Sunday 28 June 2009

Μια ασπρόμαυρη παλιά φωτογραφία...

Υπάρχει περίπτωση να ματαιωθεί έστω και ένας σχεδιασμένος προσεχής πόλεμος;


Μια από τις καλύτερες φωτογραφίες που έχω δει. Την βρήκα τυχαία στο Internet. 
To 1941 o σοβιετικός στρατός ανακαλύπτει σε κάποιο υπόγειο καταφύγιο κάποια παιδάκια κι ο (ανώνυμος;) φωτογράφος απαθανατίζει την στιγμή ακριβώς που αντικρίζουν το φως του ήλιου. 

Είναι από πολεμικές φωτογραφίες που χωρίς να είναι σκληρή (όχι ότι μια σκληρή φωτογραφία δεν μπορεί να είναι καλή) έχει ξεχωριστή καλλιτεχνική αξία και ξεχειλίζει από συναίσθημα . 

Θα μπορούσε άνετα να είναι ένας πίνακας ζωγραφικής. 

Οι διαφορετικές εκφράσεις και κινήσεις των παιδιών επιτρέπουν και στον πιο αδαή να σκεφτεί πολλά για τον πόλεμο και την ανθρώπινη παράνοια…

από   varometro

Πύργος: Βίαζε την κόρη του επί 8 χρόνια

26 Ιουνίου 2009, 07:58

Άλλη μία είδηση που συγκλονίζει την κοινωνία του Πύργου. Σύμφωνα με ενός 15χρονου κοριτσιού, π πατέρας της την βίαζε επί 8 χρόνια, δηλαδή από τα 7 της χρόνια!
Από την ευαίσθητη ηλικία των 7 ετών, το παιδί ζούσε τον απόλυτο εφιάλτη στα χέρια του ανθρώπου που της χάρισε ζωή και φρόντιζε την ίδια, όσο και τα δύο της αδελφάκια. Χθες όμως δεν άντεξε και αποκάλυψε όλη την αλήθεια στους αστυνομικούς, που έμειναν εμβρόντητοι από τις περιγραφές της.
Ο 43χρονος, που είχε την επιμέλεια των τριών παιδιών του, καθώς με τη σύζυγό του ήταν σε διάσταση, συνελήφθη και αναμένεται να οδηγηθεί σήμερα στον εισαγγελέα προκειμένου να απολογηθεί. Την ίδια ώρα, η κόρη του θα υποβάλλεται στην επώδυνη διαδικασία της ιατροδικαστικής εξέτασης προκειμένου να επιβεβαιωθούν και επιστημονικά τα σημάδια που άφησε ο πατέρας της στο κορμί της.
Αξιοσημείωτο είναι, πάντως, ότι ακόμη και οι συγγενείς του 43χρονου, βρίσκονται στο πλευρό του 15χρονου κοριτσιού.

Το «κλειδί» στη σχέση μας με το παιδί μας: Η άνευ όρων αγάπη, όχι ως επιταγή αλλά ως βίωμα

Η σχέση του κάθε παιδιού με τον γονιό του είναι μία σχέση μοναδική. Όταν η άνευ όρων αγάπη κυριαρχεί, όχι ως επιταγή αλλά ως βίωμα, τότε εκείνη αποτελεί μία ασπίδα προστασίας 
από όσα απειλούν τα παιδιά μας σήμερα.
 Ταυτόχρονα, εάν η αγάπη συνοδεύεται από υγιείς και εποικοδομητικές γονεϊκές στάσεις και συμπεριφορές, τότε η ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού ευνοείται. Άλλωστε, σαν συγκοινωνούντα δοχεία, οι απόψεις, οι επιθυμίες και οι φόβοι των ίδιων των γονιών διαπερνούν τον παιδικό ψυχισμό.

Πρόκειται για μια σιωπηλή και συνάμα παντοδύναμη επιρροή από τον γονιό προς το παιδί. Έτσι λοιπόν, για εσάς τους γονείς, προτείνουμε:
  • Μάθετε για τον κόσμο των παιδιών. Διαβάστε, ενημερωθείτε και συζητήστε με άλλους γονείς και ειδικούς για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού από τη γέννησή του έως την έναρξη του σχολείου. Αυτό θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε και να ανταποκριθείτε καλύτερα στους ταχείς ρυθμούς της ανάπτυξής του και στις νέες ανάγκες που συνεχώς προκύπτουν. 
  • Εμπλακείτε συναισθηματικά κάθε στιγμή μαζί του. Προσπαθήστε να είστε παρόντες στις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού κάθε στιγμή, είτε σας το ζητά ρητά είτε όχι. Η πολλή αγάπη ποτέ δεν έβλαψε. 
  • Επιβραβεύστε την προσπάθειά του. Παρατηρήστε τα στάδια ανάπτυξης του παιδιού σας και τις θετικές του συμπεριφορές, επιβραβεύοντάς το για την προσπάθειά του να κατακτήσει μία νέα δεξιότητα (π.χ. ομιλία, δημιουργία σχέσεων με συνομήλικα παιδιά), ανεξάρτητα από την έκβαση. Η επιβράβευση ενισχύει τη θετική συμπεριφορά. 
  • Γίνετε θετικό μοντέλο συμπεριφοράς. Αν η δική σας συμπεριφορά επισκιάζεται από συναισθήματα φόβου, απειλής και ανασφάλειας, το πιθανότερο είναι να τα μεταφέρετε και στο παιδί σας, το οποίο είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στις επιρροές του περιβάλλοντός του τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
  • Σεβαστείτε την προσωπικότητά του. Κάθε παιδί είναι μοναδικό. Αναγνωρίστε και εκτιμήστε τις ιδιαιτερότητές του, τις ανάγκες του, τις ενδεχόμενες δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάσει, τις προτιμήσεις και τις επιλογές του. Αφήστε το ελεύθερο να εκφραστεί, δίχως ασυνείδητα να επιθυμείτε να διαμορφώσετε το δικό σας «ιδεώδες παιδί». 
  • Μην το τιμωρείτε. Άλλο «ελέγχω» και άλλο «καθοδηγώ και πειθαρχώ». Η τιμωρία λέει στο παιδί τι δεν πρέπει να κάνει, δίχως να του μαθαίνει τι είναι καλό να κάνει, καλλιεργώντας του την υποταγή και όχι την ελευθερία της σκέψης. 
  • Δημιουργήστε υγιή όρια. Οι προσδοκίες, οι απαιτήσεις και το πρόγραμμα που θέλετε να καθιερώσετε με το παιδί δεν πρέπει να αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεσή σας. Όσο πιο σταθεροί είστε και όσο πιο δομημένο είναι το περιβάλλον στο οποίο το παιδί ζει, τόσο πιο εύκολα εκείνο θα μάθει τι να περιμένει από εσάς αλλά και από τη ζωή του.
Μυρσίνη Κωστοπούλου
ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki