Friday 22 August 2008

Ένας Ιερέας κόντρα στην αμάθεια και τα ναρκωτικά

Περίπου 400 τσιγγανόπουλα μαθαίνουν γράμματα χάρη στο «πείσμα» ενός δραστήριου κληρικού

Την φροντίδα 400 τσιγγανόπουλων, που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες στο άτυπο γκέτο της συμπρωτεύουσας, στην περιοχή του Δενδροποτάμου, γνωστή και ως «τα Ζωνιανά της Θεσσαλονίκης», έχει αναλάβει ο πατέρας Αθηναγόρας Λουκατάρης. Με τη στήριξη του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως, ο πατέρας Αθηναγόρας με μια ομάδα εθελοντών προσπαθεί να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της περιοχής αυτής, όπου είναι εγκατεστημένοι Ρομά. 

Τα ξυπνούν για το σχολείο
Κάθε πρωί ο π. Αθηναγόρας, με την βοήθεια των εθελοντών, κυρίως γυναικών, αναλαμβάνει να ξυπνάει και να ετοιμάζει για το σχολείο τουλάχιστον 60 παιδιά, μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου.

Οι περισσότεροι από τους γονείς των παιδιών αυτών είναι είτε στη φυλακή, είτε ναρκομανείς, είτε χρόνια αλκοολικοί, είτε αντιμετωπίζουν μεγάλα ψυχολογικά προβλήματα. «Υπάρχουν παιδιά Δημοτικού που ζουν μόνα τους με τα αδέλφια τους, επειδή και οι δυο γονείς τους είναι στη φυλακή. Τα 60 αυτά παιδιά είναι οι πιο ακραίες περιπτώσεις και χρήζουν συνεχούς φροντίδας. Είναι υποχρέωσή μας να τα βοηθήσουμε», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ιερέας.

Όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα, πριν τρία χρόνια, τα περισσότερα παιδιά δεν είχαν πάει ποτέ τους σχολείο και δεν ήξεραν καν ελληνικά. Με τη φροντίδα της ομάδος που συστήθηκε, αυτά κάθε πρωί ξυπνούν και πηγαίνουν στην ενορία, όπου τρώνε πρωινό. Οι γυναίκες εθελόντριες φτιάχνουν τυρόπιτες και ζεσταίνουν το γάλα των παιδιών. Αφού αυτά απολαύσουν το πρωινό τους, ξεκινούν για το σχολείο της περιοχής. Εκεί, οι προσπάθειες που καταβάλλονται έχουν ως στόχο το να μάθουν τα παιδιά αυτά ελληνικά. Όταν τελειώσουν τα μαθήματά τους, το μεσημέρι, επιστρέφουν στην ενορία, όπου ο πατέρας Αθηναγόρας με την ομάδα του έχει ετοιμάσει το συσσίτιο. Εκεί τρώνε όλα μαζί, κάνοντας παρέα μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, επιστρέφουν στο σχολείο, όπου σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς φορείς της περιοχής γίνονται μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας. Πέρα από τα 60 αυτά παιδιά, 320 ακόμα τσιγγανόπουλα βρίσκουν θαλπωρή στους κόλπους της συγκεκριμένης ενορίας.
«Τα παιδιά αυτά μας αισθάνονται σαν οικογένειά τους, κι εμείς το ίδιο» τονίζει συγκινημένος ο πατέρας Αθηναγόρας, επισημαίνοντας, παράλληλα, τη σημαντική συμβολή των 15 τακτικών εθελοντών και των 15 ακόμα γυναικών που βοηθούν στον ελεύθερο χρόνο τους.

Το… άβατο του Δενδροποτάμου
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τη στήριξη της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης, συνεχίζεται, όμως, με την οικονομική συμβολή της Μητροπόλεως Νεαπόλεως αλλά και των απλών πολιτών. Όταν ο ιερέας προσπάθησε να προσεγγίσει τα παιδιά στην περιοχή του Δενδροποτάμου, οι γονείς τον αντιμετώπισαν επιφυλακτικά, ακόμη και επιθετικά.


«Όταν, όμως, κάθισα μαζί τους, στο χαλί τους, έφαγα από το φαγητό τους με τα χέρια, εξηγώντας τους τι θέλω ακριβώς να κάνω, με υποδέχθηκαν με αγάπη. Πλέον, μου εμπιστεύονται τα παιδιά τους», αναφέρει ο ίδιος. Η προσπάθεια του ιερέα είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς σε εκείνη την περιοχή εδώ και χρόνια διακινούνται ναρκωτικά και η περιοχή θεωρείται ακόμη και σήμερα «το άβατο» της Βόρειας Ελλάδας.
Πολλές φορές, ο Δενδροπόταμος, τα «Ζωνιανά της Θεσσαλονίκης», έχουν έλθει στην επικαιρότητα για τη διακίνηση τεραστίων ποσοτήτων ναρκωτικών με την ανοχή του κράτους και της αστυνομίας, που δεν έχει… τολμήσει να παρέμβει. «Η κατάσταση είναι τραγική. Τουλάχιστον 4.000 παιδιά "ψωνίζουν" ναρκωτικά από την περιοχή μας. Όλη η συμπρωτεύουσα προμηθεύεται ναρκωτικά από εδώ και κανείς δεν παρεμβαίνει» τονίζει ο π. Αθηναγόρας.

Ανάγκη δημιουργίας Ιδρύματος
Ο ιερέας, προκειμένου να εξασφαλίσει την αρμονική ένταξη των παιδιών στην κοινωνία, οργανώνει συναντήσεις και επισκέψεις στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης αλλά και σε στρατόπεδο της περιοχής, με στόχο να αποκαταστήσει τις σχέσεις των παιδιών με τις αρχές αλλά και να τα παροτρύνει να εκπληρώσουν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις. Παρά τις προσπάθειες, ωστόσο, τα προβλήματα είναι μεγάλα.

Αρκετά παιδιά δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν το σχολείο. Πολλά δε γνωρίζουν τη γλώσσα και οι δάσκαλοι δεν έχουν την απαραίτητη κατάρτιση για να βοηθήσουν τα παιδιά αυτά, που χρειάζονται ειδική μεταχείριση. Παράλληλα, το σχολείο τους εδώ και οχτώ χρόνια είναι ετοιμόρροπο. Είναι κατασκευασμένο από τις επικίνδυνες αμιαντολαμαρίνες και, παρά την πάροδο των χρόνων, δεν έχει ακόμα βρεθεί λύση.
Οι δυσκολίες, όμως, αυτές δεν έχουν καταφέρει να μειώσουν τη θέληση των εθελοντών της συγκεκριμένης Ενορίας να συνεχίσουν το πρόγραμμα πρόληψης της εγκληματικότητας και κοινωνικής ένταξης των παιδιών. Ήδη, πιέζουν τις αρχές για τη δημιουργία ενός ιδρύματος στην περιοχή, πλήρως στελεχωμένου με κοινωνικούς λειτουργούς, που θα προσφέρει στέγη, ζεστασιά και σωστές συνθήκες υγιεινής στα παιδιά που δεν έχουν γονείς ή είναι στη φυλακή.

«Τα πήραμε από το δρόμο, τα μάθαμε να πηγαίνουν σχολείο και να μην τρώνε με τα χέρια. Μας θεωρούν δεύτερους γονείς τους. Το έργο μας, όμως, δεν σταματάει εδώ. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας» καταλήγει ο πρωτοπόρος Ιερέας.

Ρεπορτάζ Άλκης Σδούγκος
πηγή: rnn.gr

Νεκροί «κατά λάθος» στο Αφγανιστάν

Οι παράπλευρες απώλειες... Ως πότε;;;
Αφγανιστάν: Νεκροί 76 πολίτες
από βομβαρδισμό συμμαχικών δυνάμεων
Στην πλειοψηφία τους ήταν γυναίκες και παιδιά.
Εβδομήντα έξι πολίτες σκοτώθηκαν σήμερα, Παρασκευή, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά από βομβαρδισμό, στον οποίο προχώρησε η συμμαχία των ξένων δυνάμεων υπό τις ΗΠΑ, στο δυτικό τμήμα του Αφγανιστάν, ανακοινώθηκε από το αφγανικό υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο πρόσθεσε σε σχετική ανακοίνωση ότι ξεκίνησε επείγουσα έρευνα.

«Εβδομήντα έξι πολίτες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν σήμερα στη διάρκεια επιχείρησης των δυνάμεων της συμμαχίας, στην περιφέρεια Σιντάντ της επαρχίας Χεράτ», αναφέρεται από το αφγανικό υπουργείο των Εσωτερικών.

«Το υπουργείο εκφράζει τη μεγάλη λύπη του λόγω αυτού του -κατά λάθος- συμβάντος και ανακοινώνει ότι απέστειλε αντιπροσωπεία δέκα ατόμων στην περιοχή που συνέβη για να ενημερωθούν με λεπτομέρειες ώστε να ολοκληρωθεί σύντομα και σωστά η σχετική έρευνα», προστίθεται στην ανακοίνωση.
Τέλος, αναφέρεται ότι και πολλοί άλλοι πολίτες τραυματίστηκαν κατά τον βομβαρδισμό και βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση σε διάφορα νοσοκομεία της χώρας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Απάνθρωπα δεσμά σε παιδάκι - Η Ροζίτα Σαρέφι είναι μόλις 3,5 ετών!

Η Ροζίτα Σαρέφι είναι, εδώ και δέκα μήνες, τρόφιμος των ελληνικών φυλακών. Εχει ήδη κρατηθεί σε δύο σωφρονιστικά καταστήματα ενώ έχει «φιλοξενηθεί» και σε αρκετά... «ευάερα και ευήλια» Τμήματα Μεταγωγών.

Υπήρξαν φορές που δεν υπήρχε χώρος ούτε να ξαπλώσει στο πάτωμα, καθώς σε ένα υπόγειο 6 τ.μ. κρατούνταν μαζί της μέχρι και 18 άτομα. Κόλλησε ψώρα, αρρωσταίνει συνεχώς και χρειάστηκε δύο φορές να διακομιστεί σε νοσοκομείο. 



Η Ροζίτα Σαρέφι είναι μόλις 3,5 ετών! Και Αφγανή.
Μια ψυχούλα φυλακισμένη σε ανήλιαγα κελιά από τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν «συνελήφθη» μαζί με τους γονείς της που επιχείρησαν να βγουν από τη χώρα με πλαστά έγγραφα. Κι η κράτησή τους συνεχίζεται... Γιατί στην Ελλάδα του 2009, που τώρα διανύει «μεγαλειώδεις» ημέρες προεκλογικής περιόδου, δεν έχει ακόμη καταστεί εφικτή η απέλασή τους.

Παρά τη νέα νομοθετική ρύθμιση που ορίζει ότι «στις περιπτώσεις της υφ' όρον αναστολής της ποινής του αλλοδαπού κατά το άρθρο 99 παρ. 1 και 2 Π.Κ. η κράτησή του παρατείνεται για τις ανάγκες εκτέλεσης της απέλασης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα».

Τι έχει συμβεί εδώ;
Τον περασμένο Δεκέμβριο το Πλημμελειοδικείο Κιλκίς καταδίκασε τους γονείς της μικρούλας σε εξάμηνη φυλάκιση και χρηματική ποινή 3.000 ευρώ για κατοχή-χρήση πλαστών εγγράφων. Η ποινή ανεστάλη επ' αόριστον κατά τα άρθρα 99 και 2 του Ποινικού Κώδικα. Στη δίκη δεν υπήρχε μεταφραστής ή δικηγόρος και το ζεύγος των Αφγανών δεν ήταν καν σε θέση να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης.
Αρχικά κρατήθηκαν με το μωρό στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Πολυκάστρου και στη συνέχεια μέσω του Τμήματος Μεταγωγών Θεσσαλονίκης μετήχθησαν στις φυλακές Κορυδαλλού. Σήμερα το κοριτσάκι και η μητέρα κρατούνται στις Γυναικείες Φυλακές Ελεώνα Θηβών. Η αμφίβολης νομιμότητας κατάσταση που δημιουργείται σε τέτοιες περιπτώσεις «θεραπεύεται» τρόπον τινά στην πράξη με την υποβολή αντιρρήσεων περί εκτελεστότητας της απόφασης, η αποδοχή των οποίων «παραδέχεται» την αδυναμία εκτέλεσής της κι αναστέλλει την απέλαση οπότε δεν μπορούν να εξακολουθήσουν πράξεις υλοποίησής της.

Την περασμένη Παρασκευή συζητήθηκαν στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θήβας οι αντιρρήσεις της Ζαχρά, μητέρας της Ροζίτα, η οποία έχει ζητήσει άσυλο από τη χώρα μας.
Η συνήγορός της Ηλέκτρα Κούτρα, πρόεδρος της ΜΚΟ «Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», τόνισε ότι η απέλαση δύναται να εκτελεστεί μόνο αν απορριφθεί αμετάκλητα το αίτημα ασύλου της και εφόσον της χορηγηθεί διαβατήριο από την κοντινότερη πρεσβεία του Αφγανιστάν, που βρίσκεται στο Βέλγιο. Τίποτα από τα δύο όμως δεν είναι βέβαιο, ούτε προβλέπεται να συμβεί στο εγγύς μέλλον, οπότε η Ζαχρά απαγορεύεται να απελαθεί.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου «Νουρ» των Αφγανών, καταθέτοντας ως μάρτυρας, υποστήριξε ότι σε περίπτωση απέλασης η οικογένεια κινδυνεύει καθώς είναι γνωστή η καταγωγή τους (φιλειρηνική φυλή Χαζαρά) και η περιοχή απ' όπου κατάγονται (Μπεσούι) έχει περάσει ολοκληρωτικά στον έλεγχο των Ταλιμπάν.
Δήλωσε ότι τη Ζαχρά και το κοριτσάκι θα φιλοξενήσει οικογενειακός φίλος που διαμένει νόμιμα στη χώρα ενώ ο Σύλλογος θα βρει στην ταλαιπωρημένη οικογένεια εργασία. Η ΜΚΟ «Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» δήλωσε πως θα τους παράσχει νομική υποστήριξη και διαμεσολάβηση σε υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και ιατρικής περίθαλψης.

Το δικαστήριο με ομόφωνη απόφαση απέρριψε το αίτημα κρίνοντας ότι η απέλαση στο Αφγανιστάν είναι εφικτή και συνεπώς πρέπει να συνεχιστεί η κράτηση μέχρι να εκτελεστεί.

Η κ. Κούτρα εξέφρασε «έκπληξη και λύπη» για την απόφαση προαναγγέλλοντας προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που έχει ήδη κρίνει ότι η κράτηση προς απέλαση αλλοδαπού σε αστυνομικό κρατητήριο και σε συνθήκες απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (Υπόθεση Kaja κατά Ελλάδας).

«Δυστυχώς, λέει η δικηγόρος, η ιστορία της Ζαχρά είναι μια ακόμα ένδειξη της αδυναμίας των ελληνικών αρχών να επιλύσουν, σε πλαίσια νομιμότητας, το ζήτημα της ανέφικτης άμεσης απέλασης, αλλά και της παραβίασης των δικαιωμάτων αλλοδαπών». *

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki