Μαμά μου, μην ξεχνάς...

ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ

• Μη με παραχαιδεύεις, ξέρω πολύ καλά πως δεν θα πρέπει να μου δίνεις ότι ζητάω. Σε δοκιμάζω μονάχα για να δω.
• Μη φοβάσαι να είσαι σταθερή μαζί μου. Το προτιμώ. Με κάνει να νοιώθω περισσότερη σιγουριά.
• Μη με κάνεις να νοιώθω μικρότερος/η από ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.
• Μη μου κάνεις παρατηρήσεις αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε οι δυο μας.
• Μη μου δημιουργείς το συναίσθημα πως τα λάθη είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
• Μην αναστατώνεσαι όταν σου λέω ‘’δε σε χωνεύω’’,δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στην δύναμη που έχεις να μου εναντιώνεσαι.
• Μην με προστατεύεις από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.
• Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται από την ανάγκη μου για προσοχή.
• Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νοιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.
• Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.
• Μην υπερτιμάς την τιμιότητα μου. Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.
• Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σε σένα.
• Μη με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο θα αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.
• Μη προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πως είσαι τέλεια ή αλάνθαστη. Είναι σοκ για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
• Μη διανοηθείς ποτέ πως θα πέσει η υπόληψη σου αν μου ζητήσεις συγνώμη. Μιά τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντι σου.
• Μη ξεχνάς πως μου αρέσει να πειραματίζομαι. Χωρίς αυτό δε μπορώ να ζήσω σε παρακαλώ, παραδέξου το.
• Μη ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.
• Μη ξεχνάς πως δεν θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη.

Αυτό όμως δεν χρειάζεται να στο πω. Έτσι δεν είναι;

Τί είναι ο Φθόνος;

ΦΘΟΝΟΣ: Το έντονο αίσθημα δυσαρέσκειας για την υπεροχή, τα αγαθά, ή την ευτυχία του άλλου.

H ζήλια που συνοδεύεται από κακία και μίσος.
Ζήλια- φθόνος - ζηλοφθονία - ζηλοτυπία. 

Η λέξη ΖΗΛΙΑ δηλώνει είτε την επιθυμία που γεννάται σε κάποιον να αποκτήσει κάτι καλύτερο ή πλεονεκτικότερο που διαθέτει ένας άλλος, είτε το δυσάρεστο συναίσθημα που νοιώθει κανείς απέναντι σε κάποιον που υπερέχει.

Το ΦΘΟΝΟΣ είναι κακόσημη λέξη. Δηλώνει το μίσος που γεννάται στην ψυχή κάποιου για τα πλεονεκτήματα ή τα αγαθά που έχει κάποιος άλλος.

Ο Μέγας Βασίλειος για τον φθόνο μας λέγει: Όπως ακριβώς η σκουριά το σίδηρο, έτσι ο φθόνος καταστρέφει την ψυχή που την έχει αυτήν... 

Ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, που συκοφαντούνταν από τους συγγενείς του, παρακινήθηκε από τους αυλικούς του να τους τιμωρήσει. Εκείνος όμως δεν συμφώνησε μαζί τους, αλλά απήντησε με ηρεμία: 
«Τους λυπούμαι κατάκαρδα. Ο φθόνος είναι η χειρότερη μορφή αυτοτιμωρίας. Τιμωρούνται μόνοι τους. Πρώτον από το πάθος των και δεύτερον από τις δικές μου αρετές. Αυτή η τιμωρία τους αρκεί». 
Το πάθος του φθόνου αποτελεί μία αδιάκοπη κόλαση και μια συνεχή τιμωρία στον φθονερό.

Αφορμή: Eleni Zavrou

Πηγή: Άγιον Ορος, Το Περιβόλι της Παναγίας

Με ποιο δικαίωμα;;

Γεννήθηκα για να χαίρομαι,
γεννήθηκα σαν άγγελος
μαντατοφόρος της ελπίδας.
Γεννιέμαι για να ζήσω, να ζήσω, ΝΑ ΖΗΣΩ…

Είμαι ΕΓΩ, εδώ,
στο χτες, το τώρα και το αύριο
εδώ, πάντα ανάμεσά σας,
ΕΓΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ,
σταθερός αντιπρόσωπος
της αθωότητας.

   

Με ποιο δικαίωμα
μου στήνετε δόκανα,
παγίδες αθλιότητας;

 
Με ποιο δικαίωμα τη χαρά μου την κάνετε 

λύπη ανείπωτη;
Με ποιο δικαίωμα το γέλιο μου, 

πόνου μορφασμό;

Με ποιο δικαίωμα
το βλέμμα μου,
που αναπαύεται στα όμορφα,
το αλλοιώνουν τα δάκρυα;

Βασιλική Π. Δεδούση