Monday 10 July 2017

55χρονος παιδοβιαστής - επιχειρηματίας έκανε "διακοπές"
με 14χρονη, με τη συναίνεση της μητέρας της

Γνωστός επιχειρηματίας του Βόλου συνελήφθη σε ξενοδοχείο της Κέρκυρας, όπου έκανε "διακοπές" με 14χρονο κορίτσι, σε βάρος του οποίου ασελγούσε για δύο ολόκληρα χρόνια.

Η Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Κέρκυρας συνέλαβε το βράδυ του Σαββάτου τον κατηγορούμενο παιδοβιαστή την ώρα που επιχειρούσε να βιάσει το κορίτσι μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. 
Στο σημείο βρέθηκαν αίματα του παιδιού από την πάλη με τον 55χρονο επιχειρηματία. Η 14χρονη αντιστάθηκε και άρχισε να φωνάζει. Οι αστυνομικοί που τον παρακολουθούσαν επενέβησαν και του πέρασαν χειροπέδες.
Αστυνομικές πηγές αναφέρουν ότι ο 55χρονος ασελγούσε σε βάρος του παιδιού τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ στο παρελθόν το ίδιο έκανε και με τη 16χρονη αδερφή του θύματος, η οποία σήμερα είναι 18 ετών. 
Ο δράστης είναι εύπορος επιχειρηματίας του Βόλου, είναι παντρεμένος και έχει ένα παιδί.
Το 14χρονο κορίτσι είχε πάει μαζί του διακοπές στην Κέρκυρα. Στο νησί έφτασαν την περασμένη Παρασκευή. 
Προέρχεται από μία φτωχή πενταμελή οικογένεια. Το τραγικό είναι ότι , σύμφωνα με πληροφορίες, όλα γινόντουσαν με τη συναίνεση της μητέρας του κοριτσιού, η οποία επίσης συνελήφθη για κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια. 
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο επιχειρηματίας έδινε δώρα στη μητέρα της 14χρονης (κινητά τηλέφωνα, καταβολή μετρητών για την πληρωμή ενοικίου και άλλα δώρα) με αντάλλαγμα να έχει τη συναίνεσή της να παίρνει μαζί του για πολλές ημέρες το παιδί.
Σε βάρος του επιχειρηματία και της μητέρας σχηματίστηκαν δικογραφίες, ενώ η 14χρονη παρακολουθείται πλέον από παιδοψυχολόγους.

Ποτέ μην μαλώνεις το παιδί για τη συμπεριφορά του,
γιατί η συμπεριφορά του είσαι εσύ.

Το βλέπουμε συνεχώς να συμβαίνει δίπλα μας. Στο σχολείο, στην παιδική χαρά, στα παιδικά πάρτι, στην παραλία και όπου αλλού συναντάμε γονείς με παιδιά. Το βλέπουμε και μέσα στο σπίτι μας και στον ίδιο τον καθρέφτη. 
Οι μεγάλοι μαλώνουν τους μικρούς γιατί δεν συμπεριφέρονται σωστά 
ή γιατί δεν συμπεριφέρονται όπως θα ήθελαν εκείνοι.
Το κάνω κι εγώ συνέχεια. Ανεβάζω την ένταση της φωνής μου, σμίγω τα φρύδια, κοιτάζω έντονα και ρωτάω: 
Είναι σωστή συμπεριφορά αυτή; 
Σε ποιόν μιλάς με αυτό το ύφος; 
και μετά ηρεμώ γιατί νομίζω ότι κέρδισα και το νήπιο κατάλαβε τη διαφορά ανάμεσα στη σωστή και τη λάθος συμπεριφορά.
Ποτέ μην μαλώνεις, όμως, το παιδί για τη συμπεριφορά του, γιατί η συμπεριφορά του είσαι εσύ. 
Εσύ είσαι υπεύθυνος για το ύφος και τις λέξεις που επιλέγει για να εκφράσει αυτό που νιώθει. Εσύ είσαι ο χάρτης που δείχνει τη διαδρομή που θα ακολουθήσει στο μέλλον. Εσύ είσαι η παλέτα με τα χρώματα.

Πως περιμένεις να είναι ένα παιδί ευγενικό, όταν εσύ δεν του είπες μία φορά Ευχαριστώ ή πως περιμένεις να κάτσει στο τραπέζι να φάει, σαν ενήλικας, όταν εσύ παίζεις με το κινητό σου την ώρα του φαγητού. Το ξέρω ότι έχεις δουλειά και απλά κοιτάς τα μηνύματα σου. Και το παιδί το ξέρει και σε δικαιολογεί. Το ερώτημα είναι γιατί δεν το δικαιολογείς εσύ όταν δεν θέλει να καθίσει στο εστιατόριο να φάει μαζί με τους μεγάλους;

Ποτέ μην μαλώνεις ένα παιδί για τη συμπεριφορά του. Προσπάθησε να γίνεις η συμπεριφορά του. 
Είναι υποχρέωση του γονιού να γεμίσει το μυαλό του παιδιού με αξίες και ιδέες. Είναι μέρος της δουλειάς του, να του εξηγήσει τη σημασία της συμπεριφοράς για τη μετέπειτα πορεία του. Ο πατέρας μου έλεγε ότι είμαστε αυτό που θα θυμούνται από εμάς όταν θα φύγουμε. Δηλαδή, είμαστε η συμπεριφορά μας.

Όλοι θυμούνται ένα γλυκό καλοπροαίρετο άνθρωπο ή μια αναπάντεχη καλημέρα από έναν άγνωστο. 
 Όλοι θυμούνται αυτόν που έτρεξε πρώτος να βοηθήσει κάποιον που έπεσε ή αυτόν που σηκώθηκε στο τρένο για να κάτσει ένα παιδάκι με τη μαμά του. 

Ενώ κανένας δεν θέλει να θυμάται τον αγενή, τον αγέλαστο και τον συνοφρυωμένο. Κανένας δεν θέλει να κάνει παρέα με αυτόν που συνέχεια τσακώνεται στο φανάρι ή που μιλάει άσχημα στο σερβιτόρο σε ένα εστιατόριο. Κανένας δεν αναζητά τον οδηγό που ανοίγει το παράθυρο και αδειάζει το τασάκι του στο μοναδικό πράσινο σημείο της πόλης και κανένας δεν κάθεται στο παγκάκι δίπλα σε αυτόν που διώχνει τα ζώα από το πάρκο.

Την συμπεριφορά μας την κουβαλάμε στην πλάτη μας και την φορτώνουμε στις πλάτες των παιδιών μας. 
Συνεπώς οι ευθύνες κι οι υποχρεώσεις μας απέναντι τους αλλά και απέναντι στην κοινωνία, είναι μεγάλες . 
Εμείς δημιουργούμε τις συμπεριφορές που στη συνέχεια μας ενοχλούν και επιπλήττουμε τα παιδιά μας γι’ αυτές. 
Εμείς είμαστε αυτό που δεν μας αρέσει. Τα παιδιά δεν φέρουν καμία ευθύνη και γι’ αυτό άλλωστε δεν μπορούν με μια επίπληξη να κατανοήσουν το λάθος που πιθανώς τους χρεώνουμε.
Ποτέ μην μαλώνεις ένα παιδί για τη συμπεριφορά του, εάν δεν είσαι έτοιμος να κοιτάξεις τον καθρέφτη και να κάνεις το ίδιο. Εμείς φυτεύουμε το σπόρο για να ανθίσουν τα παιδιά μας. Είναι στο χέρι μας.


Πηγή

Mohamed Bzeek: Ο ανάδοχος γονιός εγκαταλειμμένων ετοιμοθάνατων παιδιών - 'I know they are going to die.'

'I know they are going to die.' This foster father takes in only terminally ill children

Την ιστορία του Μοχάμεντ Μπζικ διηγούνται βίντεο των LA Times, αλλά και της ιστοσελίδας GoFundMe.
Η τελευταία σελίδα καλεί μάλιστα τον κόσμο να τον στηρίξει οικονομικά για το έργο που επιτελεί.
Ο άνδρας ζει στο Λος Άντζελες και είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που δέχονται να γίνουν ανάδοχοι γονείς ετοιμοθάνατων παιδιών.
Τα παιδιά αυτά συχνά εγκαταλείπονται στα Νοσοκομεία από τους γονείς τους, μόλις μαθαίνουν πως πάσχουν από μια θανατηφόρα, ανίατη ασθένεια, και πεθαίνουν δίχως κάποιον άνθρωπο στο πλευρό τους.
Ο Μοχάμεντ Μπζικ έρχεται να επιτελέσει το έργο του γονέα για αυτά τα παιδιά. Τα «λούζει» με αγάπη και τα φροντίζει μέχρι το τέλος, ώστε να μην πεθάνουν μόνα τους σε ένα ψυχρό δωμάτιο Νοσοκομείου.
Η ιδέα του άνδρα γεννήθηκε όταν, στην ηλικία των 62, ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο. Η σύζυγός του είχε ήδη πεθάνει και ο γιος του έχει ένα είδος αναπηρίας. Αυτό σήμαινε ότι δεν είχε κανέναν άνθρωπο μαζί του στις θεραπείες. 
Μόλις ξεπέρασε το πρόβλημά του, αποφάσισε να αφιερώσει τον χρόνο του στα εγκαταλειμμένα ετοιμοθάνατα παιδιά που συχνά δεν έχουν δεχτεί ποτέ μια αγκαλιά.
από την αγαπημένη μας Ιδεοπηγή

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki