Tuesday 28 March 2023

Ο Δεκάλογος της Καλής Γιαγιάς

Ο ρόλος της γιαγιάς δεν είναι τόσο εύκολος όσο φαίνεται. 
Γιατί κάπου εκεί ανάμεσα στην ανιδιοτελή αγάπη για τα εγγόνια και τα παιδιά της, πρέπει να βρει τις ισορροπίες και να μην υπερβαίνει τα όρια. 
Τι θα θέλαμε, λοιπόν, να πούμε στις μαμάδες μας, τις γιαγιάδες των παιδιών μας με πολλή αγάπη;

1. Να μην διακρίσεις ανάμεσα στα εγγόνια. 
    Μπορεί να είναι μικρά αλλά καταλαβαίνουν πότε ξεχωρίζουμε κάποιο παιδί. Διακρίσεις γιατί «το πρώτο παιδί έχει το όνομά μου» ή «γιατί μου μοιάζει περισσότερο» δεν είναι καλό να γίνονται. 
Ποια είναι η λύση; 
Να δείχνει την ίδια αδυναμία και στα δύο, δεν είναι δύσκολο. Εξάλλου, σίγουρα τα αγαπάει το ίδιο!

2. Να μην «ακυρώνει» τους γονείς. 
    Δεν είναι εύκολο να βρεθούν οι ισορροπίες σε θέματα διαπαιδαγώγησης, όμως πρέπει να θυμάται ότι οι γονείς έχουν τον πρώτο λόγο και ρόλος των παππούδων είναι τον ακούν και να τον τηρούν.

3. Να βάζει όρια στην… κακομαθιά! 
    Ναι, είναι δεδομένο και ίσως θεμιτό πως η γιαγιά θα κακομάθει τα εγγόνια της αλλά το θέμα είναι να μην το παρακάνει. 
Τα χατίρια και οι χάρες είναι καλό είναι να γίνονται, αλλά πάντα με μέτρο.

4. Να προσέχει τη διατροφή τους. 
    Ξέρουμε ότι η γιαγιά πολύ πιο εύκολα θα πει «ναι» σε ένα δεύτερο παγωτό την ίδια μέρα αλλά η διατροφή σχετίζεται με την υγεία και η υγεία είναι το πρώτο μέλημα κάθε γονιού για τα παιδιά του. 
Ναι στα γλυκά και τα ανθυγιεινά σνακ, λοιπόν, αλλά με σύνεση.

5. Να αφήνει χώρο και στην άλλη γιαγιά. 
    Ακούγεται αυτονόητο αλλά δεν είναι πάντα. Σε κάποιες περιπτώσεις οι 2 γιαγιάδες έναν ακήρυχτο πόλεμο μεταξύ τους και ανταγωνίζονται για το ποια θα κερδίσει την αγάπη των εγγονών. Υπάρχει, όμως χώρος και για τις δύο τόσο στην καρδιά των παιδιών όσο και στην καθημερινότητά τους.

6. Να είναι εκεί στις σημαντικές στιγμές- τις γιορτές, τα γενέθλια και τις πρώτες κατακτήσεις των παιδιών. 
    Ακόμα κι αν μένει μακριά μπορεί να βρει άλλους τρόπους να επικοινωνήσει με τα εγγόνια της. 
Εξάλλου, πλέον ποιος δεν μπορεί να κάνει video κλήση από το smartphone;

7. Να μην το παρακάνει συνέχεια με τα δώρα. 
    Τα δώρα θεωρούνται μία από τις «υποχρεώσεις» της γιαγιάς. Όμως, όταν γίνονται συχνά, χάνουν την αξία τους και τα παιδιά αρχίζουν να μην εκτιμούν όσα τους δίνουμε.

8. Να μην κατακρίνει τους γονείς και ειδικά τη μαμά. Κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. 
    Θυμηθείτε πόσο δύσκολο ήταν να πρέπει να διαμορφώσεις τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα ενός παιδιού, βάζοντας όρια και χωρίς να χάσεις την υπομονή σου. 
Συμβουλέψτε τους, χρησιμοποιήστε σαν όπλο την εμπειρία σας και σταθείτε τους. Θα το εκτιμήσουν.

9. Να σκέφτεται πώς αλλιώς μπορεί να βοηθήσει. 
    Δεν είναι ανάγκη να κάνετε συνέχεια babysitiing στα εγγόνια σας. Ένα φαγητό που θα μαγειρέψετε βγάζοντας τη μαμά απ’ τον κόπο της κουζίνας, ένα τηλέφωνο για να ρωτήσετε αν οι γονείς χρειάζονται βοήθεια είναι μερικοί απλοί τρόποι να δείξετε ότι είστε δίπλα στην καινούρια οικογένεια που δημιούργησαν τα παιδιά σας- και τη στηρίζετε πραγματικά.

10. Να δείχνει την αγάπη της, να μην την κρύβει! 
    Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, δεν είναι όλες οι γιαγιάδες εγκάρδιες ούτε έχουν πάντα μια ζεστή αγκαλιά για τα εγγόνια τους.

dinfo
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Η Ελληνίδα Γιαγιά είναι δυο φορές Ελληνίδα Μάνα;

«Μπορούσα να κάνω τη γιαγιά μου να εκστασιάζεται από ευτυχία μόνο και μόνο επειδή πεινούσα!»
Jean-Paul Sartre, Γάλλος φιλόσοφος
 
ένα αφήγημα με αρκετή δόση χιούμορ
διαβάστε το εδώ: Τρίτη Ηλικία

Καθημερινές εκφράσεις που μάθαμε από τον Αίσωπο

του Νικόλα Γεωργιακώδη
 
Αίσωπος
    Ένα όνομα, δεκάδες μύθοι. Αν και ο ίδιος δεν έγραψε ούτε μια λέξη από αυτούς, παρ’ όλα αυτά τους διηγήθηκε προφορικά κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα και έκτοτε εκείνοι συνεχίζουν να στοιχειώνουν – με την καλή έννοια – τη ζωή μας.

    Μηνύματα με νόημα για μικρούς και μεγάλους, εκφερόμενα με τρόπο μοναδικό, τα οποία μέσα από την απλότητά τους προσφέρουν βασικές συμβουλές για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, αλλά και αυτούς που έχουμε απέναντί μας.
    Αρκετά από αυτά τα μηνύματα έμειναν στην καθομιλουμένη, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα αρκετές από τις φράσεις ή τα αποφθέγματα τα οποία είτε ειπώθηκαν είτε προέκυψαν από τους μύθους του.
Έβαλε το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα
Η φράση που χρησιμοποιούμε για να δείξουμε ότι στους κακούς ανθρώπους δε θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τίποτα, πηγάζει από τον μύθο του βοσκού και των προβάτων του, ο οποίος βλέποντας έναν λύκο να ακολουθεί το κοπάδι του χωρίς να το πειράζει, αποφάσισε να τον βάλει να το φυλάξει. Κάποια μέρα όμως, γυρνώντας στο σπίτι είδε το κοπάδι του σφαγμένο και τον λύκο άφαντο.

Είς, αλλά λέων
Στον μύθο «Το λιοντάρι και η αλεπού», η τελευταία κοκορεύεται στο λιοντάρι πως τα παιδιά που κάνει είναι πολύ περισσότερα, ενώ εκείνο κάνει μόνο ένα. «Ναι, όμως αυτό το ένα είναι λιοντάρι», απαντάει ο βασιλιάς των ζώων, επιβεβαιώνοντας πως σημασία έχει η ποιότητα και όχι η ποσότητα.


Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα
Η έκφραση αυτή προέρχεται από τον μύθο «Ανήρ Κομπαστής», στον οποίο ένας αθλητής στην Αθήνα καυχιόταν συνέχεια ότι σε αγώνες στην Ρόδο, είχε κάνει ένα τεράστιο άλμα. Αφού δεν τον πίστευε κανείς, έλεγε στους Αθηναίους να πάνε στη Ρόδο και να ρωτήσουν τους θεατές. Τότε ένας Αθηναίος πήγε στο σκάμμα και έγραψε πάνω στην άμμο τη λέξη «Ρόδος». Ύστερα γύρισε προς τον αθλητή και του είπε: «Αυτού γαρ και Ρόδος και πήδημα».

Συν Αθηνά και χείρα κίνει
Στον μύθο του «Ανήρ ναυαγός», ο Αίσωπος περιγράφει το ταξίδι ενός πλούσιου Αθηναίου με ένα πλοίο, το οποίο έλαβε αναπάντεχη τροπή όταν εξαιτίας μιας θαλασσοταραχής το καράβι βυθίστηκε. Ενώ όλοι κολυμπούσαν για να σωθούν, ο Αθηναίος προσευχόταν συνέχεια στην θεά Αθηνά και της έταζε ένα σωρό πράγματα. Τότε ένας από τους ναυαγούς, τον πλησίασε λέγοντάς του την περίφημη αυτή φράση.

Σπεύδε βραδέως
Στον… κλασσικό και ίσως πιο δημοφιλή μύθο του Αισώπου «Ο λαγός και η χελώνα», το φαβορί λαγός τρώει τα μούτρα του στον αγώνα δρόμου μεταξύ των δύο, αφού προδίδεται από την υπερβολική σιγουριά και υπεροψία του. Στη γραμμή τερματισμού, η χελώνα γυρνάει και του πετάει στα μούτρα το ρητό: «Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Σπεύδε βραδέως, λαγέ!».

Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι
Ακόμα μια γνωστή φράση, η οποία προκύπτει από το μύθο του Αισώπου με τον γάιδαρο και τον ιδιοκτήτη του. Σύμφωνα με αυτόν, κάποιος ήθελε να αγοράσει ένα γαϊδούρι, αλλά πριν το κάνει ήθελε να το δοκιμάσει πρώτα. Το έβαλε λοιπόν μαζί με άλλα γαϊδούρια, όμως την επόμενη ημέρα ο νεοαποκτηθείς γάιδαρος έκανε παρέα με ένα τεμπέλικο ζώο. Αμέσως το πάει πίσω στον πωλητή, και αφού εκείνος τον ρώτησε πότε πρόλαβε να τον δοκιμάσει, ο τύπος του απάντησε «Δεν χρειάστηκε, είδα με ποιον έκανε παρέα».

Η μερίδα του λέοντος
Η φράση που χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε ότι κάποιος πήρε το καλύτερο μερίδιο από κάτι, έρχεται από τον μύθο «Λέων, γάιδαρος και αλεπού», στον οποίο αφού τα τρία ζώα κυνήγησαν έκαναν την μοιρασιά με «υπεύθυνο» τον τίμιο γάιδαρο, που μοίρασε τα θηράματα σε τρία ίσα μέρη. Το λιοντάρι δυσαρεστημένο όρμησε και έφαγε τον γάιδαρο, και ανέθεσε στην αλεπού να κάνει τη μοιρασιά. Όντας πονηρή εκείνη, έδωσε στο λιοντάρι όλο το κυνήγι και κράτησε μια κότα. Έτσι το λιοντάρι πήρε την μερίδα που του αναλογούσε.

Ένα χελιδόνι δε φέρνει την άνοιξη
Από τον μύθο «Ο Σπάταλος νέος και το χελιδόνι» προέρχεται αυτή η φράση, η οποία δηλώνει πως δεν θα πρέπει να βιαζόμαστε για να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας άσωτος νέος ξόδεψε και σπατάλησε όλα του τα χρήματα και από την περιουσία του απέμεινε μόνο ένας χιτώνας. Μια ηλιόλουστη μέρα του χειμώνα, είδε ένα χελιδόνι να πετά έξω από το παράθυρο και τότε νόμισε ότι ήρθε η άνοιξη. Χωρίς καν να το σκεφτεί, πούλησε τον χιτώνα που του είχε απομείνει, όμως το κρύο επανήλθε…


in2life

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki