Ο μίζερος άνθρωπος και η εσωτερική του φυλακή

Ξέρουμε ποιοι είναι μίζεροι άνθρωποι, ακόμα και αν αυτοί απλώς προσπαθούν να κρυφτούν. Είναι αυτοί που ποτέ δε κουβαλούν μετρητά μαζί τους, πηγαίνουν στο μπάνιο όταν έρθει η ώρα να πληρώσουν ή πηγαίνουν σε μέρη όπου έχει μόνο προσφορές. Ένας μίζερος άνθρωπος δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτός από τον έξω κόσμο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να δείξουν ότι έχουν μία οικονομική άνεση προς τα έξω, αλλά όταν έρχεται η στιγμή της πληρωμής, δειλιάζουν.

Στην ψυχολογία, υπάρχει μεγάλος διάλογος σχετικά με τις παθολογίες της υπερβολής: υπερφαγία, υπερβολική κατανάλωση ποτού, υπερκαταναλωτισμός.  Γενικότερα, αυτό το «υπέρ» δεν είναι σχεδόν ποτέ θετικά.

Παρομοίως, συναντάται και μία παθολογική μορφή της οικονομίας χρημάτων η οποία δεν αφορά μόνο τα χρήματα ή τα υλικά αγαθά, αλλά εκφράζει και κάποιες βαθύτερες πτυχές της προσωπικότητας.

«Όσο πιο πολλά δίνεις, τόσο πιο πολύ το απολαμβάνεις. Η τσιγκουνιά «πνίγει» την ευτυχία και η γενναιοδωρία την εντείνει»
Orison S. Marden

Τα χαρακτηριστικά ενός μίζερου ανθρώπου

Οι μίζεροι – ή αλλιώς παθολογικοί οικονόμοι χρημάτων- προσπαθούν να αποφύγουν οποιοδήποτε είδος πληρωμής. Συνήθως, όμως, έχουν ένα σταθερό εισόδημα και μία μόνιμη θέση εργασίας. Εάν κάποιος τους ρωτήσει, θα πουν ότι τα βγάζουν πέρα οικονομικά επειδή αποταμιεύουν χρήματα και δεν ξοδεύουν αλόγιστα.

Είναι αυτοί που φορούν τα ίδια ρούχα για χρόνια, προκειμένου να μη πάρουν καινούργια. Δεν χρησιμοποιούν τηλέφωνο, κλείνουν τα φώτα και αγοράζουν τα φθηνότερα προϊόντα στο σουπερμάρκετ, ακόμα και χαμηλής ποιότητας.

Στην ακραία περίπτωση, καλούν κάποιον για φαγητό μόνο όταν είναι μεγάλη ανάγκη. Εάν πρόκειται να δώσουν ένα δώρο, αγοράσουν το φτηνότερο. Και μερικές φορές το κρατούν για τον εαυτό τους ή το αποθηκεύουν για να το δώσουν αργότερα σε κάποιον άλλον.

Όλη αυτή η συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι δεν έχουν χρήματα, ή ότι κάνουν επενδύσεις για το μέλλον. Απλώς αποταμιεύουν χρήματα για αποταμιεύουν. Ή για να έχουν τις «δύσκολες ημέρες» - όπως λένε.

Τσιγκουνιά στα χρήματα, τσιγκουνιά στα συναισθήματα

Το χειρότερο σε έναν άνθρωπο που είναι μίζερος είναι ότι η έκπτωση δεν αφορά μόνο τα χρήματα. Έχει να κάνει και με τα συναισθήματα, τα αισθήματα και την επένδυση ενέργειας στους ανθρώπους γύρω τους.

Αφού δεν αγοράζουν για οικονομικούς λόγους υλικά αγαθά, με τον ίδιο τρόπο δεν είναι καθόλου γενναιόδωροι με τα συναισθήματά τους προς τους άλλους. Ο μίζερος άνθρωπος κρατά τα πάντα για τον εαυτό του και, γι’ αυτό το σκοπό, ζει μέσα στη δική του εσωτερική φυλακή.

Μιζέρια: ως χαρακτηριστικό προσωπικότητας

Είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις ή να διατηρήσεις έναν μεγάλο δεσμό με έναν τσιγκούνη. Αυτό συμβαίνει διότι πρέπει να αποταμιεύσουν χρήματα που θα έδιναν στην αγορά εάν επρόκειτο να συμβιώσουν με κάποιον άλλον και γιατί πιστεύουν ότι οι άλλοι μπορεί να τους καλοπιάσουν ή να τους εκμεταλλευτούν.

Πολλές φορές, αυτά τα άτομα επισκέπτονται μόνο μέρη όπου δε χρειάζεται να πληρώσουν. Εάν χρειαστεί, συνήθως κάνουν τα «στραβά μάτια» όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή της πληρωμής. Συχνά, θυμώνουν και κάνουν σκηνές για «φουσκωμένους» λογαριασμούς σε εστιατόρια, μαγαζιά ή και στο νοικοκυριό. 

Από τη σκοπιά ενός ψυχαναλυτή

Ο τσιγκούνης άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα φοβισμένος και οργανώνει τη ζωή του με την φαντασίωση ότι τα ελέγχει όλα. Η ψυχανάλυση θα έβγαζε πόρισμα ότι το θέμα ενός τέτοιου ατόμου έγκειται στην καθήλωση του στο πρωκτικό στάδιο.

Όταν το παιδί βιώνει μία τραυματική ή υπερβολική φάση συγκράτησης και ελέγχου του εντέρου, συχνά αναπτύσσει μία εμμονή με τη φύλαξη και αποφεύγει τη δοτικότητα. Αυτό μεταφράζεται στην ενήλικη ζωή ως μιζέρια ή τσιγκουνιά. Μίζερο θα λέγαμε κάποιον που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εκμεταλλεύεται τη θέση των άλλων για τα δικά του γούστα.

Γι’ αυτό το λόγο δε δίνει τίποτα και οι άλλοι «φορτώνονται» τα δικά του έξοδα, ακόμα και αν έχουν χαμηλότερες οικονομικές απολαβές. Επίσης, ο μίζερος άνθρωπος δε καταλαβαίνει ότι βλάπτει τον εαυτό του με αυτό που κάνει, εφόσον ισοσκελίζει και μεταφράζει τα πάντα με βάση τα χρήματα. Δεν διασκεδάζει, γιατί θεωρεί ότι και η διασκέδαση θα πρέπει να είναι ακριβή για να είναι κατάλληλη. Με λίγα λόγια, είναι ένας φαινομενικά άχαρος άνθρωπος.

Τσιγκουνιά = ένα είδος φυλακής

Ένας τσιγκούνης παγιδεύεται ανάμεσα στους δικούς του φόβους. Είναι κάποιος που βιώνει καταθλιπτικά συμπτώματα και φαντασιώνεται την οικονομική καταστροφή. Συνδέει τα πάντα με τα χρήματα και ρισκάρει χωρίς δισταγμό τις σχέσεις με τους συντρόφους ή τους φίλους του. 

Μπορούμε να πούμε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τσιγκούνηδες έχουν το ρόλο του «εκμεταλλευτή» στις σχέσεις και γι΄αυτό σχεδόν πάντα καταλήγουν μόνοι τους, με μία περιουσία που έχουν αποταμιεύσει και η οποία τελικά καταλήγει σε χέρια άλλου…

exploringyourmind.com

eltherapy.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Κενά παιδιά»: Τι συμβαίνει και τι κάνουμε λάθος;

Άρθρο του κορυφαίου ψυχιάτρου Λουίς Ρόχας Μάρκος

Υπάρχει μια σιωπηλή τραγωδία που εκτυλίσσεται σήμερα στα σπίτια μας και αφορά στα πιο πολύτιμα κοσμήματά μας: τα παιδιά μας. 

Τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια συναισθηματική κατάσταση καταστροφική!

Τα τελευταία 15 χρόνια, οι ερευνητές μας πρόσφεραν στατιστικές κάθε φορά και πιο ανησυχητικές σχετικά με την οξυμένη και επίμονη αύξησης παιδικής ψυχασθένειας που τώρα έχει φτάσει αναλογίες επιδημίας.

Οι στατιστικές δεν ψεύδονται:
• 1 κάθε 5 παιδιά έχει προβλήματα ψυχικής υγείας

• παρατηρήθηκε αύξηση 43% στη Δ.Ε.Π.Υ.( Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)

• παρατηρήθηκε αύξηση 37% στην εφηβική κατάθλιψη

• παρατηρήθηκε αύξηση 200% στον αριθμό των παιδικών (μεταξύ 10 και 14 ετών) αυτοκτονιών

Τι συμβαίνει και τι κάνουμε λάθος;
Τα σημερινά παιδιά βρίσκονται σε υπερδιέγερση και είναι γεμάτα υλικά δώρα, αλλά στερούνται των βασικών για μια υγιή παιδική ηλικία, όπως:

• συναισθηματικά διαθέσιμους γονείς

• όρια ξεκάθαρα βαλμένα

• υπευθυνότητες

• ισορροπημένη διατροφή και επαρκή ύπνο

• κίνηση εν γένει, ειδικά. Όμως, στην ύπαιθρο

• δημιουργικό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση, ευκαιρίες για μη-καθοδηγούμενο παιχνίδι και «ευκαιρίες» για να βαριούνται

Αντιθέτως, τα τελευταία χρόνια τα παιδιά χόρτασαν από:
• γονείς με την προσοχή τους αποσπασμένη από την ψηφιακή τεχνολογία

• γονείς επιεικείς και επιτρεπτικούς που αφήνουν τα παιδιά τους «να κυβερνούν τον κόσμο» και να είναι εκείνα που βάζουν τους κανόνες

• μια αίσθηση δικαιωμάτων, του να τα αξίζουν όλα χωρίς να τα κερδίζουν ή να γίνονται υπεύθυνα μόλις το αποκτούν

• ακατάλληλος ύπνος και μη ισορροπημένη διατροφή

• καθιστικός τρόπος ζωής

• ατελείωτη διέγερση, τεχνολογικές νταντάδες, άμεση επιβράβευση κι απυσία βαρετών στιγμών

Τι να κάνουμε;
Αν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν άτομα ευτυχισμένα και υγιή, πρέπει να ξυπνήσουμε και να επιστρέψουμε στα βασικά. Είναι ακόμη δυνατόν! Πολλές οικογένειες είδαν άμεση βελτίωση λίγες εβδομάδες αφότου εφάρμοσαν τις ακόλουθες συστάσεις:

• Βάλτε όρια και να θυμάστε ότι εσείς είστε ο καπετάνιος του καραβιού. Τα παιδιά σας θα αισθανθούν πιο σίγουρα ξέροντας πως εσείς έχετε τον έλεγχο του πηδαλίου

• Προσφέρετε στα παιδιά έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής, γεμάτο από αυτό που τα παιδιά ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, όχι από αυτό που ΘΕΛΟΥΝ. Μη φοβάστε να πείτε «όχι» στα παιδιά σας, αν αυτό που θέλουν δεν είναι αυτό που χρειάζονται

• Δώστε τους θρεπτική τροφή και περιορίστε την τροφή-σκουπίδι

• Να περνάτε τουλάχιστον μια ώρα ημερησίως στον καθαρό αέρα με δραστηριότητες όπως: ποδήλατο, περπάτημα, ψάρεμα, παρατήρηση πουλιών/εντόμων

• Απολαύστε καθημερινά ένα οικογενειακό βραδινό φαγητό χωρίς έξυπνα τηλέφωνα ή τεχνολογία που θα τους αποσπά την προσοχή

• Παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια με όλη την οικογένεια ή, αν τ παιδιά είναι πολύ μικρά για επιτραπέζια, αφεθείτε να παρασυρθείτε από τα ενδιαφέροντά τους κι επιτρέψτε να είναι εκείνα που θα καθοδηγούν το παιχνίδι

• Εμπλέξτε τα παιδιά σας σε κάποια από τις δραστηριότητες ή τα καθήκοντα του σπιτιού σύμφωνα με την ηλικία τους (να διπλώνουν τα ρούχα, να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, να απλώνουν τα ρούχα, να ξεπακετάρουν τα φαγητά, να στρώνουν το τραπέζι, να ταΐζουν τον σκύλο κλπ.)

• Καθιερώστε μια συνεπή ρουτίνα ως προς την ώρα ύπνου, για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας κοιμάται όσο χρειάζεται. Τα ωράρια θα είναι ακόμη πιο σημαντικά για παιδιά σε σχολική ηλικία.

• Διδάξτε υπευθυνότητα κι ανεξαρτησία. Μην τα προστατεύετε υπερβολικά έναντι κάθε απογοήτευσης ή κάθε λάθους. Τα να κάνουν λάθη θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και να μάθουν να υπερνικούν τις προκλήσεις της ζωής.

• Μη φτιάχνετε την τσάντα τού παιδιού σας, μην τους την κουβαλάτε, μην τους πηγαίνετε την εργασία που ξέχασαν, μην τους ξεφλουδίζετε την μπανάνα ή το πορτοκάλι, αν μπορούν να το κάνουν μόνα τους (4-5 ετών). Αντί να τους δίνετε το ψάρι, μάθετέ τους να ψαρεύουν.

• Μάθετέ τους να περιμένουν και να αναβάλουν την ικανοποίηση.

• Δώστε ευκαιρίες για «πλήξη», μια και η πλήξη είναι η στιγμή οπότε και ξυπνά η δημιουργικότητα. Μην αισθάνεστε υπεύθυνος να διασκεδάζουν τα παιδιά όλη την ώρα.

• Μη χρησιμοποιείτε την τεχνολογία ως θεραπεία για τη βαρεμάρα, μήτε να τους την προσφέρετε στην πρώτη ευκαιρία απραξίας.

• Αποφύγετε τη χρήση τής τεχνολογίας στο τραπέζι, στο αυτοκίνητο, στα εστιατόρια, στα εμπορικά κέντρα. Χρησιμοποιείστε αυτές τις στιγμές ως ευκαιρίες κοινωνικοποίησης, εκπαιδεύοντας έτσι τον εγκέφαλό τους να ξέρει να λειτουργεί όταν βρίσκονται σε κατάσταση: «πλήξη»

• Βοηθήστε τους να φτιάξουν ένα «βαζάκι πλήξης» με ιδέες για δραστηριότητες για όταν θα βαριούνται.

• Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμος ούτως ώστε να «συνδέεστε» με το παιδί σας και να του διδάσκετε αυτορρύθμιση και κοινωνικές δεξιότητες.

• Τα βράδια απενεργοποιείστε τα τηλέφωνα, όταν τα παιδιά πρέπει να πάνε για ύπνο, ούτως ώστε να αποφύγετε την ψηφιακή απόσπαση προσοχής.

• Γίνετε ένας συναισθηματικός ρυθμιστής ή προπονητής των παιδιών σας. Διδάξτε τους να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται την απογοήτευση ή την οργή τους.

• Μάθετέ τους να χαιρετούν, να αλλάζουν ρόλους, να μοιράζονται χωρίς να μένουν με άδεια χέρια, να λένε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», να παραδέχονται τα λάθη τους και να ζητούν συγγνώμη (μην τους το επιβάλετε), και να είστε το πρότυπο όλων αυτών των αξιών που θέλετε να μεταδώσετε..

• Συνδεθείτε συναισθηματικά – χαμογελάστε, αγκαλιάστε, φιλήστε, γαργαλήστε, διαβάστε, χορέψτε, παίξτε ή μπουσουλήστε μαζί τους.

eltherapy
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

«Cyber Grooming»: Αποπλάνηση Ανηλίκου μέσα από το Διαδίκτυο

Τι σημαίνει; 

Ποιος «προσεγγίζει» τα παιδιά; 

Πώς τα «προσεγγίζει»; 

Το προφίλ του δράστη και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί.

Ο όρος «grooming» (αποπλάνηση) σημαίνει η προσέγγιση παιδιού με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Κατά τη διαδικασία της αποπλάνησης, ο παιδόφιλος, τις περισσότερες φορές, επιλέγει έναν χώρο στον οποίο βρίσκονται παιδιά, όπως σχολείο, εμπορικά κέντρα, χώρους αθλητικών δραστηριοτήτων, κ.ά.. 

Στη συνέχεια, επιδεικνύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για κάποιο παιδί ή κάποια παιδιά, προκειμένου να τα κάνει να αισθανθούν «ξεχωριστά», ώστε να δημιουργήσει ενός είδους σύνδεση μεταξύ τους. 

Όλη αυτή η διαδικασία προσέγγισης του παιδιού από τον παιδόφιλο έγινε ιδιαιτέρως πιο εύκολη στον εικονικό «χώρο» του διαδικτύου, όπου το grooming έγινε και Online, δηλαδή αποπλάνηση μέσω διαδικτύου ή διαδικτυακή αποπλάνηση. Ένας σχετικά πρόσφατος όρος στον χώρο της παγκοσμιοποιημένης και διαδικτυακής κοινωνίας.

Η διαδικτυακή αποπλάνηση θα μπορούσε να οριστεί ως η διαδικασία κατά την οποία προτείνεται, μέσω διαδικτύου, συνάντηση με το παιδί, με σκοπό την τέλεση σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ το παιδί παροτρύνεται να παρέχει πορνογραφικό υλικό που το απεικονίζει, με τη χρήση του ίδιου μέσου. 

Στην πράξη, οι groomers προσποιούμενοι ότι είναι έφηβοι, χρησιμοποιούν τα λεγόμενα chatrooms (δωμάτια ανοιχτής επικοινωνίας), τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και άλλους χώρους διαδικτυακής επικοινωνίας, για να προσεγγίσουν παιδιά.  

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι «διαδικτυακοί» αυτοί χώροι, θεωρούνται ασφαλείς από τα παιδιά, τόσο γιατί η «συζήτηση» είναι δημόσια, όσο και γιατί τα παιδιά θεωρούν ότι διατηρείται η ανωνυμία τους. 

Αυτό που συμβαίνει ωστόσο είναι ότι οι παιδόφιλοι παραβάτες «ψαρεύουν» τα θύματα τους σε τέτοιους «δημόσιους» χώρους, μέσω διαδικτύου και από τη στιγμή που θα τα εντοπίσουν, εμφανίζονται στο παιδί με ψευδή στοιχεία και το «προσκαλούν» σε κάποιο ιδιωτικό IRC (Internet Relay Chat – Αναμετάδοση Συνομιλίας μέσω διαδικτύου), για να συνομιλήσουν μαζί του.

Η αρχική προσέγγιση του groomer είναι φιλική και τυπική, ώστε το παιδί να αφεθεί και να μπορέσει εκείνος να του αποσπάσει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον τόπο διαμονής του, τα ενδιαφέροντα του, τα χόμπι του. 

Παράλληλα, ο groomer, ανάλογα με την πληροφορίες που έχει συλλέξει, προσφέρει στο παιδί δώρα -βιντεοπαιχνίδια, εισιτήρια για συναυλίες, κ.ά. -του μιλά για ευκαιρίες καριέρας στον χώρο του modelling, του υπόσχεται συναντήσεις με διασημότητες, ενώ εμφανίζεται φιλικός και διαθέσιμος να συζητήσει και να συμμεριστεί τα προβλήματα του παιδιού.

Μόλις ο θύτης αντιληφθεί ότι έχει κάμψει τις αντιστάσεις του παιδιού, προχωρά σε αποκαλύψεις που εμπεριέχουν προσωπικές λεπτομέρειες αναφορικά με τη σεξουαλική ζωή του και σε ερωτήσεις για τις σεξουαλικές εμπειρίες του παιδιού. 

Η τακτική που αναπτύσσει ο groomer είναι συγκεκριμένη: παίρνει τον χρόνο του -ημέρες, εβδομάδες, μήνες -μέχρι να καμφθεί η αντίσταση του παιδιού και να κερδηθεί η εμπιστοσύνη του.

Διαδικτυακή Αποπλάνηση: Τεχνικές και Στόχοι

η συνέχεια εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι