Sunday 3 September 2023

Τα μυστικά των δασκάλων, που θα κάνουν το παιδί σου "αρνάκι"!

Σας έχει τύχει ποτέ να μπείτε σε μια τάξη και να παρατηρήσετε όλα τα κεφαλάκια να είναι σκυμμένα στις εργασίες τους; 
Τότε είναι η στιγμή που αναρωτιέστε πώς καταφέρνουν οι δάσκαλοι να βάλουν σε τάξη μια ολόκληρη αίθουσα μαθητών, όταν εσείς δεν μπορείτε να κρατήσετε υπό έλεγχο μόνο το παιδί σας!

Οι καλύτεροι δάσκαλοι έχουν μικρά μυστικά που μετατρέπουν τους άτακτους μαθητές σε «αρνάκια» στα χέρια τους.

Διαβάστε παρακάτω ποια είναι αυτά, ώστε να έχετε τα ίδια αποτελέσματα και στο σπίτι σας:

1. Διάγραμμα ανταμοιβής
Οι έξυπνοι και οργανωτικοί δάσκαλοι χρησιμοποιούν διαγράμματα για να κρατήσουν τη συμπεριφορά των παιδιών υπό έλεγχο. Είτε πρόκειται για ένα προειδοποιητικό διάγραμμα, είτε για ένα διάγραμμα ανταμοιβής, τα παιδιά μπορούν εύκολα να παρατηρήσουν την πρόοδό τους και να τη χρησιμοποιήσουν ως κινητήριο εργαλείο για τη μελλοντική συμπεριφορά τους μέσα στην τάξη. 
Ένα παρόμοιο διάγραμμα στο σπίτι μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τη συμπεριφορά του παιδιού σας και να του διδάξετε ότι χρειάζεται να εργαστεί αληθινά για να αποκτήσει τα πράγματα που θέλει. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια!

2. Έπαινος και επιβράβευση
Οι καλοί εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι ο έπαινος είναι συχνά πιο αποτελεσματικός από την τιμωρία, όταν προσπαθούν να κάνουν έναν άτακτο μαθητή να συμπεριφερθεί σωστά. 
Ενώ μπορεί να θέλετε να φωνάξετε για το ακατάστατο δωμάτιο του παιδιού ή για τις δουλειές που δεν έγιναν, είναι μερικές φορές πιο αποτελεσματικό να το επιβραβεύσετε για όσα έχει ήδη κάνει, ακόμα κι αν είναι μικρής σημασίας. Έτσι, το παιδί μαθαίνει να αναζητά τα συναισθήματα που προέρχονται από τον έπαινο και μπορούν να το βοηθήσουν να διαμορφώσει το χαρακτήρα του.

3. Υψηλές προσδοκίες
Ένας τρόπος που οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να πάρουν το καλύτερο αποτέλεσμα από τα παιδιά είναι ότι δεν περιμένουν τίποτα λιγότερα από εκείνα. Όταν ένας μαθητής κάνει κάτι, ο δάσκαλος του λέει ότι περιμένει το καλύτερο από εκείνον. 
Με τον τρόπο αυτό, τα παιδιά μαθαίνουν να ενεργούν με βάση τα πρότυπα που έχει καθορίσει ο δάσκαλος. Μπορείτε να κάνετε το ίδιο στο σπίτι, εστιάζοντας στις προσδοκίες που έχετε από το παιδί σας. Ορίστε συγκεκριμένους κανόνες για τη συμπεριφορά στο σπίτι και να είστε έτοιμοι να επιβάλλετε τις συνέπειες όταν η κατάσταση το απαιτεί.

4. Προσωπική ανάμειξη
Οι καθηγητές συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση των μαθητών, αφού αυτή πρέπει να είναι η δουλειά τους. Αλλά οι καλύτεροι από αυτούς γνωρίζουν ότι μια πιο προσωπική ανάμειξη σημαίνει συνολική επιτυχία για την πρόοδο ενός μαθητή. 
Ως γονείς, φυσικά ενδιαφέρεστε προσωπικά για την ανάπτυξη του παιδιού σας. Όμως, είστε ικανοποιημένοι όταν σερφάρετε στο διαδίκτυο, ενώ το παιδί σας προσπαθεί να λύσει ασκήσεις μαθηματικών ή κάνετε συγχρόνως κάτι άλλο όταν απαντάτε στις ερωτήσεις του; Συμμετέχοντας στην εκπαίδευση του παιδιού και δείχνοντας ότι είστε πάντα διαθέσιμοι, μπορείτε να γνωρίζετε σε τι δυσκολεύεται και να το βοηθήσετε.

5. Εργασία και διασκέδαση
Η ανατροφή ενός παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Υιοθετήστε μερικά από τα έξυπνα κόλπα των δασκάλων σε συνδυασμό με μια μικρή δόση απόλαυσης εκ μέρους σας. Για παράδειγμα, μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα ενθαρρύνοντας το παιδί σας να ξεκουραστεί για λίγο ή να πείτε ένα ανέκδοτο την ώρα της ανάγνωσης για να σπάσετε τη ρουτίνα. Έτσι, το παιδί σας θα έχει την ευκαιρία να συνδέσει τις καλές στιγμές με μερικές από τις συνηθισμένες διαδικασίες της καθημερινότητας. 

infokids

Για τα Πρωτάκια της Καρδιάς μας (Α' Δημοτικού)

Να πηγαίνεις στην Α' Δημοτικού είναι στην πραγματικότητα ένας μικρός αποχαιρετισμός σε μια σειρά συνήθειες και ρυθμούς. 
Το παιδί μεγαλώνει, αυτονομείται περισσότερο, συγκροτεί κι ολοκληρώνει τη βασική αυτο-εικόνα και την αυτοεκτίμησή του που πια θα περιλαμβάνουν τη σχολική του επίδοση, διάσταση που ειδικά για την ελληνική κοινωνία κατέχει βαρύνουσα σημασία...

Το τι χρειάζεται να κάνουμε ως γονείς (και τι δε χρειάζεται) συνδέεται άμεσα με το τι επιδιώκουμε, μια αλήθεια που νομίζω ότι οφείλουμε να διευκρινίσουμε εξαρχής. 
Αν λοιπόν στόχος μας είναι ένα χαρούμενο παιδί που εξελίσσεται με τους προσωπικούς του ρυθμούς και χωρίς να υποβάλλεται σε εξαντλητικές συγκρίσεις με τα υπόλοιπα παιδιά του τμήματος, της οικογένειας, καθώς και της υφηλίου γενικότερα, τότε:
Πρωινό και κολατσιό! 
Είτε ανήκει στα παιδιά που ξυπνάνε με μεγάλη δυσκολία και δεν πεινάνε εξαρχής είτε όχι, το πρωινό, ως γεύμα, είναι απλώς απαραίτητο, αλλιώς το μυαλό και το σώμα δεν κάνουν καλή εκκίνηση (και κοίτα να δεις που μόλις φτάσει στο σχολείο θα πεινάει και θα ανακατεύεται). 

Για τα λιγότερο φαγανά, ας είναι μικρότερης ποσότητας κι ας ενισχύεται το κολατσιό τους που καλό είναι να αποτελείται από δύο μέρη (π.χ. φρούτο και τοστ). 
Συχνά άλλωστε γύρω από το δεκατιανό μαζεύεται μια παρέα παιδιών που σιγά σιγά μετατρέπεται σε συντροφιά και το ρίχνει… στο παιχνίδι!

Τι κάνουμε στο σπίτι ενώ τρώμε το πρωινό μας; 
Πού να ξέρω. 
Σίγουρα δεν ανοίγουμε οθόνη! 
Καμία όμως: ούτε τάμπλετ, ούτε κινητό, ούτε τηλεόραση, ούτε τίποτα! 
Αν θέλουμε το πρωτάκι μας να μάθει το καινούριο γράμμα, να συλλαβίσει, να μετρήσει, να επικοινωνήσει αποτελεσματικά, να μάθει, το ξεκίνημα της μέρας πρέπει να το βοηθάει να ενεργοποιηθεί θετικά κι όχι να παγιδευτεί στην παθητική λειτουργία της τηλεθέασης. 
Γενικά οι οθόνες γνωρίζουμε ότι είναι εθιστικές και συμβάλλουν στη φτωχή μνήμη και την προσοχή, επομένως μειώνουν την ενεργητική συμμετοχή στο μάθημα, αυξάνουν τα νεύρα και στρώνουν τον δρόμο στην γκρίνια, την απομόνωση, την παχυσαρκία.
Η λίστα είναι μακριά. Θα προσθέσω ότι συχνά στην τάξη μαντεύω ποιος έπαιζε ή παρακολουθούσε κάτι στην οθόνη, πριν έρθει στο σχολείο, και ποτέ ως τώρα δεν έχει τύχει να πέσω έξω. 
Τα παιδιά που κοιμούνται και ξυπνάνε μ’ αυτόν τον τρόπο ξεχνάνε ακόμα και απλά, πρακτικά πράγματα συνεχώς, είναι αφηρημένα και γίνονται στην τάξη «αόρατα» ή –ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους- εριστικά, πολύ απαιτητικά κι ανυπόμονα. 
Ακόμα δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στις εργασίες τους μέχρι τέλους, βάζουν λιγότερο κόπο και κουράζονται πολύ πιο γρήγορα καθώς προσπαθούν για οτιδήποτε. Μερικές φορές δεν προσπαθούν καν…

Άφιξη στο σχολείο: 
Με μεγάλη σιγουριά και ως γνήσια υπναρού μπορώ να διαβεβαιώσω πως, αν κάνετε το λάθος να αργήσετε την πρώτη μέρα κι ακόμα χειρότερα και τη δεύτερη, θα φύγει η χρονιά και θα έχει εγκατασταθεί σε όλο το δημοτικό η πρωινή αργοπορία. 
Ειλικρινά, δεν μπορώ ούτε εγώ να το εξηγήσω , ωστόσο ισχύει! Γι’ αυτό βρείτε έναν όμορφο τρόπο να ξυπνάτε έγκαιρα (π.χ. μουσική) και μην τον αφήσετε για κανένα λόγο.

Παραμονή στο σχολείο: 
Ποιος πάει σχολείο; Ε, αυτός μένει και στο σχολείο! 
Εμείς φεύγουμε και επιστρέφουμε στο σχόλασμα. 
Σεβόμαστε τον χώρο στον οποίο το παιδί μας κοινωνικοποιείται χωρίς τη διαμεσολάβησή μας. 
Δεν κατασκοπεύουμε, δεν εποπτεύουμε περνώντας δήθεν τυχαία όλη την ώρα απ’ έξω και γενικά το αφήνουμε στην ησυχία του. 
Αλλιώς είναι σα να του λέμε ότι δεν το εμπιστευόμαστε αρκετά πως μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνο του, πεποίθηση που μεταβιβάζεται στο παιδί και το κατατρέχει για πολλά χρόνια μετά.... 
Ακόμα λοιπόν κι αν εμείς όντως ανησυχούμε, δεν το εκδηλώνουμε στο παιδί μας, βασανιζόμαστε από μέσα μας (!), και μαθαίνουμε σιγά σιγά να είμαστε ψύχραιμοι και προσανατολισμένοι στην ιδέα ότι δε γίνεται (και δεν πρέπει) να τα ξέρουμε όλα ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Πρόγραμμα δραστηριοτήτων: 
Το κρατάμε σχετικά χαλαρό, μιας και δε γνωρίζουμε ακόμα το μαθητικό προφίλ του παιδιού μας, δηλαδή ποιες ώρες θα το βολεύουν καλύτερα να διαβάζει, πόση ώρα θα χρειάζεται για τη μελέτη του και πόσο θα κουράζεται από το συνδυασμό σχολείου και μελέτης. 
Ξένες γλώσσες; Όχι ακόμα, ευχαριστώ!!!

Συζητήσεις με το παιδί μας: 
Ακούμε προσεκτικά, δεν διακόπτουμε, συμπονούμε, σεβόμαστε τόσο τα λεγόμενά του όσο και τη σιωπή του. 
Μοιραζόμαστε μαζί του ένα πραγματικό συμβάν από τη δική μας μέρα (π.χ. στη δουλειά), ζητάμε τη γνώμη του για οτιδήποτε το αφορά, την οποία και παίρνουμε σοβαρά υπόψη μας, ακόμα κι αν κρίνουμε ότι δεν πρέπει να την ακολουθήσουμε αυτούσια. 
Δεν ακυρώνουμε την κρίση του σε καμία περίπτωση, δεν το υποτιμάμε και δεν το υποκαθιστούμε.

Συζητήσεις για το παιδί μας: 
Αποφεύγουμε το α΄ πληθυντικό πρόσωπο (εμείς) – γράψαμε ορθογραφία, διαβάσαμε, τεμπελιάσαμε κ.λπ.- γιατί ουδόλως βοηθούν στο να συνειδητοποιήσουμε κι εκείνο κι εμείς τις ευθύνες και τη δουλειά που έχει ο καθένας στο σπίτι. Δεν είμαστε εμείς μαθητές, δεν είναι εκείνο ενήλικας γονιός.

Το βράδυ: 
Μ’ ένα βιβλίο ο ύπνος είναι πάντα πιο γλυκός. Η οθόνη κοιμάται εδώ και ώρα. Έχουμε προλάβει να κυνηγηθούμε στην κουζίνα, να τραγουδήσουμε ή να παίξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Ας σιγουρευτούμε ότι του δείξαμε πόσο – κι αδιαπραγμάτευτα - το αγαπάμε, πριν του πούμε καληνύχτα.

Η Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου και "Οι μπαξέδες" του μπαρμπα - Γιάννη...

Με τον όρο Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου περιγράφονται τα γεγονότα του 1843, τα οποία κατέληξαν στην παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα και στη μετάβαση της Ελληνικής πολιτείας από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία.

3 September 1843 Revolution

Tο τραγούδι, «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», γράφτηκε  για να εξυμνήσει την πιο ανιδιοτελή, την πιο τίμια και αγωνιστική μορφή του Ελληνισμού και του '21, τον Μακρυγιάννη». 

Το 1840, ο Μακρυγιάννης ίδρυσε μια -κατα τον Όθωνα- παράνομη οργάνωση, με σκοπό την επιβολή συντάγματος
Στην οργάνωση σύντομα μυήθηκαν οπλαρχηγοί και αγωνιστές του '21, οι οποίοι είχαν παραγκωνισθεί από τους Βαυαρούς. Τα μέλη της οργάνωσης δεσμεύονταν με όρκο στην πατρίδα και στην Ορθοδοξία.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki