της φοβίας τους για το νερό δεν μπορούν να μπουν στη θάλασσα χωρίς να το κρατάει ο μπαμπάς ή η μαμά. Πείτε στο παιδί σας ότι πρέπει αν είναι ήρεμο, να αφήσει ελεύθερο και χαλαρό το σώμα το και το κεφάλι του φυσικά να είναι πάνω από το νερό! Σιγά σιγά θα κάνει όσα του λέτε πράξη και όταν δείτε ότι είναι έτοιμο, αφήστε το από τα χέρα σας και αποδείξτε του πώς τα καταφέρνει μία χαρά και μόνο του!

Αφού έχει εξοικειωθεί πια με το νερό, το επόμενο βήμα είναι να μάθει να κουνάει τα πόδια του. Κρατήστε το από τα χέρια του και αφήστε το κουνήσει μόνο τα πόδια του πάνω κάτω. Όταν τα καταφέρει, εξηγήστε του ότι ταυτόχρονα θα πρέπει να κουνάει και τα χεράκια του και δείξτε του τον τρόπο. Αυτό θα πάρει λίγο καιρό μέχρι να το καταφέρει, αλλά και μόνο να φτάσει ως εδώ είναι πολύ σημαντικό!

Μπορεί ακόμα να μην κάνει βουτιές, αλλά σίγουρα μόλις μάθει, θα τις λατρέψει και θα γίνει το αγαπημένο του παιχνίδι στη θάλασσα! Μάθετέ του πώς να κλείνει τη μύτη του και πώς να κάνει μπουρμπουλήθρες στο νερό όταν εκπνέει.
Ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα και φυσικά με πολλή εξάσκηση, το μικρό σας θα κολυμπάει σαν δελφίνι!

Πηγή: mothersblog.gr

Κίνδυνος για τα παιδιά από κινεζικές κηρομπογιές και παιχνίδια

Προσοχή! Περιέχουν αμίαντο

Παιχνίδια και υλικά ζωγραφικής (κηρομπογιές) από την Κίνα μπήκαν στο μικροσκόπιο του διεθνούς οργανισμού Υγείας Environmental Working Group (EWG) και τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας είναι ανησυχητικά. 
Πολλές κινεζικές μάρκες βρέθηκε ότι περιέχουν αμίαντο, ένα καρκινογόνο μέταλλο που χρησιμοποιείται εκτενώς σε κηρομπογιές και σε σκόνες που εφαρμόζονται στη σήμανση για την διερεύνηση και εξιχνίαση εγκλήματος (αναγνώριση δακτυλικών αποτυπωμάτων). 
 
Λόγω της πολύ σοβαρής βλάβης που μπορεί να προκαλέσει ο αμίαντος, ειδικότερα στα παιδιά, ο EWG ζήτησε την απαγόρευση της χρήσης τους.
 
Για να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι ερευνητές από το EWG ανέλυσαν προσεκτικά 28 μάρκες (μαζικής παραγωγής ή αλλιώς “no name”) σε κηρομπογιές και παιδικά σετ ανάλυσης δακτυλικών αποτυπωμάτων από καταστήματα λιανικής, αλλά και διαδικτυακής πώλησης. Τα δείγματα αυτά διαβιβάστηκαν στο Ινστιτούτο επιστημονικής ανάλυσης Greensboro, για έλεγχο.
 
Η ανάλυση έδειξε ότι 4 από τα 28 κουτιά με κηρομπογιές περιείχαν αμίαντο. Επιπλέον, αμίαντος βρέθηκε σε δύο από τα 21 σετ παιχνιδιών για δακτυλικά αποτυπώματα. Αν και δεν προσδιορίστηκαν τα ακριβή επίπεδα αμιάντου, οι ερευνητές επισήμαναν ότι αυτί είναι άνευ σημασίας, επειδή δεν υπήρχε κανένα “ασφαλές” επίπεδο έκθεσης στον αμίαντο, αφού και μόνο η παρουσία αμιάντου καθιστά κάθε υλικό πολύ επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
 
Η έκθεση στον αμίαντο, ακόμη και για διάστημα μόλις μερικών ημερών, έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί μεσοθηλίωμα (ένα είδος καρκίνου) στους ανθρώπους, σύμφωνα με το υπουργείο Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας (Office of Occupational Safety and Health Administration - OSHA) των ΗΠΑ.
 
http://newsmaine.net/

Monday 27 July 2015

Όσα έμαθες ως παιδί και τα ξέχασες ως μαμά


Όλα τα "καλά" μαθήματα που πήρες ως παιδί και τα είχες ως αρχή στη ζωή σου, μεγαλώνοντας σαν να ξεχνάς κάπως. Γιατί γεμίζεις ανασφάλειες, ειδικά τώρα που έγινες με τη σειρά σου, μανούλα.
Καιρός όμως, να κάνεις ένα refresh.

Να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου
Και να μην πηγαίνεις by the book από το άγχος σου μήπως κάνεις κάτι λάθος.

Να μην αγαπάς αποπνικτικά
Γιατί δεν μας ανήκει όποιος αγαπάμε.

Το κλάμα δεν σε κάνει αδύναμη
Το ακριβώς αντίθετο. Σε ηρεμεί και σε δυναμώνει.

Να παραδέχεσαι το λάθος σου
Το ότι είσαι μαμά δεν σημαίνει ότι δεν κάνεις λάθη. Αντιθέτως. Ίσως να κάνεις και πιο πολλά από όσα έκανες όταν ήσουν παιδί. Ζήτα και καμιά συγγνώμη.

Να μην επιτρέπεις σε κανέναν να σου λέει ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι
Μπορείς να κάνεις ακόμα τα πάντα αρκεί να το θες.

followme.gr

Καβγάδες: Τι μπορεί να πάθει το παιδί όταν του φωνάζεις

Σύμφωνα με τη μελέτη, η λεκτική βία -και όχι μόνον η σωματική- προς τους εφήβους αυξάνει τον κίνδυνο οι νέοι να εμφανίσουν κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.

Όπως επισημαίνουν οι Αμερικανοί ψυχολόγοι, μπορεί οι γονείς να μην δέρνουν πια τα παιδιά τους (τουλάχιστον όχι συχνά), όμως είναι λάθος η αντίληψή τους ότι αν βάλουν τις φωνές, θα πετύχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί, σύμφωνα με την έρευνα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Πίτσμπουργκ και του Μίσιγκαν, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Μινγκ-Τε Γουάνγκ, μελέτησαν για δύο χρόνια τις επιπτώσεις που είχαν οι φωνές σε παιδιά στην αρχή της εφηβείας (ηλικία 13- 14 ετών) σε περίπου 1.000 οικογένειες, σχεδόν οι μισές από τις οποίες παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στη λεκτική βία για λόγους πειθαρχίας.
Όσο συχνότερα τα παιδιά δέχονταν το έντονο κατσάδιασμα των γονιών τους, τόσο περισσότερο εμφάνιζαν ψυχολογικά και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς στη συνέχεια της εφηβείας (αδιαφορία στο σχολείο, καταφυγή στα ψέματα, κλοπές, εκρήξεις θυμού, συμπλοκές με άλλα παιδιά κλπ).
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ψυχολόγους η λεκτική βία, έστω κι αν γίνεται για καλό σκοπό εκ μέρους των γονιών, συχνά ανοίγει έναν φαύλο κύκλο αντιδράσεων από το παιδί, περισσότερων φωνών από τους γονείς κ.ο.κ., με συχνή κατάληξη τα πράγματα να γίνουν χειρότερα για όλους.
«Τα ευρήματά μας εξηγούν γιατί μερικοί γονείς αισθάνονται πως όσο δυνατά κι αν φωνάξουν, τα παιδιά τους στην εφηβεία δεν τους ακούν. Τα σκληρά λόγια φαίνονται αναποτελεσματικά στο να διορθώσουν τα προβλήματα συμπεριφοράς των νέων, στην πραγματικότητα ενισχύουν αυτές τις συμπεριφορές», δήλωσε ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ. «Οι γονείς που θέλουν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους, θα ήταν καλύτερο να επικοινωνήσουν μαζί τους σε ισότιμο επίπεδο και να εξηγήσουν το σκεπτικό τους και τις ανησυχίες τους» πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ως λεκτική βία μπορεί να θεωρηθεί οποιαδήποτε ψυχολογική πίεση με θυμωμένα ή προσβλητικά λόγια προκειμένου το παιδί να νιώσει συναισθηματικά πληγωμένο, σε μια προσπάθεια να διορθωθεί ή να ελεγχθεί η συμπεριφορά του. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι δυνατές φωνές, τα ουρλιαχτά, οι βλαστήμιες, οι κατάρες, καθώς και οι πιο απλοί χαρακτηρισμοί των γονιών προς τα παιδιά, του τύπου «είσαι βλάκας» ή «τεμπέλης».
Η επίπτωση στα παιδιά, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι άσχετη με το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της οικογένειας. Επίσης, η λεκτική βία έχει επιπτώσεις στα παιδιά, ακόμα κι αν οι γονείς εκδηλώνουν παράλληλα τη συναισθηματική υποστήριξή τους και τη φροντίδα τους, καθώς οι έφηβοι είναι πιθανό να ερμηνεύσουν τις φωνές των γονιών τους ως απόρριψη ή περιφρόνηση, με συνέπεια να αναπτύξουν μια εχθρική στάση απέναντι στη σχέση τους με τους γονείς τους, αλλά και μια αρνητική εικόνα για τον ίδιο τον εαυτό τους.
Όπως είπε ο Μινγκ-Τε Γουάνγκ, «είναι λάθος η εντύπωση ότι εφόσον υπάρχει ένας στενός δεσμός γονιών- παιδιού, ο έφηβος θα καταλάβει ότι «το κάνουν επειδή με αγαπούν». Η εφηβεία είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος, όταν τα παιδιά προσπαθούν να αναπτύξουν την ταυτότητα του εαυτού τους. Όταν τους φωνάζετε, αυτό πλήττει την αυτο-εικόνα τους. Τους κάνει να νιώθουν πως δεν είναι ικανά, ότι είναι άχρηστα και ανάξια».
Ο καθηγητής παιδοψυχιατρικής Τίμοθι Βέρντουιν του Ιατρικού Kέντρου Langone του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επισήμανε ότι είναι προτιμότερο οι γονείς να επεμβαίνουν στα παιδιά τους (π.χ. θα δεις λιγότερη τηλεόραση), χωρίς να χρησιμοποιούν επικριτικά, τιμωρητικά και προσβλητικά λόγια. «Ένας έφηβος αισθάνεται πιο υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του, όταν τον διορθώνει κάποιος (π.χ. ο γονιός του), τον οποίο σέβεται και θαυμάζει. Αντίθετα, οτιδήποτε κάνετε που επιτιμά και ντροπιάζει ένα παιδί, αυτό υποσκάπτει τη δύναμη που έχετε ως γονείς».
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό για θέματα ανάπτυξης του παιδιού «Child Development».

Πηγή: ΑΜΠΕ
boro.gr

Υπνοβάτες… οικογενειακώς!

Όσοι έχουν ιστορικό υπνοβασίας, το πιθανότερο είναι να υπνοβατούν και τα παιδιά τους, υποστηρίζει νέα έρευνα.          
 
Τα παιδιά από γονείς οι οποίοι είναι ή υπήρξαν υπνοβάτες έχουν τρείς έως επτά φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να υπνοβατούν και αυτά, αναφέρουν Καναδοί επιστήμονες. Σύμφωνα με ερευνητές του Centre for Advanced Research in Sleep Medicine στο Νοσοκομείο Sacre Coeur του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, οι πιθανότητες αυξάνονται αν και οι δύο γονείς έχουν σχετικό ιστορικό καθώς έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν τα 2/3 των παιδιών αυτών βίωσαν περιστατικά υπνοβασίας. 
 
Περίπου το 47% των παιδιών που υπνοβατούσαν είχε έναν γονέα που υπνοβατούσε επίσης και μόλις ένα 23% είχε γονείς που κοιμόνταν κανονικά… όλη την νύκτα.
«Η υπνοβασία δεν είναι πάντα προβληματική» λέει η επικεφαλής της σχετικής έρευνας Dominique Petit. «Πολύ συχνά δεν χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτα γι’ αυτό… Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις όμως υπάρχει δυνητικός κίνδυνος τραυματισμού». Οι υπνοβάτες μπορούν να τριγυρνούν στο σπίτι με σχετική ευκολία, ανεβοκατεβαίνοντας μάλιστα σκάλες, ενώ μπορούν να κάνουν και άλλα πράγματα, όπως να φτιάξουν και να φάνε ένα σνακ. Την επομένη δεν θυμούνται τίποτα. 
 
Έως και το 1/3 των παιδιών που υπέφεραν από νυχτερινό τρόμο όταν ήταν μικρά, αναμένεται να βιώσουν περιστατικά υπνοβασίας αργότερα, σημειώνουν οι ειδικοί, καθώς όπως λένε οι δύο καταστάσεις φαίνεται να σχετίζονται. Ο νυχτερινός τρόμος είναι μια παροδική παραϋπνική διαταραχή ύπνου όπου το παιδί δείχνει ότι ξυπνάει από βαθύ ύπνο δίχως όμως να έχει ολοκληρωθεί αυτή η φάση –το μυαλό του παραμένει σε κατάσταση ύπνου ενώ το σώμα φαίνεται να έχει ξυπνήσει.
 
Αντίθετα με τους εφιάλτες, όπου μια αγκαλιά ηρεμεί το παιδί, στον νυχτερινό τρόμο ένα άγγιγμα μπορεί να τα τρομάξει περισσότερο. Η διαταραχή αυτή παρατηρείται συχνότερα στις μικρότερες ηλικίες (34% σε παιδιά 18 μηνών) αν και όσο μεγαλώνουν το ποσοστό μειώνεται, πέφτοντας στο 13% για παιδιά 5 ετών και μόλις 5% στην ηλικία των 13 ετών. 
iatropedia

Sunday 26 July 2015

Ξένοι στην ίδια τάξη

Απόγευμα Κυριακής ανεβαίνω τα σκαλοπάτια μιας παλιάς πολυκατοικίας στη περιοχή της Κυψέλης. Στα κουδούνι αναγράφονται ξένα ονόματα και στα σκαμμένα από τη χλωρίνη μάρμαρα κυριαρχούν σκαλισμένες καρδιές- έργα τέχνης από παιδικά χεράκια. Μου προτάσσει το δικό της. Λίγο πιο σκούρο από το δικό μου, το ίδιο απαλό μ’ εκείνο των δικών μου παιδιών. Έχει μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια, μακριά σπαστά μαλλιά κι ένα χαμόγελο διστακτικά ευτυχισμένο: «Με λένε Μαρία, είμαι δώδεκα χρονών και κατάγομαι από την Αίγυπτο. Βέβαια αισθάνομαι και Ελληνίδα αφού γεννήθηκα εδώ. Όταν ήμουν μωρό δεν ήμουν τόσο μαύρη! Να σας δείξω φωτογραφίες, αν δεν με πιστεύετε. Θέλετε;» Δεν θέλω. Μου αρέσει το σοκολατένιο χρώμα της.

Στο δημόσιο
«Την πρώτη φορά που αισθάνθηκα διαφορετική ήταν στο νηπιαγωγείο Τότε, τα παιδιά με φώναζαν ‘‘μαύρη’’, με κορόιδευαν και γέλαγαν μαζί μου. Στην αρχή δεν το είχα πει σε κανέναν. Ούτε καν στη μαμά, για να μην τη στενοχωρήσω. Ύστερα από λίγο καιρό το είπα στη δασκάλα κι εκείνη τα μάλωσε. Αυτά όμως δεν καταλάβαιναν τίποτα και συνέχισαν να με αποκαλούν ‘‘μαύρη’’. Τότε κατάλαβα για πρώτη φορά πώς είναι η στενοχώρια. Κατάλαβα ακόμη πως γι’ αυτό το φέρσιμό τους δεν έφταιγαν τα ίδια αλλά οι οικογένειες μέσα στις οποίες μεγάλωναν. Κι έτσι τα συγχώρησα». Πόσα συγχωροχάρτια άραγε μοίρασε η Μαρία από τότε και πόσα έχει να μοιράσει ακόμα;
«Πολλά! Ακόμη και σήμερα σε κάποιους τσακωμούς που γίνονται στο σχολείο, η κακιά, η φταίχτρα και η άδικη είμαι πάντα εγώ. Ξέρετε, οι άνθρωποι δεν ανέχονται τη διαφορετικότητα. Αγαπούν το χρώμα που μοιάζει με το δικό τους, τις συνήθειες που ταυτίζονται με τον κόσμο τους. Αυτό που θα ήθελα είναι να ήμουν ξανθιά με μπλε μάτια και λευκό δέρμα σαν το δικό σας. Γιατί τότε όλοι θα μ’ αγαπούσαν περισσότερο». Το πόσο σκληρό είναι να ακούς από τα χείλη ενός δωδεκάχρονου παιδιού αυτήν την ευχή δεν περιγράφεται με λέξεις, ούτε εξαγνίζεται σε «συγγνώμες». Και για την ευχή της Δυτικής ξανθιάς Barbie με τα μπλε μάτια, που δεν θα «αποτυπωθεί» ποτέ στον καθρέφτη της Μαρίας, είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι. Συναυτουργοί σ’ ένα μεγάλο έγκλημα που έχει αποδέκτες του μικρά παιδιά.
«Όχι. Δεν έχω φίλες και φίλους με την πραγματική έννοια του όρου. Τα περισσότερα παιδιά είναι απλώς γνωστοί και συμμαθητές μου. Δεν κοιμάμαι στο σπίτι τους, δεν πηγαίνουμε μαζί διακοπές, δεν βγαίνουμε συχνά έξω. Η μοναδική φίλη μου ήταν μία κοπέλα από τη χώρα μου, αλλά δυστυχώς έφυγε. Όπως και να ’χει, οι Έλληνες μου αρέσουν πολύ και θα ήθελα να κάνω εδώ οικογένεια. Είστε άνθρωποι ελεύθεροι, γλεντζέδες και φιλότιμοι. Στην Αίγυπτο η γυναίκα δεν έχει ούτε υπόσταση ούτε ζωή. Το ιδανικό σενάριο για μένα είναι να παντρευτώ Έλληνα και να ζήσουμε με την οικογένειά μας σε μια χώρα όπου το χρώμα, η γλώσσα και η θρησκεία δεν θα παίζουν τον παραμικρό ρόλο. Σ’ έναν τόπο όπου το μόνο που θα μετράει θα είναι η ανθρωπιά, η αγάπη και η καλοσύνη…»

Στο ιδιωτικό
Κατηφορίζω προς Νέα Σμύρνη. Εκεί όπου με περιμένει ο μικρός Νικόλας από την Αλβανία. Στην όψη και μόνο της πολυκατοικίας όπου διαμένει αντιλαμβάνομαι ότι η οικογένειά του «έχει τον τρόπο της». Το διαμέρισμά τους είναι ευρύχωρο, τα μπαλκόνια πνιγμένα στα λουλούδια, το δωμάτιο του μικρού φορτωμένο με παιχνίδια, το ψυγείο γεμάτο. Κι όμως, ο εσωτερικός κόσμος του δεκαπεντάχρονου αυτού αγοριού φαντάζει το ίδιο απογοητευτικός μ’ εκείνον της Μαρίας: «Επειδή ο πατέρας μου είχε κάνει κάποιες οικονομίες από τότε που έφτιαχνε οικοδομές, πηγαίνω σ’ ένα πολύ καλό ιδιωτικό σχολείο. Εκεί, τα παιδιά δεν με φωνάζουν ποτέ με το όνομά μου αλλά ‘‘ο Αλβανός’’. Μία προσφώνηση που με έφερε πάρα πολλές φορές σε δύσκολη θέση. Αγρίεψα, τσακώθηκα, πλακώθηκα, αλλά τα πράγματα δεν άλλαξαν. Έτσι συνήθισα να ακούω στο ‘‘Αλβανός’’. Ο πατέρας μου λέει ότι είναι τιμή να με φωνάζουν έτσι, η μάνα μου όμως στενοχωριέται πολύ. Το χειρότερο ήταν πως όταν μία φορά πήγε στο σχολείο για να παραπονεθεί, η διευθύντρια της απάντησε να κάνει υπομονή διότι ήταν αρκετοί οι γονείς που της είχαν ζητήσει να με διώξουν από το σχολείο. Ξέρετε κάτι όμως; Μακάρι να με διώξουν από αυτό το παλιοσχολείο και να με πάνε σ’ ένα δημόσιο. Εκεί, θα υπάρχουν σίγουρα και άλλοι Αλβανοί. Εκεί δεν θα είμαι η αλβανική μύγα μέσα στο λευκό γάλα!»
Ο Νικόλας δεν έχει κανέναν φίλο στο σχολείο, δεν τον έχουν καλέσει ποτέ σε πάρτι, ούτε σε κάποιο ελληνικό σπίτι για φαγητό και παιχνίδι. Είναι ένα παιδάκι αποκομμένο από τους συνομηλίκους του, βαθιά μοναχικό, ενίοτε και δυστυχισμένο, δημιούργημα μιας ιδιότυπης κοινωνίας που σε αποβάλλει μόνο και μόνο από την καταγωγή σου, ακόμη κι αν είσαι παιδί: Το ότι οι γονείς μου έχουν κάποια χρήματα νομίζω πως με βάζει σε χειρότερη μοίρα από τους φτωχούς συμπατριώτες μου, γιατί το χρήμα σε κάνει να πιστεύεις ότι είσαι κάτι. Όταν οι άλλοι αδιαφορούν γι’ αυτό το κάτι γυρίζοντάς σου την πλάτη μόνο και μόνο επειδή είσαι Αλβανός, Ρώσος ή Ρουμάνος, τότε μέσα σου ξέρεις καλά ότι θα είσαι για πάντα ένας ξένος. Ανεπιθύμητος, επικίνδυνος και απέραντα ύποπτος».

Οι αριθμοί
Σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της TNS ICAP, στη συντριπτική μας πλειονότητα (93%) οι Έλληνες πιστεύουμε ότι είμαστε φιλόξενοι και ανεκτικοί ως προς τη διαφορετικότητα των ανθρώπων και αυτή η αντίληψη φαίνεται να ενδυναμώνεται σε σχέση με λίγα χρόνια πριν όπου το αντίστοιχο ποσοστό ήταν της τάξεως του 88%. Παρ’ όλα αυτά, οι 7 στους 10 (68%) πιστεύουμε ότι θα ήταν καλύτερο να μην έρχονται στην Ελλάδα οικονομικοί μετανάστες από χώρες λιγότερο αναπτυγμένες. Μία ξενοφοβική αντίληψη που ενισχύεται με την πάροδο του χρόνου καθώς το 2013 οι 6 στους 10 Έλληνες (59%) δηλώναμε ότι θα ήταν καλύτερο να μην έρχονται στη χώρα μας μετανάστες από λιγότερο αναπτυγμένες χώρες. Βέβαια, σπεύδουμε να συμφωνήσουμε (72%) ότι δεν υπάρχουν απολίτιστοι και πολιτισμένοι λαοί, υπάρχουν μόνο διαφορετικοί πολιτισμοί… μόνο που θα ήταν προτιμότερο να μένουν μακριά μας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ότι οι 6 στους 10 (63%) πιστεύουμε ότι το έθνος μας είναι ανώτερο σε πολλά σημεία σε σχέση με άλλα έθνη. Και όχι μόνο πιστεύουμε ότι είμαστε ανώτεροι από άλλα έθνη, αλλά το 65% δηλώνουμε ότι είμαστε διατεθειμένοι να υποστηρίξουμε τη χώρα μας ανεξάρτητα από το αν αυτό που κάνει είναι σωστό ή λάθος… Σαν κι αυτό που θέλει ξένα παιδιά μακριά από τα δικά μας…

κείμενο: Ρομίνα Ξύδα

Πάτρα: Η βοήθεια από παιδιά σε παιδιά που πεινάνε

ΚΙΝΗΣΗ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
ΤΟΥ
Δημοτικού Σχολείου Ροϊτίκων
Αγόρασαν τρόφιμα για το «Φωτεινό Αστέρι»
Στην έκκληση για βοήθεια σε τρόφιμα για τις περισσότερες από 300 οικογένειες με περίπου 600 παιδιά που συντηρεί το «Φωτεινό Αστέρι», ανταποκρίθηκαν μαθητές της περιοχής.
Πρόκειται για τους μαθητές της ΣΤ τάξης του δημοτικού σχολείου Ροϊτίκων, που έχουν την ίδια ηλικία με τα παιδάκια των άπορων οικογενειών, που μένουν νηστικά επί μέρες ή υποσιτίζονται.
Αγόρασαν τρόφιμα με τα χρήματα που μάζεψαν από το καλοκαιρινό τους μπαζάρ και τα παρέδωσαν στα μέλη του «Φωτεινού Αστεριού», τα οποία τους ευχαριστούν για την πράξη αλληλεγγύης τους.

[20:48,26/07/2015]
www.patrastimes.gr 

Το παράπονο ενός παιδιού για το σκυλάκι του

ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΜΟΥ
ΠΕΘΑΝΕ
Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ 
ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ

Το παράπονο ενός παιδιού για τη φόλα 
 
Το σημείωμα της φωτογραφίας είδαμε σε δέντρο απέναντι από το Δημαρχείο Μεσσήνης. Κρίνοντας από τα γράμματα και τον τρόπο γραφής, πρέπει να έχει γραφεί από μικρό παιδί.
Όπως αναφέρει, κάποιος σκότωσε το σκυλάκι του και ζητά την τιμωρία του.
Δε γνωρίζουμε αν τελικά βρέθηκε ο φταίχτης, αλλά μόνο και μόνο που θα είδε αυτό το γεμάτο πόνο κείμενο, ελπίζουμε να μετάνιωσε για την πράξη του.

26/07/2015 Π.Μπ.


Πηγή: www.tharrosnews.gr

Saturday 25 July 2015

Η Λέσβος είναι ο παράδεισος όπου συναντιούνται
οι τουρίστες με τους πρόσφυγες

Αφιέρωμα στο νησί της Λέσβου έχει η βρετανική εφημερίδα Guardian με πολλές φωτογραφίες από το νησί.

Το συγκεκριμένο άρθρο της Λόρα Πάντοαν, Βρετανής συνεργάτιδας της Υπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, δεν είναι ένα συνηθισμένο αφιέρωμα μιας ξένης εφημερίδας που παρουσιάζει έναν όμορφο τουριστικό προορισμό με θελκτικές εικόνες για τους τουρίστες. Η Πάντοαν περιγράφει τις εμπειρίες της από το νησί και την άφιξη των χιλιάδων προσφύγων από τη Συρία, το Αφγανιστάν και αλλού.
Η Λέσβος είναι ο παράδεισος όπου συναντιούνται οι τουρίστες με τους πρόσφυγες
Η ίδια γράφει ότι το νησί είναι το μέρος όπου «συναντιούνται ο παράδεισος των διακοπών με την προσφυγική κρίση» και τονίζει ότι «οι κάτοικοι αυτού του ελληνικού νησιού, παρά τα οικονομικά τους δεινά, φροντίζουν με γενναιοδωρία τα καραβάνια των ανθρώπων που φεύγουν από τη Συρία».
«Στο ελληνικό νησί της Λέσβου, συναντιούνται δύο κόσμοι.
Κάθε μέρα αυτό το καλοκαίρι, οι παραθεριστές βρίσκονται αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις των αιματηρών εμφυλίων πολέμων, καθώς η δύση του ηλίου φέρνει καραβάνια προσφύγων στις παραλίες της Ευρώπης» γράφει η Πάντοαν η οποία ομολογεί πως κατά την επτάχρονη θητεία της στην UNHCR, «το τελευταίο μέρος που περίμενα να με στείλουν ήταν ένα νησί-top προορισμός διακοπών» και μάλιστα «μέσα στο πικ της τουριστικής περιόδου».

Ομως, η Πάντοαν εξηγεί στους συμπατριώτες της ότι «η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή της Ευρώπης και δέχεται περισσότερες από 1.000 νέες αφίξεις ανά ημέρα με τις περισσότερες από τις μισές να είναι στη Λέσβο. Και παρά το γεγονός πως η τουρκική ακτή απέχει λιγότερο από 10 χλμ μακριά, η διαδρομή πάνω στα τιρκουάζ νερά του Αιγαίου κοστίζει πολύ ακριβά».
Η εργαζόμενη στην Υπαρτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες πληροφορεί τους αναγνώστες της βρετανική εφημερίδας για τα χρήματα που αποκομίζουν οι δουλέμποροι οι οποίοι χρεώνουν έξτρα αντίτιμο και για κάθε σωσίβιο.
Παρόλα αυτά, «οι άνθρωποι κάνουν το ταξίδι επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή» γράφει η Πάντοαν και αναφέρει ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της, «οι περισσότεροι προέρχονται από τη Συρία, άλλοι από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Σομαλία και την Ερυθραία». Πρόκειται δηλαδή για «πρόσφυγες πολέμου, διώξεων, βίας και εκμετάλλευσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων». «Η απελπισία και ο φόβος του οδήγησε» να φύγουν.
Και τι άλλωστε θα μπορούσε να είναι εκτός από την απελπισία και τον φόβο, όταν κανείς βλέπει μια ηλικιωμένη γυναίκα 71 ετών, με την κόρη της και το μόλις 8 εβδομάδων βρέφος της να φτάνουν στο νησί με μια μισοφουσκωμένη βάρκα; «Δεν είναι ένα ταξίδι που το κάνει κανείς ελαφρά τη καρδία» ξεκαθαρίζει η Βρετανή διπλωμάτης και συμπληρώνει: «Αυτό που σπρώχνει τους πρόσφυγες στα βουνά της Ελλάδας και μετά στα Βαλκάνια, όπου η σκληρότητα της αστυνομίας και των δουλεμπόρων είναι βεβαιότητα, και μετά στην ασφάλεια της Γερμανίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι η γνώση ότι αυτό που αφήνουν πίσω τους είναι κατά πολύ χειρότερο».
Η Πάντοαν διηγείται την ιστορία του Σάμι, ενός 24χρονου αποφοίτου του Τμήματος Πληροφορικής από το Χαλέπι ο οποίος έφτασε στη Λέσβο από την Τουρκία. Οι δουλέμποροι απείλησαν με τα όπλα τον ίδιο, όπως και 40 ακόμα ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων γυναικόπαιδων να μπουν σε μια μικρή φουσκωτή βάρκα. Το ήξερε ότι ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο το να μπει μέσα, όπως το ήξεραν και οι μάνες με τα παιδιά στα χέρια, αλλα ήξεραν επίσης, ότι ο πόλεμος είναι πιο επικίνδυνος.
Ηταν νύχτα, και ο ίδιος με τρεμάμενη φωνή, διηγείται στην Πάντοαν ότι κρατούσαν τα παιδιά ψηλά για να μην βρέχονται, ενώ η Ελληνική Ακτοφυλακή τους εντόπισε όταν ήδη η βάρκα ήταν γεμάτη νερά: «Απήχαμε μόνο 5 εκατοστά από το να βυθιστούμε. Βρεθήκαμε πολύ κοντά στον θάνατο» λέει.
Πρόσφυγες και οικονομική κρίση: Μια τεράστια πρόκληση για την Ελλάδα
Σε αυτό το σημείο η Βρετανή διπλωμάτης γράφει στον Guardian και για μια άλλη πτυχή του προβλήματος: «Υπό κανονικές συνθήκες, το να ανταποκριθεί μια χώρα στις ανάγκες μιας πρωτοφανούς στην ιστορία εισροής προσφύγων θα ήταν έτσι κι αλλιώς ένα δύσκολο έργο. Ομως, με την Ελλάδα να αντιμετωπίζει ένα αβέβαιο οικονομικό μέλλον, η πρόκληση για την κυβέρνηση των Αθηνών είναι κάτι παραπάνω από τεράστια».
Η ίδια τονίζει ότι στη Λέσβο, το μεγαλύτερο έργο γίνειται από εθελοντές-κατοίκους των μικρών χωριών του νησιού, που «αν και έχουν πολύ περιορισμένες πηγές εσόδων, ωστόσο έχουν τεράστια γενναιοδωρία».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η Μελίντα, η ιδιοκτήτρια της Ταβέρνας «Captain’s Table» στον Μόλυβο και η οποία «ξοδεύει 100 ευρώ την ημέρα για φρούτα για τα παιδιά που σώθηκαν από την Ακτοφυλακή». Ενα ακόμη ζωντανό παράδειγμα είναι και η Δάφνη, ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Βότσαλα στη Θέρμη, η οποία «διοργανώνει αγώνες ποδοσφαίρου και μαθήματα μαγειρικής για πρόσφυγες, αλλά και τουρίστες».
«Είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, μόνο μια ελάχιστη συνεισφορά» λέει ένας από τους εθελοντές για το έργο του και η Πάντοαν γράφει με ευγνωμοσύνη για τους Ελληνες πως «σε κάθε έναν που μίλησα νιώθει ότι η συνεισφορά του είναι μικρή». Και προσθέτει ότι «ακόμη και οι νησιώτες που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των προσφύγων είναι συμπονετικοί στην κακή τους κατάσταση».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 80χρονος Ευκλείδης τον οποίο συνάντησε στο λιμάνι της Μυτιλήνης κάτω από το δικό της Αγαλμα της Ελευθερίας. Ο ίδιος είπε στη Βρετανή εργαζόμενη της UNCHR ότι το άγαλμα χτίστηκε από έναν Ελληνα μετανάστη στις ΗΠΑ κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οταν έφτασε στη Νέα Υόρκη, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το Αγαλμα της Ελευθερίας ως ένα σύμβολο για την ελπίδα, που ορκίστηκε στον εαυτό του να βγάλει αρκετά χρήματα για να επιστρέψει και να φτιάξει το δικό του άγαλμα για το νησί του.

Ο πατέρας του 80χρονου Ευκλείδη ήταν πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία, όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι του νησιού. «Οι Ελληνες και οι Αρμένιοι ήρθαν εδώ επειδή τα σπίτια τους κάηκαν. Σφαγιάστηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου ήρθε στην Ελλάδα με τους παππούδες μου όταν ήταν τεσσάρων ετών. Ηρθαν με πλοίο από τη Σμύνρη. Εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, όλη τους την περιουσία και δεν μπόρεσαν ποτέ να επιστρέψουν πίσω» θυμάται ο κ. Ευκλείδης και αναφέρει για το νέο κύμα προσφύγων: «Οι Συροι έρχονται τώρα επειδή αν δεν το κάνουν θα σκοτωθούν. Τι άλλο μπορούν να κάνουν; Αυτό που τους συμβαίνει είναι μια τραγωδία. Το καταλαβαίνω. Είναι ό,τι συνέβη και στη δική μου οικογένεια».
Εβδομήντα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Μυτιλήνη, βρίσκεται η Καλλονή, αναφέρει η Πάντοαν, η παραλία η οποία δέχεται τους περισσότερους πρόσφυγες. Εκεί, βρήκε τον Γιώργο, ένα διδάκτορα Ιατρικής, ο οποίος εργάζεται στο οικογενειακό κρεοπωλείο προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειά του και είναι μέλος της ΜΚΟ «Αγκαλιά» που έχει δημιουργήσει ένα καταφύγιο προσφύγων.
Η Βρετανή διπλωμάτης αναφέρει για τον Γιώργο ότι παρά τις οικονομικές του δυσκολίες και το πτυχίο της Ιατρικής, δεν βοηθά μόνο ιατρικά τους πρόσφυγες, τους μαγειρεύει και καθαρίζει το καταφύγιο.
«Πολλοί φτάνουν σε κακή κατάσταση. Εχουν βασανιστεί από τους δουλεμπόρους στην Τουρκία. Εχω δει ανθρώπους με γάγγραινα και φρικτά τραύματα. Εχω βγάλει από χιλιάδες πόδια αγκάθια αχινών και τα έχω τρίψει με λάδι. Στη Λέσβο έχουμε εκατοντάδες τάφους που απλά γράφουν: Αφγανός, 54 ετών, Αφγανός, 55 ετών... Είναι ένα νέο ολοκαύτωμα» δηλώνει ο Γιώργος ο οποίος ανησυχεί για τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης και τρέμει στο ενδεχόμενο να καταρρεύσει κυβέρνηση και να αναλάβουν τα ακροδεξιά μορφώματα.
Εν μέσω αυτής της ελληνικής τραγωδίας, υπάρχουν επικοί ήρωες
«Οι άνθρωποι εδώ δεν είναι πλούσιοι, αλλά ό,τι έχουν, το μοιράζονται» γράφει η Πάντοαν και παραθέτει τα λόγια του Γιώργου: «Ακόμα κι αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει και δεν έχουμε καθόλου λεφτά, θα έχουμε ακόμα τα σώματά μας και θα βοηθούμε τους ανθρώπους που μας χρειάζονται».
Η Βρετανή διπλωμάτης κλείνει το άρθρο-εμπειρία της από την Ελλάδα στον Guardian γράφοντας: «Για μένα, το λαμπρό παράδειγμα της ελπίδας και της ελευθερίας στη Λέσβο δεν είναι το άγαλμα, αλλά οι άνθρωποί της. Οι νησιώτες δεν γνωρίζουν τι τελικά θα συμβεί με την οικονομική κρίση, όμως ακόμα προσεγγίζουν τους πρόσφυγες. Εν μέσω αυτής της ελληνικής τραγωδίας, υπάρχουν επικοί ήρωες».

iefimerida

Υιοθέτησαν τις 4 κόρες της φίλης τους
που πέθανε από καρκίνο

Ruffino Family Adopts All 4 of Elizabeth Diamond's Daughters
Συγκινεί το μεγαλείο ψυχής ενός ζευγαριού το οποίο αποφάσισε να υιοθετήσει τις τέσσερις κόρες μίας φίλης τους, η οποία πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο.
Ο λόγος για την Laura Ruffino και τον σύζυγό της Rico,οι οποίοι έγιναν μια μεγάλη αγκαλιά για τις 4 κόρες της Elizabeth Diamond, η οποία διαγνώστηκε τον περασμένο Αύγουστο με καρκίνο στον εγκέφαλο στο τέταρτο στάδιο.
Η άτυχη Elisabeth, 40 ετών, τους ζήτησε να προσέχουν τα παιδιά της όταν αυτή θα «έφευγε»…

Το ζευγάρι αν και είχε ήδη δύο κόρες, αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στην απόφασή τους να πουν ναι.
Η 40χρονη τελικά πέθανε πριν από 3 μήνες…
«Πριν από δέκα χρόνια δεν θα μπορούσα να φανταστώ το πώς θα εξελισσόταν η ζωή μου» είπε ο Rico στο 7 Eyewitness News προσθέτοντας ότι πρέπει να δέχεσαι τις προκλήσεις που σου έρχονται και να κάνεις ό, τι καλύτερο μπορείς.
Μάλιστα έγινε και μια ιστοσελίδα όπου πλήθος κόσμου σπεύδει να προσφέρει από το υστέρημά του, προκειμένου να βοηθήσει αυτό το αξιοθαύμαστο ζευγάρι.
madata

το «ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ» μιας τάξης Νηπιαγωγείου...

Πείτε με ρομαντική..εξωπραγματική...άκαιρη...όπως θέλετε:
Χαμένη (όπως όλοι) μέσα στον κυκεώνα των εξελίξεων, κοιμάμαι και ξυπνώ με τους «νόμους» μιας τάξης Νηπιαγωγείου....

Σας παραθέτω λοιπόν το δικό μας «ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ»:

* Καθαρίζουμε πάντα τις βρομιές και τις ακαθαρσίες μας
* Χρησιμοποιούμε κοινά πράγματα αλλά τα βάζουμε πάντα στη θέση τους
* Δε παίρνουμε ό,τι δε μας ανήκει
* Ζητάμε «συγνώμη» αν βλάψουμε ή προσβάλλουμε κάποιον
* Καθαρίζουμε τα χέρια μας συχνά
* Ακούμε τη γνώμη του άλλου ακόμη κι αν δε μας αρέσει ή δε συμφωνούμε
* Ζητάμε βοήθεια
* Κρατάμε από το χέρι όποιον δε μπορεί να περπατήσει, να χορέψει, να παίξει
* Ντρεπόμαστε και το δείχνουμε
* ΟΛΟΙ μαζί είμαι πάντα πιο ΔΥΝΑΤΟΙ
* Εργαζόμαστε γιατί δε θέλουμε να πάθουμε ό,τι και ο τζίτζικας
* Φωνάζουμε, θυμώνουμε, διαμαρτυρόμαστε και εξηγούμε τους λόγους
* Γελάμε με κάτι αστείο και κλαίμε στη λύπη..και τη δική μας και των άλλων
* Παρατηρούμε τα πάντα γύρω μας
* Η φύση, τα δέντρα, το νερό, η θάλασσα, τα μνημεία , τα μουσεία ανήκουν σε ΟΛΟΥΣ!!! - τα χαιρόμαστε - τα σεβόμαστε - τα διατηρούμε
* Μιλάμε ένας - ένας για να ακουγόμαστε από όλους
* Παίζουμε ΤΙΜΙΑ - χωρίς ζαβολιές και ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ
* Τα χεράκια μας δεν είναι πλασμένα για να χτυπούν αλλά για χίλια άλλα όμορφα πράγματα
* Δε ξέρουμε από ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ και ΛΟΓΙΣΤΙΚΉ αλλά όταν του διπλανού μας του τελειώσει το ψωμάκι... του δίνουμε
* Η ψυχούλα μας είναι αυτή που μας κάνει πιο όμορφους κι όχι τα ακριβά μας ρούχα και παιχνίδια!!!
* Δε ξεχνάμε ότι τα ποιήματα, τα βιβλία, οι πίνακες ζωγραφικής, το παιχνίδι και τα τραγούδια ΟΜΟΡΦΑΙΝΟΥΝ τη ζωή μας και δεν τα στερούμε από ΚΑΝΕΝΑΝ


...το «Νομοσχέδιο» μας αυτό ψηφίζεται ΟΜΟΦΩΝΑ επειδή ξέρουμε ότι αν το τηρούμε ζούμε όμορφα - ειρηνικά - αρμονικά... και όχι εις βάρους των άλλων.!!! 


Μεταφράστε τους δικούς μας «νόμους» στις κυβερνήσεις σας και μόνο τότε ο κόσμος αυτός θα γίνει καλύτερος!
 

Ναι! Εκπέμπω σε παράλληλο σύμπαν -στο καλύτερο- στην τάξη ενός ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ!!! με σεβασμό κι από καρδιάς... 
Μία που έχει τη χαρά και την τιμή να ασκεί αυτό το ευλογημένο «επάγγελμα»

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki