Άξιον Αγάπης... είναι ...

Άξιον Αγάπης
Το παιδικό χεράκι που υψώνεται,
αναζητώντας το δικό μας,
η πληγωμένη παιδική καρδιά,
τα ψελλίσματα και τα ακαθόριστα λογάκια,
ο στριμωγμένος φόβος
στις σκοτεινές γωνιές της άδικης τιμωρίας.

Άξιον Αγάπης
το δάκρυ σε γελαστά ματάκια,
το χεράκι που διπλώνει
τα χρυσόχαρτα της κοντοήμερης θύμησής
και τα απιθώνει στο συρτάρι της καρδιάς του,
πλάι στα χρώματα
και τις ξυλομπογιές των ονείρων του,
για να μείνουν εκεί, για πάντα,
ενθυμήματα Αγάπης…

Άξιον Αγάπης
το ορφανεμένο παιδάκι
που γυρεύει αγκαλιά να ακουμπήσει,
το εργατάκι που σπουδάζει
στους δρόμους την απανθρωπιά μας,
που ανιχνεύει ώρα την ώρα
το βιαστικό μας προσπέρασμα
έχοντας καταχωνιασμένη
μα σε επιφυλακή ακοίμητη
την άσβεστη ελπίδα του….

Άξιον Αγάπης
το πλατύ παιδικό χαμόγελο,
κουβαλητής της ανθοφόρας Άνοιξης,
δώρο – αντίδωρο
στο δικό μας-μίζερα ανέξοδο-,
τυχαίο ή αμήχανο
γεμάτο οίκτο, υπομειδίαμα....
Oι κραυγές παιδιών κακοποιημένων,
οι δαγκάνες του πόνου
στα τρυφερά τους μέλη,
ο απίστευτος πόνος της προδοσίας,
τα παραπονεμένα «γιατί;;;» της αδικίας,
που ποτέ και από κανέναν
δε θα απαντηθούν.

Άξιον Αγάπης
οι αγκαλιές που σφίγγουν
αρκουδάκια και κούκλες πάνινες,
σωσίβια και καταφύγια ζωής,
μιας και λύκοι-υπάνθρωποι
κλάδεψαν βίαια
κάθε άλλη τους χαρά....
Tα μαύρα από πείνα ματάκια
που «χορταίνουν» από τα πιάτα
που δεν φροντίσαμε να γεμίσουμε,
οι ψυχούλες που είναι πρόθυμες
να συγχωρήσουν
κάθε μας σε βάρος τους αμάρτημα,
έγκλημα ή απάνθρωπη αδιαφορία.

Άξιον Αγάπης
κάθε παιδί – Χαμομηλάκι
όπου γης,
όποιας φυλής,
όποιας πατρίδας.

αφιερωμένο στη Μαριαλένα που ...μας χάρισε τον τίτλο

Δι' ευχών... Καλημέρα σε όλους!!

Ένα υπέροχο τραγούδι για μια όμορφη «Καλημέρα»

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Νίκος Αντύπας

Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

Πετούν γεράκια απ' τις φωλιές

Την τρομαγμένη μας ζωή

να δουν εικόνα

σαν τις παλιές αμαρτωλές

που δεν τους στάθηκε αγκαλιά

ούτε κρυψώνα

Κάτω απ' την άρρωστη βροχή

στις εθνıκές των φορτηγών

με τα ψυγεία

Το μαύρο λάδι απ' τη ψυχή

δεν καίει για κάτι που δεν μοιάζει

με ευλογία

Δι' ευχών των αγίων ημών

στους ναούς των μεγάλων λυγμών

Δι' ευχών των αγίων της γης

ορατής και αοράτου πληγής 

Δι' ευχών των αγίων που κλαις

που μπορείς σ' αγαπάω να λες

Δι' ευχών των αγίων και αεί

με Θεού πνοή

Κοιτάω τον ήλιο απ' το βουνό

κι οι δυναμίτες της ψυχής μου

σπαν' τη πέτρα

Που εγώ να τρέξω; ξεκινώ

μεσ' στης παγκόσμιας λογικής

τα πέντε μέτρα

Με χαραγμένα τ' αρχικά

όνομα και αίμα και φυλή

και αρχαία τείχη

και μ' ένα δέμα ελληνικά

θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου

με το νύχι.

Καλή σας μέραααα και καλή βδομάδαααα

Εγώ πάντως δεν πάω στη δουλειά σήμερα,

επειδή δεν μπορώ να ανοίξω τα ματάκια μου από τις νύστες!!