Σχεδόν 1 στα 3 παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζει «κατάθλιψη». Για την ακρίβεια, δυσθυμία και δυσκολία στο συναίσθημα.

ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Το 30- 40% των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) έχουν σοβαρές πιθανότητες να εμφανίσουν στοιχεία κατάθλιψης και να αναπτύξουν με τα χρόνια χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ στα αγόρια το φαινόμενο παρουσιάζεται 3- 4 φορές παραπάνω απ' ό,τι στα κορίτσια, δηλώνει ο ψυχολόγος, νευροψυχολόγος παίδων, διδάκτωρ παιδοψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Σήφης Κουράκης.

Ο κ. Κουράκης, μιλώντας στο Πρακτορείο fm, επικαλείται έρευνες της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ αλλά και του Αρχείου Γενικής Παιδοψυχιατρικής των ΗΠΑ, οι οποίες τεκμηριώνουν τη συσχέτιση ελλειμματικής προσοχής με στοιχεία κατάθλιψης και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Όπως εξηγεί μάλιστα, ο όρος κατάθλιψη δεν είναι δόκιμος για τα παιδιά και ως εκ τούτου τη χαρακτηρίζει δυσθυμία, δυσκολία στο συναίσθημα. 

«Τα παιδιά αυτά αργούν να διαγνωστούν, συνήθως στην ηλικία των 5-7 ετών διαγιγνώσκονται κι έτσι θεωρούνται επιθετικά, ενώ στην πραγματικότητα η ελλειμματική προσοχή τους δημιουργεί αυτόν τον αρνητισμό και αυτήν τη διάσπαση κι έτσι είναι απρόσεχτα, επιθετικά και αδυνατούν να συγκεντρωθούν για πολλή ώρα στις σχολικές εργασίες. Όμως αυτό εκλαμβάνεται από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς ως τεμπελιά, αποφυγή των εργασιών ή ένα είδος διαταραχής στη διαγωγή. 

Κι έτσι, η συμπεριφορά των γονέων ή των εκπαιδευτικών που παρερμηνεύουν τη στάση των παιδιών, προκαλεί στα παιδιά ματαιώσεις» αναφέρει ο κ. Κουράκης. «Σύμφωνα με τους ειδήμονες παγκοσμίως, συνέπεια αυτού είναι τα παιδιά να παρουσιάζουν το σύνδρομο πτώσης του ηθικού, δηλαδή απογοήτευση, αναξιότητα, απόρριψη από τους συνομηλίκους και αυτό προκαλεί με τα χρόνια σαν δευτερογενές σύμπτωμα, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση».

Αντιμετώπιση
Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, οι γονείς πρέπει καταρχήν να αποδεχτούν το πρόβλημα και να ενημερωθούν από ειδικούς για αυτό. 

Και εφόσον γίνει η διάγνωση με ΔΕΠΥ το παιδί θα πρέπει:
1. Να εκγυμνάζεται συστηματικά και κυρίως ομαδικά με συνομηλίκους του και να κάνει ασκήσεις μελετημένες χώρου και χρόνου.
2. Οι σχολικές του δραστηριότητες να έχουν συντομία, ποικιλία και δόμηση.
3. Να εφαρμοστεί από ειδικούς πρόγραμμα συμπεριφορών με θετικούς ενισχυτές, δηλαδή να δίνονται κάποια «δώρα» στο παιδί, κάποιες ενισχύσεις, που το ίδιο θα προεπιλέγει, ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον του.
4. Πρέπει να κοιτάξουμε πολύ καλά τη διατροφή του, να μην περιέχει καφεΐνη, έψιλον συντηρητικά και γενικότερα συστατικά τα οποία εντείνουν την απροσεξία και την παρορμητικότητα.

Αν αυτές οι οδηγίες εφαρμόζονται και το παιδί εξακολουθεί να παρουσιάζει έντονα και συνεχή συμπτώματα, παρά και τη συμπεριφορική θεραπεία, ή τις συνεδρίες ψυχολογικής στήριξης, τότε υπάρχει και φαρμακευτική αγωγή με το συχνότερο συνταγογραφούμενο φάρμακο που είναι η μεθυλφαινιδάτη και η ριταλίνη* που βελτιώνουν τα κύρια συμπτώματα, δηλαδή την απροσεξία, την παρορμητικότητα και την υπερκινητικότητα.

* Ο Σήφης Κουράκης είναι ψυχολόγος, νευροψυχολόγος παίδων, διδάκτωρ παιδοψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, και συγγραφέας του Γονεϊκού & Εκπαιδευτικού Καταλόγου Οδηγιών Συμπεριφοράς και Μάθησης με τίτλο: «Απρόσεχτος συχνά, αδιάφορος ποτέ» που αποτελεί μέρος παγκόσμιας πανεπιστημιακής έρευνας, η οποία έχει εγκριθεί στον Τομέα Ψυχιατρικής & Επιστημών της Συμπεριφοράς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

ethnos
το χαμομηλάκι λέει
* για το αν πρέπει ή όχι να χορηγούνται αυτά τα φάρμακα στα παιδιά, απαραίτητη είναι η έγκυρη γνωμοδότηση από ειδικό γιατρό και η πλήρης και τεκμηριωμένη εκ μέρους του ενημέρωσής σας για όλες τις τυχόν παρενέργειές τους

Σιγά μην κουράστηκες! Και τι έκανες όλη μέρα στο σπίτι;

Είμαι τόσο χαρούμενη που έγινα κατ’ επάγγελμα μαμά, 

από επιλογή.
Μετά από 4 παιδιά δεν κοιτάω το παρελθόν και συνεχίζω μπροστά.

Όμως κάθε τόσο με ρωτάνε: «τι έκανες δηλαδή όλη μέρα;»Μπορεί οι προθέσεις αυτών των ανθρώπων να είναι καλές αλλά εγώ νιώθω το αίμα να μου ανεβαίνει στο κεφάλι.

Ναι, ήμουν σπίτι όλη μέρα και υποτίθεται πως δεν έχω τίποτα σημαντικό να κάνω και κάθομαι όλη μέρα. Ε; Έτσι δεν είναι;

Το ότι τα πιάτα είναι άπλυτα στον νεροχύτη, δεν σημαίνει ότι όλη μέρα καθόμουν, επειδή θα είχα κάτι σημαντικότερο. Όλη την ημέρα προσπαθώ να κάνω κάτι και τίποτα δεν ολοκληρώνεται.

Να σας πω τι έκανα όλη μέρα;

6:32-7:02 π.μ: 
Κλάματα και φωνές ακούγονται από το δωμάτιο των παιδιών μου. Ξυπνάω να αλλάξω το μωρό και να ετοιμάσω τον μεγάλο μου γιο για το σχολείο. Τα άλλα δυο παιδιά μαζί με το μωρό μένουν στο σπίτι μαζί μου επειδή ακόμη δεν πάνε σχολείο.

7:03-9:00 π.μ:
Ετοιμάζω πρωινό, πακετάρω το κολατσιό του άνδρα μου. Τα διδυμάκια παίζουν με το φαγητό τους και σκουπίζω το φαγητό που ρίχνουν κάτω. Ψάχνω το τετράδιο του γιου μου που ξαφνικά χάθηκε και δεν θυμάται που το έχει.

9:01-11:55π.μ: 
Πάω τον γιο μου στο σχολείο και μαζί στο αμάξι έχω τα άλλα τρία μου παιδιά.Γυρνάμε σπίτι, παίζουμε με τα παιδιά μου, φτιάχνουμε τουβλάκια χορεύουμε, τους δίνω κολατσιό και θηλάζω το μωρό. Βάζω το φαγητό στον φούρνο και κοιτάω την ώρα. Πότε πήγε 12; Σε μισή ώρα πρέπει να πάρω τον γιο μου από τον παιδικό σταθμό. Ετοιμαζόμαστε όλοι μαζί μπαίνουμε το αυτοκίνητο και πάμε στον παιδικό.

12:30- 3:45 μ.μ: 

Παίρνουμε τον γιο μου και πάμε στην παιδική χαρά για να παίξουν όλοι μαζί. Επιστρέφουμε στο σπίτι και βάζω το μωρό για ύπνο. Βάζω στα παιδιά να φάνε και τσιμπάω λίγο από αυτά που άφησαν. Τα διδυμάκια παίζουν μαζί και θέλουν να κάνουμε πάρτι τσαγιού και ο μεγάλος θέλει να δει καρτούν. Συμμαζεύω ξανά την κουζίνα και βάζω ένα πλυντήριο.
4:00μ.μ: 

Βάζω φαγητό για τον άντρα μου που γυρνάει από την δουλειά,τα παιδιά παίζουν στο δωμάτιο και στα υπόλοιπα δωμάτια ήδη επικρατεί χαμός. Πλένω για τρίτη φορά τα πιάτα για να αδειάσει επιτέλους ο νεροχύτης. Έρχεται ο άντρας μου και τον υποδέχομαι με χαμόγελο.

Μου λέει: Ξεκούραστη φαίνεσαι, ακούω ησυχία. Δεν νομίζω να κουράστηκες!

Χαμογελάω και δεν ξέρω από που να αρχίσω…

Κατερίνα Π. (πολύτεκνη μανούλα)

babyradio

Το Παιδί με Λεκτική Δυσπρα­ξία - Verbal dyspraxia

Η λογοπεδικός Χαρά Καραμήτσου γράφει για τα παιδιά που έχουν μεγάλη δυσκολία στο να εκτελέσουν με τη σωστή σειρά μετά από εντολή ή μίμηση τις ακριβείς στοματικές κινήσεις που απαιτούνται για να εκφέρουν καθαρά την ομιλία τους.

Verbal dyspraxia

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Λογοθεραπείας σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. και φέτος είναι αφιερωμένη στη συγκεκριμένη διαταραχή. Στόχος, η ευαισθητοποίηση, η ενημέρωση για τις υπάρχουσες δομές και υπηρεσίες, η θεραπευτική προσέγγιση και, τέλος, οι τυχόν ομάδες στήριξης τόσο των παιδιών όσο και των οικογενειών τους.

Η Δυσπραξία είναι μια μορφή Αναπτυξιακής Διαταραχής Συντονισμού (DCD) η οποία εκφράζεται ως δυσχέρεια ή ανωριμότητα σχεδιασμού και εκτέλεσης κινητικών δραστηριοτήτων και επηρεάζει τις γενικές ή και τις ειδικές κινήσεις του σώματος (λεπτές και αδρές ). 

Το παιδί με Λεκτική Δυσπρα­ξία έχει μεγάλη δυσκολία στο να προγραμματίσει, να συντονίσει και τέλος να εκτελέσει με τη σωστή σειρά μετά από εντολή ή μίμηση τις ακριβείς στοματικές κινήσεις που απαιτούνται για να εκφέρει καθαρά την ομιλία του. Δηλαδή το παιδί ξέρει τι θέλει να πει, αλλά ο εγκέφαλός του δεν δίνει τις σωστές εντολές στα όργανα της άρθρωσης για να παράγει τους ήχους, τις συλλαβές και τις λέξεις με τον ορθό τρόπο, με αποτέλεσμα πολλές φορές η ομιλία του να είναι ακόμα ακατάληπτη, ακόμα και από τα οικεία του πρόσωπα, ενώ η ικανότητα κατανόησης του λόγου του δεν παρουσιάζει ελλείμματα.

- Μπορεί να υπάρχει από τη γέννηση (αναπτυξιακή) ή επίκτητη ως αποτέλεσμα εγκεφαλικού τραύματος.

- Υπολογίζεται ότι το 0,2% των παιδιών παρουσιάζει δυσπραξία και, επιπλέον, η ομάδα αυτή αποτελεί το 4,3% των παιδιών που παραπέμπονται με αίτημα τη διαταραχή της ομιλίας τους.

- Τα αγόρια εμφανίζουν τέσσερις φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να εκδηλώσουν τη διαταραχή.

Μπορεί να παρουσιάζεται ως αυθύπαρκτη διαταραχή ή να συνυπάρχει με άλλες δυσκολίες.Οι επιπτώσεις της είναι επίσης εμφανείς, τόσο στη μαθησιακή τους εξέλιξη και πρόοδο στο σχολείο όσο και στις κοινωνικές τους δεξιότητες.

Χαρακτηριστικά της ομιλίας
- Αδυναμία να γίνει κατανοητό το παιδί από το περιβάλλον του.
- Καθυστέρηση στην ανάπτυξη των πρώτων λέξεων.
- Περιορισμένο φωνολογικό ρεπερτόριο.
- Ποικιλομορφία λαθών, με αποτέλεσμα τη διαταραχή στην ακρίβεια και συνέπεια της άρθρωσής τους.
- Αλλοιώσεις ακόμα και των φωνηέντων.
- Παραλείψεις και αντικαταστάσεις συμφώνων.
- Η δυσκολία είναι αυξημένη όσο μεγαλώνει η δομή και η περιπλοκότητα των λέξεων.
- Καθυστερημένη γλωσ­σική ανάπτυξη.
- Προβλήματα στην προσωδία, δηλαδή στον ρυθμό, στην ταχύ­τητα, στην ένταση, στον τονισμό, στη χροιά φωνής. Η ομιλία τους ακούγεται επίπεδη και μονότονη.
- Οικογενειακό ιστορικό δυσκολιών ομιλίας και γλώσσας.
- Ή/και μαθησιακές δυσκολίες.
- Προβλήματα στην αδρή και λεπτή κινητικότητα.

Αναπτυξιακή στοματική δυσπραξία
Η ύπαρξή της σχεδόν πάντα σημαίνει και συνύπαρξη με τη λεκτική. Το παιδί παρουσιάζει δυσκολία στην εκτέλεση των στοματικών κινήσεων που δεν είναι λεκτικές. Είναι χαρακτηριστικές οι ορατές προσπάθειες που κάνει το παιδί -σαν να ψάχνει- να τοποθετήσει σωστά τη γλώσσα, τα χείλη, τον λάρυγγά του για να εκτελέσει μια εντολή που του δίνουμε (να βγάλει π.χ. έξω τη γλώσσα του ή να την κουνήσει γρήγορα πάνω-κάτω), ενώ κατά τη μάσηση και την κατάποση μπορεί να εκτελέσει τις ίδιες κινήσεις φυσιολογικά.

Τι προκαλεί τη διαταραχή
Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει γνωστή αιτιολογία, πέραν του ότι είναι μια πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι προκύπτει από ανωριμότητα της ανάπτυξης των νευρώνων του εγκεφάλου παρά από εγκε­φαλική δυσλειτουργία.

Σε ποια ηλικία γίνεται η διάγνωση
Είναι αλήθεια ότι ένα παι­δί μικρότερο των δύο ετών δεν μπορεί να ακολουθεί ειδικές εντολές για σημαντικές δεξιότητες που απαιτούνται να εκτε­λέσει προκειμένου να γίνει ασφαλής διάγνωση. Πολλές φορές ο λογοπεδικός συναντά πρόβλημα γιατί το παιδί δεν συνεργάζεται ή δεν προσέχει, εντούτοις είναι σε θέση να υποψιαστεί την ύπαρξη της Δυσπραξίας. Ο βαθμός, η ένταση αλλά και το είδος των δυσκολιών μπορεί να διαφέρουν από παιδί σε παιδί.

Πώς αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα

ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
- Αργό και διστακτικό στις περισσότερες δραστηριότητές του.
- Κατακτά τα αναπτυξιακά του στάδια με καθυστέρηση (να στηρίξει την πλάτη του, να καθίσει, να σταθεί όρθιο, να περπατήσει και να μιλήσει).
- Δυσκολία στο ανεβοκατέβασμα της σκάλας.
- Πέφτει εύκολα, γενικά είναι υποτονικό και αδέξιο. n Επιρρεπές σε ατυχήματα.
- Διασπάται εύκολα και είναι ανήσυχο και αποδιοργανωμένο.
- Ακατάστατο στα γεύματα, δεν διαχειρίζεται μαχαίρι και πιρούνι.
- Δυσκολεύεται στο ντύσιμο-γδύσιμο κ.λπ.
- Δυσκολεύεται στο τρέξιμο, στο πήδημα, στο να κλωτσάει ή να πιάνει την μπάλα και γενικά σε δεξιότητες που έχουν οι συνομήλικοί του.
- Εμφανίζει ανώριμη λαβή όταν πιάνει το μολύβι.
- Δεν μπορεί να φτιάξει παζλ και παιχνίδια που απαιτούν συναρμολόγηση.
- Ζωγραφίζει ανώριμα για την ηλικία του.
- Αποσύρεται ή δεν συμμετέχει σε παιχνίδια κινητικού συντονισμού.
- Εχει δυσκολίες στο να κάνει φιλίες ή να ακολουθήσει τους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς των άλλων παιδιών. Και αυτό γιατί αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες του και αυτό μπορεί μακροπρόθεσμα να του δημιουργήσει ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα, κυρίως χαμηλή αυτοεκτίμηση.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Το παιδί έχει τις ίδιες δυσκολίες μετά την ηλικία των 5 και 6 ετών με μικρή ή καθόλου βελτίωση εάν δεν υπάρξει παρέμβαση.
- Γενικά, έχει φτωχή οργάνωση, κουράζεται εύκολα και χρειάζεται μεγαλύτερες περιόδους ξεκούρασης και ύπνου.
- Δυσκολίες στη συγκέντρωση προσοχής και μνήμης, ιδιαίτερα στην απομνημόνευση εντολών ή και στην ολοκλήρωση μιας εργασίας.
- Παρορμητικότητα.
- Δυσκολίες στην ορθογραφία ή και στην ανάγνωση (να διαβάζει με ευχέρεια αλλά να μην κατανοεί το περιεχόμενο ή να μη διαβάζει, εσκεμμένα λόγω των αρθρωτικών του δυσκολιών).
- Δυσκολίες στην αντιγραφή από τον πίνακα, στο να ακολουθεί εντολές.
- Ανώριμη και αργή γραφή. Αδεξιότητα στον έλεγχο του μολυβιού.
- Αποφεύγει τη γυμναστική και τα παιχνίδια. Αδεξιότητα στη θέση και τη στάση του σώματος.
- Δυσκολίες στον οπτικό-κινητικό συντονισμό.
- Προβλήματα στην οργάνωση του χρόνου και της ρουτίνας.
- Ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις: χαμηλή αυτοεκτί­μηση, απόσυρση, θυμός, σύγχυση, απρόβλεπτη-ανώριμη συμπεριφορά. Περιθωριοποίηση.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
- Να μειώσει το άγχος που βιώ­νει το παιδί με τα σχολικά μαθήματα. Επίσης, να το ενθαρρύνει και να μιλήσει με ειλι­κρίνεια για το πρόβλημα του παι­διού-συμμαθητή σε όλη την τάξη. Τα παιδιά και κατανοούν και βοηθούν όταν ο δάσκαλος προσεγγίσει το θέμα σωστά.
- Να του δείξει στρατηγικές που θα το διευ­κολύνουν σε θέματα οργάνωσης του χρόνου για την απογευματινή του με­λέτη στο σπίτι. Οπως: ημερήσιο πρόγραμμα, τετράδιο περιλήψεων, εβδομαδιαίο οργανόγραμμα κ.λπ. με συχνά διαλλείματα γιατί κουράζεται εύκολα.
- Να του μειώσει τις γραπτές εργασίες και να του δίνει περισσότερο χρόνο για την ολοκλήρωσή τους.
- Για να το βοηθήσει στην αντιγραφή σχετικά μεγάλων κειμένων από τον πίνακα, αν είναι δυνατόν, να χρησιμοποιεί διαφορετικό χρώ­μα κιμωλίας σε κάθε γραμμή ώστε να ενι­σχυθεί η οπτική του μνήμη. Παράλληλα, για τις αντιγραφές από κείμενο σε κείμενο (π.χ. από το βιβλίο στο τετράδιο) καλό είναι να του δώσει έναν χάρακα με τον οποίο το παιδί θα σηματοδοτεί κάθε γραμμή που αντιγράφει.
- Την ώρα της γυμναστικής, αν το συγκεκρι­μένο παιδί δεν μπορεί να ανταποκριθεί λό­γω αδεξιότητας, να δημιουργηθούν εναλλακτικές δραστηριότητες.
- Να ενθαρρύνει τη δημιουργία καινούριων φί­λων στο σχολείο - ιδίως ενός στενού φίλου.
Να του επιτρέψει τη χρήση υπολογιστή, αν υπάρχει τέτοια δυνατότητα, καθώς θα του ενισχύ­σει τη χαμηλή αυτοεκτίμηση.
- Να συνεργαστεί με τους γονείς του παιδιού και τον ειδικό θεραπευτή λόγου και ομιλίας αν το παιδί παρακολουθεί πρόγραμμα αποκατάστασης.
- Να το επιβραβεύει πάντα για τις προσπάθειές του -κυρίως στην ανάγνωση- και να του αφήνει περιθώριο για να αναπτύξει πρωτοβουλίες. Αυτές θα ενισχύουν την αυτοπεποίθησή του.

Δράστε έγκαιρα
Μην ξεχνάτε ότι απαιτείται έγκαιρη διάγνωση και πα­ρέμβαση στα κρίσιμα χρόνια της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού έτσι ώστε να αποκατασταθεί η διαταραχή, αλλά και να εξαλειφθούν οι τυχόν ψυχοσυναισθηματικές επιπτώσεις. Οι κλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα αποτελέσματα της παρέμβασης είναι θετικά όταν η θεραπεία εστιάζεται στις αρθρωτικές κινήσεις που συνδέονται με λέξεις και φράσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες: Πανελλήνιος Σύλλογος Λογοπεδικών-Λογοθεραπευτών, www.logopedists.gr
Χαρά Καραμήτσου
(λογοπεδικός, M.R.C.S.L.T.)

Μα εγώ αποφασίζω, που λες, απόψε να «αποχωρήσω»...

Δεν πρόκειται, που λες, να βγω για να το «γλεντήσω» απόψε.
Απόψε, που θα γεμίσουν τα μπαράκια, τα φαγάδικα και τα κάθε λογής κέντρα με γυναικοπαρέες, δεν πρόκειται να βγω να το «γιορτάσω».

Και έχω τους λόγους μου.

Γιορτή είναι η κάθε μέρα μου.

Γιορτή και πανηγύρι κάθε της στιγμή και ερωτικά την απολαμβάνω.

Γιορτή τα χαμογελαστά μάτια των παιδιών μου, και όλων των   .............παιδιών.

Γιορτή η κάθε ανατολή, γιορτή και τα δειλινά μου.

Γιορτή η ζωή μου, με τα δύσκολα και τα εύκολα.

Γιορτή η συναίσθηση, το άγγιγμα της Αγάπης που με περιβάλλει.

Γιορτή και επέτειος χαρούμενη ακόμα και οι στιγμές της θλίψης, 
............της περισυλλογής  
............και της συνειδητής αποχώρησης.

Γιορτή οι επαναφορές μου,

Μια Γιορτή ασταμάτητη και μια απόλαυση ο αγώνας.

Δεν έχω και λόγο για να βγω να το «γλεντήσω»,

• Επειδή 90 εκατομμύρια κορίτσια δεν πάνε σχολείο.

• Επειδή γυναίκες και κορίτσια είναι τα πρώτα θύματα σε πολέμους και συρράξεις.

• Επειδή από τις επίσημες στατιστικές λείπουν τουλάχιστον 60 εκατομμύρια γυναίκες, θύματα των ίδιων τους των οικογενειών όπως λέει το Unicef annual report 2000.
• Επειδή μόνο το 2000 από τα 31 εκατομμύρια πρόσφυγες και εκτοπισμένους το 80% ήταν γυναίκες και παιδιά.
• Επειδή οι συστηματικοί βιασμοί γυναικών και κοριτσιών χρησιμοποιούνται ως όπλα πολέμου.
• Επειδή από τα 875 εκατομμύρια αναλφάβητους τα δύο τρίτα είναι γυναίκες.

Έλα καημένη, μπορεί να μου πεις, σαν πολύ βαριά τα παίρνεις.

Βάλε την πιο σέξι φορεσιά σου και βγες απόψε να τα σπάσεις, να το διασκεδάσεις με τις «ομοιοπαθείς» σου.

Κάποιοι όρισαν σήμερα οι γυναίκες παγκόσμια να γιορτάζουν.

Μάλιστα… όρισαν….

Μα εγώ αποφασίζω, που λες, απόψε να «αποχωρήσω»,

για να δυναμώσω τις σκέψεις του μυαλού και της καρδιάς μου για να κάνω τη φωνή μου στεντόρεια, όπλο επιθετικό, για να μπορώ από αύριο στον αγώνα να ριχτώ με δύναμη περσότερη.

Και λοιπόν; Θα μου πεις. 

Πες ότι την έκανες. 

Και τι θα μπορέσεις να πετύχεις; 

Τι θ’ αλλάξει;

Πολλά μπορεί να αλλάξουν, πάρα πολλά.

Βήμα-βήμα,

ανάσα την ανάσα,

λόγο στο λόγο,

γράμμα-γράμμα,

έργο με το έργο…

έτσι αλλάζουν τα πράγματα

Έτσι.

Καλημέρα….

Καλησπέρα…

Καληνύχτα μας…

---------------

πρώτη ανάρτηση
Δευτέρα, 8 Μαρτίου 2010

Για τις γυναίκες που «γιορτάζουν» σήμερα

πρώτη ανάρτηση: Σάββατο, 8 Μαρτίου 2008

Γιορτάζετε σήμερα όλες οι γυναίκες του κόσμου και πρέπει να έχετε χαρά, επειδή πολλά πετύχατε, πάρα πολλά και κυρίως τα τελευταία χρόνια.
Άλλαξαν πολλές χώρες τους νόμους τους και σας προστατεύουν.

Ναι, έχετε κάθε δικαίωμα να γιορτάζετε και να γλεντάτε.

Θα ήθελα όμως να σας παρακαλέσω να μην ξεχνάτε ποτέ ποτέ,
ότι πάρα πολλές γυναίκες σαν εσάς υποφέρουν πολύ,
ότι δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν λεφτά καθόλου,
ότι, όταν αρρωσταίνουν, δεν έχουν φάρμακα,
ότι, όταν γίνονται πόλεμοι, αυτές και τα παιδιά τους, κυρίως τα κοριτσάκια τους, είναι τα πρώτα Θύματα.

Να μην ξεχνάτε ποτέ, ότι εκατομμύρια κοριτσάκια δεν πηγαίνουν σχολείο,
ότι τα βιάζουν και τα κακοποιούν,
ότι τα σκοτώνουν μόλις γεννηθούν επειδή είναι κορίτσια και είναι βάρος,
ότι, ότι... είναι τόσα πολλά, τόσο πολλές οι αδικίες ακόμα.

Θα ήθελα επίσης να σας πω, ότι πρέπει να είσαστε περήφανες που γεννηθήκατε γυναίκες,
ότι πρέπει να καμαρώνετε γι αυτό και να είσαστε αξιοπρεπείς, επειδή είναι πολύ σπουδαίο που είσαστε γυναίκες.

Και να σας παρακαλέσω, όλες σας, να αγαπάτε εμάς τα παιδάκια,
να μας προσέχετε,
να μας φροντίζετε.

Οι μανούλες να έχετε υπομονή και όταν κάνουμε αταξίες 

να μη μας χτυπάτε, αλλά να απλώνετε τα χέρια σας 

μόνο για να μας αγκαλιάσετε.

Χρόνια Πολλά σε όλες, όλες τις γυναίκες του κόσμου
που αγαπούν και προστατεύουν τα παιδάκια.

ΤΟ ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ

Καλημέρα σας, με ένα πανέμορφο τραγούδι από παιδικές φωνές!!

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου